Het gedichtentopic.

Da's allemaal leuk en aardig,
maar nu weet ik nog steeds niet of mijn 'gedicht' wel of niet als gedicht mag doorgaan, JAM

Tja, als iemand slap gelul kent.

Mijn favoriete zelfgeproduceerde gedichtje:

Erazor

Do you know
what I have had?
I had a great time
in the shower
Oh, it was fine
I felt alright

Oh, honored water
with whom I scour:
Thank you!
For thou cleaning me
means a lot to me.

But then -oh shoot
I cut myself,
while shaving,
in my leg
and now I bleed
I bleed a lot
Oh blast
I bleed so fast
and it won’t stop

The water made
the flooding blood
run along my feet
and now the shower
turns into a
big, red mess indeed

Oh, bloody razor
who made me bleed
I damn you fool
for doing this
For doing this to me!

Don’t you see
your stupid sin?
You just destroyed
my silken skin,
you evil thing!

I bet you’re not sad
for doing so
You’re not into sorrow..
But tomorrow,
tomorrow you’ll be sorry…

Ha! Tomorrow end of glory
for you, my faithful friend
Tomorrow I’ll yield justice
Tomorrow I will punish
Punish you
until you’re dead.

Toen ik nog op de basisschool zat, was er een leraar die de klas allemaal gedichtjes liet schrijven, elke dag wel ergens een opdracht over gaf. Het enige gedicht dat me echt nog letterlijk is bijgebleven is het volgende:

Ik ben niet geboren
ik kom uit de kool

Een ooievaar zag mij
En bracht mij bij mijn moeder

Mijn vader...
Die heeft alleen de koolzaadjes geplant

Vind hem zelf nog altijd wel grappig, vooral als je nagaat dat ik toen 11 of 12 jaar was...

Leuke gedichten..
Ik kan geen gedichten schrijven

Wie maakt een mooie voor mij... Wil het sturen naar een meisje waar ik een tijd terug een relatie mee had, gewoon om aan te geven dat ze nog steeds speciaal voor me is ook al zit er 100 % geen relatie meer in

Dit kwam in eens in me op tijdens de natuurkunde les vanmiddag

Diep van binnen ben ik vlot
zo diep,
dat je er niets van merkt
Diep van binnen heb ik talent
zo diep,
dat je er niets van merkt
Diep van binnen heb ik humor
zo diep,
dat je er niets van merkt
Diep van binnen leef ik de poezie
zo diep,
dat je er niets van merkt

quote:

Op maandag 23 januari 2006 20:26 schreef marleenhoofd- het volgende:
Dit kwam in eens in me op tijdens de natuurkunde les vanmiddag

Diep van binnen ben ik vlot
zo diep,
dat je er niets van merkt
Diep van binnen heb ik talent
zo diep,
dat je er niets van merkt
Diep van binnen heb ik humor
zo diep,
dat je er niets van merkt
Diep van binnen leef ik de poezie
zo diep,
dat je er niets van merkt

Het loopt nog niet helemaal lekker, maar hier alvast de eerste tweede versie.


In mijn gal groeit een groen gewas
en mijn lever is gevuld met gas
Eén oog rolt nog in zijn kas
de ander hangt half aan een zenuw
In mijn lijf gevuld met afschuw
voelen brosse botten aan als meel
spannen dunne draden om mijn keel
springen stukjes uit mijn hersenpan.

Ontspan! Ontspan! Ontspan!

Mist in mijn hoofd
kwik in mijn romp
ledematen verdoofd,
verlamd, verstomd.

Vretend aan een open wond
kruipen massa’s maden rond
in een absurd abject abces
het effect van een exces
alias verrottingsproces
met vel niet meer dan dorre korst
en vezelvlees met bloed bemorst
blijft het einde bitter bitter
zonder vleugje glam & glitter.

Mijn God, het leven na de dood.

[ Bericht 9% gewijzigd door Pauline op 24-01-2006 12:51:59 (Versie 2) ]

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 02:26 schreef Pauline het volgende:
Het loopt nog niet helemaal lekker, maar hier alvast de eerste versie.


In mijn gal groeit een groen gewas
en mijn lever is gevuld met gas.
Eén oog rolt nog in zijn kas,
de ander hangt slechts aan een zenuw;
In mijn lijf gevuld met afschuw
voelen brosse botten aan als meel
spannen dunne draden om mijn keel
en schieten stukjes uit mijn hersenpan.

Ontspan, ontspan, ontspan!

Mist in mijn hoofd
kwik in mijn romp
ledematen verdoofd,
verlamd, verstomd.

Het vlees is zwak en total loss,
het vel niet meer dan koude korst.
Vretend aan een open wond
kruipen massa’s maden rond.
Het effect van het rottingsproces
is chaos, absurd intens abces,
geen vleugje glam & glitter,
maar blauw, bloot, beurs en bitter.

