R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mn eerste topic in R&P. Ik kom de laatste tijd, ook in ondertitels van users, het fenomeen weblogs tegen. Als ik dat dan doorlees, en dat dan ook daadwerkelijk een 5 minuten volhoudt, weet ik aan het end van de rit alle psychische problemen van de persoon in kwestie, wat voor medicijnen hij/zij slikt, hoe de relatie met de ex-vriend(in) is, etcetera. Wat ik mij dan afvraag: waarom die schreeuw naar aandacht? Waarom willen sommige mensen al hun psychische rompslomp zo graag op internet gooien? En vinden mensen het niet een beetje genant, om te weten dat er talloze vreemden zulke intieme zaken kunnen meelezen? Ik doel specifiek op weblogs, omdat die in mijn ogen vaak wat persoonlijker zijn dan topics hier.
Brand maar los
Brand maar los
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Misschien is het mij Friese nuchterheid, maar ik kan echt geen reden zien om allemaal zulk soort zaken met de rest van de wereld te delen. Ga met zulk soort problemen naar mijn ouders, naar vrienden, een schop onder mn reet en ik voel me vaak al weer wat beter. Ik denk dat je met dergelijke blogs een beetje dweept met je problemen, en er daardoor meer in blijft hangen. Maar misschien zijn er hier ook wel mensen die zo'n dergelijke blog hebben, dan ben ik wel benieuwd naar de beweegredenen.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Omdat het ze een spannend idee lijkt om die over 10 jaar weer bij een sollicitatiegesprek tegen te komen. Voor het geval ze tegen die tijd ingekakt zijn ofzo.
Vampire Romance O+
Het gaat niet om het zijn, maar om de wens.. Doordat je je leven beschrijft, lijkt het net alsof er heel veel over je leven en jezelf te vertellen valt, waardoor je het gevoel kunt krijgen (extra) uniek en apart te zijn.quote:Op donderdag 2 juni 2005 16:54 schreef DarkElf het volgende:
maar dat ben je er dus niet meer mee.
Ik denk dat sommige en/of vele dat doen om zichzelf wat te (kunnen/willen) helpen en sommige omdat ze gewoon nou eenmaal (te)veel schrijven . In het eerste geval, deze week pakte ik de Viva dus ik 'uh, bekend gezicht', staat Mien Dobbelsteen op de voorkant en in de Viva, krijg nou peultjes dacht ik. Ging over zelfhulp/psychologie (is in ofzo) en internet. Paar verschillende mensen, met verschillende verhalen, de één over drugs en de ander had weer iets anders. Was wel grappig om te lezen. En veel mensen, waaronder Mien dus, kunnen hun ei zo kennelijk (wat) kwijt en vast wel meer, maar dat weet ik niet, dat weten zij alleen.
. In het eerste geval, deze week pakte ik de Viva dus ik 'uh, bekend gezicht', staat Mien Dobbelsteen op de voorkant en in de Viva, krijg nou peultjes dacht ik. Ging over zelfhulp/psychologie (is in ofzo) en internet. Paar verschillende mensen, met verschillende verhalen, de één over drugs en de ander had weer iets anders. Was wel grappig om te lezen. En veel mensen, waaronder Mien dus, kunnen hun ei zo kennelijk (wat) kwijt en vast wel meer, maar dat weet ik niet, dat weten zij alleen.
quote:Op donderdag 2 juni 2005 16:59 schreef milagro het volgende:
aandacht
hoef er weinig meer aan toe te voegen
♥ K, N, R en F ♥
Sommige weblogs vind ik hartstikke leuk. Anderen niet, maar dan ben ik ook gewoon snel uitgelezen.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Op mijn weblog geen spiegologisch probleem te vinden hoor Maar ik vind het wel leuk om te schrijven over politiek of om mijn foto's aan de hele wereld te laten zien. Aandacht? Tuurlijk! Wie vindt het nu niet leuk om te horen hoe briljant je wel niet schrijft en hoe leuk je foto's wel niet zijn.
Maar ik vind het wel leuk om te schrijven over politiek of om mijn foto's aan de hele wereld te laten zien. Aandacht? Tuurlijk! Wie vindt het nu niet leuk om te horen hoe briljant je wel niet schrijft en hoe leuk je foto's wel niet zijn. 
