Liften in nederland is cool!

Ik wil meer verhalen! Is leuk om te lezen!

Wat een leuke verhalen zeg!! Jammer dat ik een meisje ben, maar ik denk dat ik het toch maar een keer ga proberen!!

@ Dikkiedik_2003: Leuke weblog heb je gemaakt!
@ Frank__NL: Poeh, volgens mij heb jij al heeel wat reiskosten uitgespaard. Slim !

Keep 'm liftin'

Wordt vervolgd dus

Ik kan wel iets schrijven over mijn meest recente ervaringen met liften!

Op 7 oktober had ik na een kwartiertje een lift van 5 km naar het Geusseltstadion in Maastricht (duim). Daar nam ik plaats op de liftersplaats en had na 15 minuten een lift naar de aansluiting van de A2 op de N273 (Napoleonsbaan) (bordje Venlo). Mijn liftgever bracht me nog enige honderden meters de Napoleonsbaan op, tot de eerste P-strook langs deze provinciale weg. Met een bordje Nijmegen had ik na 8 minuten een lift tot het tankstation aan de A73 net ten zuiden van Venray. Na 5 minuten ging het verder naar het volgende A73-tankstation bij Haps. Een klein stukje, uiteraard wel de goede kant uit. Daar had ik na 3 minuten een rit tot het tankstation De Somp, onder het knooppunt A15 x A1 bij Apeldoorn. Daar had ik na 2 minuten een rit naar het tankstation tussen dit knooppunt en de A1-afrit van Deventer. En daar kon ik met de eerste aangesproken chauffeur mee naar Almelo centrum. Het laatste stuk tot aan mijn einddoel bij het mooie Ootmarsum deed ik per bus. Het was inmiddels donker, en liften naar mijn einddoel zou enorm veel tijd hebben gekost. De bus mistte ik dan wel, omdat ik dacht dat deze om xx:12 ging, en daarom dacht dat ik hem toch niet zou halen, terwijl hij om xx:21 bleek te gaan. Awel. Van huis tot Almelo, ca 250 km in 4h45 met 60 km filerijden van Arnhem tot Deventer.

Op de terugreis kon ik met een kameraad mee tot het A50(?)-tankstation Weerbroek bij Heteren. Daar had ik na 20 minuten rondvragen een rit in een ruimte Citroen C5 naar A2 afrit Veldhoven. Daar wist ik dat ik bij het stoplicht voor de oprit goed om een lift kon vragen en na een kwartiertje, en 10 keer vragen verder, kon ik mee naar tankstation Vossedal langs de A2 bij Stein. Daar had ik na 2 minuten met de eerste aangesproken automobilist in een sportieve Ford een rit naar het Oranjeplein in Maastricht. Daar de bus nog een half uur op zich liet wachten, ben ik daarna lekker naar huis gewandeld. Van Heteren naar Maastricht: 155 km in 2h15 minuten.

Inmiddels 8000 km binnen Nederland gelift. Uitgaande van 10ct per km voor NS heb ik me dan 800 Euro bespaard, in 2,5 jaar tijd. Per auto hetzelfde verhaal, waar 10ct overeen komt met de benzinekosten.

Deze winter denk ik wat wijzigingen in mijn site over liften in Nederland te gaan doorvoeren. Inmiddels is liften in Nederland voor mij een fluitje van een cent. Ik ken de technieken en ben ook behoorlijk resistent geworden voor negatieve signalen die op de lifter afkomen. En omdat ik dankzij mijn betere techniek steeds minder met een bordje en duim langs de weg sta, maar automobilisten aanspreek, komen die negatieve signalen ook steeds minder op mij af. Die komen namelijk vooral van idioten of neuroten die blijkbaar iets van mij vinden. Mensen die ik negeer als ik om lifts vraag (wel grappig als je ze toch vraag "nou, aan dat soort dingen daar begin ik niet aan hoor!" ).

Kans dat ik mee kan als ik op een tankstation bij daglicht aan een heer met een aardige baan (en dito comfortabele auto, blijkbaar) vraag of ik meekan is, als onze richtingen/bestemmingen overeenkomen, zo'n 50 tot 70%.

