abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
  vrijdag 1 juli 2005 @ 17:38:26 #1
119078 McCarthy
communistenjager
pi_28394480
quote:
Honger is in Ethiopië machtig wapen

Soms verergeren politici een hongersnood. Het Ethiopische regime gebruikte honger als wapen in 1985, net als Reagan en Thatcher. Met Band Aid wees popmuziek de politiek op haar plicht.

Door onze correspondent Koert Lindijer

ADDIS ABEBA, 1 JULI. Bij het naderende geluid van een auto heft een bedelende blinde man zijn beide handen. Hij staat er al dagen, geen auto is gestopt. In een dorpje verderop ligt langs de weg een vrouw stilletjes te sterven, samen met haar twee naakte kindertjes. Ook zij vallen niet op. Tien meter verder ligt weer een stervende, en dan weer een. Het is 1984 en de wereld wil nog niet weten van de hongersnood in Ethiopië.

Honger kent in Ethiopië een lange geschiedenis. In 1973 stierven er veertig- tot tachtigduizend mensen door een hongersnood waarvan de wereld niets mocht weten van keizer Haile Selassie. Er waren in de getroffen provincie Wollo geen ambtenaren om de lijken op te ruimen. Toen de overlevenden naar de hoofdstad Addis Abeba marcheerden, wierp de keizer wegversperringen op.

Vier jaar na 1984 was er in Ethiopië weer hongersnood. Een vrouw maait de miezerige sprietjes graan. Zij schaamt zich voor de journalisten, die nu wel zijn toegestroomd om hongerverhalen te schrijven. ,,Waarom zoeken jullie ons alleen op als God een vloek over ons heeft uitgesproken. Ga weg!'' Ze hurkt, rolt zich op en begint zachtjes te huilen.

De camera's draaien. Na de ramp van 1985 is ieder bericht over voedseltekorten in Ethiopië wereldnieuws geworden.

In het geheugen van de Ethiopiërs is de nood van 1985 de grootste. De massaliteit van het sterven overvalt de hongerlijders, de Ethiopische en Westerse leiders en de hulpverleners. Op de steenvlakte bij Korem staren massa's hongerenden voor zich uit, gekleed in grijze doeken. In de avond graven ze zich in tegen de bijtende kou in diepe kuilen.

Iedere ochtend worden honderden lijken op een rijtje uitgestald. Verspreid in de straten van Korem liggen ouderen te sterven, terwijl kinderen, die wel voedsel krijgen, achteloos een soort haasje-over over hen doen. Alarmerend voor een continent waar respect voor ouderen de cultuur bepaalt.

Slachtoffers helpen hulpverleners een handje. Stervenden in het kamp Bati kruipen naar het lijkenhuisje op de hoogste heuvel, dan hoeven de hulpverleners hun lichamen straks niet meer naar boven te dragen. Door de rieten wand stroomt het water van de lijkenwasser hun tegemoet. Het lichaam van een jonge nomade wordt gewassen in een plastic teil. De schoonheid van zijn gezicht is nog niet verdwenen.

Rond de grote bak liggen kleine bundeltjes: kinderlijkjes. In het kamp beneden rent een dokter rond. Ze zet een viltstiftstreep op het voorhoofd van degenen die voedsel zullen krijgen. De anderen zijn opgegeven.

Een hongersnood is jammerlijk, maar ook een geweldig machtig instrument. De val van de eeuwenoude keizerlijke dynastie begin jaren zeventig werd versneld omdat Haile Selassie de honger in Wollo negeerde.

Het daarop volgende communistische regime staat op de zwarte lijst. De wereld is in de greep van het ijzeren duo Reagan en Thatcher. Zij willen het militair-marxistische Ethiopië uithongeren tot het er bij neervalt. Ook de Ethiopische leider Mengistu Haile Mariam ziet nog geen brood in een internationale actie voor de slachtoffers.

Weken nadat de eerste duizenden slachtoffers zijn gevallen schieten westerse regeringen alsnog te hulp. De popmuziek is de politiek gepasseerd. Prominente musici wekken met hun 'We are the world' en Band Aid de compassie van de bevolking in Europa en Amerika en dwingen hun regeringen zo tot acties.