Mijn God, het leven na de dood.

Wow, voor 't eerst zo'n beetje dat ik een gedicht kan appreciëren, om Homer te quoten: "For the first time of my life I'm confused"

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 03:14 schreef OFfSprngr het volgende:

[..]

Wow, voor 't eerst zo'n beetje dat ik een gedicht kan appreciëren, om Homer te quoten: "For the first time of my life I'm confused"

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 02:26 schreef Pauline het volgende:
Het loopt nog niet helemaal lekker, maar hier alvast de eerste versie.

Ik sleutel me ook een ongeluk.

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 10:41 schreef De-oneven-2 het volgende:

[..]

Ik sleutel me ook een ongeluk.

In dit geval of normaal gesproken?

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 10:56 schreef Pauline het volgende:

[..]

In dit geval of normaal gesproken?

Ik bedoel dat m'n gedichten ( -of mijn pogingen tot het schrijven van een gedicht- ) zelden af zijn,
omdat ik bij het lezen en het eindeloos herlezen ervan bijna altijd ergens over val.

1 letter meer of minder is al voldoende.

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 11:00 schreef De-oneven-2 het volgende:

[..]

Ik bedoel dat m'n gedichten ( -of mijn pogingen tot het schrijven van een gedicht- ) zelden af zijn,
omdat ik bij het lezen en het eindeloos herlezen ervan bijna altijd ergens over val.

1 letter meer of minder is al voldoende.

Ja, precies. Hoewel ik het sleutelen ook wel het leuke vind! Totdat ik ongeduldig word en maar weer aan iets nieuws begin.

Ja, geduld is wel een vereiste voor een goed gedicht, geloof ik.
Dus dat kan ik ook wel op m'n buik schrijven...

'Ja, geduld is wel een vereiste voor een goed gedicht, geloof ik.'

Met een niet al te groot lettertype past dat best.
En anders eet ik gewoon wat meer de komende dagen.

Ik zocht al zo lang,
naar het wonder in de dingen.
Eindelijk zag ik het wonder,
ik zag het in jou!
Ook al ben jij veel meer
dan al die dingen.
Ben je het enige ding,
dat altijd een wonder blijven zou!

Ach, ik zou mezelf geen wonder willen noemen...
Maar toch bedankt.

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 11:46 schreef Denissee het volgende:
Ik zocht al zo lang,
naar het wonder in de dingen.
Eindelijk zag ik het wonder,
ik zag het in jou!
Ook al ben jij veel meer
dan al die dingen.
Ben je het enige ding,
dat altijd een wonder blijven zou!

Pak het poezie-album er maar bij!

Ik net voor het eerst in lange tijd gedichtje gemaakt voor meisje
Heb eigenlijk niet veel verstand van dichten dus ben benieuwd wat iemand anders er van vind...


You & I

You're laughter, you're smile
Hoping this feeling will stay for a while

Just trying to get in to you're head and heart
You're looks are real art

You are a treasure that I want to keep
Think about it in my sleep

I fel in love with you
It might sound silly but it's true

I really think we have a special bond togheter
Thinking about you when I'm down makes me feel better

When were togheter the sun shines very bright
Because te sun knows I will treat you right

I want to hold you in my arms
Want to seduce you with al my charmes

I imagine about you and me
Sitting and holding hands against a big old tree

Just looking at the sunshine
You and me, because you are mine

It's not a crime that I want you to be mine
I hope my feelings will stay for a long time

I often dream about you
Thats something I love to do

When you came in to my dream
My mind just followed a stream

Not knowing were it will end
My mind just went

When I wake up with a smile
I know I dreamed about you and you're style

The last thing I want to say..
I love you and I hope I may

Ze komt!
_{Ode aan mijn Augappeltje}

Hemel! Open!
Wolk! Verdwijn!
Horizon! Nader!
Zon! Verklein!

Buig voor de gast!
Kniel voor haar licht!
Streel beide voeten!
Loof haar gezicht!

Aarde! Groet!
Vogel! Zing!
Zee! Dans!
Berg! Spring!

Doe wat ik zeg!
Wat ik u verplicht!
De tijd is nu!
Dat ik haar bericht!

Hoe verder hij keek, hoe groter het leek ...

(Jules Deelder)

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 22:08 schreef De-oneven-2 het volgende:
Ze komt!
_{Ode aan mijn Augappeltje}

Hemel! Open!
Wolk! Verdwijn!
Horizon! Nader!
Zon! Verklein!

Buig voor de gast!
Kniel voor haar licht!
Streel beide voeten!
Loof haar gezicht!

Aarde! Groet!
Vogel! Zing!
Zee! Dans!
Berg! Spring!

Doe wat ik zeg!
Wat ik u verplicht!
De tijd is nu!
Dat ik haar bericht!