Als ik op mijn statistieken afga, dan lijkt het erop dat vrouwen relatief vaker lifters meenemen als die langs de weg staan (1/5e van de liftgevers is dan vrouw), en bij direct vragen (door een jongeman!) vaak te kennen geven geen liften te verlenen (1/10e van de liftgevers is dan vrouw). Bij mannelijke chauffeurs en paren werkt vragen bijzonder goed.

[ Bericht 1% gewijzigd door Frank__NL op 09-10-2005 22:27:20 ]

Ik heb afgelopen zomer ook maar eens een poging gedaan om liftend ergens heen te komen, echter niet alleen in Nederland, maar helemaal tot aan zuid-frankrijk.

We zijn met 6 vrienden in tweetallen liften op vakantie gegaan. Als eerste hadden we op camping bij Leuven, naast Brussel, afgesproken. We hadden geen idee of we dit in één dag zouden halen. Het bleek een eitje te zijn, we waren allemaal ruim op tijd in Leuven, dat de camping was opgeheven en we daarna nog 10 km hebben moeten lopen even terzijde. Camping waar we terrecht zijn gekomen was drie keer niets, dus dagje Leuven en meteen door naar Bastogne, makkelijk in één dag naartoe gelift.

Die leuke dagen gehad, samen met een groep Engelsen. Toen was het klaar met het mooie weer en begon het te miezeren. Aan het begin van de vakantie hadden we nog afgesproken niet te zuidelijk te gaan, maar omdat het de eerste 2 lift dagen zo goed ging dachten we, ach, whatever, we doen het gewoon. Eerst maar eens op ongeveer de helft, we hadden afgesproken op een camping bij Macon. Twee tweetallen, waaronder ik, waren er s´middags net voor het eten aangekomen. Eén tweetal had de hele dag vastgestaan bij de camping in Bastogne en waren teruggegaan. Terwijl ze het niet meer echt zaten zitten hadden wij ze nog omgepraat om de volgende dag het nog een keer te proberen. Wij wachten in Macon. De volgende dag waren ze vrij snel meegenomen naar een benzinestation vlak voor Luxembourg. Daar 6 uur gewacht en terug naar huis gegaan met de trein. Geen idee waar het nou aan lag, de andere vier waaronder ik hebben nooit echt problemen gehad, soms een paar uur wachten, maar meer ook niet.

Wij met zijn vieren doorgegaan naar ons einddoel, Avignon. We kende daar al een camping van vorige vakanties en we wisten dat die dicht bij de stad was en dus dicht bij een supermarkt. Niet geheel onbelangrijk als je geen vervoer tot je beschikking hebt. Daar zes superdagen gehad met prachtig weer. Toen met elkaar afgesproken dat we gewoon nonstop naar huis gingen liften.

Ik en mijn ´liftpartner´ zijn toen ´s ochtends om zeven uur vertrokken. Eerst richting Lyon. Een paar uur gewacht in Avignon, erg slechte stad om weg van te liften. Toen met een stel maffe Spanjaarden mee naar Lyon gereden, ze hadden geen zin te betalen voor de tolweg en gingen dus binnendoor, wij vonden het prima, het was erg gezellig. Een paar keer de verkeerde afslagen genomen dus uiteindelijk hebben we 6,5 uur gedaan over een rit van 3/4 uur. In Lyon stonden we midden in het centrum, absoluut niet ideaal. We stonden precies op een heel onoverzichtelijke kruizing waar je bijna niet kon stoppen maar we hadden geen alternatief. Daar 6 uur in de bloed hete zon gestaan, niet echt motiverend. We waren het flink zat en hadden al een hotel uitgezocht toen er bij één van onze laatste pogingen een vrouw stopte. Ze bracht ons 20 km ten noorde van Lyon, bij een camping vlak naast de snelweg, ook was er een soort van winkelcentrum met mc Donalds e.d. Daar was het al vrij laat en het begon te schemeren. Er reden daar op dat tijdstip een paar auto´s per half uur de snelweg op dus zeiden tegen elkaar, laten we het nog een uurtje proberen en dan gaan we naar de camping. We stonden daar 10 minuten en toen stopte er een fransman (De eerste franse die de hele vakantie voor ons gestopt heeft!) die ons helemaal naar een plaats Chalons en Campagne, 100 km ten oosten van Parijs. Erg relaxte auto waar we omstebeurten lekker een dutje in hebben gedaan. We kwamen om twee uur ´s nachts bij een tankstation met supermarkt e.d. naast de tolweg aan. Daar even geprobeerd te liften, maar niemand neemt je mee rond dat tijdstip. Trillend van de kou binnen in dat tankstation een dutje gedaan op wat stoelen. De volgende ochtend met goede moed gaan staan liften bij de uitrit van dat centrum. Een paar uur daar gestaan tot er een belachelijk grote camper (eerder een omgebouwde vrachtwagen) stopte. Het bleken 3 super aardige belgen de zijn die net hadden gemotorraced ergens in frankrijk. De helft van de ´camper´ was dus ook voor de motoren bestemd en in de rest zaten slaapplaatsen en super relaxte banken. Wij hebben daar dus heerlijk tot en met Antwerpen op die banken gelegen, terwijl we de hele tijd koude Jupilers aangeboden kregen, wauw! In Antwerpen vanaf een benzine station met wat bier drinkende glazewassers naar de andere kant van de stad gereden, om daar vervolgens te worden meegenomen door drie Nederlandse gozers. Die hebben ons afgezet op het sttation in Tilburg, en we hebben lekker de laatste 150 km naar Zwolle met de trein gereisd . In totaal dus non-stop (inclusief even slapen op het tankstation) in 40 uur van Avignon naar Zwolle gelift!

