Ik ben 2 jaar samen met een lieve meid.
Probleem is, dat zij persee NU kinderen wil, terwijl ik echt nog lang niet aan kids toe ben.
In het begin was dit niet zo'n probleem, maar ze zit nu echt bijna dagelijks te zeuren dat ze kinderen wil.
Ik echter, vind dit een schrikbeeld.
Ik ben 24, zij is 22.
Als ik bedoel: Nog een paar jaartjes wachten, denkt zij aan 1 of 2 jaar, hooguit 3.
Ik denk meer aan 10 jaar of zo.
Het is nu tot het punt gekomen dat ze loopt te dreigen bij me weg te gaan, als ik haar geen kinderen wil geven.
Ik daar in tegen, kan heeeeeel slecht tegen dreigementen, en wat mij betreft peert ze hem dan maar.
Toch baal ik er enorm van, dat deze (op zich perfecte relatie) verpest wordt door moedergevoelens! 
quote:Tja...
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:02 schreef ODOL het volgende:
Okay, het zit als volgt:Ik ben 2 jaar samen met een lieve meid.
Probleem is, dat zij persee NU kinderen wil, terwijl ik echt nog lang niet aan kids toe ben.
In het begin was dit niet zo'n probleem, maar ze zit nu echt bijna dagelijks te zeuren dat ze kinderen wil.
Ik echter, vind dit een schrikbeeld.Ik ben 24, zij is 22.
Als ik bedoel: Nog een paar jaartjes wachten, denkt zij aan 1 of 2 jaar, hooguit 3.
Ik denk meer aan 10 jaar of zo.
Het is nu tot het punt gekomen dat ze loopt te dreigen bij me weg te gaan, als ik haar geen kinderen wil geven.Ik daar in tegen, kan heeeeeel slecht tegen dreigementen, en wat mij betreft peert ze hem dan maar.
Toch baal ik er enorm van, dat deze (op zich perfecte relatie) verpest wordt door moedergevoelens!
NOG lulliger wordt het als BEIDE kinderwens hebben.
door medische omstandigheden dit niet mogelijk is
en DAAR de relatie op stuk loopt.
komt er een stukje 'falen' bij kijken...
Overigens is chantage natuurlijk nooit geen reden om aan kinderen te beginnen
quote:Het punt is gewoon dat ik echt geen kinderen wil.
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:07 schreef Chlamydia het volgende:[..]
Tja...
NOG lulliger wordt het als BEIDE kinderwens hebben.
door medische omstandigheden dit niet mogelijk is
en DAAR de relatie op stuk loopt.
komt er een stukje 'falen' bij kijken...Overigens is chantage natuurlijk nooit geen reden om aan kinderen te beginnen
Vervelende jengelende etterbakken
En dat ik helemaal niet zit te wachten op dat burgelijke leventje!
Ik geniet van het stappen, decadent dure etentjes, sexy avonden etc.
Alsof ik dat in zou ruilen voor duf worden op de bank met een huilbaby in de slaapkamer.
No way!
Maar probeer dat haar maar eens duidelijk te maken! 
De boel stuk loopt en jij jarenlang aan een hoge alimentatie vast zit....
En jullie kind zonder vader opgroeit.
Kinderen moet je alleen 'nemen' als jullie er beiden voor 100% achter staan. IMO
btw begin 20 is toch wel wat jong... geniet nog even van het leven, je zit er 18 jaar aan vast. 
quote:Die gedachte bekruipt me zo onderhand ook ja.
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:15 schreef major_fuck_up het volgende:
Pas maar op dat ze niet "per ongeluk" de pil vergeet.
Schijnt vaker voor te komen dat je denkt.
quote:Tja
De boel stuk loopt en jij jarenlang aan een hoge alimentatie vast zit....
quote:Hmm, begrijp me niet verkeerd. Als ik een kind krijg, ben ik er echt wel voor dat kind.
En jullie kind zonder vader opgroeit.
Maar ik wil het niet expres!
En aangezien de pil nog steeds voor 99,9% veilig is....
quote:Mee eens.
Kinderen moet je alleen 'nemen' als jullie er beiden voor 100% achter staan. IMO
quote:Hmmm, 20? Was het maar zo'n feest!
btw begin 20 is toch wel wat jong... geniet nog even van het leven, je zit er 18 jaar aan vast.
Ben al bijna 25!
(zij is 22 btw)
quote:Heel duidelijk lijkt me dit. En je hebt volgens mij zelf al de conclusie al getrokken. Mijn zege heb je. (als je daarom vroeg).
Het is nu tot het punt gekomen dat ze loopt te dreigen bij me weg te gaan, als ik haar geen kinderen wil geven.Ik daar in tegen, kan heeeeeel slecht tegen dreigementen, en wat mij betreft peert ze hem dan maar
Laat NIET over je heen lopen, neem zelf het heft in handen. Praat met vrienden en familie hierover. Neuk niet of voortaan met een condoom om, je zal niet de eerste zijn die alsnog door zijn vriendin 'eringeluist' wordt.
Imho neem je alleen kinderen als BEIDE partijen er aan toe zijn. NOOIT eerder. Niks inluizen, niks 'foutje'. Graag of niet. Niks zo erg als een kind dat bij 1 ouder ongewenst is.
NU geen kinderen.
En daarbij, iemand die dreigt om het uit te maken omdat de ander geen kinderen wil, vind ik erg kleinzielig en dus nog lang niet toe aan zo'n grote verantwoordelijkheid als het opvoeden van een kind.
Wat wil ze dan doen?? Het nu met jou uitmaken, en dan maar meteen een ander zoeken en dan aan kinderen beginnen??
Kindjes en babies zijn leuk en lief en weet ik veel, maar een ontzettend grote verantwoordelijkheid. En niet iets dat je zomaar "neemt". Je hele leven gaat veranderen zodra er kinderen komen, en veel mensen realiseren zich dat niet voldoende.
Ik zou in elk geval een aantal heel goede argumenten op papier zetten (zoals : geld, een kind kost enorm veel geld, de verantwoordelijkheid, de toestand in de wereld (goeie!), op z'n kop zetten van je leven etc.) en haar daarmee confronteren. En als ze dan nog steeds niet voor rede vatbaar is, jammer dan..... In elk geval NOOIT ingaan op zo'n chantagegedrag.
