* Luis Buñuel (1900-1983)
Biografie
In 1900 werd Luis Buñuel geboren in Calanda, Spanje. Z'n ouders waren rijke grondbezitters en zij geven hem een Joodse opvoeding. In 1925 verhuisde hij naar Madrid om daar te gaan studeren. Hij kwam daar in culturele kringen terecht en ontmoette daar Salvador Dalí. In deze culturele smeltkroes probeerde hij vanalles uit; schrijven, acteren in theaterstukken, lezen van poëzie, verkleden als een non en blinde mensen omver stoten. Inderdaad, toen al excentriek.
Zijn werk
Samen met Salvador Dalí zette hij z'n eerste stappen in de filmwereld. Inmiddels was hij verhuisd naar Parijs. In 1929 maakten ze samen de meest geanalyseerde 17 minuten die ooit op film vastgelegd zijn, Un chien Andalou en introduceerde zo het surrealisme in de filmwereld. De tongen kwamen nog meer los bij hun tweede film, de eerste van feature-length, L'âge d'or. In 1932 besloot Buñuel zijn puur surrealistische periode met de korte documentaire Las hurdes (Land Without Bread).
In 1932 brak hij met de surrealistische groepering en stopte voor lange tijd met het maken van films. Hij zei de filmwereld niet geheel gedag. Tot de Spaanse burgeroorlog werkte hij bij een Spaanse maatschappij als producer en daarna vertrok hij naar Hollywood. Daar kreeg hij echter geen voet aan de grond. Hij vertrok naar Mexico, waar hij z'n tweede carrière als regisseur zou beginnen. Zijn eerste film daar, Gran Casino, flopte evenals de film die er op zou volgen. Daarna zou hij zijn belangrijkste film uit deze periode maken, Los olvidados (The Young and the Damned), waarmee hij weer voet op internationale bodem kreeg. De film is een stuk conventioneler dan die uit z'n surrealistische periode, maar zoals in al z'n films zit er een typisch Buñuel moment in, de droomsequentie waar hij zijn surrealistische hart kan luchten. Tot 1964 zou hij 20 films maken in Mexico, varierend van kwaliteit. Naast Los olvidados zijn El, Nazarín, Viridiana en El ángel exterminador aanraders.
Nadat het Mexicaanse studio-systeem in elkaar zakte en hij geen geld meer kreeg voor nieuwe projecten trok hij terug naar Europa en ging voornamelijk in Frankrijk films maken. Zijn focus kwam te liggen op de bourgeoisie en vooral de hypocrietheid daarvan. Het leverde fantastische satires met name zijn drie laatste films zijn daar treffende voorbeelden van, waarin ook het surrealisme weer prominenter aanwezig is. In deze periode werden drie van z'n films, Tristana, Le charme descret de la bourgeoisie en Cet obscur object du désire, genomineerd voor een Oscar, waarvan de tweede hem ook in de wachtsleepte. Deze periode vestigde dan ook definitief de naam Luis Buñuel in de filmgeschiedenis.
Door zijn gehele oeuvre vormen een aantal thema's een rode draad. Religie is er één van. Hij was een overtuigd atheist. Opvallend is wel dat hij zich in sommige films vrij ontvankelijk op weet te stellen en meer open films rondom dit vraagstuk weet te maken, zoals Nazarín, terwijl hij op andere moment duidelijk het shock-effect hanteert, o.a. Viridiana waar verkrachting, necrofilie en de Katholieke Kerk nauw samen gaan. Andere thema's zijn mannelijk verlangen en de bourgeoisie.