Liften is me erg goed bevallen, je wordt erg snel meegenomen. Ik merkte wel dat Belgen je het snelste meenemen op de voet gevolgd door de Nederlanders. De fransen stoppen uit mijn ervaring bijna nooit, soms nog wel eens om te zeggen dat je niet de beste route neemt, maar bijna nooit om je mee te nemen. Als het goed gaat heb je ook echt plezier in het liften, je maakt de gaafste dingen mee, ik kan er nog pagina's over volschrijven. Kortom, en geslaagde vakantie en zeker voor herhaling vatbaar!

Hebben jullie nooit gezeik met de politie gehad? Ik liep vorig jaar met backpack door Briancon in Frankrijk langs de kant van de weg (uiteraard niet om te gaan liften!! nou okej duimpje ging weleens omhoog..) en toen kwam er n politieauto aan die ons duidelijk in de gaten hield, heel langzaam rijden, omkeren en weer voorbij komen enz.

@Dikkiedik. Het "lekker-kletsen"-idee is een van de minder interessante kanten voor mij. Daarin verschillen we denk ik. Als het kan rijd ik het liefst met een rustig stel van in de vijftig mee en lees ik op de achterbank (graag met hoofdsteun) een goed boek. Zittend op de achterbank lukt het ook niet om een normaal gesprek te voeren met de bestuurder en de bijrijder. Een paar keer heb ik zo op de achterbank de krant zitten lezen. Dat vond ik helemaal heerlijk. Wat het sociale betreft - liften is wel prettiger dan alleen reizen. Een van de aspecten die ik erg fijn vind is dat ik door te liften steeds een privechauffeur heb, al is het een anonieme. Natuurlijk ken ik de bekende thema's waarover tijdens het liften gebabbeld wordt goed. Sommige liftgevers vragen dingen die ze geen bal aangaat (voorbeeld: wat vinden je ouders ervan dat je lift, een walgelijk labiele vraag voor eenieder boven de 17, een leeftijd die ik al een tijdje gepasseerd ben); zij misbruiken hun "macht" of hebben een zeer beperkt inlevingsvermogen en ik heb geen zin ze af te bekken en de rit erg vervelend te maken. Frank zegt steeds vaker bij het in de achterbak stoppen van de bagage "nog even mijn boek pakken!", waarmee al vroeg in de sociale setting tussen automobilist, lifter en eventuele andere passagier(s) een signaal wordt gegeven dat een intensief gesprek geen hoofddoel is van het liften. Daarnaast zijn de liftgevers die een lift geven nadat je erom hebt gevraagd in de regel een stuk rustiger dan liftgevers die stoppen om je mee te nemen, omdat ze jouw, je duim en/of je bordje zagen, en zich natuurlijk afvragen "hoe lang" (en nooit "hoe kort") je daar (al) hebt gestaan... Deze laatste categorie liftgevers probeert vaak hele gesprekken aan te knopen, de eerste categorie meestal nauwelijks. Het is natuurlijk een fantastisch gegeven dat hele verschillende mensen door het liften bij elkaar in een private ruimte belanden. Het idee geeft al voldoende kick.

