R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo,
Zoals de topic titel al aangeeft zit ik met een redelijk groot probleem. Ik ben vijf jaar getrouwd met een heel lieve vrouw en vader van twee heel lieve kinderen. Ik heb al ongeveer tien jaar een relatie met mijn vrouw en de laatste anderhalf jaar gaat het niet zo goed tussen haar en mij. Wat de precieze oorzaak is weet ik niet precies maar we hebben vrij vaak ruzie over, voor mijn gevoel onbenullige zaken, en als we ruzie hebben dan slaat m'n vrouw meestal helemaal door en roept ze allerlei kwestende opmerkingen over hoe ik voor de kinderen zorg e.d. Ik sla dan meestal helemaal dicht, iets waardoor zei nog veel bozer wordt. Als ik overigens wel een reactie geef, dan is dat ook nooit goed... We hebben ook al een aantal sessies bij een relatie-therapeute gehad. Deze sessies hebben we niet voltooid, maar wij hadden beiden het gevoel dat het niet echt hielp en omdat we zelf voor de kosten moesten opdraaien zijn we daar mee gestopt. De relatie gaat de laatste paar maanden wel wat beter, maar tis nog steeds niet goed en met vlagen slecht.
Mijn vrouw en ik hebben een gezamelijke vriendin, en die vriendin kennen we even lang als wij elkaar kennen. Ik heb die vriendin altijd al een erg leuk meisje gevonden maar toen ongeveer een jaar geleden haar relatie met haar vriend tot een einde kwam, heb ik vrij veel met haar via MSN contact gehad over van alles en nog wat, ook over het einde van haar relatie. Tijdens die gesprekken, en eigenlijk al toen ik hoorde dat haar relatie over was, ben ik romantisch gevoelens voor haar gaan hebben... heb ook dagen achter elkaar op msn zitten wachten tot ze weer on-line kwam... sjagerijnig als ze een dag niet on-line kwam... en leefde weer helemaal op als ze wel on-line kwam... iets waar ik zelf overigens helemaal gestoord van werd. Mijn vrouw, die vriendin en ik zijn toen met een stel anderen naar een festival geweest. Omdat toen de gevoelens iets minder waren dacht ik dat ik het probleem de wereld uit kon helpen door het mijn vrouw op te biechten. Mijn vrouw reageerde in eerste instantie nogal laconiek maar vond het daarna toch wel heel erg erg. Mijn hoop dat mijn verliefdheid over zou zijn was ongegrond, het vuur werd alleen maar weer aangewakkerd. Ook heb ik 8 maanden geleden een 'liefdes'-brief aan die vriendin geschreven, met het verhaal wat ongeveer hier boven staat, deze echter nooit verstuurd.
En daar zit ik dan nu... getrouwd met een lieve vrouw, relatie is met vlagen goed... twee schatten van kinderen... en helemaal in de wolken van een andere vrouw... ik hoopte eigenlijk dat dat over zou gaan... en het golft wel een beetje... maar het is inmiddels al dik een jaar zo dat ik vrij veel aan haar moet denken... ook heb ik telkens de nijging om iets te gaan forceren... eerst met een goede vriend er over gehad... daarna aan m'n vrouw opgebiecht... een brief aan die vriendin geschreven (maar niet verstuurd)... cd met romantische muziek voor haar gekocht (maar ook niet verstuurd, slapjanus die ik ben) en was eigenlijk van plan om haar dus vandaag een bos rozen te gaan sturen (wel anoniem... maar toch... vermoed dat ze dan wel weet dat ze van mij afkomen)...
Tja... wat hoop ik nu met deze post te gaan bereiken... das een goede vraag... Op zich is het niet zo eerlijk van mij om bij m'n vrouw te blijven terwijl ik liever bij iemand anders zou zijn. Ook heb ik twee schatten van kinderen die ik niet kan missen... Verder weet ik natuurlijk niet hoe die vriendin zou reageren als ik toenadering tot haar zou zoeken. Ik heb haar nooit expliciet iets laten merken, wel hier en daar wat hints laten vallen... tijdens de MSN gesprekken met haar heb ik wel wat signalen opgevangen uit haar richting, maar dat is natuurlijk ook altijd maar wat je er in wil lezen, en alweer een tijdje geleden. Ik heb nu niet zo heel veel contact meer met haar... ze heeft maar beperkt toegang tot internet en woont ver weg... af en toe wat e-mails en wat een smsjes... daar blijft het wel bij... en dan over algemene zaken...
