alstu

'Alweer zo een' was ook mijn eerste reactie toen ik ze voor het eerst hoorde, en het moet nog maar blijken hoeveel van dit soort bandjes over een paar jaar nog actief zijn, en in hoeverre ze hun geluid nog gaan veranderen om 'relevant' te blijven. Ik verwacht dat het publiek binnen een jaar helemaal verzadigd is door het belachelijke aanbod van dit soort muziek momenteel. The Departure is slechts eentje uit een heel peloton bandjes met een dergelijke sound, elke Britse undergroundband en zijn tandeloze grootmoeder gooit tegenwoordig een dansbare beat door hun rocktracks heen - of het nu daadwerkelijk catchy is of niet. Ik hoorde van de week ook de meest recente single van veteranen Idlewild, en zelfs zij waaien nu met de huidige wind mee met veel disco-gevoeligere elementen.
Desalniettemin is All Mapped Out wel een aardige single.

Ben al geruime tijd uitgekeken op 'dit soort bandjes'. Pik zo af en toe nog eens wat mee, maar het frisse geluid van pakweg 2 jaar geleden hoor ik gewoon niet meer. The Departure kan me dan ook totaal niet boeien. Het is allemaal al eens gedaan, alleen dan beter.

Het is inderdaad gewoon de krenten uit de pap vissen momenteel. Het is nog maar zelden dat een album in dit genre in zijn volledigheid sterk blijft (zoals wel bij Bloc Party het geval is, gelukkig ), maar dat neemt niet weg dat er af en toe nog wel wat leuke singles tussen zullen zitten. Albums probeer ik al niet eens meer in dit genre (mits het positief is ontvangen door recensenten wiens mening ik wel vertrouw), maar na miskleunen als de full length platen van The Killers en The Bravery raak je toch snel opgebrand door deze muziek.

Tijdens een avondje uit in een club was er een *preview showing* van de cd. Ik heb naar de eerste paar nummers geluistered en toen werd er aan ons gevraagd wat wij ervan vonden.

Ik vond er niet zoveel aan. Het was niet special of baanbrekend.. en ik kon er ook niet om lachen of leuk mee dansen. Een beetje te saai voor mij.