MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Rachael Yamagata is een 27-jarige Duits-Italiaans-Japanse singer-songwriter uit de VS. Ze zat eerst in een band Bumpus, maar omdat ze haar muzikale ei daar niet kwijt kon is ze solo gegaan. In 2002 kreeg ze een platencontract wat leidde tot een EP en vorig jaar een volledige CD Happenstance. Deze CD is een paar weken terug officieel uitgebracht in Nederland. Het is een erg goede CD, als je het mij vraagt. Ze wordt vaak vergeleken met Fiona Apple, Dayna Kurtz en Leona Naess.
Op haar website (http://www.rachaelyamagata.com) kun je nummers van haar album beluisteren. Dus doe dat, zou ik zeggen. .
.Happenstance:
1. Be Be Your Love
2. Letter Read
3. Wore Me Down
4. Paper Doll
5. I'll Find A Way
6. 1963
7. Under My Skin
8. Meet Me By The Water
9. Even So
10. I Want You
11. Reason Why
12. Moments With Oliver
13. Quiet
Maandag (18-4-2005) staat Rachael in de kleine zaal van Paradiso in Amsterdam. Ik zal er zijn. Wie nog meer?
[ Bericht 0% gewijzigd door Tom_Tom- op 16-04-2005 11:56:34 (Datumfoutje.) ]
Ik ben er helaas niet bij, maar ik ben wel een fan haar aan het worden. Geweldige meid en een super stem. Doet me beetje denken aan Cat Power.
Whatever I want.
Klopt, was een foutje van mij. De 19e is dinsdag.quote:Op zaterdag 16 april 2005 11:47 schreef Adnan het volgende:
op de website staat de 18de...
Ze zat toch ook in een aflevering van The OC, PeRi?
Ja dat klopt. Ze heeft in aflevering 11 van het 2e seizoen in The OC - 'The Second Chance' opgetreden in een bar (The Bait Shop) die in die serie bestaat. Haar muziek wordt ook vaker gebruikt bij afleveringen van The OCquote:Op zaterdag 16 april 2005 11:57 schreef Tom_Tom- het volgende:
Ze zat toch ook in een aflevering van The OC, PeRi?
Whatever I want.
Ik gok dat ik er ook wel bij zal zijn .
.
It's log, log. It's big, it's heavy, it's wood. It's log, log. It's better than bad, it's good!
Wat een toeval! .quote:Op zaterdag 16 april 2005 13:51 schreef Massive het volgende:
Ik gok dat ik er ook wel bij zal zijn .
.
.
In het echt is ze toch wat dikker dan op de foto's. . En ze lijkt erg op Bjork.
Maar zingen kan ze, dat is zeker. En ze heeft humor. En ze is naief. En ze is lief. En ze kan goed zingen. En ze heeft geweldige nummers. En ze is tof.
. En ze lijkt erg op Bjork.Maar zingen kan ze, dat is zeker. En ze heeft humor. En ze is naief. En ze is lief. En ze kan goed zingen. En ze heeft geweldige nummers. En ze is tof.
Welk concert was nou beter, Tom_Tom-?
Rachael of Rufus?
En is wel leuk om 2 concerten op één avond te zien? Lijkt me dat je niet na kunt genieten...
Rachael of Rufus?
En is wel leuk om 2 concerten op één avond te zien? Lijkt me dat je niet na kunt genieten...
Het was heel gezellig. Ik ging eigenlijk voor Rachael, en zij was heel leuk. Volgens mij was dit haar eerste show in Europa, want ze dacht serieus dat wij geen woord Engels spraken. Ik dacht eerst dat ze een grapje maakte, maar toen ze op een gegeven moment een verhaal van een liedje niet wou vertellen omdat ze dacht dat wij het toch niet snapten, begon het publiek te protesteren en toen kwam ze erachter dat we niet allemaal achterlijk waren.
Ze had een heel mooi gevoel voor humor, en ik moest erg om haar lachen. Ze was volgens mij ook zo stoned als een garnaal, want ze schoot continu in de lach. Het was ook een heel 'lacherig' publiek, dus dat kon ook wel kloppen. Op het laatst kon je het voorprogramma van Rufus horen, en ze zei dat ze een grote fan van hem en Martha was.
