FANCOLUMN: De zaak Kokmeijer - Bouaouzan
VIANEN, 26 juli 2005 19:23 - Zoals iedereen weet, brak eind 2004 Go Ahead Eagles speler Niels Kokmeijer na een idioot wilde charge van Sparta speler Bouaouzan zijn been. Nadat er complicaties kwamen en er een kans bestond dat Kokmeijer s voetbalcarrihre (en naar later bleek zijn gehele validiteit) gevaar liep besloot hij tot aangifte.
Het openbaar ministerie heeft onlangs zware mishandeling ten laste gelegd, een deze dagen wordt zijn zaak behandeld. De strafmaat die voor een dergelijke tenlastelegging staat, kan oplopen tot 8 jaar gevangenisstraf.
In 1999 werd op het zelfde kasteel op de zelfde plek van het veld precies de zelfde idiote overtreding gemaakt met de zelfde blessure tot gevolg.
Het slachtoffer was toen Sparta speler Jochem van der Hoeven en dader Helmond speler Jeffrey Taihuttu. Ondanks dat hij nooit meer zijn oude niveau haalde, gelukkig voor Van der Hoeven geen complicaties. Taihuttu kreeg acht wedstrijden schorsing.
Eigenlijk zie je wekelijks pogingen tot dergelijke overtredingen, meestal uit frustratie, op de velden.
Bijna altijd lopen ze goed af, een lichte blessure of handig ontweken door het slachtoffer. Op de uitzonderingen na zoals oa. bovenstaande en bijvoorbeeld Paul Bosvelt versus Dennis Irwin in 1997. Ik kan me ook een gefrustreerde van Hooijdonk tijdens de bekerfinale Feyenoord - Utrecht voor de geest halen die er met geel afkwam omdat zijn slachtoffer weer opstond. Of meerdere malen een Arnold Bruggink die weer eens zijn eigen falen botvierde op de gewrichten en botten van de tegenstander.
En zo zijn er vele voorbeelden. Ik durf te beweren dat iedere voetballer eens of meerdere malen in zijn carriere zo n onbezonnen actie heeft, ook Niels Kokmeijer.
Wie herinnert zich niet de elleboog van, de in mijn ogen een van de sportiefste voetballers ooit, Jari Litmanen tegen Alessandro Nesta na de late uitschakeling in 2003?
Uit pure teleurstelling cq. frustratie, maar wat als hij hem het licht uit zijn oog mepte? Hadden we dan andere herinneringen aan Litmanen, zouden we hem dan afschilderen als een crimineel a la Bouaouzan?
Begrijp me goed ik gun Kokmeijer een volledig herstel en veroordeel de overtreding van Bouaouzan volledig net als al die andere overtredingen die minder dramatisch aflopen maar laten we eens advocaat van de duivel spelen hier. Kokmeijer heeft in zeven seizoenen profvoetbal achtennegentig wedstrijden gespeeld.
Zijn gemiddelde ligt zelfs lager dan het gemiddelde van Litmanen. Hij heeft eerder een beenbreuk opgelopen waaruit een zeer moeizaam herstel volgde.
Zou Kokmeijer fysiek geschikt zijn voor het harde profvoetbal? Zouden anderen de zelfde complicaties (van der Hoeven) cq. de zelfde blessures oplopen bij dergelijke overtredingen?
Feit is dat dergelijke aanslagen met regelmaat gebeuren.
Zoals het er nu voorstaat is de strafmaat bij de zelfde overtreding:
1. Slachtoffer ontwijkt de aanslag, soms een gele kaart en geen directe schorsing.
2. Slachtoffer geraakt maar geen ernstige blessure, soms rode kaart en een schorsing van pakweg vier wedstrijden.
3. Slachtoffer houdt er een ernstige blessure aan over, schorsing van acht à tien wedstrijden.
4. Er treden complicaties op bij de genezing en slachtoffer doet aangifte, behalve de schorsing een gerechtelijke procedure met kans op zelfs een gevangenisstraf van maximum acht jaar. En dit allemaal voor de zelfde overtreding.
Conclusie: niet de overtreding bepaalt de strafmaat maar, of het vermogen van het slachtoffer om de overtreding te ontwijken, of de aard van de blessure, of de eventuele fysieke geschiktheid van het slachtoffer om profvoetbal te spelen.
Dus iemand die er harder ingaat dan Bouaouzan met de intentie het slachtoffer te blesseren maar het geluk heeft dat er geen ernstige blessure is ontstaan is een beter mens en hoeft niet zo zwaar gestraft te worden? Ik denk dat dit de wereld op zijn kop is. De overtreding moet de strafmaat bepalen en niet de aard van de blessure.
Het is een feit dat het beroep voetbal een risico met zich meebrengt. Je weet als voetballer dat in iedereen een dwaas schuilt die net als Bouaouzan zich die avond als een dwaas kan gedragen. Paul Bosvelt bijvoorbeeld zegt dat hij niet weet wat hem bezielde toen hij Irwin die avond blesseerde.
Je voetbalcarrière kan ook met een ernstige blessure eindigen zonder dat er een tegenstander in de buurt is. Zoals Maxwell zijn blessure opliep en moet afwachten hoe hij hersteld (Ole Tobiassen).
Een beetje lullig van Niels Kokmeijer als hij dan bij Barend en van Dorp verteld dat hij geen idee heeft hoe het nu verder moet want ook zonder de absoluut idiote overtreding van Bouaouzan had zijn leven een andere wending kunnen nemen.
Als je besluit te gaan voetballen aanvaard je op eigen risico de eventuele gevolgen en ga je akkoord met de tuchtregels van de KNVB. Die regels hebben bepaald dat Bouaouzan gestraft is met een schorsing van
tien wedstrijden.
Dat het openbaar ministerie Bouaouzan in staat van beschuldiging stelt is erg goedkoop na alle publiciteit. Zou het ook gebeurt zijn als een speler van een vierde elftal uit de onderafdeling dit overkomen was?
Dit is geen pleit voor overtredingen a la Bouaouzan, in tegendeel. Maar als Bouaouzan nu aangepakt wordt dan ook de daders van dergelijke overtredingen waar het minder slecht afloopt. En als voetballer is er nu eenmaal ook een risico.
Boudewijn de Groot zong niet voor niets als hij maar geen voetballer wordt anders schoppen ze hem misschien half dood .
Wout van Meeteren.
Bron:
VoetbalOnline