Misschien moet je erachter zien te komen waar die "moedergevoelens" vandaan komen.
Misschien voelt ze dat ze iets mist in haar leven en denkt dat dat een kind is, terwijl dat niet zo hoeft te zijn.
Of zijn vriendinnen van haar zwanger of hebben net een kind?
Mijn beste vriendin en ik hebben ook een periode gehad dat we zoiets hadden van : aaahh, baby! Leuk! Ook hebben!
maar oke, inmiddels ben ik weer op de aarde neergedaald en denk : ehm, toch maar zo lang mogelijk wachten....
(mijn vriend is 42, en hij wil wel graag kinderen)(maar nu hoor ik hem er niet meer over, in het begin van onze relatie wel, toen zat hij een beetje te pushen. Maar ik wil daar pas aan beginnen als ik ben afgestudeerd en een baan heb)(kan dus nog wel ff duren... *grinz*)
Ik zou in elk geval met haar praten over het waarom NU. En het argument van " lekkere jonge ouders" BLEH. Met 30 ben je nog jong zat. Dan heb je tenminste wat meer levenservaring opgedaan.
quote:Excusez la mot.
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:22 schreef ODOL het volgende:
Hmm, begrijp me niet verkeerd. Als ik een kind krijg, ben ik er echt wel voor dat kind.
Denk je echt dat je iets in te brengen hebt op het moment dat het kind er is en jij er niet 100% achter staat? Dan ga je waarschijnlijk vroeg of later er toch aan.
Vrouwen kiezen dan voor hun kinderen. De verwekker staat er dan buiten. Meestal eindigt zo'n situatie alsnog in een breuk. En dan ben JIJ degene die het fout gedaan heeft.
(want het kind kan er niets aan doen, en de moeder zorgt toch voor dat kind?)
quote:Mijn besluit is idd duidelijk: geen kids, en als ze het dan uit wil maken, so be it. Hoe kut ik dat ook vind.
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:22 schreef weerdo het volgende:
Volgens mij weet je de oplossing zelf best. Namelijk:
[..]Heel duidelijk lijkt me dit. En je hebt volgens mij zelf al de conclusie al getrokken. Mijn zege heb je. (als je daarom vroeg).
quote:Doe ik altijd hoor
Laat NIET over je heen lopen, neem zelf het heft in handen.
quote:Mijn besluit staat vast
Praat met vrienden en familie hierover.
quote:En dat is het probleem.
Neuk niet of voortaan met een condoom om, je zal niet de eerste zijn die alsnog door zijn vriendin 'eringeluist' wordt.
Zij begint gelijk te zeuren dat ik er niet vertrouw als ik het met een rubber wil doen.
En dat is eigenlijk ook zo....ik ben bang dat ze expres de pil niet neemt.
Moeilijke situatie.
quote:Mee eens.
Imho neem je alleen kinderen als BEIDE partijen er aan toe zijn. NOOIT eerder. Niks inluizen, niks 'foutje'. Graag of niet. Niks zo erg als een kind dat bij 1 ouder ongewenst is.
Juist het feit dat je je verandwoordelijk voelt voor je kind kan uitstekend gebruikt worden door valse exen.
idd klinkt erg negatief allemaal maar ik heb het te vaak gezien helaas.
Iedereen verliest uiteindelijk en het kind nog het meest.
quote:Doe ik ook niet
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:22 schreef Zomerpeer het volgende:
Ik zou in elk geval een aantal heel goede argumenten op papier zetten (zoals : geld, een kind kost enorm veel geld, de verantwoordelijkheid, de toestand in de wereld (goeie!), op z'n kop zetten van je leven etc.) en haar daarmee confronteren. En als ze dan nog steeds niet voor rede vatbaar is, jammer dan..... In elk geval NOOIT ingaan op zo'n chantagegedrag.
Ik heb eigenlijk al besloten er mee te kappen. Hoe kut ik dat ook vind.
Onze ideeen liggen blijkbaar te ver uit elkaar.
Zij wil huisje-boompje-beestje
Ik wil avontuur-wild leven-reizen etc.
Onverenigbaar blijkbaar......
Leg haar duidelijk uit waarom je dat nog niet wilt. Dat je er nog niet klaar voor bent. Dat je eerst nog wat langer van jouw jeugd wil genieten. Je zal vast nog zoveel wensen hebben en dingen hebben die je nog wilt meemaken. En met kinderen gaan zulke dingen gewoon vaak wat minder makkelijk. Tuurlijk hoef je niet alleen maar thuis te blijven voor een kind, maar alleen de kosten voor een kind al... pffff.
Als de relatie hierop stuk loopt dan lijkt het mij geen relatie waarin alles te bespreken is. Dus dan zit niet alles goed. Oké, als zij echt kinderen wil en jij geeft aan dat jij dat NOOIT wil, dan kan ik het me wel wat voorstellen want dan is haar verwachtings en levenspatroon helemaal in de war. Maar laat haar ook aan jouw denken, dat is die van jou ook als ze nu een kind van je verlangt!
Praat nog eens met haar. En nog eens en nog eens. Net zolang tot jullie eruit zijn!
quote:Effe het voorgaande gelezen te hebben en deze conclusie bekijkende lijkt het me dat jullie op dit moment inderdaad niet op dezelfde golflengte zitten. Wat niet wil zeggen dat je het dan maar meteen moet opgeven.
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:39 schreef ODOL het volgende:Onze ideeen liggen blijkbaar te ver uit elkaar.
Zij wil huisje-boompje-beestje
Ik wil avontuur-wild leven-reizen etc.Onverenigbaar blijkbaar......
Maar zoals jij je opstelt (je goed recht gezien jouw interpretatie van wat je wilt) denk ik niet dat je deze relatie nog langer moet voortzetten. Misschien wel lullig als je verder elkaar wel echt graag mag maar aan de andere kant kun je beter maar meteen zo snel mogelijk eerlijk zijn tegen elkaar.
quote:Hebben we al tot in den treure gedaan.