(Rufus was ook heel leuk. Ik had nog nooit wat van hem gehoord, en ben ook geen fan, maar ik moest wel erg om hem lachen, op een goeie manier.)
En ze best wel heel veel hierop:
Ze had een heel mooi gevoel voor humor, en ik moest erg om haar lachen. Ze was volgens mij ook zo stoned als een garnaal, want ze schoot continu in de lach. Het was ook een heel 'lacherig' publiek, dus dat kon ook wel kloppen. Op het laatst kon je het voorprogramma van Rufus horen, en ze zei dat ze een grote fan van hem en Martha was.
(Rufus was ook heel leuk. Ik had nog nooit wat van hem gehoord, en ben ook geen fan, maar ik moest wel erg om hem lachen, op een goeie manier.)
En ze best wel heel veel hierop:
It's log, log. It's big, it's heavy, it's wood. It's log, log. It's better than bad, it's good!
Dat is niet te vergelijken. Ik weet ook echt niet welk concert ik beter vond. Ik vond ze allebei gewoon heel erg goed. Rachael had alleen een gitarist, een violist en een piano en gitaar voor zichzelf bij, Rufus had een grootse band. Rachael speelde in de kleine zaal, Rufus in de grote. Rachael is een vrouw, Rufus is een man. Rachaels muziek is ingetogener, Rufus' muziek is veel theatraler.quote:Op dinsdag 19 april 2005 21:14 schreef Sammy3000 het volgende:
Welk concert was nou beter, Tom_Tom-?
Rachael of Rufus?
En is wel leuk om 2 concerten op één avond te zien? Lijkt me dat je niet na kunt genieten...
En ik vind het erg leuk om 2 concerten op een avond te zien. Bij Rufus kwamen we bij Vibrate binnen, dus veel hebben we niet gemist.
Review van oor.nl:
http://www.oor.nl/deruit_concertverslagen_details.asp?id=67quote:RACHAEL YAMAGATA SCHOR EN DOORLEEFD :: 19-4-2005
Het moet een fijn gevoel zijn om te weten dat je eerste optreden op Nederlandse bodem is uitverkocht. Met een tevreden glimlachje betreedt RACHAEL YAMAGATA dan ook het podium. Het publiek kijkt haar afwachtend maar vriendelijk aan.
In haar eentje stelt ze zich kwetsbaar op en dat levert haar respect op. De gedachte dat ze de afhankelijke partij in een relatie is, zoals haar debuut ‘Happenstance’ doet vermoeden, zet de half Japanse Amerikaanse gelijk overboord. ‘What if I leave?’ zingt ze en pakt meteen de voorste rijen in met haar stem. Het kettingroken zorgt ervoor dat haar stem wat schor en doorleefd klinkt. Meer dan op plaat en dat komt haar liedjes ten goede.
Rachael laat meer verschillen horen. Zo is haar band vanavond uitgedund tot een duo. Op viool een sprieterige dame met piekharen, op akoestische gitaar een schuchtere jongeman. Ze kwijten zich goed van hun taak om Rachael te laten schitteren. Die heeft daar geen moeite mee. Ze verwisselt de gitaar regelmatig voor een slecht gestemde piano. Het levert een gloedvolle uitvoering van ‘Letter Read’ op.
De liedjes blijven in deze uitgeklede vorm stuk voor stuk overeind. Hoewel ze van tragiek overlopen, slaat het optreden geen moment om in zwaarmoedigheid. Daar zorgt Rachael’s bezoek aan de coffeeshop wel voor. Giechelend praat ze tussen de nummers door met het publiek, verbaasd over het feit dat er Engels wordt verstaan. De meligheid slaat gemakkelijk over naar het publiek, maar zodra het volgende nummer wordt ingezet is het weer stil en wordt er aandachtig geluisterd. Pas bij ‘Worn Me Down’ laat het publiek zich goed horen, wanneer Rachael vraagt of er meegezongen kan worden. Aarzelend laten eerste de dames in het publiek van zich horen, waarna ook de heren overstag gaan. Dan is in de benedenzaal Rufus Wainwright al begonnen. Via hilarische een-tweetjes met het applaus dat hij krijgt maakt ze een einde aan haar optreden. Een optreden dat als bijzonder geslaagd kan worden aangemerkt. JASPER VAN VUGT
Er is een of andere nieuwe (single?) versie van Worn Me Down. Het nummer is iets rustiger dan de CD-versie, maar nog steeds heel erg hip.
