R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb inmiddels iets langer dan een jaar een relatie met S, en ben daar over het algemeen helemaal tevreden over.
Qua smaak/mening, verwachtingen van relaties en dergelijke zitten we volledig op één lijn, hij is de grootste schat die ik me kan bedenken, en verstandelijk kan ik dan ook geen enkele reden bedenken om niet nog héél lang gelukkig bij elkaar te blijven.
Maar al vanaf de eerste dag heb ik bij vlagen last van twijfels...
Het begon al omdat ik hem vlak na het uitgaan van mijn vorige relatie ontmoette, en ik (ondanks dat ik meteen gek op hem was) daardoor in het begin regelmatig twijfelde of ik hem niet stiekem (onderbewust) gebruikte om over mijn ex heen te komen.
Maar al vrij snel werd het me duidelijk dat ik toch wel echt verliefd op hem was.
We zijn relatief snel samen gaan wonen,en hoewel dat altijd perfect verlopen is bleven de twijfels... (o.a. omdat er vanuit mij nooit echt de sexuele aantrekkingskracht naar hem heeft plaatsgevonden die ik bij eerdere partners wel had)
Ondanks dat ik veel om hem geef, en hij op veel fronten mijn 'ideale partner' is, had ik er ook vaak last van dat ik me 'mentaal' vrijgezel voelde: tijdens bijv. het uitgaan zag ik nog steeds vaak leuke jongens, die erg verleidelijk bleven.
Op een gegeven moment heb ik ook met een ander gezoend, wat tot heftige ruzie/discussie heeft geleid, maar uiteindelijk positief op onze relatie leek te werken, omdat we wel in één (harde) klap realiseerden dat we elkaar niet kwijt wilden.
Nadat ik onlangs een weekend op personeelsuitje was, kwam ik weer terug met de nodige twijfels, met als oorzaak nummer 1 een (vluchtige?) verliefdheid voor een collega die tijdens dat weekend gegroeid was (op de achtergrond speelde het al weken, maar in het weekend drong het pas tot me door).
Aan de ene kant is zo'n weekend vol met alcohol/vermoeidheid niet écht het moment om heldere inzichten te krijgen... aan de andere kant was het wel voor eerst sinds een jaar een onderbreking in mijn continue samenzijn/wonen met S, dus misschien gaf het daarom juist wel de ruimte alles eens helder van een afstand te bekijken.
Zoals het er nu voorstaat denk ik (verstandelijk) nog steeds dat ik wel gek zou zijn om S te laten vallen, en er ook binnen no-time spijt van zal krijgen als ik het zou doen.
Ik overweeg sterk over mijn verliefdheid te vertellen (als die niet vanzelf snel wegvaagt) zodat we samen verder aan onze relatie kunnen werken.
Aan de andere kant hebben twijfels momenteel wel de overhand... Het gaat dan niet zozeer om die ene verliefdheid (kan goed dat de persoon in kwestie niet eens interesse heeft in mij), maar meer om dat dat toch aangeeft dat ik op dit moment niet helemaal in relatie sta zoals ik zou moeten staan...
Stoppen dus...??
Qua smaak/mening, verwachtingen van relaties en dergelijke zitten we volledig op één lijn, hij is de grootste schat die ik me kan bedenken, en verstandelijk kan ik dan ook geen enkele reden bedenken om niet nog héél lang gelukkig bij elkaar te blijven.
Maar al vanaf de eerste dag heb ik bij vlagen last van twijfels...
Het begon al omdat ik hem vlak na het uitgaan van mijn vorige relatie ontmoette, en ik (ondanks dat ik meteen gek op hem was) daardoor in het begin regelmatig twijfelde of ik hem niet stiekem (onderbewust) gebruikte om over mijn ex heen te komen.
Maar al vrij snel werd het me duidelijk dat ik toch wel echt verliefd op hem was.
We zijn relatief snel samen gaan wonen,en hoewel dat altijd perfect verlopen is bleven de twijfels... (o.a. omdat er vanuit mij nooit echt de sexuele aantrekkingskracht naar hem heeft plaatsgevonden die ik bij eerdere partners wel had)
Ondanks dat ik veel om hem geef, en hij op veel fronten mijn 'ideale partner' is, had ik er ook vaak last van dat ik me 'mentaal' vrijgezel voelde: tijdens bijv. het uitgaan zag ik nog steeds vaak leuke jongens, die erg verleidelijk bleven.
Op een gegeven moment heb ik ook met een ander gezoend, wat tot heftige ruzie/discussie heeft geleid, maar uiteindelijk positief op onze relatie leek te werken, omdat we wel in één (harde) klap realiseerden dat we elkaar niet kwijt wilden.
Nadat ik onlangs een weekend op personeelsuitje was, kwam ik weer terug met de nodige twijfels, met als oorzaak nummer 1 een (vluchtige?) verliefdheid voor een collega die tijdens dat weekend gegroeid was (op de achtergrond speelde het al weken, maar in het weekend drong het pas tot me door).
Aan de ene kant is zo'n weekend vol met alcohol/vermoeidheid niet écht het moment om heldere inzichten te krijgen... aan de andere kant was het wel voor eerst sinds een jaar een onderbreking in mijn continue samenzijn/wonen met S, dus misschien gaf het daarom juist wel de ruimte alles eens helder van een afstand te bekijken.