@Sport_life. Jij hebt dus niet echt gezeik gehad. De politie was alleen wat lastig. Wel. In het begin hebben ze ons een keer van een gevaarlijke oprit (twee stroken zonder vluchtstrook of berm) weggestuurd bij Rotterdam en zeiden ze ook "liften is in het algemeen af te raden". En nog een keer een gebaar gezien van een agente die met 80 voorbij kwam karren. Ze zullen me minstens moeten aanspreken om me iets duidelijk te maken. De boete voor een voetganger op een snelweg of autoweg (bepaalde provinciale wegen) is rond de 20 a 30 Euro. Dat zal me er niet van weerhouden om tijdens files op vluchtstroken te liften en langs 80-km provinciale wegen te gaan staan op P-vakken. Van een zeer ervaren agent heb ik begrepen dat het "bestrijden" van lifters "geen prioriteit" heeft. En waar het mag, mag het gewoon. De politie vindt bijvoorbeeld dat je op snelwegopritten niet hoort te liften, omdat deze bij de snelweg horen. Automobilisten die hier stoppen riskeren hier dus eigenlijk ook een boete van ver over de 100 Euro voor stoppen op de (vluchtstrook van de) snelweg. Ook als het "snelweg"-bord pas na 100 meter op de oprit staat telt het eerste stuk volgens de politie formeel al als snelweg. Gewoon vriendelijk blijven! en eventuele bevelen opvolgen als ze blijven staan tenminste. In het buitenland kan het anders zijn. Op Spaanse snelwegen is liften bijvoorbeeld sinds enkele jaren ook verboden bij opritten en de politie is daar streng. Bij de Franse tolpoorten op de snelwegen mag ook niet gelift worden (want autosnelweg). Goede lifters in Frankrijk weten bij welke poorten weinig of nooit gecontroleerd wordt.

Dit jaar vier ik voor het eerst in vier jaar Kerst in Nederland. Ik denk dat ik de Kerstman vraag om mij een oranje hesje, en misschien ook een oranje reflecterende broek, of beenbanden ofzo vraag. Dat kan nog van pas komen tijdens liftactiviteiten in het donker. Dat is namelijk veel moeilijker dan overdag (hoewel het op tankstations langs de snelweg redelijk gaat).

Ik ervaar dat het erg moeilijk is om tijdens donker automobilisten aan te spreken, als ze voor stoplichten staan te wachten, omdat ze dan erg wantrouwend kunnen zijn. Overdag hebben sommige automobilisten dat ook (hangt ook sterk van de plek af), maar gaat het veel makkerlijker. Met een hesje (naar mijn gevoel beter een oranje dan een geel hesje, omdat wegwerkers een oranje hesje dragen) zal het eerder lukken om een automobilist zo aan te spreken.

Hier is nog een link naar een filmpje van twee lifters uit Litouwen met een grappige truc om makkelijk een lift langs een hoofdweg te krijgen (filmpje is wel getruceerd en de truc is niet makkelijk in de praktijk te brengen...).

http://www.kligys.com/video/hitch-hiking.mpg

Je kunt hier ook de outfit zien waar leden van de Vilnius Hitchhiking Club (VHHC) hun hobby graag mee uitoefenen. De VHHC is de oudste liftershobbyclub van Europa.

[ Bericht 33% gewijzigd door Frank__NL op 11-10-2005 00:41:51 ]

Ik ben een maand geleden nog liftend in Polen geweest. Na het werk probeerde ik weg te liften. Voor ik mijn duim uitstak stopte een automobilist die mij met bordje zag lopen, die me vijf kilometer mee wilde nemen ri. Heerlen. Ik had voorkeur te wachten op ene directe lift en had gedacht dat ik die wel binnen 15 minuten zou krijgen, ondanks een vrij rustige oprit. Dat lukte niet en een uur later wandelde ik terug naar het dorp, nam de trein naar Heerlen en vervolgens de bus naar Bocholtz en wandelde naar het grensparkeerterrein aldaar, tussen Heerlen en Aachen.

