ik haat hem, ik haat hem, ik haat hem.
als ie nou es enig idee zou hebben, enig besef ( oh wacht, ik heb het hem al es verteld, dus als het nou es doordrong! ) hoeveel zeer het doet als ie het altijd heeft over de vakanties met de jongens, dat kamp, dat volleybalweekend en hoeveel zin ie er in heeft... maar het te moeilijk, teveel moeite vind om even een half uurtje bezig te zijn met ONZE vakantie.. maar nee stel je voor, dat ie er es moeite voor zou doen, ik ben er toch al, mij heeft ie toch al! Ik wou gewoon dat ie es EEN KEER net zo enthousiast kon zijn over iets dat ie met mij gaat doen. Dat ie er ook zin in heeft om iets met MIJ te doen. En dat het niet altijd opzij geschoven word, dat ie er niet zoveel moeite voor moet doen om geinteresseerd te zijn, dat IK al geen zin meer heb, dat ik al denk, laat maar, als het zo moet.
IK HAAT HEM