Het eerlijkste zou zijn om te scheiden van m'n vrouw en dan pas toenadering te zoeken, maar ja, dat heeft nogal grote gevolgen en om alles wat ik nu heb op te geven, zonder er iets voor terug te krijgen (als ik word afgewezen), dat is ook niet iets waar ik op zit te wachten.
Ik zou ook, zoals ik eigenlijk telkens van plan ben, 'stiekem' toenadering kunnen zoeken en als dat dan niet lukt, bij m'n vrouw blijven. Niet echt eerlijk. Maar dat zou misschien wel het beste zijn, een negatieve reactie van haar en een goeie afpoeier.
Natuurlijk zou ik ook gewoon m'n gevoelens kunnen proberen te negeren, maar dat probeer ik nu al een vrij lange tijd en dat werkt niet echt... en ik heb weinig zin om een heel lange tijd in een relatie te zitten waar ik me niet echt happy voel... daar vind ik het leven te waardevol en te kort voor...
Verder weet ik wel dat ik in dit hele gebeuren redelijk egoistisch bezig ben maar ik heb tot nu toe nog weinig tot geen dingen gedaan die ik niet zou kunnen verdedigen... wel voel ik me behoorlijk vervelend bij de hele situatie... ook zijn al die vlinders in m'n buik erg slecht voor m'n functioneren op m'n werk en hebben ze een nogal slechte invloed op m'n nachtrust.
[ Bericht 0% gewijzigd door Toon74 op 09-05-2005 14:16:16 (wat extra witregels...) ]
Zoals de topic titel al aangeeft zit ik met een redelijk groot probleem. Ik ben vijf jaar getrouwd met een heel lieve vrouw en vader van twee heel lieve kinderen. Ik heb al ongeveer tien jaar een relatie met mijn vrouw en de laatste anderhalf jaar gaat het niet zo goed tussen haar en mij. Wat de precieze oorzaak is weet ik niet precies maar we hebben vrij vaak ruzie over, voor mijn gevoel onbenullige zaken, en als we ruzie hebben dan slaat m'n vrouw meestal helemaal door en roept ze allerlei kwestende opmerkingen over hoe ik voor de kinderen zorg e.d. Ik sla dan meestal helemaal dicht, iets waardoor zei nog veel bozer wordt. Als ik overigens wel een reactie geef, dan is dat ook nooit goed... We hebben ook al een aantal sessies bij een relatie-therapeute gehad. Deze sessies hebben we niet voltooid, maar wij hadden beiden het gevoel dat het niet echt hielp en omdat we zelf voor de kosten moesten opdraaien zijn we daar mee gestopt. De relatie gaat de laatste paar maanden wel wat beter, maar tis nog steeds niet goed en met vlagen slecht.
Mijn vrouw en ik hebben een gezamelijke vriendin, en die vriendin kennen we even lang als wij elkaar kennen. Ik heb die vriendin altijd al een erg leuk meisje gevonden maar toen ongeveer een jaar geleden haar relatie met haar vriend tot een einde kwam, heb ik vrij veel met haar via MSN contact gehad over van alles en nog wat, ook over het einde van haar relatie. Tijdens die gesprekken, en eigenlijk al toen ik hoorde dat haar relatie over was, ben ik romantisch gevoelens voor haar gaan hebben... heb ook dagen achter elkaar op msn zitten wachten tot ze weer on-line kwam... sjagerijnig als ze een dag niet on-line kwam... en leefde weer helemaal op als ze wel on-line kwam... iets waar ik zelf overigens helemaal gestoord van werd. Mijn vrouw, die vriendin en ik zijn toen met een stel anderen naar een festival geweest. Omdat toen de gevoelens iets minder waren dacht ik dat ik het probleem de wereld uit kon helpen door het mijn vrouw op te biechten. Mijn vrouw reageerde in eerste instantie nogal laconiek maar vond het daarna toch wel heel erg erg. Mijn hoop dat mijn verliefdheid over zou zijn was ongegrond, het vuur werd alleen maar weer aangewakkerd. Ook heb ik 8 maanden geleden een 'liefdes'-brief aan die vriendin geschreven, met het verhaal wat ongeveer hier boven staat, deze echter nooit verstuurd.
