OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
* Rekkie ookquote:Op maandag 20 februari 2006 14:55 schreef Dylan Dog het volgende:
* Dylan Dog meldt zich weer eens een keertje...
En? Hoe is het met deze (nieuwe) vader???quote:Op maandag 20 februari 2006 14:55 schreef Dylan Dog het volgende:
* Dylan Dog meldt zich weer eens een keertje...
Bevalt het een beetje na de bevalling??
life is all about priorities
Carmen is inmiddels ruim twee en een half jaar oud. Bevalling? Pff, dat lijkt al eeuwen geleden.quote:Op maandag 20 februari 2006 14:58 schreef Kbot2000 het volgende:
[..]
En? Hoe is het met deze (nieuwe) vader???
Bevalt het een beetje na de bevalling??
Dat vergeet je snel he??? zo'n bevalling...
2,5 mooie leeftijd, lekker kletsen, eigenwijs zijn... heerlijk de wereld ontdekken...
2,5 mooie leeftijd, lekker kletsen, eigenwijs zijn... heerlijk de wereld ontdekken...
life is all about priorities
Kletsen doet ze nog niet (verstaanbaar, wellicht is de reden je bekend?). Eigenwijs, allejezus zeg niet te geloven. En ontdekken doet ze ook ja...quote:Op maandag 20 februari 2006 15:05 schreef Kbot2000 het volgende:
Dat vergeet je snel he??? zo'n bevalling...
2,5 mooie leeftijd, lekker kletsen, eigenwijs zijn... heerlijk de wereld ontdekken...
Mooie leeftijd zeker. Ze zit goed in haar vel, laatste tandje is bijna door en dat scheelt veel slapeloze nachten...
En de bevalling? Dat was echt een fluitje van een cent, zegt mevrouw DD nu ook nog steeds...
* Dylan Dog chargeert lichtjes natuurlijk...
quote:
Inmiddels in onze dochter bijna 7 maanden en slaapt nu het klokje rond..... laatste fles circa half acht.....quote:Op maandag 5 december 2005 15:38 schreef Rekkie het volgende:
Nou deze papa vind alles helemaal te gek. Ik geniet met volle teugen van onze dochter (Manou).
We treffen het eigenlijk heel erg, want onze nachtrust heeft niet te lijden.
Ze slaapt van ca 23:30 tot en met 08:30 (leeftijd = 4 maanden).....
Ze is tevens een erg vrolijk kind.
Ik heb gelukkig nog niet hoeven ervaren hoe het is om gedwongen van huis te moeten zonder mijn kind te zien.
Ze heeft nu 1 nacht bij opa en oma geslapen..... en dat is me reuze mee gevallen.
Ze vertoeft nu vaak in haar loopstoel en schatert het uit van het lachen.... helemaal geweldig.
Sorry, oorzaak niet bekend, heb ik gemist... *ff zoeken gaat*quote:Op maandag 20 februari 2006 15:07 schreef Dylan Dog het volgende:
[..]
Kletsen doet ze nog niet (verstaanbaar, wellicht is de oorzaak bekend?). Eigenwijs, allejezus zeg niet te geloven. En ontdekken doet ze ook ja...
Mooie leeftijd zeker. Ze zit goed in haar vel, laatste tandje is bijna door en dat scheelt veel slapeloze nachten...
En de bevalling? Dat was echt een fluitje van een cent, zegt mevrouw DD nu ook nog steeds...
Heerlijke tijd, geduld is een schone zaak... en dat heb ik niet... die van ons is net 2 en ook zo lekker eigenwijs, af en toe kan ik hem wel achter het behang plakken.....
die van ons is net 2 en ook zo lekker eigenwijs, af en toe kan ik hem wel achter het behang plakken..... 
Liam moet nog steeds zijn achterste kiezen krijgen... we wachten af..
Fijn, een "makkelijke" bevalling... Belana deed er 19 uur over geloof ik...
life is all about priorities
Manou ook.... dat gepiel met flessen 's nachtsquote:Op maandag 20 februari 2006 15:10 schreef Dylan Dog het volgende:
Carmen sliep (vanaf laatste voeding om half 12) na 8 dagen door...