Ja precies!quote:Op donderdag 2 juni 2005 17:09 schreef Maerycke het volgende:
Op mijn weblog geen spiegologisch probleem te vinden hoor Maar ik vind het wel leuk om te schrijven over politiek of om mijn foto's aan de hele wereld te laten zien. Aandacht? Tuurlijk! Wie vindt het nu niet leuk om te horen hoe briljant je wel niet schrijft en hoe leuk je foto's wel niet zijn.
Mijn weblog is trouwens ook nog eens fictief, dus weinig aandacht voor mij als persoon. Mijn eigen naam staat er niet eens op.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Dat vraag ik me ook wel eens af, dingen van je afschrijven kan goed helpen maar waarom online? Ik lees ze eigenlijk nooit. De enkele keer dat ik op eentje terecht kom, ben ik er ook nooit langer dan 5 minuten. En meer rondklikkend dan daadwerkelijk lezend.quote:Op donderdag 2 juni 2005 16:51 schreef Haushofer het volgende:
Mn eerste topic in R&P. Ik kom de laatste tijd, ook in ondertitels van users, het fenomeen weblogs tegen. Als ik dat dan doorlees, en dat dan ook daadwerkelijk een 5 minuten volhoudt, weet ik aan het end van de rit alle psychische problemen van de persoon in kwestie, wat voor medicijnen hij/zij slikt, hoe de relatie met de ex-vriend(in) is, etcetera. Wat ik mij dan afvraag: waarom die schreeuw naar aandacht? Waarom willen sommige mensen al hun psychische rompslomp zo graag op internet gooien?
Daar zou ik geen problemen mee hebben. Een onbekende die mijn problemen leest, lekker laten gaan. Ik zou het juist genant vinden als mensen die mij irl kennen, op zo'n manier 'alles' van me te weten komen. Je hebt vrienden, kennissen en bekenden in allerlei gradaties en de één vertel je meer en andere dingen dan een ander. Ik zit er niet op te wachten dat vage bekenden weten hoe mijn weekend was en waarom ik ruzie heb gehad met mijn moeder bijv. Of met welke problemen in worstel.quote:En vinden mensen het niet een beetje genant, om te weten dat er talloze vreemden zulke intieme zaken kunnen meelezen? Ik doel specifiek op weblogs, omdat die in mijn ogen vaak wat persoonlijker zijn dan topics hier.
Brand maar los
Een weblog is sowieso niks voor mij. Voor zover ik weet heeft ook niemand van mijn (goede) vrienden een echt weblog. Ik hoef geen kijkje in andermans dagboek.
Omdat sommige mensen het leuk vinden om hun verhalen te delen op internet misschien?
Wat een raar dom topic...
Net alsof het belachelijk is omdat te doen!
Als je beetje nadenkt snap je wel waarom mensen dat doen..ik vind dat dat TS erg kort door de bocht denkt.
Wat een raar dom topic...
Net alsof het belachelijk is omdat te doen!
Als je beetje nadenkt snap je wel waarom mensen dat doen..ik vind dat dat TS erg kort door de bocht denkt.
Slapelopze nachten? Daar lig ik niet wakker van....
ik heb vooral een weblog om gewoon om te vertellen over de leuke en soms minder leuke dingen die ik meemaak....en word volgens mij voornamelijk door vrienden gelezen....
Ik heb het omdat ik aan mijn familie de status van mijn zoon wil laten zien
Verder eigelijk alleen maar om bekend te worden met mySQL en PHP.
Verder eigelijk alleen maar om bekend te worden met mySQL en PHP.
Yes we can! | I didn't fail, it's just postponed success.
Ik heb een weblog. Wat ik het grote voordeel vind van een weblog boven een 'gewoon' dagboek, is de feedback. Soms zet dat me net even aan het denken. Verder is het ook wel makkelijk om niet een verhaal 10x te hoeven vertellen. "Lees maar op mijn log." Al communiceer ik natuurlijk niet met al mijn vrienden en familie zo, ik zie het meer als een aanvulling. Ook als ze bijvoorbeeld foto's willen zien.