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:40 schreef Kleintje het volgende:
Praat nog eens met haar. En nog eens en nog eens. Net zolang tot jullie eruit zijn!
Zij wil gewoon zo snel mogelijk kinderen. Liever vandaag dan morgen.
Ik simpelweg niet.
Ik ben bang dat er maar 1 oplossing op zit... 
quote:Tja.....leuk is het niet.......
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:50 schreef Montagui het volgende:[..]
Effe het voorgaande gelezen te hebben en deze conclusie bekijkende lijkt het me dat jullie op dit moment inderdaad niet op dezelfde golflengte zitten. Wat niet wil zeggen dat je het dan maar meteen moet opgeven.
Maar zoals jij je opstelt (je goed recht gezien jouw interpretatie van wat je wilt) denk ik niet dat je deze relatie nog langer moet voortzetten. Misschien wel lullig als je verder elkaar wel echt graag mag maar aan de andere kant kun je beter maar meteen zo snel mogelijk eerlijk zijn tegen elkaar.
PS. Jouw ondertitel is de tekst van een liedje... welk liedje is dat ook al weer?
quote:[off topic] "she get's out the scrapbook" van Furniture. Als je ooit een melancholish nummer hebt gehoord is dit het wel.
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:52 schreef ODOL het volgende:PS. Jouw ondertitel is de tekst van een liedje... welk liedje is dat ook al weer?
quote:Meiden op zo 'jonge' leeftijd die huisje boompje beestje willen? Uniek haast (oh sorry, generaliseren is ook een kust. Zo, die flame heb ik ook weer afgewend
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:39 schreef ODOL het volgende:[..]
Doe ik ook niet
Ik heb eigenlijk al besloten er mee te kappen. Hoe kut ik dat ook vind.Onze ideeen liggen blijkbaar te ver uit elkaar.
Zij wil huisje-boompje-beestje
Ik wil avontuur-wild leven-reizen etc.Onverenigbaar blijkbaar......
). Ik heb de ervaring/het idee dat meiden op deze leeftijd juist zelf op jongens afknappen als die huisje-boompje-beestje types (zoals ik) zijn... 
Maar anyhows, rottige situatie voor je joh . Het is echt jammer dat zij blijkbaar jouw mening en keuze niet wil respecteren.
En toch, hoe hard het ook klinkt: misschien is ermee stoppen inderdaad toch de beste optie als het echt niet langer op deze manier kan. Als de ene toe is aan een 'gesettled' leven en de ander wil nog avontuurlijke dingen doen en is er nog niet aan toe om zich te settlen, dan wordt het toch erg moeilijk. 
In ieder geval sterkte met de beslissingen die je nu moet nemen... 
(niet als 'kusje' bedoeld maar als schouderklopje 
)
quote:Ik kan me eigen heel goed voorstellen dat zij nu een kind wil en niet over tien jaar.
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:02 schreef ODOL het volgende:
Okay, het zit als volgt:Ik ben 2 jaar samen met een lieve meid.
Probleem is, dat zij persee NU kinderen wil, terwijl ik echt nog lang niet aan kids toe ben.
In het begin was dit niet zo'n probleem, maar ze zit nu echt bijna dagelijks te zeuren dat ze kinderen wil.
Ik echter, vind dit een schrikbeeld.Ik ben 24, zij is 22.
Als ik bedoel: Nog een paar jaartjes wachten, denkt zij aan 1 of 2 jaar, hooguit 3.
Ik denk meer aan 10 jaar of zo.
Het is nu tot het punt gekomen dat ze loopt te dreigen bij me weg te gaan, als ik haar geen kinderen wil geven.Ik daar in tegen, kan heeeeeel slecht tegen dreigementen, en wat mij betreft peert ze hem dan maar.
Toch baal ik er enorm van, dat deze (op zich perfecte relatie) verpest wordt door moedergevoelens!
Ben zelf nu ook 22 en heb een zoontje van 14 maanden dus ik was er nog iets vroeger bij dan je vriendin.
Ik bedoel ermee dat als zij starks in de dertig is en dan nog aan kinderen begint, het voor haar eenr ace tegen de klok wordt terwijl ze nu in de bloei van haar leven zit. En jij trouwens ook.
Maar ik kan van jouw kant ook heel goed begrijpen dat het angstig is om het "wilde" leven in te ruilen voor "huisje-boompje-beestje".
Ik zou zeggen dat jjullie een compromis sluiten. Jij levert een paar jaar in van je wachttijd en zij doet er een paar jaar bij.
Dus bijvoorbeeld eraan beginnen als zij 25 is en jij dan dus 28.
En anders zou ik het ook niet weten wat er nou moet gebeuren want dit is een situatie waar er van allebei de kanten water bij de wijn moet worden gedaan.
Iig sterkte ermee.!!!
Ze kan namelijk al zwanger zijn en is dit gezeur alleen maar om de schok niet al te groot te laten zijn.
Hoe zit het eigenlijk met die mannenpil?
Met die pil krijg je als man dezelfde controle die de vrouw heeft over het krijgen van nageslacht. M.a.w. pil nemen en niets zeggen tegen de vriendin.
Ik zou je geen advies kunnen geven over wat te doen of wat niet te doen, maar ik denk wel dat jullie hier samen goed over zullen moeten praten en elkaar duidelijk maken hoe je uberhaubt staat tegenover het krijgen van kinderen.
Mijn vriend wil dolgraag kinderen (zijn zus is eergister bevallen en nu raakt hij meer dan ooit 'aangestoken'), maar hij weet dat ik erg jong ben (20) en respecteert dat het 10 jaar kan duren. Ik ben er echter wel zeker van dát ik ze wil. Alleen niet nu dus.
Nou, ik vind dat jij juist behoorlijk kortzichtig bent. Zij is eerlijk over haar gevoelens (nu kinderen, en als jij niet wilt, dan iemand zoeken die er ook aan toe is). Jij daarentegen zegt dat je er "nu" nog niet aan toe bent, maar aan jouw toon hier te horen moet je er eigenlijk helemáál niet aan denken.