Filmografie
1. Un chien andalou (1929) *
2. L'âge d'or (1930) *
3. Las hurdes (Land Without Bread) (1933)
4. Gran Casino (1947)
5. El gran calavera (The Great Madcap) (1949)
6. Los olvidados (The Young and the Damned) (1950) *
7. Susana (1951)
8. La hija del engaño (Daughter of Deceit) (1951)
9. Subido al cielo (Ascent to Heaven) (1952)
10. Una mujer sin amor (A Woman without Love) (1952)
11. El bruto (The Brute) (1953)
12. El (This Strange Passion) (1953) *
13. La ilusión viaja en tranviá (Illusion Travels by Streetcar) (1954)
14. Abismuos de pasión (Wuthering Heights) (1954)
15. Las aventuras de Robinson Crusoe (The Adventures of Robinson Crusoe) (1954)
16. Cela s'appelle l'aurore (That is the Dawn) (1955)
17. Ensayo de un crimen (Rehearsal for a Crime) (1955)
18. El río y la muerte (The River and Death) (1955)
19. La mort en ce jardin (Death in the Garden) (1956)
20. Nazarín (1959)
21. La fièvre monte à El Pao (Fever Rises in El Pao) (1959)
22. La joven (The Young One) (1960)
23. Viridiana (1961) *
24. El ángel extermindor (The Exterminating Angel) (1962) *
25. Le journal d'une femme de chambre (The Diary of a Chambermaid) (1964)
26. Simón del desierto (Simon of the Desert) (1965)
27. Belle de jour (1967) *
28. La voie lactée (The Milky Way) (1969)
29. Tristana (1970) *
30. Le charme discret de la bourgeoisie (The Discreet Charm of the Bourgeoisie) (1972) *
31. Le fantôme de la liberté (The Phantom of Liberty) (1974)
32. Cet obscut objet du désir (That Obscur Object of Desire) (1977) *
De met een * gemarkeerde films zijn z'n belangrijkste
Interessante links
Senses of Cinema
"A paranoiac... like a poet, is born, not made."
Een surrealistische verzameling scenes met een hoge shockeerwaarde.
Naar het schijnt vormen deze 17 minuten het meest geanalyseerde stukje film ooit. Zoiets kun je verwachten als dit je uitgangspunt voor de film is: "We wrote the script in less than a week, following a very simple idea, adopted by common agreement: not to accept any idea or image that might give rise to a rational, psychological or cultural explanation.". "We" slaat op Luis Buñuel en kunstenaar Salvador Dalí, die verantwoordelijk zijn voor dit stukje onbegrijpelijk surrealisme, wat de eerste surrealistische uiting van importantie in de filmwereld was.
Na dik 75 jaar is het nog steeds shockerend. Het beroemde stuk waarin het oog met een scheermes doorgesneden wordt is nog altijd niet prettig om naar te kijken. De film voelt aan als een nachtmerrie en zit vol met symboliek. Vooral de editing is opmerkelijk.
#204 in de Greatest Films Top 1000 samengesteld door critici en regisseurs
IMDb
"Give me two hours a day of activity, and I'll take the other twenty-two in dreams."
Een man en een vrouw zijn hevig verliefd op elkaar. Ze kunnen er alleen weinig van genieten, gehinderd door hun families, de kerk en de burgerlijke samenleving.
Waarom deze tweede samenwerking tussen Luis Buñuel en Salvador Dalí tot in de jaren '70 geband geweest is niet moeilijk te achterhalen. Sexuele handelingen, suggesties naar masturbatie en als klap op de vuurpijl een als Jezus verklede man die zojuist met drie "apostelen" een orgie achter de rug heeft met acht tieners en vier oudere vrouwen die met hun verhalen de mannen moesten stimuleren en waar al die vrouwen het niet overleefden. Men miste destijds de satirische toon waarop dit alles werd gebracht totaal en dat leverde nogal wat consternatie op.
Het is een puur surrealistische film, die de thema's van Un chien andalou, hun vorige samenwerking, verder exploreert. De film bevat al meer een doorlopend plot, maar nog steeds hangt de film vooral van losse scenes aan elkaar. Stuk voor stuk memorabel, stuk voor stuk typisch Buñuel. Wie anders laat koeien op sofa's liggen zonder enige aanleiding daartoe, mensen aan het plafond plakken en vrouwen aan de tenen van een standbeeld zuigen?