Hier had ik liftend willen komen! Een paar uur na vertrek ging ik dus uitkijken naar een trucker die direct naar (het zuiden van) Polen zou rijden. Dat zou ideaal zijn, dan zou ik de volgende dag in de ochtend al in Polen aankomen. 11 kwartier later had ik een Pool gesproken, en een paar Tsjechen. Het werd langzaamaan rustiger en tegen 10 uur in de avond besloot ik kortere liften te accepteren. Ik kon mee met een Nederlandse trucker tot Keulen. Daar keek ik nog maar eens of er nog iemand helemala naar Polen zou gaan. Niemand. Er kwamen twee heren in een grote Poolse BMW en een te importeren luxe Citroen op de aanhanger. Ze hadden nog een plek vrij en gingen naar de stad waar ik heen wilde (Lublin). Nog 1300 km van Keulen. Helaas kon ik niet mee.

Om 1 uur was het inmiddels een tijdje droog en zat ik wat te lezen tot er een trucker naar me toe kwam die me een lift wilde geven. Daarna hopte ik nog met een paar vrachtwagens door. Rond 04:30 kwam ik aan boven Frankfurt (Mainz). Ruim twee uur later was ik weer op weg, na een petalk van een zeer vriendelijke pompkassamedewerker. Toen werd het licht en had ik steeds binnen 10 minuten een lift van 150 of meer kilometers te pakken, van tankstation naar tankstation.

24 uur na vertrek was ik in Piotrkow Trybunalski, in het midden van Polen, 1100 km verder. In 4 vrachtwagens en 3 auto's gezeten.

Op de terugreis vertrok ik vanaf de A4 bij Wroclaw (Breslau). 15 uur na vertrek was ik thuis, 1000 km verderop. De eerste liftgever zou naar Amsterdam gaan, en ik naar omgeving Maastricht. Daarom reed ik maar 80 km met ze mee, omdat ik de kortste route wilde volgen. Amsterdam-Maastricht is nog altijd wat uren reizen. In acht auto's gezeten.

Ik heb afgelopen zomer een poging gedaan om samen met een vriend naar een vriend in Berlijn te liften.
In Etten-Leur om 08:00 vertrokken, na een uurtje een lift naar Hazeldonk door een man die voor zijn werk naar Brussel moest en hij had vroeger ook gelift. Niet echt veel gekletst. Op Hazeldonk veel vrachtwagenchauffeurs aangesproken, maar die waren niet echt behulpzaam. Veel zagen er ook redelijk louche uit en waren afkomstig uit het Oostblok.
In het begin zeer actief mensen aangesproken, maar dit vond ik persoonlijk redelijk stroef verlopen. Het is imo veel productiever om met een bordje te gaan staan omdat je dan alle afwijzingen niet hebt. Maar goed, vanaf benzinestation Hazeldonk opgepikt door een jonge Utrechtenaar die zijn zusje naar een vliegveld in België had gebracht en op de terugreis was. Hij deed een studie in genetische informatica op dieren. Redelijk ingewikkeld klonk het. Na een uurtje in Utrecht aangekomen op zoek naar de "verborgen" liftersplaats. Het is eigenlijk een klein blauw bordje met een duim dat je écht goed moet zoeken! Vanaf daar de bus gepakt (we hadden immers OV) naar de buitenring en daar 2 uur gestaan. Er stopte wel een dik getunede auto met 2 jonge gasten die luidkeels "Ja jaaa!" schreeuwden en vervolgens stopten. Maat van mij rende meteen enthausiast erachter aan, maar ik wist meteen al dat dit fakers waren. En ja hoor keihard wegscheuren Leeeeuk!. Na nog half uur gestaan te hebben de moed opgegeven en de trein naar Enschede gepakt. Het was inmiddels ook al 18:00... we moeten dus toch iets fout gedaan hebben
We hadden nog een paar tegenslagen die redelijk ingewikkeld zijn om uit te leggen. Vanaf daar naar Bad Bentheim (net over de grens in Duitsland) gelopen. Daar in een of ander bos een bunker gevonden die voor potentiële overnachtingsplaats doorging. Op een terras midden in het dorp gezeten en een paar halve liters achterover geslagen. De service was nogal slecht dus redelijk aangeschoten c.q. zat hard weggerend. 01:00 'snachts in het pikkedonker en met het licht van onze telefoon de bunker terug proberen te vinden. Ook al ben ik man en 21 jaar oud, ik had toch wel wat Blair Witch flashbacks Geen oog dichtgedaan, rillend van de kou om 06:00 opgestaan om uiteindelijk toch maar voor €60 een treinkaartje naar Berlijn gekocht.

