radioactief afval

en google is uit de lucht

quote:

Op donderdag 23 juni 2005 10:22 schreef Dragon-fly het volgende:
waar wordt radioactief afval eigenlijk op geslagen? en hoe slaanze dat op dat er geen straling ofzo vrijkomt? krijg je veel radioactief afval van kernenergie?

Ik weet niet of deze vraag hier thuis hoort maar ben wel nieuwschierig..

Wordt toch nin de zee gedumpt, in vaten enzo?

Het wordt verpakt in lood zodat de straling niet onsnapt (of amper ontsnapt) en vervolgens wordt het in een 'onbreekbare' betonnen/ijzeren kist gelegd zodat het niet kan beschadigen tijdens het transport, en daarna wordt het in een berg gelegd of op de bodem van de zee. Tenminste dat ik wat ik er van weet

Waarom wordt radioactief matriaal eigenlijk niet de ruimte in geschoten? Stel dat ze het richting de zon schieten, dat kan toch geen kwaad? Of is de lancering zelf te gevaarlijk, voor als de raket ontploft?

Denk dat het te duur is.. en het te gevaarlijk is als de raket ontploft..

Volgens mij wordt het in een trog gestort..

Dat richting zon schieten lijkt mij ook wel slim, maar als je bedenkt dat elke kilo die je de ruimte inschiet zijn gewicht in goud waard is snap ik best dat dat niet gebeurd. Zonder bescherming die buisjes de lucht inknallen lijkt me ook niet echt veilig. (Transport en omgang met die dingen dan)

quote:

Op donderdag 23 juni 2005 10:23 schreef DeTolk het volgende:

[..]

Wordt toch nin de zee gedumpt, in vaten enzo?

Haha idd
Ze dumpen het overal en zeggen gewoon dat ze het goed hebben opgeslagen

quote:

Op donderdag 23 juni 2005 10:22 schreef Dragon-fly het volgende:
waar wordt radioactief afval eigenlijk op geslagen? en hoe slaanze dat op dat er geen straling ofzo vrijkomt? krijg je veel radioactief afval van kernenergie?

Ik weet niet of deze vraag hier thuis hoort maar ben wel nieuwschierig..

In Nederland gaat al het radioactief afval naar de COVRA bij Borssele.
Daar wordt het verglaasd en in betonnen vaten gestopt. De meest radioactieve vaten in het midden en hoe minder radioactief hoe meer aan de buitenkant.

In Engeland wordt het bij Chester onder de grond gestopt.
In Rusland en de VS idem.

Het zal nooit de lucht in geschoten worden, want het risico is nog steeds te groot dat er een ongeluk gebeurt waarbij al het radioactief afval over de gehele wereld wordt verspreid. (Het betreft zeer hoog radioactief afval).

oplossing :d

vanuit ruimte station een grote stofzuigslang naar de aarde bouwen
opzuigen en die handel wegschieten geniaal niet?

edit: dubbel

In de aarde opslaan is nog een redelijk veilige oplossing. Het gevaar is niet geheel geweken - in verband met mogelijke aardverschuivingen in de (verre) toekomst, maar op de zon/in de atmosfeer schieten is vele malen gevaarlijker.

quote:

Op donderdag 23 juni 2005 11:23 schreef willie64 het volgende:
oplossing :d

vanuit ruimte station een grote stofzuigslang naar de aarde bouwen
opzuigen en die handel wegschieten geniaal niet?

Daar zou een ruimtelift nog goed voor zijn

Ruimtelift nu technisch haalbaar

Het werd helemaal opgebruikt... En weer herbruikt, etc.

Uiteindelijk is het niet zo heeeeel er g gevaarlijk meer, maar nog wel gevaarlijk natuurlijk. Ik zie eigenlijk niet wat ons tegenhoudt om een goedkope vorm van ruimtevaarttransport te vinden en die zooi de ruimte in te schieten, ver weg.

Stel je voor dat je raket vol zit met het hoogradioactief afval.
En er gebeurt dit.