#68 in de Greatest Films Top 1000 samengesteld door critici en regisseurs
IMDb
"Salvador Dali seduced many ladies, particularly American ladies, but these seductions usually consisted of stripping them naked in his apartment, frying a couple of eggs, putting them on the woman's shoulders and, without a word, showing them the door."
Nazarín is een priester die een puur en eerlijk leven tracht te leiden volgens de Christelijke grondbeginselen. Zijn omgeving echter schenkt hem vooral wantrouwen en haat, afgezien van de plaatselijke prostituée dan.
Nazarín is één van z'n subtielste films over het door hem zo verfoeide Christelijke geloof. Vader Nazario probeert geheel volgens de geloofsregels van het Christendom te gaan leven nadat hij iemand vermoord heeft. Op deze wijze legt Buñuel de hypocrisie van het Christendom bloot. Tevens laat hij ook bewondering doorschemeren voor de priester z'n rebelse instelling, waardoor de film een genuanceerd karakter krijgt.
Mede daardoor is dit één van de zijn beste films uit z'n Mexicaanse periode. Uiteraard kan hij het niet nalaten om een excentriek element toe te voegen, zodat de hand van de meester herkenbaar wordt. Het levert een aantal memorabele scenes op, die de film meerwaarde geeft. Het was overigens één van de favoriete films van Andrei Tarkovsky.
Cannes Film Festival 1959
Winnaar International Prize
IMDb
"God and Country are an unbeatable team; they break all records for oppression and bloodshed."
Een groep mensen arriveert, netjes gekleed, op een formeel etentje. Wanneer het diner is afgelopen, blijkt dat de bedienden weg zijn en de gasten niet meer weg kunnen. Er is dan wel niets op slot, maar ze zijn ervan overtuigd dat ze opgesloten zijn. Wat volgt is dat iedereen langzamerhand verandert in een wilde. Moord, kannibalisme, agressie, hekserij en meer van dat soort zaken volgen elkaar snel op.
Wanneer de film begint met de volgende tekst, The best explanation of this film is that, from the standpoint of pure reason, there is no explanation, weet je meteen waar je aan toe bent, weer een surrealistisch meesterwerk van Luis Buñuel. Op het absurde af bekritiseert hij met deze bijtende satire de bourgeoisie. Dat levert grappige momenten op, maar wekt ook zeker een verontrustend gevoel op.
Zonder dat er enige aanleiding toe is gelooft opeens iedereen van het pas nog uitermate gezellige etentje dat ze de kamer niet meer kunnen verlaten. Vanuit deze extreme situatie legt Buñuel bloot hoe dicht die omhooggevallen types van de bourgeoisie van de oermens afliggen als het even tegenzit. Dit alles maakt hij duidelijk door middel van symboliek die hij met behulp van rijke visuele middelen aan de kijker voorlegt, toewerkend naar een climax die nog overklaarbaarder is dan de vorige 90 minuten.
#127 in de Greatest Films Top 1000 samengesteld door critici en regisseurs
IMDb
"Fortunately, somewhere between chance and mystery lies imagination, the only thing that protects our freedom, despite the fact that people keep trying to reduce it or kill it off altogether."
Een complexe, voortdurend veranderend web van dromen, binnen dromen, zonder een echt plot, gecentreerd rond een groep van zes zeer respectabele en hooggeplaatste personen in de samenleving en hun voortdurende pogingen om samen een etenje te houden. De interrupties rond dat etentje worden steeds surrealistischer als de film voortschrijdt.
In feite is Le charme discret de la bourgeoisie de omgekeerde situatie van El ángel exterminador. Waar de upper class in die andere film niet meer van de eettafel weg kon komen, komen de protagonisten hier nooit aan eten toe, ondanks verwoede pogingen. Altijd worden ze weer gestoord. Dan weer door de politie, dan weer door het leger, zelfs door dromen worden ze van eten weerhouden.