Wat wil je, het was een eerste keer, dus dan verloopt het gewoon allemaal kut. We hadden ook niet echt veel aan de voorbereiding / planning gedaan.

quote:

Op dinsdag 11 oktober 2005 00:30 schreef Frank__NL het volgende:


@Sport_life. Jij hebt dus niet echt gezeik gehad. De politie was alleen wat lastig. Wel. In het begin hebben ze ons een keer van een gevaarlijke oprit (twee stroken zonder vluchtstrook of berm) weggestuurd bij Rotterdam en zeiden ze ook "liften is in het algemeen af te raden". En nog een keer een gebaar gezien van een agente die met 80 voorbij kwam karren. Ze zullen me minstens moeten aanspreken om me iets duidelijk te maken. De boete voor een voetganger op een snelweg of autoweg (bepaalde provinciale wegen) is rond de 20 a 30 Euro. Dat zal me er niet van weerhouden om tijdens files op vluchtstroken te liften en langs 80-km provinciale wegen te gaan staan op P-vakken. Van een zeer ervaren agent heb ik begrepen dat het "bestrijden" van lifters "geen prioriteit" heeft. En waar het mag, mag het gewoon. De politie vindt bijvoorbeeld dat je op snelwegopritten niet hoort te liften, omdat deze bij de snelweg horen. Automobilisten die hier stoppen riskeren hier dus eigenlijk ook een boete van ver over de 100 Euro voor stoppen op de (vluchtstrook van de) snelweg. Ook als het "snelweg"-bord pas na 100 meter op de oprit staat telt het eerste stuk volgens de politie formeel al als snelweg. Gewoon vriendelijk blijven! en eventuele bevelen opvolgen als ze blijven staan tenminste. In het buitenland kan het anders zijn. Op Spaanse snelwegen is liften bijvoorbeeld sinds enkele jaren ook verboden bij opritten en de politie is daar streng. Bij de Franse tolpoorten op de snelwegen mag ook niet gelift worden (want autosnelweg). Goede lifters in Frankrijk weten bij welke poorten weinig of nooit gecontroleerd wordt.

Ik vroeg me alleen maar af of iemand weleens gepakt is op liften. Ik denk dat als ik was gaan liften in het bijzien van die agent dat ik dan ff wat uit te leggen had (en dat valt nog niet mee met mijn gebrekkige Frans).

@ Sport_life:

Verboden te liften:

1. Op autosnelwegen en vierbaanswegen in heel Europa
- plaatselijk in Midden- (en Oost-?) Europa getolereerd, bv in Praag.
- verbod is discutabel op snelwegopritten. Als er vooraan de oprit een vluchtstrook is waar je als voetganger zonder overtreding kan komen, is het meestal acceptabel.
- in UK is liften langs vierbaanswegen toegestaan.
- verboden bij tolpoorten, maar soms getolereerd (sommige poorten in Frankrijk), strenge controle in Spanje.
- in de regel geen probleem bij tankstations en parkings.

2. Op autowegen (aangeduid met een vierkant bord met een auto)

In alle andere gevallen is het feitelijk toegestaan om te liften, maar op gevaarlijke plekken weer niet, vanwege de de belangrijke verkeersregel "breng het overige verkeer niet in gevaar".

Ik ga morgen een poging wagen om voor een weekje naar Barcelona te liften.
Ik heb zoveel inspiratie gekregen door sommige berichten in dit topic dat ik de gok ga wagen.
Ik heb alleen 1 probleem. Ik probeer de meest logische route uit te vinden, maar ik kom er niet helemaal uit. Ik heb al een bordje gemaakt met Bruxelles, maar ik weet eigenlijk niet zeker of ik wel via Brussel moet, aangezien ik Parijs wil mijden.

Iemand die mij kan helpen met het plannen van mijn route? Suggesties?

Succes!

Je moet niet via Brussel.

Vanuit Zuid- of Oost-Nederland ga je via de Route du Soleil: Maastricht, Luik, Luxemburg, Nancy, Dijon, Lyon. Vanuit de Randstad ga je via Breda, Antwerpen, Lille, Parijs. Als je Parijs wilt mijden weet ik niet wat het handigste is.

Maar zou je niet eens een kaart of routeplanner raadplegen dan, het lijkt me toch wel handig dat je weet wanneer je de auto uit moet enzo.