En daar zit ik dan nu... getrouwd met een lieve vrouw, relatie is met vlagen goed... twee schatten van kinderen... en helemaal in de wolken van een andere vrouw... ik hoopte eigenlijk dat dat over zou gaan... en het golft wel een beetje... maar het is inmiddels al dik een jaar zo dat ik vrij veel aan haar moet denken... ook heb ik telkens de nijging om iets te gaan forceren... eerst met een goede vriend er over gehad... daarna aan m'n vrouw opgebiecht... een brief aan die vriendin geschreven (maar niet verstuurd)... cd met romantische muziek voor haar gekocht (maar ook niet verstuurd, slapjanus die ik ben) en was eigenlijk van plan om haar dus vandaag een bos rozen te gaan sturen (wel anoniem... maar toch... vermoed dat ze dan wel weet dat ze van mij afkomen)...
Tja... wat hoop ik nu met deze post te gaan bereiken... das een goede vraag... Op zich is het niet zo eerlijk van mij om bij m'n vrouw te blijven terwijl ik liever bij iemand anders zou zijn. Ook heb ik twee schatten van kinderen die ik niet kan missen... Verder weet ik natuurlijk niet hoe die vriendin zou reageren als ik toenadering tot haar zou zoeken. Ik heb haar nooit expliciet iets laten merken, wel hier en daar wat hints laten vallen... tijdens de MSN gesprekken met haar heb ik wel wat signalen opgevangen uit haar richting, maar dat is natuurlijk ook altijd maar wat je er in wil lezen, en alweer een tijdje geleden. Ik heb nu niet zo heel veel contact meer met haar... ze heeft maar beperkt toegang tot internet en woont ver weg... af en toe wat e-mails en wat een smsjes... daar blijft het wel bij... en dan over algemene zaken...
Het eerlijkste zou zijn om te scheiden van m'n vrouw en dan pas toenadering te zoeken, maar ja, dat heeft nogal grote gevolgen en om alles wat ik nu heb op te geven, zonder er iets voor terug te krijgen (als ik word afgewezen), dat is ook niet iets waar ik op zit te wachten.
Ik zou ook, zoals ik eigenlijk telkens van plan ben, 'stiekem' toenadering kunnen zoeken en als dat dan niet lukt, bij m'n vrouw blijven. Niet echt eerlijk. Maar dat zou misschien wel het beste zijn, een negatieve reactie van haar en een goeie afpoeier.
Natuurlijk zou ik ook gewoon m'n gevoelens kunnen proberen te negeren, maar dat probeer ik nu al een vrij lange tijd en dat werkt niet echt... en ik heb weinig zin om een heel lange tijd in een relatie te zitten waar ik me niet echt happy voel... daar vind ik het leven te waardevol en te kort voor...
Verder weet ik wel dat ik in dit hele gebeuren redelijk egoistisch bezig ben maar ik heb tot nu toe nog weinig tot geen dingen gedaan die ik niet zou kunnen verdedigen... wel voel ik me behoorlijk vervelend bij de hele situatie... ook zijn al die vlinders in m'n buik erg slecht voor m'n functioneren op m'n werk en hebben ze een nogal slechte invloed op m'n nachtrust.
[ Bericht 0% gewijzigd door Toon74 op 09-05-2005 14:16:16 (wat extra witregels...) ]
Ik zou toch enters gebruiken als je het leesbaar wilt maken..
Just my 2 cents
Just my 2 cents
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
ik vond het redelijk goed leesbaar ...
man, ik vind het een heel heftig verhaal ... ik zou in jouw plaats ook niet weten wat te doen ...
misschien eerst eens die vriendin inlichten over je gevoelens ...
moeilijk !
man, ik vind het een heel heftig verhaal ... ik zou in jouw plaats ook niet weten wat te doen ...
misschien eerst eens die vriendin inlichten over je gevoelens ...
moeilijk !
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Sorry dat ik het zeg, maar wat een klootzak ben jij. Je wil het proberen met die ander, en als dat dan niet lukt dan blijf je toch maar bij je vrouw, met wie je 2 kinderen hebt. Erg laag. Wees gewoon eerlijk tegen je vrouw. Als ik zo je verhaal lees stelt jullie huwelijk niet veel meer voor. Ga gewoon scheiden en dan rotzooien met anderen.
