waarom hebben mensen weblogs?

Zoals ik al zei, volgens mij is ieder mens op zoek naar erkenning op de een of andere manier. Een beetje faam krijgen, een leegte opvullen.

Aandacht krijgen.

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 18:56 schreef Toeps het volgende:

[..]
Tenzij je het natuurlijk leuk vind om mensen met aparte weblogs af te zeiken. Maar dat is wel het toppunt van kansloosheid.

Nouja apart, van die lifelogs zijn zelden echt apart of boeiend.

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 18:56 schreef Toeps het volgende:

Je hoeft er dan ook niet te kijken.

Dat vind ik een voordeel van weblogs. De geďnteresseerden kijken, de niet-geďnteresseerden gaan snel weer weg. Tenzij je het natuurlijk leuk vind om mensen met aparte weblogs af te zeiken. Maar dat is wel het toppunt van kansloosheid.

Inderdaad, dat vind ik nou ook. Je kiest er toch echt helemaal zelf voor om het te lezen.

Tja, ik heb er ook een. Geen bijster interessante weblog nee, dat geef ik toe. Ik pleur ook mijn problemen er weleens neer, krijg daarop weleens feedback waar ik wat aan heb.
Ik ben mijn weblog begonnen omdat ik vaak met dingen in mijn hoofd bleef zitten, dingen waar ik bekenden niet mee lastig wil vallen. Niet alleen zware dingen, maar ook flutdingetjes. Ik heb de behoefte daar iets mee te doen, dan kan ik het kwijt. Mijn hoofd is sinds het starten van weblog een stuk opgeschoond en dat is wel lekker. Ik merk dat ik daardoor juist meer energie steek in dingen die belangrijk zijn, omdat ik die onbelangrijke dingen al kwijt ben. Het schept ruimte in mijn hoofd, overzicht.
Ik kan zo ook objectiever naar mezelf kijken, wat ook weer positieve effecten heeft (zoals problemen aanpakken ipv ze maar voort te laten duren).

In het begin had ik heel weinig bezoekers en logde toen met evenveel plezier als nu. Mijn belangrijkste motivatie is dus mijn ei kwijt te kunnen.
Maar toch is het wel fijn om reacties te lezen, soms meelevend, soms grappig. Soms ook serieus, iets waar ik wat aan heb.
Er zitten leuke, aardige mensen tussen mijn bezoekers. Ze weten veel van me door mijn weblog, maar komen niet te dichtbij. Dat is veilig.

Er is ook nog heel veel wat ik niet op mijn weblog zet. Dat zijn dingen die te persoonlijk zijn, daar hou ik de rest van de wereld liever buiten. Ik heb ook m'n grenzen

Ook bekenden hoef ik niet per se meer te vertellen wat er allemaal is gebeurd, of wat me bezighoudt. Een simpel "lees mijn weblog" is voldoende. Scheelt weer

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 18:54 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Laat ik daar nou juist een teringhekel aan hebben, mensen die internet gebruiken om hun kind/hobbies/whatever te spammen. "Moet je eens op mijn site kijken! Is hartstikke leuk!"

Pleur op! Als ik interesse heb vraag ik het wel.

Jouw commentaar slaat op de manier waarop de mensen hun weblog bij jou onder de aandacht willen/proberen te brengen. Ik zeg enkel dat ik me wel voor kan stellen dat ik dat soort weblogs van vrienden geregeld zou bekijken. Dat sluit niet uit dat ik ook een teringhekel heb aan mensen die mij steeds naar hun website willen lokken.

Om dingen van me af te kunnen schrijven.

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 18:56 schreef Toeps het volgende:

[..]

Je hoeft er dan ook niet te kijken.

Klopt, maar mensen verwachten het vaak van je dat je wél kijkt als ze je een site geven...

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 18:54 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Laat ik daar nou juist een teringhekel aan hebben, mensen die internet gebruiken om hun kind/hobbies/whatever te spammen. "Moet je eens op mijn site kijken! Is hartstikke leuk!"

Pleur op! Als ik interesse heb vraag ik het wel.

Ja dan kan je dus nooit meer iemand op wat dan ook attent maken

Sommige weblogs zijn gewoon leuk om te lezen, ze zijn origineel of informatief of buitengewoon creatief, sommigen lopen over van het 'kijk mij eens hip tof cool zijn met mijn hip tof coole leven en dito vrienden' en sommige zijn nu ja vul maar in

Dat men aandacht wil, om wat voor reden dan ook, is niet per sé een negatief iets , toch, willen we allemaal tenslotte op een bepaalde manier

Ik heb het niet over de weblogs die meer in columnstijl zijn opgezet, maar over de zogenaamde 'dagboeken'.
Als men daar behoefte aan heeft, prima, net zo goed als het prima is dat men al dan niet behoefte heeft om ze te lezen

De theelepel weblog vind ik ondanks het wel heel breed uitmeten van het privéleven, toch wel leuk van opzet, heel erg creatief en dat vind ik dan weer erg okay

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 16:59 schreef milagro het volgende:
aandacht

Uhuh Of zelftherapie....