Ik kan zelf gelukkig goed de meelullers van de serieuze commentaren onderscheiden. Sommige mensen zeggen tegen iedereen: "Leuk joh!" of "Kom op, je komt er wel!" Daar heb ik niet zo veel aan.
Ik realiseer me wel dat elke boerenlul mee kan lezen. Mocht ik ooit een serieus en zeer belangrijk sollicitatiegesprek hebben, dan zorg ik ruim vantevoren wel dat de logjes over psychische shit weg zijn.
En natuurlijk, de aandacht is leuk. Al wil ik niet, zoals bij de bij velen bekende theelepel, dat de mensen komen voor de soap.
[ Bericht 8% gewijzigd door #ANONIEM op 02-06-2005 17:27:45 ]
Ik kan zelf gelukkig goed de meelullers van de serieuze commentaren onderscheiden. Sommige mensen zeggen tegen iedereen: "Leuk joh!" of "Kom op, je komt er wel!" Daar heb ik niet zo veel aan.
Ik realiseer me wel dat elke boerenlul mee kan lezen. Mocht ik ooit een serieus en zeer belangrijk sollicitatiegesprek hebben, dan zorg ik ruim vantevoren wel dat de logjes over psychische shit weg zijn.
En natuurlijk, de aandacht is leuk. Al wil ik niet, zoals bij de bij velen bekende theelepel, dat de mensen komen voor de soap.
[ Bericht 8% gewijzigd door #ANONIEM op 02-06-2005 17:27:45 ]
Mensen willen dat er naar hun geluisterd wordt. Of dat mensen lezen wat er geschreven wordt. Een uitlaatklep wellicht.
Als je met mensen praat dan willen ze ook dat je luistert. Luisteren is een van de moeilijkste dingen in het leven schijnt het. Aandacht schenken aan andermans leven. Ego-centrisch bezig zijn, volgens mij is dat een typische eigenschap van het mens zijn. Jezelf in het midden stellen. Ego..... yep....to be or not to be. Doe je dat niet, jezelf in het midden stellen dan word je volgens mij gek. Continu anderen op hun gemak stellen, dan vergeet je jezelf.
Wow, lange interpretatie. Kortom: Mensen staan centraal en willen centraal staan. En brengen dat tot uitdrukking.
Als je met mensen praat dan willen ze ook dat je luistert. Luisteren is een van de moeilijkste dingen in het leven schijnt het. Aandacht schenken aan andermans leven. Ego-centrisch bezig zijn, volgens mij is dat een typische eigenschap van het mens zijn. Jezelf in het midden stellen. Ego..... yep....to be or not to be. Doe je dat niet, jezelf in het midden stellen dan word je volgens mij gek. Continu anderen op hun gemak stellen, dan vergeet je jezelf.
Wow, lange interpretatie. Kortom: Mensen staan centraal en willen centraal staan. En brengen dat tot uitdrukking.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Ik heb perongeluk ondertussen ook een soort weblog gemaakt van mijn profiel bij een site.
En het geeft mij een beetje voldoening. De mens wil zich altijd al graag uiten, zijn/haar emoties even kwijt. Maar praten is niet altijd een optie of zelfs een wens. Soms wil je eigenlijk alleen zijn, maar toch je gevoel delen met de hele wereld. een beetje raar misschien, maar het is wel zo.
En zo'n weblog is dan net iets als een brief schrijven, of een boek, of een monoloog van jezelf naar een luisterend oor.
Misschien is de achterliggende wens ook dat er ooit iemand kontakt met je opneemt die je via je weblog heeft leren kennen en je ook accepteerd zoals je werkelijk bent (mits dat is wat je geuit hebt op je log).
Het is dus zeer zeker wel een schreeuw om aandacht, en een eigenlijk ietwat egoistische selectieve maar wel veilige manier om je te uiten. Selectief omdat dat de definitie van internet is. Als je chat met iemand en je hebt maar 1 seconde geen zin meer, dan is het klik, weg. Dat zal ook de oorzaak zijn van frustraties, te vaak genegeerd worden online, te veel blauwe plekken als het ware, en dat uit je ironisch genoeg weer via exact hetzelfde medium in de hoop dat iemand online anders is en wel aandacht geeft, en blijft geven.