Ik denk zelf dat het de kunst is om even een pas op de plaats te maken totdat de druk een beetje van de ketel is. Ik bedoel dan dat je tegen wil en dank je verliefdheid uit moet zitten totdat je een evenwichtig besluit kan maken. Het is namelijk een gegeven dat verliefde mensen allesbehalve evenwichtig zijn. Pas op dát moment moet je kijken wat je hebt. Niet kijken wat je hebt en kijken wat je denkt te kunnen krijgen maar even goed inventariseren wat je nou écht hebt. Je omschreef zelf al dat je leven compleet is met vrouw, kinderen en een goed bestaan. Nu ben je verliefd en dat verdrukt alles naar de achtergrond. Dat je verliefd bent is natuurlijk niet jouw schuld. Dat is een chemisch proces waarover je de baas niet bent. Je moet het niet op het verkeerde moment met je leven op de loop laten gaan. Ik snap dat je er slecht van in je vel zit maar ik blijf erbij dat je het beste de verliefdheid naar de achtergrond kan laten vedwijnen voordat je een besluit maakt. Daarbij kan je er vanuit gaan dat je gevoelens voor de vriendin nooit helemaal verdwijnen. Mocht het allemaal goed komen dan zal het een zwakke plek blijven. Neem in ieder geval geen overhaaste beslissing in de hitte van het moment. Ik denk dat het je zou sieren wanneer je het collectieve geluk van je gezin voorlopig laat prevaleren boven je eigen hang naar geluk. Heb het in ieder geval vaak met je mevrouw erover; al zullen de gesprekken pijnlijk en moeizaam zijn. Dat je je stuk hier schrijft zegt natuurlijk al dat je met de gang van zaken in je maag zit. Stoppen met communiceren is de doodsteek voor je huwelijk. Een afrader. Ik ben benieuwd hoe het je zal gaan. Houd je haaks Toon !
Jawohl Herr Kaloin!
Tja... ik zei al... ben behoorlijk egoistisch bezig, althans... ik heb nog niets gedaan... en heb een huis... 2 heel lieve kinderen... dat geef je niet zo 1 2 3 op... verder zit ik gewoon heel erg met deze kwestie in m'n maag... das dus de reden van deze post.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:16 schreef Gekkenhuis_v het volgende:
Sorry dat ik het zeg, maar wat een klootzak ben jij. Je wil het proberen met die ander, en als dat dan niet lukt dan blijf je toch maar bij je vrouw, met wie je 2 kinderen hebt. Erg laag. Wees gewoon eerlijk tegen je vrouw. Als ik zo je verhaal lees stelt jullie huwelijk niet veel meer voor. Ga gewoon scheiden en dan rotzooien met anderen.
Heb je er weleens aan gedacht dat stel dat je een relatie zou krijgen met die andere vrouw, het weleens even slecht zou kunnen zijn/worden als met je huidige vrouw? Omdat je nu problemen hebt in je eigen relatie lijkt zij ideaal en er zal vast ook wel fysieke aantrekkingskracht zijn, maar met je huidige vrouw heb je het al 10 jaar uitgehouden... wie zegt dat je dat met haar ook kan. En je hebt wel het een en ander geprobeerd om je relatie te verbeteren, maar als je verliefd op een ander bent heb je natuurlijk niet echt de neiging om echt je best te doen.
Een relatie is maar voor een beperkt gedeelte fysieke aantrekkingskracht, en voor een groot gedeelte voor elkaar knokken. En niet alleen voor je vrouw, maar ook voor je kinderen... Een ander is een slechte reden om te scheiden, mijns inziens. En denk eens aan al het gedoe wat je dan krijgt, je kinderen maar 1 keer in de 2 weken zien etc. Terwijl het misschien helemaal niet nodig is... Je zegt dat het oneerlijk is om bij je vrouw te blijven, maar ik denk niet dat je het zo moet zien. Je hebt geen relatie omdat je altijd en immer heftige gevoelens voor elkaar hebt, maar ook omdat je samen de uitdaging om kinderen in deze wereld te zetten bent aangegaan. Het kan weleens minder gaan, dat is niet meteen een reden om te scheiden...
Misschien kun je proberen een tijdje afstand te nemen van zowel je vrouw als die andere vrouw. Kijken wat er dan in je gebeurd en wat je echt wil. Misschien besef je je dan weer hoeveel je van je gezin houdt.
Een relatie is maar voor een beperkt gedeelte fysieke aantrekkingskracht, en voor een groot gedeelte voor elkaar knokken. En niet alleen voor je vrouw, maar ook voor je kinderen... Een ander is een slechte reden om te scheiden, mijns inziens. En denk eens aan al het gedoe wat je dan krijgt, je kinderen maar 1 keer in de 2 weken zien etc. Terwijl het misschien helemaal niet nodig is... Je zegt dat het oneerlijk is om bij je vrouw te blijven, maar ik denk niet dat je het zo moet zien. Je hebt geen relatie omdat je altijd en immer heftige gevoelens voor elkaar hebt, maar ook omdat je samen de uitdaging om kinderen in deze wereld te zetten bent aangegaan. Het kan weleens minder gaan, dat is niet meteen een reden om te scheiden...
