Bij het eerstvolgende perron komt er een man in pak met een aktentas op zijn schoot
tegenover mij zitten en blijft me ongemakkelijk aanstaren, alsof hij me al van buiten de trein bekeek. Hij blijft me aanstaren en begint te rustig en preponderant te declameren:
"Mäßig"
"Leicht bewegt"
"Ziemlich fließend und Sehr langsam"
"Äußerst langsam"
"Fließend"
"Ruhig fließend"
Bij het volgende perron komt er een jonge vrouw met blond haar
naar binnen gelopen en gaat naast de man zitten.
De man blijft me aanstaren en spreek verder terwijl de vrouw
hartverscheurend begint te huilen:
"Bewegt"
"Sehr getragen und ausdrucksvoll"
"Gemächlich"
"In zarter Bewegung"
"Lebhaft"
"Zart bewegt"
"Sehr schwungvoll"
"Rasch"
De regen viel met bakken uit de lucht en ik voelde me op mijn gemak.
tering, dit is echty veruit het vaagste topic van 2005