Het geeft Buñuel de perfecte aangelegenheid om de bourgeoisie op zijn cynische wijze te kijk te zetten. De sterkste scene is ongetwijfeld het decadente diner midden op het podium van een theater, terwijl ze uitgejoeld worden door het toekijkende publiek. Deze film is Buñuel op z'n best; surrealistisch, scherp kritisch en regelmatig grappig. Overigens was het ook zijn meest succesvolle film. De film won een Oscar, een lading aan andere prijzen en haalde het meest geld op.
Academy Awards 1973
Winnaar Best Foreign Language Film
Nominatie Best Writing, Story and Screenplay Based on Factual Material or Material Not Previously Published or Produced
BAFTA Awards 1974
Winnaar Best Actress (Stéphane Audran)
Winnaar Best Screenplay
Nominatie Best Film
Nominatie Best Direction
Nominatie Best Sound Track
Golden Globes 1973
Nominatie Best Foreign-Language Foreign Film
#118 in de Greatest Films Top 1000 samengesteld door critici en regisseurs
IMDb
"Nothing would disgust me more morally than winning an Oscar."
Enkele DVD-tips:
Criterion Collection
Le charme discret de la bourgeoisie
Le journal d'un femme de chambre
Cet obscur objet du desir
Le fantôme de la liberté
Verder zijn er een flink aantal van zijn film uit de vroege en late periode door BFI op uitstekende uitgaves verkrijgbaar. Veel films uit zijn Mexicaanse periode zijn echter niet verkrijgbaar, zelfs niet op VHS.
De komende tijd zullen waarschijnlijk nog 5 reviews volgen van films die ik van hem gezien heb (Los olvidados, El, Viridiana, Belle de jour en Cet obscur object du desir).
[ Bericht 0% gewijzigd door Gorro op 13-07-2005 00:23:36 ]
.Verder heb ik weinig te melden, want Buñuel is helemaal niet mijn ding en ik heb dan ook weinig van de man gezien. Maar zo'n topic krijgt sowieso al schandalig weinig reacties, dus vond ik dat ik toch iets moest zeggen
.Heel vreemd maar ontzettend geestig
Lekker vaag en nachtmerrieachtig
Heerlijk die shockeffect tijdens de scene met het doorgesneden oog! Op dat moment hoorde je iedereen vol afschuw praten! Dat het na al die jaren nog zo'n impact heeft is echt bijzonder, laat staan hoe dat vroeger geweest moest zijn
. Heb nog niets van deze beste man gezien. Wellicht toch eens doen 
Eigenlijk heb ik te weinig films van 'm op dvd.
Nog niks van gezien echter, gaat de komende weken verandering in komen.
Vermakelijke films en minder vreemd dan ik had verwacht, hoewel er toch een hoop in gebeurt wat je niet echt normaal kunt noemen. Nou nog een keer box 1 ergens vandaan halen ...
quote:Op zaterdag 14 januari 2006 22:49 schreef Sokolsky het volgende:
L'Âge d'Or (1930)
Mooi surrealistisch werk van het dynamische duo Buñuel en Dalí. Wie anders begint een uur durende film met een mini-documentaire over schorpioenen, om vervolgens via een originele versie van de stichting van Rome uit te komen op een bizar liefdesverhaal en dan na een nogal dramatische wending te eindigen met een korte versie van Salo, maar nu met een Jezusfiguur? Erg leuk dit. De tweede helft vond ik wat beter dan de eerste; met name in het stuk over het feest (een duidelijke voorbode van La Charme Discret de la Bourgeoisie, wat zo'n 40 jaar later zou komen) zitten een paar fenomenale scènes.
Een dikke 8.