Dan is binnen de kortste tijd de hele atmosfeer verziekt.
Dan volgen de oceanen en uiteraard ook het land.
Al het voedsel wordt hoogradioactief, de gehele voedselketen is radioactief, inclusie al het drinkwater.
En binnen drie generaties is het einde oefening op aarde, oa omdat een van de minder erge bijwerkingen van radioactieve straling is dat je steriel wordt.

Met een hoge kracht vanaf het land, is dat geen optie? Een soort katapult met onvoorstelbaar veel energie.

Mits 100,0000000% slagingskans.

quote:

Op donderdag 23 juni 2005 17:31 schreef Koewam het volgende:
Met een hoge kracht vanaf het land, is dat geen optie? Een soort katapult met onvoorstelbaar veel energie.

Ja! Een kanon ala Jules Verne! Dat zou wel vet zijn.

Maar nu worden die vaten dacht ik nog in bunkers en zoutmijnen e.d. opgeslagen om daar te blijven tot het einde der tijden tot eindelijk de straling zoveel minder is geworden dat het geen gevaar meer vormt.

De vraag is toch ook hoe lang dergelijk afval radioactief blijft. Wat is de halfwaarde tijd van het meest moeilijk hanteerbare afval? Ik meen wel eens opgevangen te hebben dat je het dan over honderduizenden jaren hebt. Daar is zoveel onduidelijkheid over

Ik stel voor het in de hersenpan van D'66-ers op te slaan. Ruimte genoeg

Dat hangt er dacht ik van af. Sommige isotopen zijn na een paar honderd tot een paar duizend jaar gevaarlijk en anderen kunnen er miljoenen jaren over doen om echt ongevaarlijk te worden.

quote:

Op donderdag 23 juni 2005 22:31 schreef STORMSEEKER het volgende:
Dat hangt er dacht ik van af. Sommige isotopen zijn na een paar honderd tot een paar duizend jaar gevaarlijk en anderen kunnen er miljoenen jaren over doen om echt ongevaarlijk te worden.

Miljoenen jaren I k heb niet al teveel vertrouwen in hoe er met dat afval omgegaan wordt.
Ik heb de nodige spookverhalen gehoord, met name uit Frankrijk. En met kernfusie wil het ook niet erg vlotten als ik het goed begrijp. Windmolens zijn een sof, leveren veels te weinig op. Kernenergie, in welke vorm dan ook, wordt in ieder geval de komende jaren een hot-topic, met de immer stijgende vraag naar energie.

quote:

Op donderdag 23 juni 2005 22:19 schreef Godslasteraar het volgende:
De vraag is toch ook hoe lang dergelijk afval radioactief blijft. Wat is de halfwaarde tijd van het meest moeilijk hanteerbare afval? Ik meen wel eens opgevangen te hebben dat je het dan over honderduizenden jaren hebt. Daar is zoveel onduidelijkheid over

Het hoog radioactief afval in eerste instantie bestaat uit
cesium 137, strontium 90, jodium 131
Er kunnen natuurlijk ook andere brokstukken ontstaan uit uranium 235, maar voor zover ik me kan herinneren zijn dit in ieder geval heel belangrijke in termen van dood en verderf.
Tjernobyl drama naar de rest vd wereld kwam op rekening van deze drie elementen.
De kinderen van Tjernobyl: dat is een treurig en ander verhaal.

Cesium 137 en Strontium 90 hebben halfwaarde tijden van ongeveer 30 jaar, dus die gaan honderden jaren mee voordat het 'op' is.
Cesium 137 wordt heel makkkelijk opgenomen, omdat organismen (inclusief de mens) het aanzien als Kalium. En Kalium wordt gebruikt in de neuronen.
Je kunt dus voorstellen wat er gebeurt als het hoog radioactief cesium de plaats van kalium inneemt in de zenuwketens. Door het uiteenvallen van het cesium vervalt de zenuwfunctie: je raakt verlamd.
Strontium 90 wordt door organismen gezien als calcium en het wordt dus opgeslagen in je botten.
Je beenmerg gaat eraan. Rode bloedlichaampjes worden aangetast en kunnen geen zuurstof meer opnemen. Dit gebeurt op een tijdschaal van dagen.
Strontium 90 veroorzaakt op korte tijdschaal (gegevens zijn van Hiroshima) kanker (maanden).

