Terrorbeleid van angst door Petrus?

Oke, ik ben de bijbel eens met andere ogen gaan lezen, en kwam op wat verassende dingen. Vooral in Handelingen komen bepaalde dingen me erg sectarisch over... Het is een stukje lezen, maar voor mij was het uiterst interessant.

Petrus spreekt een menigte toe, nadat deze verbaasd waren over de uitstorting van de heilige geest, die bepaalde mensen de mogelijkheid gaf mensen in hun eigen taal aan te spreken (ze leerden nieuwe talen zeg maar).

Handelingen 2

"6 Toen nu deze stem geschiedde, kwam de menigte te zamen en werd verbaasd, want ieder hoorde hen in zijne eigene taal spreken."

Petrus geeft een rede, en legt een schuldgevoel bij die menigte, die volgens hem verantwoordelijk waren voor de dood van Jezus:

"23 dezen, nadat hij volgens Gods bepaalden raad en voor kennis overgegeven was, hebt gij genomen en door de handen van onrechtvaardigen aangehecht en gedood."

Blijkbaar heeft hij deze rede zo gevoerd dat mensen zich werkelijk schuldig gingen voelen, misschien bang voor een veroordeling van boven.

"37 En toen zij nu dit hoorden, ging het hun door het hart, en zij zeiden tot Petrus en tot de andere apostelen: Mannen broeders, wat zullen wij doen?
38 En Petrus zeide tot hen: Doet boete, en ieder late zich dopen in den naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; zo zult gij de gave des Heiligen Geestes ontvangen."

Ik vind dit redelijk inspelen op de angstgevoelens van mensen, bang maken en toevoegen aan de sekte.

De sectarische aard komt later verder naar boven als er staat :

"42 En zij bleven volstandig in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de broodbreking, en in het gebed.
43 En ene vrees kwam over alle zielen, en er geschiedden vele wonderen en tekenen door de apostelen.
44 En allen die gelovig waren geworden, waren bij elkander en hielden alle dingen gemeen.
45 Hunne goederen en have verkochten zij, en deelden ze uit onder allen, naardat elk van node had;
46 en zij waren dagelijks en gestadig bij elkander in den tempel, en braken het brood in de huizen, en aten te zamen met verheuging en eenvoudigheid des harten,
47 en loofden God, en waren in gunst bij het gehele volk. En de Heer deed dagelijks tot de gemeente, die zalig werden"

Hier staat dus dat de eerste christenen al hun goederen (huizen etc) verkochten om samen te leven in een gemeenschap, van jong tot oud... waar al het geld precies heenging, staat er niet bij. Verder is het frappant dat ze nadat ze hun bezittingen verkochten, zich elke dag bij de (joodse) tempel verzamelden... In handelingen hfst 4 staat dit :

"32 En de menigte der gelovigen was één hart en ééne ziel; ook zeide niemand van zijne goederen, dat zij de zijne waren, maar alles was hun gemeen.
33 En de apostelen gaven met grote kracht getuigenis van de opstanding des Heren Jezus; en er was grote genade over hen allen.
34 Ook was er niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen er waren, die akkers of huizen hadden, die verkochten ze, en brachten het geld van het verkochte goed, en legden het aan de voeten der apostelen;"

Hierna een geval van vroege christenen die zich niet helemaal hielden aan het verkopen van hun bezittingen :

"Handelingen 5

1 En een zeker man, genaamd Ananias, met zijne vrouw Saffira, verkocht ene bezitting,
2 en onttrok iets van het geld, met medeweten van zijne vrouw, en bracht een gedeelte, en legde het aan de voeten der apostelen.
3 Maar Petrus zeide: Ananias, waarom heeft de satan uw hart vervuld, dat gij den Heiligen Geest liegen zoudt, er iets onttrekken van het geld des akkers?
4 Gij hadt hem immers wel mogen behouden, toen gij hem hadt; en toen hij verkocht was, was het ook in uwe macht. Waarom hebt gij deze daad in uw hart voorgenomen? Gij hebt niet den mensen, maar Gode gelogen.
5 En toen Ananias deze woorden hoorde, viel hij neder en gaf den geest. En er kwam grote vrees over allen, die dit hoorden.
6 En de jongelingen stonden op en namen hem weg, en droegen hem uit, en begroeven hem."

Een doodszonde dus, het enige geval van een "goddelijke" dood in het nieuwe testament. Het rare is dat bij zijn vrouw even later hetzelfde gebeurt, zij komt binnen, weet niet dat haar man dood is, en petrus vraagt hetzelfde aan die persoon. Petrus heeft iemand voor zijn ogen zien sterven, zijn volgelingen droegen het lijk de kamer uit, en blijkbaar onaangedaan kan hij hetzelfde vragen aan de vrouw. De vrouw overleeft het natuurlijk ook niet, en valt dood neer.

"11 En er kwam grote vrees over de gehele gemeente, en over allen die dit hoorden.
12 En vele tekenen en wonderen geschiedden door de handen der apostelen onder het volk. En zij waren allen eendrachtig in den Zuilengang van Salomo;
13 en van de anderen durfde niemand zich bij hen voegen, maar het volk had grote gedachten van hen."

In mijn beleving kan ik me voorstellen dat Petrus met zijn schrikbeleid Annanias en Saphira heeft vermoord, en angst zaaide bij de joden. Ik vind de vroegste christenen niet echt het toonbeeld van vredelievendheid, meer een beleid van angst en terror.

[ Bericht 0% gewijzigd door VendoR op 06-05-2005 12:13:19 ]

Ik ben bekend met die uitleg , zodra je niet in god geloofd moet je eigenlijk wel andere conclusies trekken. En de rol van Petrus overschat? Hij heeft van Jezus de "sleutels" gekregen, hij is bijna door Jezus zelf als belangerijkste persoon verheven.

Oh en hij was in dit verhaal de woordvoerder, ook in zijn relaas tegen de joden etc.

[ Bericht 14% gewijzigd door VendoR op 06-05-2005 12:53:08 ]

Ik ben vergeten waarvoor de sleutels precies dienden... ik heb hier de lectuur niet om het goed na te zoeken, ik weet wel dat het belangerijk was . Iets staat me bij over het openen van heilige symbolische boekrollen?

Maarja dat is niet belangerijk hier.