Ik ga alleen, even helemaal weg van alle rompslomp hier. Ik heb voor mijzelf al een route uitgestippeld, maar die ging dus via Bruxelles en Parijs, wat me niet echt een goed idee leek.

Ik pak morgen eerste de trein naar Maastricht, ik heb toch OV. Ik heb gisteren een landkaart van Frankrijk met tankstations erop bij de ANWB gehaald. Dus ik ga zo even de route uitstippelen... iig bedankt voor het advies.

In Maastricht loop je het station uit aan om het even de voor- of achterkant, en parallel aan het spoor loop je naar het zuiden (vanuit de hoofduitgang linksaf langs de bouwput, vanaf de passerelle over de sporen rechtsaf). Bij de eerste kruising van de weg met het spoor ga je aan de oostzijde van het spoor verder in zuidelijke richting over het fietspad langs het spoor. Dan kom je op een weg. Blijf rechtdoor lopen, tot je onder het Kennedyviaduct doorkomt. Nu nog iets verder, neem plaats bij de oprit A2 van het knooppunt Europaplein (een van de weinige Nederlandse knooppunten die bestaat uit een knoop van een A- en een N-weg). Als je op de goede plek staat, sta je naast of bij een "begin autosnelweg" bord met op de paal de ludieke tekst "after trying further down for three hours we'll try it here" en achter je het station NS Maastricht Randwijck.

Je kan ook nog een bus naar Eijsden pakken vanaf NS Maastricht en dan naar het tankstation Knuvelkes wandelen (vanuit Eijsden naar het oosten over de Groenstraat, stap meteen vooraan in Eijsden uit). Hier kun je om een lift vragen, als je wil. Vanaf NS Eijsden is het veel verder lopen.

Maar je ligt vast al onder de wol :-).

Vrijdagochtend om 11:09 met de trein vertrokken van Etten-Leur naar Maastricht. Om 13:00 aangekomen en op zoek gegaan naar de aanwijzingen van Frank. Ik ben richting het Zuiden gelopen, maar bij al die snelwegen was het vrij moeilijk om een goede plek te vinden.
Ik heb veel mensen gevraagd waar ik heen moest, en telkens was het ergens anders? Uiteindelijk heb ik een groot rondje door Maastricht gelopen.

Om 15:30 op een kleinere afslag (Europaplein) richting Luik en Eijsden te gaan staan. Om de 30 sec. kwam er een auto voorbij dus het was vergeleken met de wegen eromheen een erg rustige weg.
Na een half uurtje (16:00) zakte de moed mij in de schoenen, omdat ik toch al een paar uur in Maastricht was en het dankzij het vele lopen toch zeer langzaam leek te gaan.
Net op dát moment stopte er een NL auto met 2 Turken / Marrokanen erin. Deze gingen naar Luik en ik kon mee. Toch 1,5 uur over gedaan terwijl het niet zo ver van Maastricht ligt. Tijdens de rit niet veel gepraat, de 2 mannen waren in een heftige discussie in het Turks en ik had niet echt de behoefte mij daar in te mengen.

In Luik uitgestapt en op zoek naar een goede plek om naar Luxemburg te gaan. Het is één lange weg langs de rivier (de Maas?) en ik kon nergens een goede plek vinden waar auto's konden stoppen. Die reden met gemiddeld 100 km voorbij dus dat ging niet echt.
Mijn bordje met Luxemburg er op was achteraf gezien ook aan de kleine kant. Opeens stoptte er een grote witte vrachtwagen voor m'n neus, maar ik dacht dat die moest lossen bij het bedrijf waar ik voor stond.
Toen een stukje doorgelopen, maar toen de trucker weer instapte gaf hij een seintje dat ik mee kon.
Het bleek een Spaanse trucker te zijn die erg slecht Engels kon. Na een aantal kilometers zei hij dat hij naar Barcelona ging dus ik kon m'n geluk niet op toen hij zei dat ik helemaal mee kon rijden! Trucker Ramon woont in Almeria en heeft 3 kids en een vrouw die daar op hem wachten. Toen hij aanbood dat ik in de truck kon slapen, ging ik daar dan ook met een gerust hart op in. Ik heb toch wel respect voor truckers gekregen, want om regelmatig zo lang alleen op weg zijn is geen pretje.