Liam heeft dat concept nooit echt helemaal begrepen.. loopstoel???? tisdat????quote:Op maandag 20 februari 2006 15:09 schreef Rekkie het volgende:
Ze vertoeft nu vaak in haar loopstoel en schatert het uit van het lachen.... helemaal geweldig.
life is all about priorities
Wij hebben vrij kort na de bevalling al de beslissing genomen om hem 's avonds lekker te laten slapen, als hij honger had werd ie wel wakker... na 2 maanden sliep hij 's nachts door...quote:Op maandag 20 februari 2006 15:10 schreef Dylan Dog het volgende:
Carmen sliep (vanaf laatste voeding om half 12) na 8 dagen door...
life is all about priorities
Ik vraag me af of je de reden vindt hier... Anyway, Carmen heeft Down Syndroom en die gaan later praten. Het blijft nu bij apa (dat ben ik), abba (mama) en apen (gefluisterd - slapen).quote:Op maandag 20 februari 2006 15:10 schreef Kbot2000 het volgende:
[..]
Sorry, oorzaak niet bekend, heb ik gemist... *ff zoeken gaat*
Heerlijke tijd, geduld is een schone zaak... en dat heb ik niet... die van ons is net 2 en ook zo lekker eigenwijs, af en toe kan ik hem wel achter het behang plakken.....
Liam moet nog steeds zijn achterste kiezen krijgen... we wachten af..
Fijn, een "makkelijke" bevalling... Belana deed er 19 uur over geloof ik...
De verloskundige was om 7 uur bij ons en zei: bel maar als het niet meer gaat. Ik belde om half 8 terug, acht uur begonnen met persweëen, half 9 baby!
Manou begrijpt het uitstekend..... als mijn vriendin in de keuken is en zij is in de kamer, weet ze dondersgoed hoe ze zo snel mogelijk in de keuken moet zijn!quote:Op maandag 20 februari 2006 15:13 schreef Kbot2000 het volgende:
[..]
Liam heeft dat concept nooit echt helemaal begrepen.. loopstoel???? tisdat????
ok, thanks... duidelijk..quote:Op maandag 20 februari 2006 15:14 schreef Dylan Dog het volgende:
[..]
Ik vraag me af of je de reden vindt hier... Anyway, Carmen heeft Down Syndroom en die gaan later praten. Het blijft nu bij apa (dat ben ik), abba (mama) en apen (gefluisterd - slapen).
De verloskundige was om 7 uur bij ons en zei: bel maar als het niet meer gaat. Ik belde om half 8 terug, acht uur begonnen met persweëen, half 9 baby!
Das idd een erg voorspoedige bevalling..
life is all about priorities
Ja wel goed eigenlijk... Moet toegeven dat mijn geduld aardig op de proef gesteld word bij tijd en wijle, maar dat hoort erbij.
Wel heerlijk om te zien hoe dat mannetje vormt en een eigen willetje begint te krijgen en de grenzen aan het verkennen is.
Wel heerlijk om te zien hoe dat mannetje vormt en een eigen willetje begint te krijgen en de grenzen aan het verkennen is.
life is all about priorities
Hoe oud is die van jou nu?quote:Op zaterdag 20 mei 2006 21:02 schreef Kbot2000 het volgende:
Ja wel goed eigenlijk... Moet toegeven dat mijn geduld aardig op de proef gesteld word bij tijd en wijle, maar dat hoort erbij.
Wel heerlijk om te zien hoe dat mannetje vormt en een eigen willetje begint te krijgen en de grenzen aan het verkennen is.
Die van mij is komende maandag 4 weken. Het is mijn eerste dus mijn hele leven stond echt op zijn kop maar ik krijg nu het idee dat ik er een beetje grip op krijg.
De kleine groeit best snel en hij lijkt nu al echt een eigen willetje te hebben. Mijn vrouw vind hem een kloon van mij dus ze maakt haar borst vast nat voor als hij ouder wordt zegt ze.
Een dag niet gemopperd is een dag niet geleefd.
Die van ons is nu bijna 2,5. Een eigen willetje hebben ze idd al heel vroeg, maar zodra ze tegen de 1,5 aan gaan lopen(althans bij die van ons) krijgen ze door dat het woordje NEE van invloed is op de reactie van papa en mamaquote:Op zaterdag 20 mei 2006 22:56 schreef cheqy het volgende:
[..]
Hoe oud is die van jou nu?
Die van mij is komende maandag 4 weken. Het is mijn eerste dus mijn hele leven stond echt op zijn kop maar ik krijg nu het idee dat ik er een beetje grip op krijg.