Wees duidelijk tegen haar! Dan weet zij waar ze aan toe is en zal iemand zoeken die wel bij haar past. Ja, je zegt wel dat jullie de perfectie relatie hebben, op het 'kinderissue' na, maar dat is toevallig wel een HEEL belangrijk aspect, waar je niet zomaar overheen kunt stappen. Respecteer haar gevoelens!
quote:oh?
Op zaterdag 13 oktober 2001 11:12 schreef Spuuglokje het volgende:
Het valt me op dat jouw vriendin door bijna niemand begrepen wordt.
Nou, ik vind dat jij juist behoorlijk kortzichtig bent.
quote:Ik ook.
Zij is eerlijk over haar gevoelens
quote:Voorlopig niet nee. En dan denk ik eerder aan 10 jaar dan aan 2 jaar.
(nu kinderen, en als jij niet wilt, dan iemand zoeken die er ook aan toe is). Jij daarentegen zegt dat je er "nu" nog niet aan toe bent, maar aan jouw toon hier te horen moet je er eigenlijk helemáál niet aan denken.
quote:
Wees duidelijk tegen haar! Dan weet zij waar ze aan toe is en zal iemand zoeken die wel bij haar past.
Kan je niet lezen of zo?
Ik ben extreem duidelijk tegen haar. Ik heb (al ontelbaar vaak) gezegd dat ik GEEN kids wil, nu niet, en voorlopig niet.
Veel duidelijker kan niet, dunkt me.
quote:Doe ik dat dan?
Ja, je zegt wel dat jullie de perfectie relatie hebben, op het 'kinderissue' na, maar dat is toevallig wel een HEEL belangrijk aspect, waar je niet zomaar overheen kunt stappen.
Mijn standpunt is duidelijk hoor.
quote:Waar slaat DAT nou weer op?
Respecteer haar gevoelens!
Alsof ik dat niet doe.
Zij daar in tegen dreigt em te peren als ik niet toegeef aan haar kinderwens.
En ik geef niet toe.
Ik kap er mee.
Zij respecteert blijkbaar mijn gevoelens ook niet.
Echt zo'n Jenny Jones opmerking trouwens : "respecteer haar gevoelens". Alsof ik dat niet doe.
quote:Mwah, mijn vriendin heeft het ook al, en ik heb het ook heel sterk, dus dat is gelukkig erg compatible. Het avontuurlijke leven heb ik zo onderhand wel gezien. Ik word er niet meer warm of koud van. Kinderen begin ik nu nog niet aan wegens persoonlijke omstandigheden, maar binnen een jaar of 5 is wel reëel.
Op zaterdag 13 oktober 2001 01:30 schreef eymey het volgende:[..]
Meiden op zo 'jonge' leeftijd die huisje boompje beestje willen? Uniek haast (oh sorry, generaliseren is ook een kust. Zo, die flame heb ik ook weer afgewend
quote:Oieoeioei, jij lijkt me nogal een agressief, heetgebakerd tiepje.
Op zaterdag 13 oktober 2001 17:44 schreef ODOL het volgende:[..]
oh?
[..]Ik ook.
[..]Voorlopig niet nee. En dan denk ik eerder aan 10 jaar dan aan 2 jaar.
[..]
Kan je niet lezen of zo?
Ik ben extreem duidelijk tegen haar. Ik heb (al ontelbaar vaak) gezegd dat ik GEEN kids wil, nu niet, en voorlopig niet.
Veel duidelijker kan niet, dunkt me.
[..]Doe ik dat dan?
Mijn standpunt is duidelijk hoor.
[..]Waar slaat DAT nou weer op?
Alsof ik dat niet doe.
Zij daar in tegen dreigt em te peren als ik niet toegeef aan haar kinderwens.
En ik geef niet toe.Ik kap er mee.
Zij respecteert blijkbaar mijn gevoelens ook niet.Echt zo'n Jenny Jones opmerking trouwens : "respecteer haar gevoelens". Alsof ik dat niet doe.
Dat je vriendin kinderen van JOU zou willen, tja, da's dom! 
quote:Sterk antwoord, vooral inhoudelijk sterk..
Op zaterdag 13 oktober 2001 21:47 schreef Spuuglokje het volgende:[..]
Oieoeioei, jij lijkt me nogal een agressief, heetgebakerd tiepje.
Dat je vriendin kinderen van JOU zou willen, tja, da's dom!
Dat jij een kind hebt wilt niet zeggen dat iedereen kinderen wilt hebben.
quote:Your point is?
Op zaterdag 13 oktober 2001 21:47 schreef Spuuglokje het volgende:
Oieoeioei, jij lijkt me nogal een agressief, heetgebakerd tiepje.
quote:Maar dát hoor je me niet zeggen hoor! Ik bedoel slechts, dat het fijn zou zijn als ODOL zich eens wat meer in andermans standpunt inleeft. Mijn zus bijvoorbeeld heeft geen kinderwens (en haar vriend gelukkig ook niet, dus dat past mooi bij elkaar), en dat kan ik me óók goed voorstellen. Je levert een stuk vrijheid in, omdat je bijvoorbeeld niet zonder iets te regelen uit eten kunt gaan, of veel verre reizen maken, of lang uitslapen, etc. En er komt ook een enorme verantwoordelijkheid op je schouders.
Op zaterdag 13 oktober 2001 22:21 schreef DemonBox het volgende:[..]
Sterk antwoord, vooral inhoudelijk sterk..
Dat jij een kind hebt wilt niet zeggen dat iedereen kinderen wilt hebben.
Ik wilde eigenlijk alleen maar ODOL aan het denken zetten, dat het sterke gevoel dat zij heeft (nu kinderen) zich net zo min laat wegdrukken als zijn gevoel (nu geen). Hij vind het raar dat zij hem onder druk zet, maar ik vind het raar dat hij haar niet genoeg duidelijkheid geeft.
Toevallig heeft een soortgelijke situatie als die van ODOL zich in mijn vriendenkring voorgedaan. Zij wilde heel erg graag kinderen, en hij was er doodsbang voor om aan te beginnen, wilde ze eigenlijk niet (heeft te maken met 'vroeger'). Toen heeft zij hem duidelijk gemaakt dat ze op zoek naar een ander zou gaan als hij echt niet wilde. Dat heeft hem aan het denken gezet, en hij dacht: als ik kinderen wil, wil ik ze absoluut met haar! Uiteindelijk zijn ze kortgeleden vader en moeder geworden van een prachtig zoontje, en hij was direct 'vader', zo beschermend en trots etc.