Ook Mengistu gebruikt de honger als wapen. De hongerzone is een oorlogszone. In de zwaarst getroffen noordelijke provincies Tigray en Eritrea huizen guerrillabewegingen die opereren met steun van arme boeren, boertjes die nu door honger dreigen te sterven.

Zij mogen geen hulp krijgen, dus bombardeert de Ethiopische luchtmacht de clandestiene voedselkonvooien vanuit buurland Soedan naar guerrillagebieden. Tibebu Bekele, plaatsvervangend minister van Buitenlandse Zaken, erkent in december 1984: ,,Voedsel is een belangrijk element in onze strategie tegen de rebellen.''

Vóór het uitbreken van de hongerramp in 1984 lieten Ethiopische vliegtuigen hun bommen al vallen op drukke markten en akkers in rebels gebied, pogingen om de infrastructuur en de voedselproductie te saboteren. In rustiger en vruchtbaarder gebieden van het land betaalde de overheidsinstantie lage prijzen voor granen, de productie bleef beneden peil en de privé-sector zag geen heil in handel. De landbouw is door een starre overheidspolitiek altijd onderontwikkeld gebleven in Ethiopië.

Eind 1984 gaat Mengistu alsnog akkoord met grootschalige buitenlandse hulp. Dat leidt tot verwarring bij westerse goeddoeners. Er is een boel mis in het Ethiopië van Mengistu, maar het land is geen bananenrepubliek. Het heeft misschien een crimineel regime maar wel met een relatief goed functionerend overheidsapparaat. Als het een leger van honderdduizend man op de been kan brengen, is het ook in staat een gigantische voedseloperatie te runnen. Diplomaten en hulpverleners weten geen raad met deze paradox.

Mengistu blijft tot zijn val in 1991 halsstarrig. Zijn politieke motieven blijven belangrijker dan het lot van de hongerenden.

De meeste buitenlandse hulpverleners spelen mee met Mengistu's spel. Kurt Jansson zit namens de secretaris-generaal van de Verenigde Naties als speciale afgezant voor de hongerramp in Addis Abeba. ,,Tachtig procent van de hongerenden in Tigray ontvangt hulp van de regering'', zegt hij inschikkelijk.

Zijn opvolger Michael Priestly stelt zich een jaar later nog volgzamer op: ,,Ik ben er absoluut zeker van dat deze ramp niet had kunnen worden vermeden.'' Maar vijftien procent van de zwaar getroffen bevolking van Tigray heeft in 1985 waarschijnlijk overheidshulp ontvangen.

In 1991 verdrijft de guerrillabeweging van Tigray Mengistu uit Addis Abeba. De nieuwe heersers wijten de ramp van 1985 aan de oorlogs- en landbouwpolitiek van Mengistu, en aan de buitenlandse hulpverleners die aan de leiband liepen van zijn regime. Niet de ongenadige natuur sloeg toe maar de politiek.

Maar ook onder de nieuwe machthebbers is aan de verwoestende politiek nog weinig veranderd. In 2005 moet Ethiopië ruim tien miljoen hongerenden voeden, meer dan het dubbele van 1985. Honger is nog steeds een dagelijkse realiteit. Door de hoge uitgaven voor defensie, vanwege de voortdurende strijd met Eritrea, primitieve landbouwmethodes, gigantische erosie en ontbossing, en een rigide regulering van de agrarische sector door de overheid, is Ethiopië een van de allerarmste landen ter wereld gebleven. De buitenlandse voedselhulp ten spijt.

Maandenlang hebben hongerige Afrikanen tijdens de Grote Hongersnood van 1984/85 uit de handen van westerse Goede Samaritanen gegeten. Het continent heeft zijn aanzien als bedelaar nooit meer verloren. Miljoenen Afrikanen hebben hun leven behouden maar hun waardigheid verloren. En een legertje buitenlandse hulpverleners is in 1984 neergestreken. Om nooit meer te vertrekken.
Die Afrikanen zitten vooral elkaar kapot te maken. Vervelend natuurlijk maar laat daar de westerse belastingbetaler niet voor opdraaien.
Het nationaal product is hetzelfde als een taart waar uiteraard iedereen recht op heeft, als overheden met geld smijten heet het investeren en als bedrijven investeren heet het een sprinkhanenplaag. McCarthy
pi_28394929
Waarom houdt de 'war on terror' op bij Afrika?
__________
  vrijdag 1 juli 2005 @ 18:01:01 #3
80268 kLowJow
That's Gay
pi_28395014
quote:
Op vrijdag 1 juli 2005 17:38 schreef McCarthy het volgende:

[..]