En het beviel me wel eigenlijk, iig genoeg om meer van de man te proberen. O'ja het was Cet obscur objet du désir. quote:nog steeds niet gedaanOp zondag 17 juli 2005 20:56 schreef Timo20 het volgende:
Mooi werk, Gorro
welke is z`n beste/het beste om mee te beginnen?
quote:Van degenen die ik heb gezien, leek Viridiana de meest toegankelijke. Nazarin ook wel. El Angel Exterminador is qua beelden niet echt surrealistisch, maar qua plot wel. Een beetje toch.Op maandag 31 juli 2006 11:35 schreef Timo20 het volgende:
[..]
nog steeds niet gedaan
welke is z`n beste/het beste om mee te beginnen?
En de r1 dvd is meer dan uitstekend
Tristana is een jonge, kwetsbare Spaanse vrouw die leeft onder het juk van de aristocraat Don José. Aangezien hij haar gebruikt, verlaat zij hem en wordt verliefd op Horacio. Ze wordt ziek en kan niet bij de armoedige Horacio blijven en besluit weer terug te gaan naar Don José. Nadat ze haar been verliest aan kanker trouwt ze met hem. Een besluit om liever te leven met iemand van wie je niet houdt dan te sterven in de armen van je passie.
Thematisch gezien is dit een typische Buñuel. Bourgeoisie, de kerk en mannelijke verlangen zijn regelmatig terugkerende thema's die ook in deze film terug te vinden zijn. De film voelt dan ook heel erg aan alsof we een kijkje mogen nemen in de persoonlijkheid van Buñuel zelf. Het personage Fernando Rey zou net zo goed Buñuel zelf kunnen zijn. Buñuel, ten tijde van deze film al 70 jaar oud, maakt hiermee een contemplatieve film waarin hij zijn eigen verlangen en ideeën ook enigzins veroordeeld door middel van Tristana.
Gespeeld door Catherine Deneuve is ze in het begin het naïeve object van verlangen voor Don José. Langzaam verliest ze echter de naïeviteit en gaat steeds meer haar eigen weg, tot het punt waarop ze zichzelf loosweekt van hem. Maar gebruikt zij die nieuw vergaarde positie ook wel correct? Doet zij niet precies hetzelfde met de dove jongen als Don José met haar gedaan heeft? Al met al een complexe film die behalve de eerder genoemde thema's ook over het verschuiven van machtsposities en ouder worden gaat.
#288 in de Greatest Films Top 1000 samengesteld door critici en regisseurs<br>
IMDb
quote:1 film kijken is een mooi beginOp zondag 11 februari 2007 19:16 schreef pascalheister het volgende:
de 8 dvdbox is onderweg naar mij, lijkt me een mooi begin
.Stel je voor dat het niets wordt, zit je daar met die 7 andere films
.In Frankrijk is er op dit moment een box aanwezig met daarin Los Olvidados en Ensayo de un crimen. Hier kan je DVD box bestellen voor slechts 10 euro. Wat helemaal bizar is dat bij deze DVD's als zogenaamd bonusmateriaal nog 2 Bunuel films zitten! de korte documentaire Los Hurdes en El!
inmiddels die bovenstaande box ook al helemaal bekeken, super aanrader, geweldige films
quote:Met Engelse subs, neem ik aan?Op zaterdag 2 augustus 2008 18:53 schreef RuneRose het volgende:
Voor de liefhebbers die het nog niet weten; wat nieuws over de Mexiaanse films.
In Frankrijk is er op dit moment een box aanwezig met daarin Los Olvidados en Ensayo de un crimen. Hier kan je DVD box bestellen voor slechts 10 euro. Wat helemaal bizar is dat bij deze DVD's als zogenaamd bonusmateriaal nog 2 Bunuel films zitten! de korte documentaire Los Hurdes en El!
quote:lezen doet wonderen
quote:Sous-titres : Anglais, Français
quote:tis nog vroeg
quote:Op zondag 3 augustus 2008 11:10 schreef RuneRose het volgende:
ja, ook die bonusfilmss hebben Engelse ondertitels.
besteld 
. De Nederlandse versie van het interviewboek Bunuel over Bunuel is trouwens ook bijzonder de moeite waard.