Bij mijzelf was die drang om kinderen te krijgen ook heel sterk, en ik had niet graag voor de keuze gestaan geen kinderen met mijn vriend (inmiddels mijn man) of wel kinderen, maar dan met een ander.
Inhoudelijk nu sterk genoeg Demonbox? Enne... ik heb 2 kinderen, niet 1
quote:Tuurlijk, qua inleven in andermans standpunt is dat 1 kant van de zaak, maar zij zou dat natuurlijk ook wel eens mogen doen! Aan de andere kant kun je er misschien ook vanuit gaan dat Odol 'nu' op deze leeftijd nog geen kinderen wil maar later misschien wel en dat terwijl zijn vriendin hem 'nu' wel voor het blok zet. Dan kan ie m.i. 2 dingen doen. Of hij kiest voor wat zijn vriendin wil en er komt tegen zijn zin een kind (waar hij waarschijnlijk alsnog dolblij mee is!) of hij kiest ervoor om uit elkaar te gaan. Blijft natuurlijk dat HIJ degene is die moet kiezen wat betreft hun relatie omdat ZIJ haar 'onwrikbare' standpunt heeft neergezet. Geen prettige situatie lijkt me vooral als je best wel 'gek' bent met je vriendin.
Op zaterdag 13 oktober 2001 23:36 schreef Spuuglokje het volgende:[..]
Maar dát hoor je me niet zeggen hoor! Ik bedoel slechts, dat het fijn zou zijn als ODOL zich eens wat meer in andermans standpunt inleeft. Mijn zus bijvoorbeeld heeft geen kinderwens (en haar vriend gelukkig ook niet, dus dat past mooi bij elkaar), en dat kan ik me óók goed voorstellen. Je levert een stuk vrijheid in, omdat je bijvoorbeeld niet zonder iets te regelen uit eten kunt gaan, of veel verre reizen maken, of lang uitslapen, etc. En er komt ook een enorme verantwoordelijkheid op je schouders.
Ik wilde eigenlijk alleen maar ODOL aan het denken zetten, dat het sterke gevoel dat zij heeft (nu kinderen) zich net zo min laat wegdrukken als zijn gevoel (nu geen). Hij vind het raar dat zij hem onder druk zet, maar ik vind het raar dat hij haar niet genoeg duidelijkheid geeft.
Toevallig heeft een soortgelijke situatie als die van ODOL zich in mijn vriendenkring voorgedaan. Zij wilde heel erg graag kinderen, en hij was er doodsbang voor om aan te beginnen, wilde ze eigenlijk niet (heeft te maken met 'vroeger'). Toen heeft zij hem duidelijk gemaakt dat ze op zoek naar een ander zou gaan als hij echt niet wilde. Dat heeft hem aan het denken gezet, en hij dacht: als ik kinderen wil, wil ik ze absoluut met haar! Uiteindelijk zijn ze kortgeleden vader en moeder geworden van een prachtig zoontje, en hij was direct 'vader', zo beschermend en trots etc.
Bij mijzelf was die drang om kinderen te krijgen ook heel sterk, en ik had niet graag voor de keuze gestaan geen kinderen met mijn vriend (inmiddels mijn man) of wel kinderen, maar dan met een ander.
Inhoudelijk nu sterk genoeg Demonbox?
quote:kan me niet herrinneren dat ik duf op de bank heb gezeten.
Op vrijdag 12 oktober 2001 22:15 schreef ODOL het volgende:[..]
Het punt is gewoon dat ik echt geen kinderen wil.
Vervelende jengelende etterbakkenEn dat ik helemaal niet zit te wachten op dat burgelijke leventje!
Ik geniet van het stappen, decadent dure etentjes, sexy avonden etc.
Alsof ik dat in zou ruilen voor duf worden op de bank met een huilbaby in de slaapkamer.
No way!Maar probeer dat haar maar eens duidelijk te maken!
dat ligt echt helemaal aan je zelf hoor,ik heb twee kinderen van 9 en 6.de eerste kwam op 21 jarige leeftijd en de tweede toen ik 24 was,maar ben nog steeds de leuke vlotte meid die ik toen was hoor!!!!
en kan ook nog steeds weggaan met mijn mannetje als ik daar zin in heb.
het is echt niet zo dat je leven vergaat als je kinderen hebt.tuurlijk verandert er wat maar je hoeft je huidige leven niet vaarwel te zeggen.
ik kan alleen maar zeggen dat het mijn leven een stuk leuker en gezelliger heeft gemaakt,gewoon om de dingen die ze doen en zeggen en vooral liefde die je van ze krijgt.
tuurlijk zijn het wel eens kwallen en zou je ze achter het behang willen plakken,maar als ze dan daarna weer bij je staan ,of op een tekening schrijven,voor mijn lieve mama,nou dan smelt je weer helemaal weg.
ik wil je echt niks opdringen hoor want het is jou goed recht om te zeggen dat je geen kinderen wilt,maar dan moet je niet zeggen dat je daar duf en burgelijk van word,want dat is echt niet waar,ligt gewoon helemaal aan je zelf.
ik wens je sucses met je vriendin
quote:ooooooh, dus ik moet gewoon zoeken vie 'compatible' met me is
Op zaterdag 13 oktober 2001 18:24 schreef gday het volgende:[..]
Mwah, mijn vriendin heeft het ook al, en ik heb het ook heel sterk, dus dat is gelukkig erg compatible. Het avontuurlijke leven heb ik zo onderhand wel gezien. Ik word er niet meer warm of koud van. Kinderen begin ik nu nog niet aan wegens persoonlijke omstandigheden, maar binnen een jaar of 5 is wel reëel.
. Anyhows, alle gekheid nu ff uit het toetsenbord: Mijn tijd komt nog wel (I hope) quote:Lijkt me wel beter dan iemand waar je absoluut niet mee door 1 deur kunt, toch?
Op zondag 14 oktober 2001 01:28 schreef eymey het volgende:[..]
ooooooh, dus ik moet gewoon zoeken vie 'compatible' met me is
quote:Vol met passie, noemen ze dat ook wel.