Die Afrikanen zitten vooral elkaar kapot te maken. Vervelend natuurlijk maar laat daar de westerse belastingbetaler niet voor opdraaien.
Dat is inderdaad de clou van het verhaal.
  vrijdag 1 juli 2005 @ 18:02:09 #4
80268 kLowJow
That's Gay
pi_28395046
quote:
Op vrijdag 1 juli 2005 17:38 schreef McCarthy het volgende:

[..]

Die Afrikanen zitten vooral elkaar kapot te maken. Vervelend natuurlijk maar laat daar de westerse belastingbetaler niet voor opdraaien.
En dit stukje, wat je zelf dikgedrukt maakte, negeer je verder maar?
quote:
net als Reagan en Thatcher
  vrijdag 1 juli 2005 @ 19:02:52 #5
89730 Drugshond
De Euro. Mislukt vanaf dag 1.
pi_28395568
quote:
Die Afrikanen zitten vooral elkaar kapot te maken. Vervelend natuurlijk maar laat daar de westerse belastingbetaler niet voor opdraaien.
Amen.....
pi_28395584
Dat is me al langer bekend. Helaas dringt dat niet door tot de mensen die met tranen in hun ogen geld af handig proberen te maken om de lokale elite daar te sponsoren ipv dat het geld echt naar mensen gaat die het nodig hebben.

De lokale elite is vaak de schuldige van armoede en honger. Vandaar ook mijn kritiek op ontwikkelingshulp zoals wij dat nu kennen. Al dat geld wat naar Afrika gaat. Heeft dat nou echt geholpen, is Afrika er beter op geworden of vult de lokale elite haar zakken en sterft de rest van de bevolking nog steeds van de honger. Ik vrees het laatste.

Het nut van een Live Aid schiet daarom ook zo'n doel volkomen voorbij. Tuurlijk is het goed voor de artiesten zelf. Ze komen immers barmhartig en sociaal over maar het is uiteindelijk toch vooral eigen belang.

Mijn conclusie is nog steeds dat Afrika kunstmatig in leven wordt gehouden.
  maandag 4 juli 2005 @ 04:57:40 #7
46960 StefanP
polemicist
pi_28465606
Blank leiderschap over Afrika is de enige manier om dat continent te redden. Veel mensen zullen nu wel ophouden met lezen en 'racist!!!' schreeuwen, maar het is gewoon de keiharde waarheid. Neem nu Zuid Afrika: onder de apartheid ging het er goed, zelfs met de international boycot tegen het land. Iedereen had er te eten, het was veilig en het land was zelfs welvarend. Na de afschaffing van de apartheid is het een zootje. Er is veel armoede, de criminaliteit is ongekend hoog en het land doet het economisch vreselijk sterk. De reden? Het land heeft nu andere leiders. Leiders met uitspraken als 'aids bestaat niet', of 'aids is door de blanken gemaakt'.

Ander voorbeeld: Zimbabwe. Niemand behalve de elite heeft er te eten. Het was ooit een van de grootste voedselproducenten in Zuid-Afrika, dat overal voedsel heen exporteerde. Nu is er niet eens genoeg voor hun eigen volk. De reden? Een getikte dictator die het nodig vond de blanke boeren te vermoorden of -op zijn best- weg te jagen en hun land te stelen. En tsja, de meeste zwarte bezetters kennen geen zeist van een hark om maar niet te spreken van hun werkmentaliteit, dus duurde het niet lang voordat er niets meer te eten was.