Jood 131 wordt a la minuut opgenomen door de schildklier. Halfwaarde tijd is 8 dagen. Het is heel instabiel. De schildklier is binnen een week verzadigd en kapot door inwendige verbranding: jood valt verder uit elkaar en geeft veel energie af.
Door Jood 131 ben je doodziek voordat kankers zich hebben kunnen ontwikkelen. Wrang.
Maar hier hebben ze iets voor gevonden. Kalium jodide tabletten. Want de schildklier kan maar een maxium aan jood opnemen. De rest verdwijnt simpel uit het lichaam.

Natuurlijk zijn er nog tientallen andere afvalproducten van uranium. Maar daar ken ik de toxiticiteit niet direct van.

Overigens: na dit verhaal klinkt het misschien vreemd.
Maar ik ben een uitgesproken voorstander van kernenergie.
Of het nu om kernsplitsing gaat, of kernfusie.

Goed. Ik ben ook voorstander van kernenergie. Zullen we een topic openen met discussie tussen voor en tegenstanders?

quote:

Op vrijdag 24 juni 2005 00:15 schreef Yosomite het volgende:

Is gekopieerd.

Even terzijde, Tschernobiel. Jaren geleden heb ik op Arte een Franse documentaire zitten bekijken waarin een onderzoeksteam van een gerenomeerde universiteit in Parijs (geloof ik) naar Tschernobiel afreisde. Even kort twee conclusies:
1. Er was wel degelijk een meltdown, de reactor was helemaal uit elkaar geklapt. Het team beweerde reactor-elementen gevonden te hebben op vele honderden meters afstand van het gebouw. En alles dus op film vastgelegd.

2. Tschernobiel was bovenop een breuklijn gebouwd. Op zich niet zo bjjzonder, centrales worden meestal aan water gebouwd voor de koeling. En water zoekt de laagste punten in een landschap op en dat zijn niet zelden breuklijnen.
De aanleiding voor de ramp was een aardbeving, niet een zogenaamd experiment. Dat experiment werd de zondebok. De russische wetenschapper die dit had aangekaard was in ieder geval ten tijde van de opnames niet meer te vinden.

Dit klinkt al een beetje vliegende schotel en complottheorieën-achtig, maar Arte is een serieuze zender. Klinkt dit bekend in de oren, of is het grote onzin?

quote:

Op vrijdag 24 juni 2005 01:27 schreef Godslasteraar het volgende:

[..]

Is gekopieerd.

Even terzijde, Tschernobiel. Jaren geleden heb ik op Arte een Franse documentaire zitten bekijken waarin een onderzoeksteam van een gerenomeerde universiteit in Parijs (geloof ik) naar Tschernobiel afreisde. Even kort twee conclusies:
1. Er was wel degelijk een meltdown, de reactor was helemaal uit elkaar geklapt. Het team beweerde reactor-elementen gevonden te hebben op vele honderden meters afstand van het gebouw. En alles dus op film vastgelegd.

2. Tschernobiel was bovenop een breuklijn gebouwd. Op zich niet zo bjjzonder, centrales worden meestal aan water gebouwd voor de koeling. En water zoekt de laagste punten in een landschap op en dat zijn niet zelden breuklijnen.
De aanleiding voor de ramp was een aardbeving, niet een zogenaamd experiment. Dat experiment werd de zondebok. De russische wetenschapper die dit had aangekaard was in ieder geval ten tijde van de opnames niet meer te vinden.

Dit klinkt al een beetje vliegende schotel en complottheorieën-achtig, maar Arte is een serieuze zender. Klinkt dit bekend in de oren, of is het grote onzin?

Een tijd terug was er een documantaire op discovery en daarin werd duidelijk dat ze die nacht bepaalde testen wilde gaan draaien terwijl de reactor onstabiel was maar ze moesten doorgaan van de leiding die zelf weinig verstand van zaken hadden, ondanks dat de wetenschappers die de reactor bestuurden aangaven dat het onverantwoord was.