Op zaterdag 13 oktober 2001 21:47 schreef Spuuglokje het volgende:[..]
Oieoeioei, jij lijkt me nogal een agressief, heetgebakerd tiepje.
quote:
Op zaterdag 13 oktober 2001 23:36 schreef Spuuglokje het volgende:
Ik wilde eigenlijk alleen maar ODOL aan het denken zetten, dat het sterke gevoel dat zij heeft (nu kinderen) zich net zo min laat wegdrukken als zijn gevoel (nu geen). Hij vind het raar dat zij hem onder druk zet, maar ik vind het raar dat hij haar niet genoeg duidelijkheid geeft
Ik ben toch duidelijk genoeg lijkt mij: Ik wil voorlopig (en dan heb ik het over 10 jaar of zo) GEEN kinderen.
NEE.
NJET.
NON.
NIECHT.
Ik hoop dat er ook een relatie mogelijk is waarin jij en haar de eerste vele jaren geen kinderen hoeven te nemen (van haar kant dan)
Sterkte.
quote:Ja prima..
Op zaterdag 13 oktober 2001 23:36 schreef Spuuglokje het volgende:[..]
Inhoudelijk nu sterk genoeg Demonbox?
Maar waarom dit soort ulimatums?
Die "drang" moet dan wel erg groot zijn.
quote:Ja, die drang kan werkelijk ver-schrik-ke-lijk sterk aanwezig zijn!
Op zondag 14 oktober 2001 10:24 schreef DemonBox het volgende:[..]
Ja prima..
Maar waarom dit soort ulimatums?
Die "drang" moet dan wel erg groot zijn.
Nog iets, trouwens: mijn vriendin was erg bang dat haar vriend echt geen kinderen wilde, dat zij dan iemand anders zou moeten vinden waar ze net zo gek op zou zijn (en daar wil je helemaal niet aan denken eigenlijk, een ander, omdat je zo van hém houdt), en mócht dat dan gelukt zijn, dan is het ook nog eens afwachten óf je wel zwanger kunt worden (want je weet maar nooit...) Ziekmakend
quote:Dat is dus echt een vrouwelijke eigenschap. Want ik heb die drang T_O_T_A_A_L niet. Integendeel zelfs...
Op zondag 14 oktober 2001 14:00 schreef Spuuglokje het volgende:[..]
Ja, die drang kan werkelijk ver-schrik-ke-lijk sterk aanwezig zijn!
quote:Idd ziekmakend...bijna ziekelijk zelfs.....
Nog iets, trouwens: mijn vriendin was erg bang dat haar vriend echt geen kinderen wilde, dat zij dan iemand anders zou moeten vinden waar ze net zo gek op zou zijn (en daar wil je helemaal niet aan denken eigenlijk, een ander, omdat je zo van hém houdt), en mócht dat dan gelukt zijn, dan is het ook nog eens afwachten óf je wel zwanger kunt worden (want je weet maar nooit...) Ziekmakend
Toch krijg ik de indruk dat jij nu al weet dat je er helemaal nooit zin in hebt om kinderen te krijgen. De manier waarop je over kinderen krijgen praat is zo negatief. Als het echt zo is dat je nu al weet dat je ze nooit zal willen vind ik dat je daar eerlijk over moet zijn tegenover je vriendin, door valse beloftes te doen hou je haar aan het lijntje en dat is ook niet eerlijk.
Verder vind ik de manier waarop jij over kinderen krijgen praat erg kortzichtig en veroordelend. Dat jij voor een ander soort leven kiest is je goed recht, maar dat wil niet zeggen dat mensen die wel kinderen hebben automatisch duf en burgerlijk zijn. Het zou voor jou niks zijn, maar voor een ander is het wel heel erg leuk. Respecteer de keuzes van een ander ook een beetje. Misschien doe je dat diep in je hart wel, maar uit de manier waarop je praat over kinderen krijgen blijkt dat niet echt.
Wees eens eerlijk tegen jezelf en zet op een rijtje wat je echt wil. Als je diep in je hart echt al weet dat je nooit vader zal willen worden, wees dan eerlijk tegen haar. Nogmaals, ik geef je groot gelijk als je zegt dat zij jou niet onder druk mag zetten, maar jij mag haar ook niet aan het lijntje houden. Dus wees eerlijk tegen jezelf en tegen haar. Als jij nu doet alsof je over tien jaar wel kinderen wil en je wil ze dan nog niet dan heb je haar in principe de kans ontnomen om een man te zoeken die wel kinderen met haar wil. Het klinkt misschien erg cru, maar je moet altijd eerlijk tegen elkaar zijn over wat je in het leven wil.
Als je ze wel wil, maar gewoon nu nog niet dan zou ik heel duidelijk tegen je vriendin zeggen dat je je niet laat chanteren door haar en dat je je nergens toe laat dwingen.
quote:Dan loopt je relatie zeker weten stuk.
Op zondag 14 oktober 2001 09:30 schreef ODOL het volgende:[..]
Ik ben toch duidelijk genoeg lijkt mij: Ik wil voorlopig (en dan heb ik het over 10 jaar of zo) GEEN kinderen.
NEE.
NJET.
NON.
NIECHT.
Dit bedoel ik niet lullig om het een of ander maar je vriendin gaat waarschijnlijk op zoek naar iemand die wel binnen afzienbare tijd kinderen wil want die moederdrang is gewoon heel groot.
Jij was trouwens in het begin niet echt duidelijk hoor.
Want voorlopig geen kinderen betekend niet dat je ze helemaal niet wil.
Dat betekend dat je ze later wel wil.
Dan had je meteen moeten zeggen dat je ze gewoon niet wil en dat je vriendin wat dat betreft gewoon echt pech heeft.
Als je niet in de situatie zit, als je niet weet hoe sterk die drang voor een vrouw kan zijn, komt het allemaal ongelooflijk over. Ik kan het zelf na 15 jaar niet goed meer begrijpen. Ik was wel een stuk ouder dan ODOL's vriendin, ik kreeg mijn dochter toen ik 31 was.