Ik vind dat het westen gewoon het juk van kolonialisme moet afwerpen, en besluiten dat de enige manier om Afrikanen een menswaardig bestaan te geven het overnemen van het leiderschap daar is. Noem het maar racisme of wat dan ook, ik denk dat de gemiddelde bewoner daar ons dankbaar zal zijn. Net zoals nu veel Zuid-Afrikanen toch eigenlijk wel inzien dat hun levenskwaliteit beter was onder het apartheidsregime. En daar hoeft eigenlijk weinig apartheid bij te komen kijken, het kan ook gewoon door goed leiderschap. Dat hebben ze zelf niet, er is discipline en aansturing nodig wat alleen vanuit het westen kan komen.
"Welfare culture is bad not just because, as in Europe, it's bankrupting the state, but because it enfeebles the citizenry, it erodes self-reliance and resourcefulness."
-Mark Steyn
pi_28465811
quote:
[b]Op maandag 4 juli 2005 04:57
Ander voorbeeld: Zimbabwe. Niemand behalve de elite heeft er te eten. Het was ooit een van de grootste voedselproducenten in Zuid-Afrika, dat overal voedsel heen exporteerde. Nu is er niet eens genoeg voor hun eigen volk. De reden? Een getikte dictator die het nodig vond de blanke boeren te vermoorden of -op zijn best- weg te jagen en hun land te stelen. En tsja, de meeste zwarte bezetters kennen geen zeist van een hark om maar niet te spreken van hun werkmentaliteit, dus duurde het niet lang voordat er niets meer te eten was.
En waar woont Mengistu tegenwoordig ? Precies, in Zimbabwe. Misschien komt Mugabe wel eens bij hem langs om te horen hoe je het beste dat vervelende deel van het volk dat tegen je is kan doodhongeren en ondertussen al het hulpgeld in je zak kan steken.
  maandag 4 juli 2005 @ 07:40:20 #9
46960 StefanP
polemicist
pi_28465928
De internationale gemeenschap zal Afrika nooit kunnen helpen omdat hun hulp bij enkel geld blijft. Geld dat verdwijnt in de zakken van dictators. De enige manier om orde op zaken te stellen is door in te grijpen.

Ooit van Executive Outomes gehoord? Dat was een prive onderneming die militaire assistentie verhuurde. Huurlingen dus. Tussen 1989 en 1999 waren zij de schrik van Afrika. Ze werden ingehuurd door de overheden van Afrikaanse landen om tegen rebellen te strijden, en deden dat zo goed dat geruchten van hun komst uiteindelijk al genoeg waren om gewapende rebellenlegers direct om te laten keren. En dan hebben we het dus niet over 10000 man, maar over 50 man. Per helicopter het land in, uit het niets aanvallen en weer verdwijnen. Met apparatuur en expertise waar de lokale krijgsheren niets tegen in konden brengen werden hele landen opgeschoond. Een paar man tegen tienduizenden!. Dat was de manier om alle rommel in Afrika op te lossen. Maar wat gebeurt er? De VN zien in dat ze zelf nutteloos zijn en dringen bij de Zuid-Afrikaanse regering aan om het stop te zetten. Dat gebeurde dus ook en in 1999 is het bedrijf gewongen gesloten. Het ergste misschien wel? De genocide in Rwanda, waar de wereld inclusief de VN de andere kant op keek, had tegengehouden kunnen worden door dit bedrijf. Voor 150 miljoen dollar (600000 per dag) hadden ze 1500 man en apparatuur kunnen inzetten om het compleet te stoppen, het plan en aanbod lag klaar. Maar de VN wou dit natuurlijk niet, omdat hun eigen zinloosheid dan zou blijken. Resultaat? De VN "greep" zelf in (kosten: 5x zo veel, ofwel 3000000 dollar per dag) en deed niets om de genocide te stoppen.

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Ingrijpen is de enige optie, en dan niet met zo'n tandloze organisatie als de VN.
"Welfare culture is bad not just because, as in Europe, it's bankrupting the state, but because it enfeebles the citizenry, it erodes self-reliance and resourcefulness."
-Mark Steyn
pi_28466337
http://www.xs4all.nl/~evel/eovn.htm

Over die Executive Outcomes. Een moreel niet zo prettig alternatief voor nietsdoen, om maar een stukje van de tekst aan te halen.
Op zich een effectief middel, me dunkt, behalve dat ze alleen in te huren zijn door zittende machthebbers, die juist in de meeste gevallen da oorzaak zijn van een hoop ellende (zie OP...)
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')