Misschien kun je proberen een tijdje afstand te nemen van zowel je vrouw als die andere vrouw. Kijken wat er dan in je gebeurd en wat je echt wil. Misschien besef je je dan weer hoeveel je van je gezin houdt.
Iedereen is slechts een verzinsel van degene die hij ontmoet - Marten Toonder
Je hebt nog niets gedaan, maar je was het wel van plan. Rozen sturen, een liefdesbrief, romantische cd, dat doe je toch met een reden. Dat je je huwelijk niet zomaar op wil geven kan ik begrijpen, maar werk dan aan je huwelijk in plaats van een manier te bedenken om bij die andere vrouw te kunnen zijn. Eerlijk gezegd denk ik, dat wanneer iemand zoveel behoefte heeft om bij een ander te zijn, dat je huwelijk hard gezegd gewoon naar de klote is.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:19 schreef Toon74 het volgende:
[..]
Tja... ik zei al... ben behoorlijk egoistisch bezig, althans... ik heb nog niets gedaan... en heb een huis... 2 heel lieve kinderen... dat geef je niet zo 1 2 3 op... verder zit ik gewoon heel erg met deze kwestie in m'n maag... das dus de reden van deze post.
Die reactie vind ik wat kort door de bocht. Je hoeft geen klootzak te zijn om verliefd te worden. Ik ben het met je eens dat je geen afweging kunt maken tussen je huidige verantwoordelijkheden en je vermoedelijke geluk met een ander.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:16 schreef Gekkenhuis_v het volgende:
Sorry dat ik het zeg, maar wat een klootzak ben jij. Je wil het proberen met die ander, en als dat dan niet lukt dan blijf je toch maar bij je vrouw, met wie je 2 kinderen hebt. Erg laag. Wees gewoon eerlijk tegen je vrouw. Als ik zo je verhaal lees stelt jullie huwelijk niet veel meer voor. Ga gewoon scheiden en dan rotzooien met anderen.
Dat je 'gewoon scheiden' schrijft doet me vermoeden dat je zelf nog nooit in deze penibele situatie hebt gezeten. Als dat wel het geval is ben je een kouwe in mijn ogen. Ik hoop in ieder geval dat dit soort narigheid aan je deur voorbij gaat.
Jawohl Herr Kaloin!
Inderdaad.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:22 schreef Gekkenhuis_v het volgende:
Rozen sturen, een liefdesbrief, romantische cd, dat doe je toch met een reden.
Worstelen met je gevoel heet dat.
Jawohl Herr Kaloin!
lekker simpel is dat.. je hebt duidelijk niet door dat een vrouw met 2 eigen lieve kinderen achterlaten niet het makkelijkste is. Daarbij zijn gevoelens moeilijk te onderdrukken en een verliefdheid kan verdwijnen of heviger worden...
mmm dit was een wat late reply op gekkenhuis..
mmm dit was een wat late reply op gekkenhuis..
Hij is geen klootzak omdat hij verliefd is geworden op een ander, dat kan tenslotte iedereen overkomen. Ik zei dat meer omdat hij het eerst met die andere vrouw wil proberen, en wordt het niks dan blijft hij toch maar bij zijn vrouw. Erg oneerlijk vind ik dat. Gewoon scheiden is misschien heel makkelijk gezegd, maar als je zoveel behoefte hebt aan een ander dan denk ik dat je beter uit elkaar kan gaan.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:23 schreef Captain_Chaos het volgende:
[..]
Die reactie vind ik wat kort door de bocht. Je hoeft geen klootzak te zijn om verliefd te worden. Ik ben het met je eens dat je geen afweging kunt maken tussen je huidige verantwoordelijkheden en je vermoedelijke geluk met een ander.
Dat je 'gewoon scheiden' schrijft doet me vermoeden dat je zelf nog nooit in deze penibele situatie hebt gezeten. Als dat wel het geval is ben je een kouwe in mijn ogen. Ik hoop in ieder geval dat dit soort narigheid aan je deur voorbij gaat.
Tja... en heb het al geprobeerd te onderdrukken... m'n energie van die verliefdheid in m'n eigen relatie te steken (tip van een vriend)... en dat werkte op zich vrij aardig... voor twee weken...
en dit speelt al langer dan een jaar...
en dit speelt al langer dan een jaar...