En wat zei mijn (inmiddels ex) toen ze vijf was en wij gingen scheiden? "Eigenlijk had ik wel meer kinderen gewild, Tara had niet de oudste en enige moeten zijn, maar de jongste van een stuk of
Maar mijn situatie was wat anders, ik naderde steeds sneller de 30. Mannen kunnen nog tot hun 80ste vrij gemakkelijk gezonde kinderen verwekken, voor vrouwen ligt dat anders. En ik had ook in mijn omgeving een relatie zien stuklopen op een kinderwens bij de vrouw. Drie jaar later viel een geboortekaartje op de mat: de man had een ander en een kind. Een trap na voor zijn ex, die inmiddels de vruchtbare leeftijd voorbij was, tenzij ze een of andere arts in Italië opzoekt. Ik was als de dood dat mij dat ook zou overkomen. Vandaar die druk. Het beëindigen van de relatie was overigens geen dreigement: als hij niet overstag was gegaan had ik dat wel degelijk gedaan, inclusie de advertentie. Lullig??? De kinderwens is volgens mij een hele primitieve oerdrang, hij komt bijna onvoelbaar op en is er ineens levensgroot en heel hevig. Als je het nog nooit gevoeld hebt, kan je het niet bevatten. Het gaat heus wel even iets verder dan graag een tatoeage of een bepaald kledingstuk willen hebben. Degene die het overkomt snapt het zelfs niet eens helemaal.
quote:Als mijn vriendin op deze manier tegen me zou praten dan was voor mij de relatie gelijk over. Dit soort dingen horen geeft voor mij aan dat kinderen op dat moment belangrijker voor haar zijn dan ik (want als het niet anders kan neemt ze kinderen van een andere man) en dan zou ze wat mij betreft gelijk kunnen vertrekken.
Op zaterdag 13 oktober 2001 23:36 schreef Spuuglokje het volgende:[..]
Toevallig heeft een soortgelijke situatie als die van ODOL zich in mijn vriendenkring voorgedaan. Zij wilde heel erg graag kinderen, en hij was er doodsbang voor om aan te beginnen, wilde ze eigenlijk niet (heeft te maken met 'vroeger'). Toen heeft zij hem duidelijk gemaakt dat ze op zoek naar een ander zou gaan als hij echt niet wilde.
Hoewel kennissen van ons die geen kinderen kunnen krijgen absoluut geen begrip voor deze man (ODOL) op zouden kunnen brengen, snap ik wel wat hij bedoelt. Ik ben zelf 28 (over 2 weken 29) maar ik moet echt nog niet aan kinderen denken!
Je kunt zeggen wat je wilt maar als er eenmaal kinderen zijn, zul je niet zogauw dingen doen als duiken op het Great Barrier reef, een maand door india trekken met de trein of met een camper door amerika reizen - en dit zijn dingen die ik nog WEL wil doen voor ik aan kinderen begin. (laat staan dat er nog geld voor moet zijn; een kind opvoeden tot zijn/haar 18e kost gemiddeld 300.000 gulden! Dat geld geef ik voorlopig liever uit aan andere dingen die later misschien niet meer kunnen..)
Tip aan ODOL: Je vriendin een ultimatum stellen: ze houd op over kinderen en ze begint er iig de eerste 5 tot 6 jaar niet meer over, of je helpt haar pakken. Misschien dat ze dan een beetje begrijpt dat het jou OOK ernst is en dat ze met dreigen niets bij je bereikt.. en als ze dan gaat - denk je dat je dan niet beter af bent zonder haar?
Voor de mensen met kinderen die nu een flame-war tegen mij willen beginnen: doe maar niet..
quote:Tja het sterke geslacht he!
Op zondag 14 oktober 2001 21:37 schreef @nette het volgende:
Mijn relatie is indertijd ook bijna stukgelopen op het nog niet aanwezige kind. En ja, ik heb (schandalig) mijn partner fors onder druk gezet. Na 3 jaar druk heb ik ook(echt erg) gezegd dat ik er NU een streep onder zette en een advertentie zou zetten "Gezocht, man met kinderwens".
Als je niet in de situatie zit, als je niet weet hoe sterk die drang voor een vrouw kan zijn, komt het allemaal ongelooflijk over. Ik kan het zelf na 15 jaar niet goed meer begrijpen. Ik was wel een stuk ouder dan ODOL's vriendin, ik kreeg mijn dochter toen ik 31 was.
En wat zei mijn (inmiddels ex) toen ze vijf was en wij gingen scheiden? "Eigenlijk had ik wel meer kinderen gewild, Tara had niet de oudste en enige moeten zijn, maar de jongste van een stuk of
Maar mijn situatie was wat anders, ik naderde steeds sneller de 30. Mannen kunnen nog tot hun 80ste vrij gemakkelijk gezonde kinderen verwekken, voor vrouwen ligt dat anders. En ik had ook in mijn omgeving een relatie zien stuklopen op een kinderwens bij de vrouw. Drie jaar later viel een geboortekaartje op de mat: de man had een ander en een kind. Een trap na voor zijn ex, die inmiddels de vruchtbare leeftijd voorbij was, tenzij ze een of andere arts in Italië opzoekt. Ik was als de dood dat mij dat ook zou overkomen. Vandaar die druk. Het beëindigen van de relatie was overigens geen dreigement: als hij niet overstag was gegaan had ik dat wel degelijk gedaan, inclusie de advertentie. Lullig??? De kinderwens is volgens mij een hele primitieve oerdrang, hij komt bijna onvoelbaar op en is er ineens levensgroot en heel hevig. Als je het nog nooit gevoeld hebt, kan je het niet bevatten. Het gaat heus wel even iets verder dan graag een tatoeage of een bepaald kledingstuk willen hebben. Degene die het overkomt snapt het zelfs niet eens helemaal.
quote:Tjonge jonge, wat een gevoelloze KUTOPMERKING!
Op maandag 15 oktober 2001 13:27 schreef herpe025 het volgende:[..]
Tja het sterke geslacht he!
quote:Sorry hoor, mannetje, maar ik dacht toch echt dat dit topic niet in Onzin stond.