Ik vind het zelfs onbeschoft, m.n. refererende aan mensen die je leert kennen en die vervolgens een dik uur gaan vertellen over hun moeilijke leven.. Flikker op zeg, ronduit onbeschoft
^{dit laatste heeft op zich weinig direct met dit topic te maken}

ik ben hem toen begonnen om mijn vrienden op de hoogte te houden van hoe het met mij gaat...
Dan hoef je niet alles in tienvoud te vertellen..
Maar zo langzamerhand wil ik er eigenlijk ook iets luchtigers van maken..
Ik zou sowieso nooit namen enzo gaan noemen en ruzies, exen of wat dan ook uitgebreid bespreken..
Maar ik moet zeggen dat ik op mijn weblog niet vaak post, ergens zit ik ook wel eens te denken om hem weer op te heffen

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 20:27 schreef Italo het volgende:

Uhuh Of zelftherapie....

Idd, vermoed ook zoiets (las ik in de Viva , nee maar snap wel dat het helpen kan)

quote:

Ik vind het zelfs onbeschoft, m.n. refererende aan mensen die je leert kennen en die vervolgens een dik uur gaan vertellen over hun moeilijke leven.. Flikker op zeg, ronduit onbeschoft

En daarom is er de weblog
Want idd, mensen met veel problemen weten ook wel dat luisteren niet altijd makkelijk is voor anderen, en op internet zijn er altijd wel een paar gekken die wel luisteren en/of advies willen geven. Maar serieus, ze hebben oa juist problemen omdat ze de problemen vaak blijven behouden, en dat stoort de omgeving waarschijnlijk vaak en/of wel, dus een weblog. Maybe.

En tig andere dingen die al zijn genoemd, hobby's etc.
Zelf lees ik ze vaak alleen maar per toeval, zoals via fok, en als ik er één tegenkom, vind ik het vaak maar saai, maar het is dan ook hun beleving en wereld. Gaat toch meestal over alledaagse dingetjes. En volgens mij hebben de kids van tegenwoordig, vanaf 12 t/m 16 ofzo ook onwijs veel weblogs, begint met cu2 natuurlijk al. 'Toen had ik een toets, toen ging ik dit en dat toen', etc. Dodelijk saai ergens, maar ergens ook weer grappig en prima. Ze leren iig op deze manier zich al vroeg te uiten en niet alleen de dagboekmeisjes meer .

Heb zelf overigens in een creatieve bui wel een website proberen te maken, met een horoscoop-gedeelte, een candy candy gedeelte vol met mooie plaatjes, een luis de royo-gedeelte, etc etc, gewoon al mijn interesse erop en dingen die ik mooi vind (art, ja zelfs Candy Candy vind ik namelijk mooi getekend) en die mij aanspreken. Echter ging het op een gegeven moment de soep in met dat overbrengen ofzo en toen ben ik er maar mee gestopt . Misschien eens nog eens. Want het ging zo lekker eigenlijk. En was trots als ik er wat op had kunnen zetten .

Was best goed eigenlijk ook nog, helemaal met frames en al en goeie klik en scrolpunten. Zodat je niet elke keer naar boven hoefde te srollen, met die ellenlange horoscoopdingen van mij , maar constant na een paar regels alweer naar boven kon en/of ergens anders naar toe kon, altijd handig .

geen idee waarom...had er gewoon zin in.

aandacht trekken is het zeker niet, niet in mijn geval. er zijn maar een paar die daadwerkelijk mijn blogs lezen en het boeit me niet. meer opvulling van tijd als ik me verveel en andere mensen op de hoogte houden omdat ik geen zin om keer op keer hetzelfde verhaal te herhalen om zogenaamd sociaal bezig te zijn.

mooie is. je kan sommige blogs maar voor een paar mensen accesable maken als je wilt. als ik niet wilt dat jij het leest zorg ik er gewoon voor

wat me wel opvalt is dat veel blogs door pubers gemaakt worden. en laten die nou altijd negatieve berichten plaatsen over hoe moeilijk hun leven is en blablabla

ik probeer juist mijn meningen over bepaalde onderwerpen beetje uit te werken en daar neer te zetten. of gewoon gezellige berichten over wat ik zoal doet. niet veel die het boeit maar mij boeit het ook niet of het gelezen word of niet

Mensen met een gebrek aan aandacht. Van die types die denken dat het anderen wat interesseert wat voor totaal niet boeiende dingen ze de hele dag uitvoeren.

