Waar is de dichter des Vaderlands?

De belangstelling bleek nul komma nul niks voor Driek's bundel.

'Keuzevrijheid en democratie'

Wie hebt u nou als VVD'er liever:
Kiest u dit keer de zijde van Ayaan
Die het als vrouw manhaftig heeft bestaan
Zichzelf te meten met de reus uit Diever?

Of blijft u toch maar trouw Wiegeliaan
En bent u dus een stuk conservatiever
En vindt u dat Ayaan d'r open brief 'r
Geen goed in de partijstrijd heeft gedaan?

Of weet u niet voor wie u kiezen moet:
Het oude uitgewerkte erelid
Of iemand die net in de Kamer zit
En daar naar Wiegels zeggen ook niks doet?

Of snapt u het geruzie niet zo goed
En ligt voor u de zaak niet zo zwart-wit?


Driek van Wissen (29.11.2005)

Staetwecker.

Wat baeten magazijnen, zwanger
Van al verslindend nootgeweer?
Wat magh het baeten dat men langer
Met vlaggen van den leeu braveer'
Zoo 't leeuwenhart begint te flaeuwen,
En voor 't geloey van stieren zwicht?
Wat baeten hem gebit, en klaeuwen,
Indien hy slaept in zijnen plicht?
Athene, sloop uw houte veste,
Geboort met maght van grofgeschut:
Geef Xerxes al uw recht ten beste:
Gereede voorraet is onnut,
Ten zy men 't zeerecht pass' te paeien.
Het donderkruit eischt vonck en vier.
De roode haen moet rustigh kraeien:
Op 't zwaeien van de bloetbanier,
Het roode paert met sporen noopen,
Den kam opsteecken in dat perck.
Zoo sluit men 't heiloos zeeslot open:
Zoo valt geen beer den leeu te sterck.
Aen wijs beleit zal 't niet ontbreecken,
Noch voorgang van 's landts amirael,
Dat 's klaer aen WASSENAER gebleecken,
Die, als een zeerots van metael,
Zich schrap zette in de barreningen
En 't buldren van den noortorkaen,
Die gansch Europe wou bespringen,
De zeevaert in zijn boeien slaen.
Hoe queet zich Floriszoon, en Witte,
In 't onweêr van dat krijghsgevaer!
Hoe offerden zich in die hitte
Ons Decien op 't hoogh altaer
Van Mars, hun vaderlant ten goede,
Ten dienst van Hollants bontgenoot!
Hun vier verslont de waterroede.
Men eerze in beelden na hun doot.
Laet weiflaers en verraeders beven
Voor d'oorloghstucht, die kent geen bloet,
Ziet bloetverwanten aen, noch neven.
Out Rome stont op dezen voet.
Wat baet het Brutus uit te houwen,
In klaeren marmersteen zoo prat
Zijn streng gerecht en tucht t'ontvouwen?
Dat voorbeelt natreên sticht een stadt.
Zoo brult de zeeleeuw van Venedigh:
Daer lijdt het oogh des staets geen' schimp.
Men ga in burgerzaecken zedigh:
Hier gelt verbloemen, gunst, noch glimp.
Genadigh zijn, is ongenade
In staets belang. hy spaert geen bloet,
Die schelmen spaert. men recht te spade,
Daer staetrecht voortgang eischt, en spoet.
Men prest hier niet: hier valt geen klaegen.
Wie 't lijf op prijs zet, moet het waegen.

Van de echte dichter des Vaderlands, Joost van den Vondel (al zal hij waarschijnlijk geen gedichtje voor Beatrix meer kunnen schrijven