Op maandag 15 oktober 2001 14:49 schreef herpe025 het volgende:
Poeh Poeh wat zijn we weer gevoelig! Jij weet dus totaal niet wanneer iets serieus wordt bedoelt en wanneer niet. Triest hoor!
IMHO:
= grapje = vals bedoeldquote:Alhoewel ik mannetje ook niet erg leuk vind klinken moet ik inderdaad toegeven dat ik de verkeerde smiley heb gebruikt.
Op maandag 15 oktober 2001 14:58 schreef Spuuglokje het volgende:[..]
Sorry hoor, mannetje, maar ik dacht toch echt dat dit topic niet in Onzin stond.
IMHO:
Ik bedoelde deze
Mijn excuses als ik kwetsend overkwam
Je vriendin heeft al die tijd gedacht dat het niet al te lang meer zou duren, ik zou ook verdomd pissig zijn als je er dan nu pas achter komt dat jij iets hele anders bedoelde!!
Begrijp me goed, het is jouw goed recht om nu geen kinderen te willen en in dat geval moet je er ook absoluut niet aan beginnen. En het is inderdaad niet leuk om het gevoel te hebbem "onder druk gezet te worden". Maar stel je nou voor dat jij iets heel graag wilt en je denkt het bijna te krijgen, en opeens blijkt dat het nog tien jaar gaat duren?? Dan zou jij toch ook teleurgesteld zijn??
Ik wens je heel veel succes met deze situatie en ik hoop dat je er iig uit leert voortaan, over dit soort belangrijke dingen, heel duidelijk te zijn!!
quote:Mijn excuses voor het woord mannetje
Op maandag 15 oktober 2001 15:02 schreef herpe025 het volgende:[..]
Alhoewel ik mannetje ook niet erg leuk vind klinken moet ik inderdaad toegeven dat ik de verkeerde smiley heb gebruikt.
Ik bedoelde deze
Mijn excuses als ik kwetsend overkwam
, want je bedoelde het dus helemaal niet zo kwaad quote:Goed verwoord, ik hoop dat de boodschap bij Odol overkomt!
Op maandag 15 oktober 2001 15:21 schreef equilan het volgende:
Het is inderdaad heel raar als je vriendin een paar jaar geleden heeft aangegeven kinderen te willen hebben, en jij daar blijkbaar op geantwoord hebt "voorlopig niet" of "de eerste paar jaar niet" dat zij het nu onderhand wel eens tijd vindt voor kinderen!! In plaats van zo boos te zijn op haar omdat zij jou onder druk zet, kun je ook eens naar jezelf kijken!! Jij hebt blijkbaar het lef niet gehad METEEN tegen haar te zeggen hoe jij erover dacht. Voorlopig niet, of een de eerste paar jaar niet, komt denk ik bij weinig mensen over als "de eerstkomende TIEN jaar niet"!!
Je vriendin heeft al die tijd gedacht dat het niet al te lang meer zou duren, ik zou ook verdomd pissig zijn als je er dan nu pas achter komt dat jij iets hele anders bedoelde!!Begrijp me goed, het is jouw goed recht om nu geen kinderen te willen en in dat geval moet je er ook absoluut niet aan beginnen. En het is inderdaad niet leuk om het gevoel te hebbem "onder druk gezet te worden". Maar stel je nou voor dat jij iets heel graag wilt en je denkt het bijna te krijgen, en opeens blijkt dat het nog tien jaar gaat duren?? Dan zou jij toch ook teleurgesteld zijn??
Ik wens je heel veel succes met deze situatie en ik hoop dat je er iig uit leert voortaan, over dit soort belangrijke dingen, heel duidelijk te zijn!!
) dan zou ik toch een gat in de lucht springen, lijkt me nix mooiers dan voor zo'n kleine te zorgen. Alle stapjes mee te maken.... zucht! Als ik 25 was en ik had een vaste baan dan weet ik zeker dat ik er klaar voor zou zijn om vader te worden. Maar ik kan ook heel goed begrijpen dat er mensen zijn die geen kinderen willen maar dan had je dat wel eerlijk tegen je vriendin moeten zeggen want zoals ook al de posters boven mij hebben opgemerkt heb je haar eigenlijk alleen maar aan het lijntje gehouden. Wees een man en vertel eerlijk tegen haar dat je geen kinderen wilt, dan kom je er vanzef achter of jullie liefde/relatie sterk genoeg is om ook deze hindernis te overwinnen.Daan
quote:19 zijn en kinderen willen is ziek...
Op maandag 15 oktober 2001 15:44 schreef herpe025 het volgende:
Nou ik ben pas 19 maar als mijn vriendin zwanger zou raken (liefst nu nog niet hoor
Daan
Wat heb je dat kind te bieden... levenservaring niet..
Dus de volgende keer als je een slimme opmerking wil maken? LEZEN
heet gebakerd...Zeg ukkie, zou je je grote mond tegen mij kunnen houden. Of moet je speciaal laten zien hoe dom, onverantwoord, sukkelig en sneu je bent?
eikel... tsssss
.hij zegt toch niet dat hij er nu al aan wil beginnen, maar hij wil ze over een paar jaar wel...dat is toch niet zo vreemd om dan te weten? ik ken mensen die al veel jonger zeiden dat ze zeker kinderen wilden later!
net zo goed als er mensen zijn die al vroeg weten dat ze liever nooit kinderen zouden krijgen...ook prima, ieder zijn keus, toch?
en op welke leeftijd die 'wens' kenbaar gemaakt wordt, maakt niet uit...
quote:100% mee eens. Ik weet dat ik ze wil
Op maandag 15 oktober 2001 18:50 schreef miss_sly het volgende:
Waarom zou je niet op 19 jarige leeftijd al weten dat je kinderen wilt?
hij zegt toch niet dat hij er nu al aan wil beginnen, maar hij wil ze over een paar jaar wel...dat is toch niet zo vreemd om dan te weten? ik ken mensen die al veel jonger zeiden dat ze zeker kinderen wilden later!net zo goed als er mensen zijn die al vroeg weten dat ze liever nooit kinderen zouden krijgen...ook prima, ieder zijn keus, toch?
en op welke leeftijd die 'wens' kenbaar gemaakt wordt, maakt niet uit...
.