Of ze weten best dat het de meeste anderen niet interesseert, maar ze vinden het gewoon lollig om een stukje over hardloophelden (titel: "lange slanke negers") in te typen en ze weten dat er tenminste 1 andere persoon is die het lollig vindt om te lezen.
(Ben nu net bezig )

Je moet weblogs niet zien als iets heel hoogdravends of wereldschokkends. Gewoon lollig tijdverdrijf, net zoals slappe praat uitkramen in de kroeg.

quote:

Op vrijdag 3 juni 2005 09:31 schreef Haushofer het volgende:
Maar je zegt nu dat zo'n weblog handig is zodat je alles niet in tienvoud hoeft te vertellen...maar je wilt je ei toch kwijt bij je vrienden? Dat verdwijnt toch niet met zo'n weblog?

Te lui zijn om aan je vrienden te vertellen wat je bezighoudt. Dan kun je die vriendschappen ook wel opdoeken, want dan hoef je elkaar dus niks meer te vertellen.

Er zijn 2 soorten bloggers:

1: De gothic/emo pubertjes die vreselijk alto zijn en daarom bloggen ze maar al hun zelf verzonnen probleempjes neer op het net. Aandacht, neeeeee, daar gaat het ECHT niet om (rrrrrrright), daarom zetten ze het ook op het meest openbare stukje multimedia van de wereld.

2: De mensen die ook echt iets te zeggen hebben, of in ieder geval niet zo vreselijk emotioneel en zeikerig zijn. Gaat vaak niet over hun persoonlijke dingen, maar kan bijv. politiek getint zijn. Deze zijn gewoon leuk om te lezen. Dat ze aandacht willen, dat is ook helemaal niet erg in dit geval, want meestal ontkennen ze dat ook niet.

Maar natuurlijk is dit gewoon een generalisatie.

quote:

Op vrijdag 3 juni 2005 11:24 schreef Thomas_M het volgende:
Er zijn 2 soorten bloggers:

1: De gothic/emo pubertjes die vreselijk alto zijn en daarom bloggen ze maar al hun zelf verzonnen probleempjes neer op het net. Aandacht, neeeeee, daar gaat het ECHT niet om (rrrrrrright), daarom zetten ze het ook op het meest openbare stukje multimedia van de wereld.

2: De mensen die ook echt iets te zeggen hebben, of in ieder geval niet zo vreselijk emotioneel en zeikerig zijn. Gaat vaak niet over hun persoonlijke dingen, maar kan bijv. politiek getint zijn. Deze zijn gewoon leuk om te lezen. Dat ze aandacht willen, dat is ook helemaal niet erg in dit geval, want meestal ontkennen ze dat ook niet.

Maar natuurlijk is dit gewoon een generalisatie.

klopt als een bus

Ik schrijf graag en in 2001 besloot ik eens wat dingetjes op internet te gooien, toen nog in een yahoo-album. Want schrijven is nu eenmaal leuker als je gelezen wordt. Ik ontdekte dat er al een heleboel mensen waren die iets soortgelijks deden en dat dat webloggen genoemd werd.

Mijn leven is beslist niet spannend en als je mijn log niet leest mis je ook niks. Het is voor mij puur een stok achter de deur om te blijven schrijven. En door dat weblog kijk ik zoveel beter naar de wereld. Alles wat ik zie, meemaak of hoor zou een logje kunnen worden.

En de aandacht, daar hoor je me ook niet over klagen natuurlijk. Het is gewoon heel leuk om je bezoekersaantallen te zien groeien en om feedback, mail en presentjes te krijgen.

quote:

Op donderdag 2 juni 2005 16:51 schreef Haushofer het volgende:
Mn eerste topic in R&P. Ik kom de laatste tijd, ook in ondertitels van users, het fenomeen weblogs tegen. Als ik dat dan doorlees, en dat dan ook daadwerkelijk een 5 minuten volhoudt, weet ik aan het end van de rit alle psychische problemen van de persoon in kwestie, wat voor medicijnen hij/zij slikt, hoe de relatie met de ex-vriend(in) is, etcetera. Wat ik mij dan afvraag: waarom die schreeuw naar aandacht? Waarom willen sommige mensen al hun psychische rompslomp zo graag op internet gooien? En vinden mensen het niet een beetje genant, om te weten dat er talloze vreemden zulke intieme zaken kunnen meelezen? Ik doel specifiek op weblogs, omdat die in mijn ogen vaak wat persoonlijker zijn dan topics hier.

Brand maar los

weblogs worden gemaakt omdat mensen te weinig aandacht krijgen irl.
ze proberen dat online een beetje te compenseren.
weblogs Sucken .