Dank je, Do. Ik ben er stil van...

Geen Dank.

Het is kinderlijk eenvoudig...
Nu ja, het lijkt kinderlijk eenvoudig.

Dit leeft niet erg he? Best apart, ik had verwacht dat er wel meer Fok!-'dichters' zouden zijn
Wel een goed topic

Ik doe ook geregeld een poging. Hierbij een fragmentje:

Ik probeer jou te vangen
In zo’n heerlijke bui jij
Je schoonheid dwarrelt met een klap
Zacht mijn humeur binnen

Verlicht mijn moment
En later mijn dag
Jij bent het medaillon
Om de nek van mijn heimelijke liefde

Wijsgierig

‘k ben ontwikkeld en rijp
doordat ik alles begrijp
‘k ben een autodidact
met een groot intellect
‘k weet alles exact
ben in principe perfect

Vergelijk mijn niveau
met vierderde van Plato
net als Aristoteles
doorzie ik ieder proces
ik lijk op Socrates
noem mij maar Decartes

Ach, Nietsche is niets,
Kant niet relevant,
Sartre een achterlijke
en Spinoza schrijft proza
vergeleken met mij

‘k ben door mijn verstand
minstens zo interessant
en een groter beschouwer
dan Arthur Schopenhauer

dus vergeet nooit mijn naam
en huldig mijn faam
ik alleen is zo eenzaam

Die is leuk

And Death Shall Have No Dominion
Dylan Thomas

And death shall have no dominion.
Dead men naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan't crack;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion.


dat vind ik een mooi gedicht

There once was a man from Nantucket
All he did was wish for the stars
Like a greedy persona he wanted it all
But he ended up with a life behind bars

quote:

Op maandag 30 januari 2006 18:09 schreef Muck het volgende:
And Death Shall Have No Dominion
Dylan Thomas

And death shall have no dominion.
Dead men naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan't crack;
And death shall have no dominion.

And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion.


dat vind ik een mooi gedicht

Ik ook!

Een dichtverhaaltje van een tijdje geleden, uit mijn Edgar Allan Poe- lees- periode. Het behoeft nog een flinke bijschaving, maar ik heb er steeds geen zin in.

About the man who felt love, but whose wife wanted more.

The man felt love. It felt quite alright. So he married his, at that time, wife. Then he created a kind of cosiness to keep this love alive. But that was, by far, not enough for his wife. She demanded to be adored, otherwise her love would go by the board. The man didn’t know what to do. He was loyal, yes, but a lubber too. So it felt like a blast and he had to decide fast if he wanted this love to last.

It went a terrible wrench when he didn’t gave it a chance, for his wife felt betrayed and wanted revenge. She gave in to this feeling to commit a sin and thus became a villain. She ripped out her husband’s heart and torn it into parts. After she slivered it, yes it is quite abhor, she fed their cat with the slips. She deftly draw the rest of the corpse till no organ was left. Then she hefted the body and dragged the remainings to the lake; which was the place where she made a dramatic mistake.

As she painstaking pushed her murdered burden into the paludal water, she thought she wouldn’t be bothered about te slaughter no more, for her revenge gave her rest in return. She felt relieved, ‘cause somehow she believed that life would be better as from now. It was this state of mind that made her terribly blind.

When she, sadistically laughing, watched the sinking thing disappear in the pool, she suddenly felt an enormous fear. She ceased all her movements when she saw a beast marching out of the marsh. It had felt her presence as she had been so harsh. Rapidly it approached its grim victim, who could only scream for her destiny -which is not to envy-. With its monstrous mouth the beast growled loud, before it bit the wife’s bowels out. It mangled the body and swallowed it greedy until nothing was left.

Satisfied, the beast returned into the lake, after it spit something out with an echoing shout, for he couldn’t digest the weak part. Thus all that remained, was the wife’s bloody cold heart.

Ha, is De-oneven-2 de enige hier die niet standaard gebruik maakt van rijm? Hulde.

de nar en de narcist

mis me terug dan; al
is het maar op oneven
dagen - ik zal niet klagen
over de hiaten in ons
shakespeariaans verhaal

ik kruip voor je voeten,
hap het stof weg als je
draait en keert met
grote passen - ik ben
de joker aan je hof

laat me binnen

Weer eens wat anders...

sorry hoor ik zie meer jip en janneke rijmpjes dan gedichten hier, ik zal toch niet blind zijn.

ik ga pagina 2 maar eens bekijken op 1 was er niet veel....(edit in een moment)

pagina 2 was niet veel beter, 70% was slowchat en er was maar 1 gedicht wat nog ergens op leek.

op naar het lezen van pagina 3 (edit in een moment)
ok ik ben eruit de enige die ik kan waarderen in het hele topic is : de oneven 2

de rest heb ik met pijn in mijn ogen gelezen, ik ga zelf maar ter plekke een gedicht schrijven eens denken...