Om 23:00 gestopt met rijden en op een Aire geparkeerd. Om 08:00 weer gaan rijden. Tijdens de rit met simpel Engels geprobeerd te praten, maar dat ging zo houterig dat ik het grootste gedeelte van de rit van de omgeving heb genoten. Wat een prachtig land is het toch met z'n heuvels en bergen!

Het was goed zonnig, tot het moment dat we het bord met Provence langsreden. Vanaf dat moment begon het stevig te regenen. Uitgestapt bij Orange, vanaf hier scheiden de wegen richting Italië en de andere kant naar de Spaanse grens. Toen Ramon zei dat hij naar Barcelona ging wilde ik tot daar meerijden, maar tijdens de rit vertelde hij dat Spanjaarden gebrekkig Engels spreken. Dus in Orange uitgestapt om toch maar richting de Cote D'Azur te gaan.

Op die Aire in de regen staan liften, maar het was er niet zo heel druk. Ik ben toen met mijn borjde "Aix-de-Provence" bij de ingang van het tankstation gaan staan. Niemand keek, totdat er opeens een marrokaan voor m'n neus bleef staan en vroeg of hij voor een kleine bijdrage aan de benzine tot Montpellier mee kon rijden. Ik heb het bod afgeslagen omdat ik het niet vertrouwde. Toen hij weer buiten kwam vroeg hij het nogmaals en opeens ging hij naar Nice!? Tegen beter weten in toch maar op ingegaan. Ik had geen zin om voor een lift te gaan betalen, maar na 1,5 in de regen maakt €5 niet meer uit. Hij wilde dat ik mijn tas achterin deed, maar ik stond er op dat ik die op m'n schoot wilde houden.

Het moment dat we de Aire verlieten; pas toen merktte ik bij wie ik was ingestapt: De grootste gek van Frankrijk! Voglens mij had hij een hoofdrol gekregen in Blik op de weg.
Met keiharde muziek (praten was onmogelijk) de ruitenwissers en buitenspiegels kapot en een snelheid van 160 km per uur in de stromende regen kneep ik 'm aardig. Hij moest een paar keer goed op de rem trappen anders waren we gecrashed. "I have fast car, Fast and Furious, you know?" zei hij met zo'n fout Frans accentje. Ik zou er niet van opkijken als hij drugs op had.
Ik ben niet vaak bang geweest, maar geloof me als ik zeg dat dit een highway ride to hell was.
Ik heb een paar keer gevraagd of hij wat langzamer kon rijden, maar dat deed hij niet. Ik heb toen gezegd dat ik bij het volgende benzinestation eruit wilde. Ik kwam toen uit op de kleinste Aire van Frankrijk, waar 1 toilethuisje en een paar auto's stonden.

Met trillende benen en goed geschrokken uitgestapt. Vanaf dat moment wilde ik maar één ding: naar huis.
Aan de overkant van de snelweg was een groot tankstation, maar ik kon niet naar de overkant!
In de verte van de snelweg was een soort brug, maar deze was niet bereikbaar voor voetgangers. Toen maar naast de snelweg gaan lopen en die brug kwam ik dus ook niet 123 op. Uiteindelijk is toch gelukt en zeiknat bij het tankstation aangekomen. Het bleek dus dat er alleen maar Fransen kwamen. Uiteindelijk 2 Franse Algarijnen van mijn leeftijd aangesproken en die hebben mij in Orange afgezet.
Ik twijfelde geen moment om een treinkaartje naar Parijs te kopen. Die trein van 18:00 naar Parijs had alleen geen aansluiting naar Brussel-Roosendaal.
Ik moest dus overnachten op station Gare de Lyon in Parijs. Dat station ging van 01:30 tot 05:00 dicht dus ik was gedwongen om Parijs in te gaan. Buiten was ik al een paar keer aangesproken door vage types. Daar blijven hangen was niet veilig.
Ik ben toen maar bij een drukke bushalte gaan zitten.

Om 06:55 de trein naar Brussel gepakt.
Aan de andere kant van de wagon werd een negroïde vrouw hardhandig in elkaar gemept door een klein blank mannetje. Gelukkig sprongen er een paar mannen op die het heetgebakende ventje staande hielden.
En zondagochtend om 10:09 was ik weer in Etten-Leur

[ Bericht 24% gewijzigd door AquaDiGio op 19-10-2005 17:20:42 (zaten veel fouten in :)) ]

Zozo, jij hebt ook een pech gehad zeg!