Het is een optie... die ik al een aantal keer heb overwogen... en dat zou inderdaad behoorlijk laag zijn...quote:Ik zei dat meer omdat hij het eerst met die andere vrouw wil proberen, en wordt het niks dan blijft hij toch maar bij zijn vrouw. Erg oneerlijk vind ik dat.
Voor mij lijkt het er een beetje op dat je hier een goedkeuring hoopt te krijgen om 'eerlijk te zijn' en dan maar te gaan scheiden.
Denk jij dat je vrouw dit ook eerlijk vindt? of je kinderen?
Wat heeft meer waarde? je vrouw en je kinderen of je verlangen naar een andere vrouw?
Je weet trouwens ook helemaal niet of die vriendin ook dezelfde gevoelens heeft.
Als ik in je schoenen zou staan dan zou ik mijn eigen relatie weer goed proberen te maken.
Praat met je vrouw, maak de relatie weer spannend (op een positieve manier).
Denk jij dat je vrouw dit ook eerlijk vindt? of je kinderen?
Wat heeft meer waarde? je vrouw en je kinderen of je verlangen naar een andere vrouw?
Je weet trouwens ook helemaal niet of die vriendin ook dezelfde gevoelens heeft.
Als ik in je schoenen zou staan dan zou ik mijn eigen relatie weer goed proberen te maken.
Praat met je vrouw, maak de relatie weer spannend (op een positieve manier).
Een spreekwoord dat jij duidelijk hanteerd is: Je oude schoenen niet weggooien voor je nieuwe hebt.
Maar dat komt bij mij behoorlijk asociaal over.
Maar dat komt bij mij behoorlijk asociaal over.
Shocking is an art.
* abraham wilde reageren met een verhaal dat je niet moet blijven zitten in een relatie waar je niet gelukkig in bent en dat je niet voor de kinderen bij elkaar hoeft te blijven.
Maar toen dacht ik: "niet preken wat je zelf niet leeft".
Sterkte in ieder geval het is een k**-situatie en ik hoop dat je snel een manier vind om gelukkiger te worden. In of buiten je eigen relatie.
Maar toen dacht ik: "niet preken wat je zelf niet leeft".
Sterkte in ieder geval het is een k**-situatie en ik hoop dat je snel een manier vind om gelukkiger te worden. In of buiten je eigen relatie.
If at first you fail, re-define your objective.
Damn, wat een situatie...
Sja, en wij als leken-relaite-therapisten gaan je ook echt het verlossende antwoord geven...
Ik hoop dat je hier normaal je verhaal kwijt kunt, want het lijkt met dat dat in een vriendenkring oid moelijk te bespreken is....
succes!
Sja, en wij als leken-relaite-therapisten gaan je ook echt het verlossende antwoord geven...
Ik hoop dat je hier normaal je verhaal kwijt kunt, want het lijkt met dat dat in een vriendenkring oid moelijk te bespreken is....
succes!
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Ik plaats als een achterlijke tekeer te gaan kan je ook even lezen.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:22 schreef Gekkenhuis_v het volgende:
Rozen sturen, een liefdesbrief, romantische cd, dat doe je toch met een reden.
Druiloor.
"Socialism only works in two places: Heaven, where they don't need it and Hell, where they already have it." - Ronald Reagan
Ghe ghe... nee, maar het er over hebben is al goed En aan m'n vrienden heb ik ook niet echt veel. De maat waar ik het er mee heb over gehad... is net weer vrijgezel... en ik hoor van hem alleen maar verhalen over dames die speciaal pikantje setjes voor hem kopen zodat hij het mag uit pakken... ook niet echt bevoordelijk :-)quote:Op maandag 9 mei 2005 14:29 schreef Jumparound het volgende:
Damn, wat een situatie...
Sja, en wij als leken-relaite-therapisten gaan je ook echt het verlossende antwoord geven...
Ik hoop dat je hier normaal je verhaal kwijt kunt, want het lijkt met dat dat in een vriendenkring oid moelijk te bespreken is....
succes!
En aan m'n vrienden heb ik ook niet echt veel. De maat waar ik het er mee heb over gehad... is net weer vrijgezel... en ik hoor van hem alleen maar verhalen over dames die speciaal pikantje setjes voor hem kopen zodat hij het mag uit pakken... ook niet echt bevoordelijk :-)En had het echt in m'n bol om vandaag iets haar kant op te gaan sturen... en in plaats daarvan heb ik deze thread geopend... dus dat scheelt al weer iets :-)
Ik heb al wel de schoenen gezien die ik graag wil hebben, maar ze nog niet gepast... en het is inderdaad niet fatsoenlijk. Maar de meeste verhalen die uit m'n vriendenkring komen, is dat wel hoe het gaat in de echte wereld. Maar goed... dat is in mijn geval nog niet aan de orde...quote:Een spreekwoord dat jij duidelijk hanteerd is: Je oude schoenen niet weggooien voor je nieuwe hebt.