Ik heb toevallig haar gister ontdekt, toen ik weer eens wat Morning Becomes Eclectic shows aan het luisteren was. Best mooI! Zal binnenkort haar album eens luisteren.
Morning Becomes Eclectic shows zijn altijd erg fijn. Die van Rachael Yamagata was ook erg mooi (heb je trouwens de recente show of de oudere show bekeken? Ze heeft er 2x opgetreden).quote:Op maandag 27 juni 2005 14:44 schreef Man_in_a_Shed het volgende:
Ik heb toevallig haar gister ontdekt, toen ik weer eens wat Morning Becomes Eclectic shows aan het luisteren was. Best mooI! Zal binnenkort haar album eens luisteren.
. Zal binnenkort die andere nog wel eens luisteren. Maar er zijn nog zoveel meer!
Rachael werkt ook mee aan "Cold Roses", de nieuwe plaat van Ryan Adams.
1,000,000 demons can't be wrong...
Noh... 1023 dagen niet gepost! 
In het kader van haar nieuwe album 'Elephants... Teeth Sinking In' geef ik het topic dan toch lekker een dikke vette kick!
Nadat ze een maandje of 4 geleden het wachten op een nieuw album verzachtte met de mooie EP 'Loose Ends', is het nieuwe album er nu gelukkig eindelijk.
Ik heb 'm zelf pas net binnen en zit nu druk te luisteren.
Het klinkt weer heerlijk, maar het zal wat meer luisterbeurten kosten om er een volledige mening over te kunnen vormen en een 'beter/slechter dan' vergelijking te kunnen maken met 'Happenstance'.
Korte beschrijving van wikipedia geplukt:
Dus... meer mensen die de fijne muziek van deze dame waarderen? Meningen over het nieuwe album?
ps. Nu net op het duet met Ray Lamontagne gestuit! Wauw...!
In het kader van haar nieuwe album 'Elephants... Teeth Sinking In' geef ik het topic dan toch lekker een dikke vette kick!
Nadat ze een maandje of 4 geleden het wachten op een nieuw album verzachtte met de mooie EP 'Loose Ends', is het nieuwe album er nu gelukkig eindelijk.
Ik heb 'm zelf pas net binnen en zit nu druk te luisteren.
Het klinkt weer heerlijk, maar het zal wat meer luisterbeurten kosten om er een volledige mening over te kunnen vormen en een 'beter/slechter dan' vergelijking te kunnen maken met 'Happenstance'. Korte beschrijving van wikipedia geplukt:
quote:Elephants... Teeth Sinking Into Heart is the second full-length album by Rachael Yamagata. It was released on 7 October 2008 via Warner Bros. Records in North America. (International release dates are yet to be announced.)
The album is split into two CDs: Elephants, featuring a darker, more vulnerable and intimate tone, which is said to be more familiar with Yamagata's debut, Happenstance; while Teeth Sinking Into Heart, shows a grittier, more cynical side of the artist, who has described it as "this mix of 'Pulp Fiction' surf guitar, PJ Harvey [and] Tom Waits-flavored rock tunes which would be great to play live but ... just developed into this entity that would break the beauty of ('Elephants')." [1] The album contains fifteen tracks (one of them hidden), ten appearing in the first disc, Elephants, and five in Teeth Sinking Into Heart. [2]
Dus... meer mensen die de fijne muziek van deze dame waarderen? Meningen over het nieuwe album?
ps. Nu net op het duet met Ray Lamontagne gestuit!
Wauw...!
Ze komt naar Nederland! 4 maart staat ze in Paradiso!
De kaartverkoop begint 31 januari en er hoeft maar 8 euro voor neergeteld te worden!
Vertelt het voort! (maar niet te veel, ik wil wel gewoon een stuk of 6 kaarten kunnen kopen
) Wauw... het concert waar ik ongeveer al 2 jaar naar uitkijk (en dan voor zo'n prijs).
Wat een heerlijk jaar wordt dit dan al... februari Ray Lamontagne, maart Rachael Yamagata en april Bob Dylan.
|
|
