quote:
Op vrijdag 15 april 2005 13:25 schreef cyber_rebel het volgende:Die behoefte voel ik iig totaal niet. Vooral omdat zo iemand niet bestaat. Ik zal iemand die zich gedraagt of wordt beschouwd als een 'messias' eerder als een gevaar zien.
Allemaal zeer logische overwegingen, echter de mens in een massa reageert anders. Sprekers zoals Hitler wisten precies hoe het mechanisme werkt, en wist het voor zijn doel te gebruiken.
Daarom worden wij gevoelsmatig tot dergelijke figuren aangetrokken en zijn wij tegelijkertijd ook zo bang voor hen, daarom werd bijv. Fortuyn met Hitler vergeleken. Maar het "probleem" ligt niet bij de charimatische leiders maar diep in onszelf.
Als we ergens bang voor moeten zijn, is dat voor het idee dat de mens nu eenmaal een dier is dat net zo als bij apen, honden, olifanten etc. een leider nodig heeft. Het ligt in de aard van het beestje.
En uiteraard moet zo'n leider charisma uitstralen.
quote:
Persoonlijk denk ik dat problemen in Nederland gewoon veel te veel worden opgeblazen. Overbekende themas worden keer op keer behandeld belicht op alle mogelijke manieren en overdreven. Terwijl er niet of nauwelijks aandacht is aan de goede kanten van Nederland. Hierbij zal het ook wel een rol spelen dat mensen gewend raken aan een bepaalde niveau kwa zaken als welvaart, sociale aspecten, veiligheid enz en vervolgens meer willen.
Een stap terug wordt al snel als vreselijk beschouwd terwijl talloze volkeren reuzeblij zouden zijn als ze alleen al in de buurt kwamen van dat niveau. Dus ik zou Balkenende nog bijna gelijk gaan geven ook
Op zich wel allemaal juist, maar je zou het ook om kunnen keren:
Omdat er geen teokomst- nationaal- groeps- of gemeenschaps ideaal meer is, zoeken mensen het in materialisme. Dat geeft maar korte tijd voldoening en een vraag naar steeds meer. Dat is ook psychologisch en filosofisch te begrijpen.
Maar waarom worden de jaren 50 geromantiseerd? Er was nauwelijks iets, bijna niemand had een auto, kleding werd zelf gemaakt, je ging 1x per week in bad etc. Toch werd die tijd door bijna iedereen als positief ervaren. Er was vertrouwen in de overheden men accepteerde het gezag van kerk en staat. Als bijv. een agent iets zei, dan werd dat gewoon gedaan zonder discussie.
Natuurlijk kunnen we niet terug naar die jaren, maar ik denk dat er nog steeds een grote behoefte is aan leiders die iets uitstralen en een niet-materialistich perspectief kunnen geven.