Maar dat komt bij mij behoorlijk asociaal over.
lees twee dingen in je verhaal
- 1.5 jaar geleden begonnen problemen met je vrouw, relatie met haar 10 jaar
- 1 jaar geleden is andere vrouw vrijgezel geworden en heeft altijd al leuk meisje gevonden (dus al 10 jaar leuk gevonden)
Daarnaast komt nog:
- mislukte relatietherapie
In hoeverre is de relatietherapie mislukt door de gevoelens tot de andere vrouw?
In hoeverre zijn de problemen veroorzaakt/verergerd door de andere vrouw? of denk je soms dat ht niet opvalt als iemand zit te chago'en achter de computer omdat iemand niet online komt
In hoeverre heb jij je 100% ingezet om je huidige relatie te verbeteren. Dan heb ik het niet over het wegdrukken van gevoelens, want volgens mij wordt door het wegdrukken deze gevoelens alleen maar erger omdat ze geen plaats hebben.
- 1.5 jaar geleden begonnen problemen met je vrouw, relatie met haar 10 jaar
- 1 jaar geleden is andere vrouw vrijgezel geworden en heeft altijd al leuk meisje gevonden (dus al 10 jaar leuk gevonden)
Daarnaast komt nog:
- mislukte relatietherapie
In hoeverre is de relatietherapie mislukt door de gevoelens tot de andere vrouw?
In hoeverre zijn de problemen veroorzaakt/verergerd door de andere vrouw? of denk je soms dat ht niet opvalt als iemand zit te chago'en achter de computer omdat iemand niet online komt
In hoeverre heb jij je 100% ingezet om je huidige relatie te verbeteren. Dan heb ik het niet over het wegdrukken van gevoelens, want volgens mij wordt door het wegdrukken deze gevoelens alleen maar erger omdat ze geen plaats hebben.
Where's my fear???
Onderdrukken kost zo veel energie. Ik heb altijd het idee dat het alleen door het te ervaren uit je systeem verdwijnt. Net zoals je een gemis door het overlijden van een geliefde moet voelen om het te verwerken. Als je het in je hoofd laat zitten zonder dat je het wilt voelen loop je op het laatst over. Vertel je gevoel en je verdrietjes om het onheil dat je over je gezin zou uitroepen aan je mevrouw. Misschien kunnen jullie dan samen de veerkracht produceren die jullie nodig hebben om dit als getrouwd stel te overleven.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:28 schreef Toon74 het volgende:
Tja... en heb het al geprobeerd te onderdrukken... m'n energie van die verliefdheid in m'n eigen relatie te steken (tip van een vriend)... en dat werkte op zich vrij aardig... voor twee weken...
en dit speelt al langer dan een jaar...
Jawohl Herr Kaloin!
Ik zeg ook niet dat het het makkelijkst is als hij zijn vrouw en kinderen achterlaat, maar als zijn behoeft naar een ander groter is dan de behoefte aan zijn gezin dan lijkt het mij logisch dat je eerlijk bent en een einde aan je huwelijk maakt. Als hij verder niks met zijn gevoelens zou doen dan zou hij zijn huwelijk misschien nog kunnen redden, maar ik vraag me af, als je werk van die andere vrouw wil maken, of hij zijn huwelijk wel wil redden.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:25 schreef kletskop het volgende:
lekker simpel is dat.. je hebt duidelijk niet door dat een vrouw met 2 eigen lieve kinderen achterlaten niet het makkelijkste is. Daarbij zijn gevoelens moeilijk te onderdrukken en een verliefdheid kan verdwijnen of heviger worden...
mmm dit was een wat late reply op gekkenhuis..
niks bijzonders, relatiedip, daardoor bevattelijk voor anderen. even apart gaan wonen helpt soms.
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
Kies.
Kies voor je vrouw en je gezin.
Of kies voor een nieuwe toekomst.
Maar blijf niet op twee benen hinken.
Realiseer je heel goed dat heel veel relaties inkakken. Mindere puntjes van je vrouw gaan je irriteren en worden halszaken. Dingen die je mist in jullie relatie, zie je terug bij anderen waardoor je die ander idealiseert. Je kunt ook proberen minpuntjes te accepteren en/of zaken samen te veranderen, ipv te projecteren op die ander.