En het geeft mij een beetje voldoening. De mens wil zich altijd al graag uiten, zijn/haar emoties even kwijt. Maar praten is niet altijd een optie of zelfs een wens. Soms wil je eigenlijk alleen zijn, maar toch je gevoel delen met de hele wereld. een beetje raar misschien, maar het is wel zo.
En zo'n weblog is dan net iets als een brief schrijven, of een boek, of een monoloog van jezelf naar een luisterend oor.
Misschien is de achterliggende wens ook dat er ooit iemand kontakt met je opneemt die je via je weblog heeft leren kennen en je ook accepteerd zoals je werkelijk bent (mits dat is wat je geuit hebt op je log).
Het is dus zeer zeker wel een schreeuw om aandacht, en een eigenlijk ietwat egoistische selectieve maar wel veilige manier om je te uiten. Selectief omdat dat de definitie van internet is. Als je chat met iemand en je hebt maar 1 seconde geen zin meer, dan is het klik, weg. Dat zal ook de oorzaak zijn van frustraties, te vaak genegeerd worden online, te veel blauwe plekken als het ware, en dat uit je ironisch genoeg weer via exact hetzelfde medium in de hoop dat iemand online anders is en wel aandacht geeft, en blijft geven.
Dát vind ik trouwens vaak wel leuke logs, weinig geblaat, geen ellenlange verhalen maar gewoon leuke *zo-gaat-het-nu-met-onze-baby* tekstjes met foto's. Leuk voor vrienden, familie & bekenden verspreid door NL / de wereld.quote:Op donderdag 2 juni 2005 17:20 schreef Jo0Lz het volgende:
Ik heb het omdat ik aan mijn familie de status van mijn zoon wil laten zien
Verder eigelijk alleen maar om bekend te worden met mySQL en PHP.
Maar de logs waar TS het over heeft, de 'zware dagboeken' ... Neuh ..
Neuh ..
Volgens mij is het een soort van dagboek idee, alleen een dagboek is behoorlijk prive, en is vast wel ergens psychisch verantwoord, en een weblog is ongeveer hetzelfde.
Alleen dat leest iedereen die stuff...
Alleen dat leest iedereen die stuff...
Bovenstaande tekst = C C 3.0 NL BY-NC-ND - quotes inkorten uitgezonderd.
niemand heeft een zak te maken met mijn leven. Dus de mensen op het internet al helemaal niet. Andere weblogs zijn strontvervelend door telkens weer dat pseudoleuke afzeikerig internettaaltje... compleet tijdverlies is het als je er niks origineels van maakt.
Ik had tijdens mijn laatste stage een weblog, omdat ik toen ook daadwerkelijk wat nuttigs te melden had. Verder is de slowchat van WFL eik mijn weblog.
Ik zou niet zo'n weblog-dagboek beginnen, wie wil dat nou lezen? Ik heb zelf weinig behoefte om over het dagelijks leven van een volstrekte vreemde te lezen, tenzij die vreemde een zeer interessant leven heeft of zeer goed kan schrijven.
Denk dat het hebben van een persoonlijk, dagboek-achtig weblog toch een vorm van exhibitionisme is.
Ik zou niet zo'n weblog-dagboek beginnen, wie wil dat nou lezen? Ik heb zelf weinig behoefte om over het dagelijks leven van een volstrekte vreemde te lezen, tenzij die vreemde een zeer interessant leven heeft of zeer goed kan schrijven.
Denk dat het hebben van een persoonlijk, dagboek-achtig weblog toch een vorm van exhibitionisme is.
Of gewoon het idee hebben dat je boeiend bent?quote:Op donderdag 2 juni 2005 17:49 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Denk dat het hebben van een persoonlijk, dagboek-achtig weblog toch een vorm van exhibitionisme is.
Da's dan bij sommige mensen wel een enorme misconceptie.quote:Op donderdag 2 juni 2005 17:51 schreef Alicey het volgende:
Of gewoon het idee hebben dat je boeiend bent?