[ Bericht 26% gewijzigd door BaajGuardian op 17-02-2006 17:53:08 ]

Wat maakt een gedicht dan een gedicht?

het word wel in het engels.

Meeting past lives

where we walk, have talked
shades of grey,
shining down forever if i may
might i come down to look at me
myself, being, my own..
might i say
and take you up to let you see,
that we are not alone..

vooruit ik verzin er nog een.

The Kitten and the Bear

that little lion, roaring silent
acting and expecting sweets
that rather big boned bear called harry
looking down, struck grabbed and eats.

[ Bericht 1% gewijzigd door BaajGuardian op 17-02-2006 18:13:08 ]

quote:

Op vrijdag 17 februari 2006 17:55 schreef Tha_Erik het volgende:
Wat maakt een gedicht dan een gedicht?

inhoud.

een echt gedicht (wat je kunst kunt noemen) is niet rijmen, dat kan iedereen... vooral met sinterklaas.
ik vind de oneven 2 goeie inhoud hebben.

quote:

Op donderdag 2 februari 2006 14:05 schreef ScienceFriction het volgende:
[afbeelding]

Weer eens wat anders...

kunstig

quote:

Op vrijdag 17 februari 2006 17:44 schreef BaajGuardian het volgende:
sorry hoor ik zie meer jip en janneke rijmpjes dan gedichten hier, ik zal toch niet blind zijn.

ik ga pagina 2 maar eens bekijken op 1 was er niet veel....(edit in een moment)

pagina 2 was niet veel beter, 70% was slowchat en er was maar 1 gedicht wat nog ergens op leek.

op naar het lezen van pagina 3 (edit in een moment)
ok ik ben eruit de enige die ik kan waarderen in het hele topic is : de oneven 2

de rest heb ik met pijn in mijn ogen gelezen, ik ga zelf maar ter plekke een gedicht schrijven eens denken...

Fijn dat we nu in ieder geval een Grootheid in ons midden hebben, om ons Kwaliteit te leren.

het moest er eens van komen.

Ik vind alles wat in dit topic staat én van mijn hand is niet meer dan verwerpelijk...

_{Maar toch bedankt, Baaj...}

Vrouwelijke (r)ondingen


Een Schwarzwaldervlaai alstublieft,
met chocola en veel room er bij.
Op deze dagen, ziet u meneer,
viert lust haar heerschappij.


Kan het ietwat sneller m’neer?
Mijn bank wacht nog geduldig,
maar mijn favoriete soap
begint zo ongeveer.


Mijn weegschaal heeft het begeven.
Eindelijk. Want weet u meneer,
PMS is geen ziektebeeld.
Het is mijn manier van leven.

Trap.

_{Nou, vooruit...
Een vluggertje dan...}

Het geluk ligt
Op één sigaret roken afstand
Verwijderd
Van het verdriet

Niet dat uzelf vergiftigen
De weg is
Niet dat een niet-roker
Niet aankomt

Dat u
Voordat u de hoek omgaat
Tegen uzelf zegt
Daarachter ligt mijn geluk

[ Bericht 2% gewijzigd door De-oneven-2 op 04-03-2006 14:37:53 ]

_{Hij is wellicht beter te verteren met een liedje van Toon Hermans op de achtergrond...}

quote:

Op vrijdag 3 maart 2006 11:19 schreef De-oneven-2 het volgende:
_{Hij is wellicht beter te verteren met een liedje van Toon Hermans op de achtergrond...}

Het is voorzeker beter te verteren zonder een liedje van Toon Hermans op de achtergrond.

_{Jammer van die laatste dat.}

quote:

Op zaterdag 4 maart 2006 14:07 schreef Claudia_x het volgende:
_{Jammer van die laatste dat.}

Ja,
daar twijfelde ikzelf ook aan.

Zal ik 'm gewoon weglaten?

quote:

Op zaterdag 4 maart 2006 14:35 schreef De-oneven-2 het volgende:

Ja,
daar twijfelde ikzelf ook aan.

Zal ik 'm gewoon weglaten?

Ja.

schop

Nieuwe wereld

Ik loop hier tussen het wuivende riet
Ik ben onzichtbaar, slechts de zon die mij ziet

De wind blaast met haar hardste kracht
Dit is het moment waarop ik heb gewacht

Een nieuwe wereld opent zich voor mij
De verte blijkt ineens zo dichtbij

Zonnestralen, warmend op mijn wang
Licht, dat ik met mijn oogleden opvang

Ik kijk naar beneden, mijn blikveld te kort
Ik zie gras, gras dat langzaam verdort

De aarde die haar grond verliest
Het water dat vliegensvlug bevriest

Ik kijk naar mijn hand, verstijfd van kou
Is dit de nieuwe wereld, waarvan ik van hou?