De kleine groeit best snel en hij lijkt nu al echt een eigen willetje te hebben. Mijn vrouw vind hem een kloon van mij dus ze maakt haar borst vast nat voor als hij ouder wordt zegt ze.
En ik kan me heel goed voorstellen dat je leven op z'n kop stond Was bij mij de eerste(bijna 9 en woont bij zijn moeder) zo en met Liam ook weer hoor. En nu is nummer 3 onderweg...... En dus moeten we straks in ieder geval met z'n 4'en en soms met z'n 5'en dingen gaan doen.... Ik hou me hart vast
life is all about priorities
Is heel gezellig hoor, met z'n vijven op stap. Nou ja, meestal dan.quote:Op zondag 21 mei 2006 07:31 schreef Kbot2000 het volgende:
En ik kan me heel goed voorstellen dat je leven op z'n kop stond Was bij mij de eerste(bijna 9 en woont bij zijn moeder) zo en met Liam ook weer hoor. En nu is nummer 3 onderweg...... En dus moeten we straks in ieder geval met z'n 4'en en soms met z'n 5'en dingen gaan doen.... Ik hou me hart vast
Ik begrijp niet goed dat jullie hele leven op z'n kop stond.
Je wist toch immers wel een aantal maandjes dat het kind eraan kwam
Je wist toch immers wel een aantal maandjes dat het kind eraan kwam
ik vond 't wel niet-op-voor-te-bereiden overweldigend hoor. zeker die overdonderdheid van de eerste weken snap ik erg goed. alles even helemaal opzij voor dat ene nog zo kleine maar o-zo-aanwezige wezentje, waar je ineens de totale verantwoordelijkheid voor draagt. pfoeh!
Tuurlijk weet je dat het kind er aan komt. Maar ik denk dat de één er zich geestelijk beter op voor kan bereiden als de ander. Er zijn zoveel dingen op me afgekomen wat ik niet wist of wat ik had onderschat.quote:Op zondag 21 mei 2006 10:10 schreef Swetsenegger het volgende:
Ik begrijp niet goed dat jullie hele leven op z'n kop stond.
Je wist toch immers wel een aantal maandjes dat het kind eraan kwam
Mijn vrouw is in het ziekenhuis bevallen met een keizersnede waardoor ze allebei een week moesten blijven. Als kersverse vader wilde ik toch zo veel mogelijk bij ze zijn maar ik had ook nog een boel dingen te regelen naar aanleiding van de geboorte en van de dagelijkse dingen die gewoon door gingen. Dus ik reed drie á vier keer per dag naar het ziekenhuis op en neer.
Toen mijn vrouw met de kleine thuis kwam was meteen de kraamzorg aanwezig, een schat van een mens maar druk Wat ook meespeelde was dat de kraamzorg vanwege onderbezetting maar halve dagen aanwezig was, dat kwam slecht uit omdat mijn vrouw nog bedlegerig was door de wond van de keizersnede. De verzorging van mijn vrouw, kind en het huishouden kwam dus meest op mij neer.
Wat ook meespeelde was dat de kraamzorg vanwege onderbezetting maar halve dagen aanwezig was, dat kwam slecht uit omdat mijn vrouw nog bedlegerig was door de wond van de keizersnede. De verzorging van mijn vrouw, kind en het huishouden kwam dus meest op mij neer.En dan krijg je ook nog zoveel informatie over de verzorging/voeding in korte tijd over je uit gestort dat je er van begon te duizelen.
Toen mijn vrouw eenmaal thuis was begonnen ook meteen de telefoontjes binnen te stromen omdat we in het ziekenhuis geen bezoek wilden hebben, alleen onze ouders waren welkom. We werden gek van die dingen. We hebben allebei een gsm en we hebben een huistelefoon, af en toe gingen ze gewoon bijna tegelijk over.
We hebben ook de stomme fout gemaakt om de visite zo veel mogelijk te doseren. 3 weken lang was het de zoete inval hier. Achteraf hadden we misschien wat meer mensen tegelijk moeten uitnodigen.
Als er een volgende zou komen ben ik er wat meer op voorbereid denk ik. Bij deze had ik iets van 'ik laat het wel over me heen komen'. Achteraf een beetje stom van me dus.
Een dag niet gemopperd is een dag niet geleefd.