En zoals een voorganger al zei, communicatie is the key. Let wel, eerlijke communicatie. Dus niet: vertellen over je (voorbije) verliefde gevoelens, maar je mond houden als ze weer aanwakkeren. En zij moet ook eerlijk communiceren. Niet in een ruzie gaan verwijten dat je slecht voor de kinderen zou zijn als je ruzie hebt over de boodschappen.
Jammer dat de relatietherapie niets uithaalde voor jullie gevoel. Vaak kun je daar wel pijnpunten blootleggen, een vinger krijgen achter hetgeen er scheelt aan je relatie en leren communiceren. Geld zou geen reden mogen zijn voortijdig te stoppen.
En verder, ben eerlijk tov. jezelf. Jij voedt je verliefdheid, dus eigenlijk wil je er helemaal niet vanaf.
Verbreek het contact met die ander als je er nog iets van wil maken met je eigen vrouw.
Je zou bv. ook háár die rozen kunnen sturen...
Kies voor je vrouw en je gezin.
Of kies voor een nieuwe toekomst.
Maar blijf niet op twee benen hinken.
Realiseer je heel goed dat heel veel relaties inkakken. Mindere puntjes van je vrouw gaan je irriteren en worden halszaken. Dingen die je mist in jullie relatie, zie je terug bij anderen waardoor je die ander idealiseert. Je kunt ook proberen minpuntjes te accepteren en/of zaken samen te veranderen, ipv te projecteren op die ander.
En zoals een voorganger al zei, communicatie is the key. Let wel, eerlijke communicatie. Dus niet: vertellen over je (voorbije) verliefde gevoelens, maar je mond houden als ze weer aanwakkeren. En zij moet ook eerlijk communiceren. Niet in een ruzie gaan verwijten dat je slecht voor de kinderen zou zijn als je ruzie hebt over de boodschappen.
Jammer dat de relatietherapie niets uithaalde voor jullie gevoel. Vaak kun je daar wel pijnpunten blootleggen, een vinger krijgen achter hetgeen er scheelt aan je relatie en leren communiceren. Geld zou geen reden mogen zijn voortijdig te stoppen.
En verder, ben eerlijk tov. jezelf. Jij voedt je verliefdheid, dus eigenlijk wil je er helemaal niet vanaf.
Verbreek het contact met die ander als je er nog iets van wil maken met je eigen vrouw.
Je zou bv. ook háár die rozen kunnen sturen...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik kan niet echt uit je verhaal opmaken of je nog wel van je vrouw houdt en of je het zelf de moeite waard vind om eventueel nog voor te vechten.
Als dit zo is, praat erover met je vrouw! Geef bij haar aan dat je niet meer gelukkig bent en niet op deze manier met je relatie verder wilt gaan. Je relatie kan door het erover te praten ineens een andere weg inslaan en word je weer helemaal verliefd op diegene met wie je al jaren samen bent.
Als je voor jezelf al de beslissing hebt genomen dat je meer voor die andere voelt dan voor je eigen vrouw en je relatie het niet meer waard is om voor te vechten is er maar een ding wat je moet doen en dat is scheiden. Niet doorsukkelen in iets waar jijzelf niet gelukkig in bent met alle gevolgen van idien. Wees vooral eerlijk naar je vrouw toe, dat verdient ze!
En bij elkaar blijven voor de kinderen is het allerergste wat je in dit geval kan doen, dat is alleen maar uitstellen van iets wat toch wel komen gaat.
Als dit zo is, praat erover met je vrouw! Geef bij haar aan dat je niet meer gelukkig bent en niet op deze manier met je relatie verder wilt gaan. Je relatie kan door het erover te praten ineens een andere weg inslaan en word je weer helemaal verliefd op diegene met wie je al jaren samen bent.
Als je voor jezelf al de beslissing hebt genomen dat je meer voor die andere voelt dan voor je eigen vrouw en je relatie het niet meer waard is om voor te vechten is er maar een ding wat je moet doen en dat is scheiden. Niet doorsukkelen in iets waar jijzelf niet gelukkig in bent met alle gevolgen van idien. Wees vooral eerlijk naar je vrouw toe, dat verdient ze!
En bij elkaar blijven voor de kinderen is het allerergste wat je in dit geval kan doen, dat is alleen maar uitstellen van iets wat toch wel komen gaat.
sie legt den Kopf in seinen Schoss
und bittet einen letzten Kuss.
und bittet einen letzten Kuss.