Zoals het er nu voorstaat denk ik (verstandelijk) nog steeds dat ik wel gek zou zijn om S te laten vallen, en er ook binnen no-time spijt van zal krijgen als ik het zou doen.
Ik overweeg sterk over mijn verliefdheid te vertellen (als die niet vanzelf snel wegvaagt) zodat we samen verder aan onze relatie kunnen werken.
Aan de andere kant hebben twijfels momenteel wel de overhand... Het gaat dan niet zozeer om die ene verliefdheid (kan goed dat de persoon in kwestie niet eens interesse heeft in mij), maar meer om dat dat toch aangeeft dat ik op dit moment niet helemaal in relatie sta zoals ik zou moeten staan...
Stoppen dus...??
The case is closed, I don't negotiate with love
Ja zal zo'n vriendin hebben. Eentje die verstandelijk vindt dat ze ideaal bij haar past, maar die zich verder niet aangetrokken voelt tot je. Daar wordt je echt niet gelukkig van...
Maar goed, jij bent zo'n vriendin. Praat met hem over je gevoelens. En besluit dan samen of je verder gaat of het er bij laat. Ik denk niet dat sexuele aantrekkingskracht nog kan groeien, maar je weet het niet natuurlijk
Maar goed, jij bent zo'n vriendin. Praat met hem over je gevoelens. En besluit dan samen of je verder gaat of het er bij laat. Ik denk niet dat sexuele aantrekkingskracht nog kan groeien, maar je weet het niet natuurlijk
O... uhm... ik ben zo'n vriend...
Had ik ff erbij moeten zetten. (al vraag ik me af of t geslacht voor t verhaal relevant is)
En t is ook weer niet zo dat ik hélemaal niks voor m voel gevoelsmatig...
Best regelmatig 'verliefde' momenten dat ik m echt hartstikke knap en leuk vindt... (maar wel vooral 'cute' en niet snel 'woest aantrekkelijk' inderdaad.)
Sexuele aantrekkingskracht ontbreekt dus wel n beetje ja... maar dacht ook altijd (met m'n romantische voorstelling van een relatie) dat dat ook niet t essentieelste in een relatie is...
En hou inmiddels wel heel veel van m... :s
Had ik ff erbij moeten zetten. (al vraag ik me af of t geslacht voor t verhaal relevant is)
En t is ook weer niet zo dat ik hélemaal niks voor m voel gevoelsmatig...
Best regelmatig 'verliefde' momenten dat ik m echt hartstikke knap en leuk vindt... (maar wel vooral 'cute' en niet snel 'woest aantrekkelijk' inderdaad.)
Sexuele aantrekkingskracht ontbreekt dus wel n beetje ja... maar dacht ook altijd (met m'n romantische voorstelling van een relatie) dat dat ook niet t essentieelste in een relatie is...
En hou inmiddels wel heel veel van m... :s
The case is closed, I don't negotiate with love
Als je twijfelt aan je relatie zit er al iets niet goed, dat betekend niet meteen dat je er maar mee moet kappen maar wel dat je er iets aan zal moeten doen, of minstens proberen. Als jij vind dat jullie zo goed bij elkaar passen en je houd van haar lijkt het mij dat je daar best wat moeite voor wilt doen.
Praat erover met haar, probeer samen een oplossing te vinden, vraag haar wat ze ervan vind.. misschien heeft zij wel hetzelfde?
Heb je daar geen zin in en weet je niet zeker of je wel van haar houd dan zegt dat al genoeg en dan kan je er maar beter mee stoppen..
Praat erover met haar, probeer samen een oplossing te vinden, vraag haar wat ze ervan vind.. misschien heeft zij wel hetzelfde?
Heb je daar geen zin in en weet je niet zeker of je wel van haar houd dan zegt dat al genoeg en dan kan je er maar beter mee stoppen..
Excuse me... have you seen my sanity...I think I lost it.
Nou ben ik van nature wel een twijfelaar...quote:Op woensdag 13 april 2005 12:35 schreef Shreever het volgende:
Als je twijfelt aan je relatie zit er al iets niet goed..
Zelfs al gaat alles perfect, dan ben ik nog in staat eraan te twijfelen...
En daardoor twijfel ik dus ook weer aan de waarde en adequaatheid van mijn eigen twijfels...
Mijn gevoel zegt nu héél erg: stop er toch mee als je zoveel twijfelt...
Maar ben bang dat ik bij een volgende relatie ontdek dat ik dit soort twijfels gewoon altijd heb... en dan heb ik dus misschien 'de ware' laten lopen...
The case is closed, I don't negotiate with love
Mijn excuses. Is voor het verhaal totaal niet relevant.quote:Op woensdag 13 april 2005 12:34 schreef koekje.erbij het volgende:
O... uhm... ik ben zo'n vriend...
Had ik ff erbij moeten zetten. (al vraag ik me af of t geslacht voor t verhaal relevant is)
Wennen aan iemand is geen liefdequote:En t is ook weer niet zo dat ik hélemaal niks voor m voel gevoelsmatig...
Best regelmatig 'verliefde' momenten dat ik m echt hartstikke knap en leuk vindt... (maar wel vooral 'cute' en niet snel 'woest aantrekkelijk' inderdaad.)
Sexuele aantrekkingskracht ontbreekt dus wel n beetje ja... maar dacht ook altijd (met m'n romantische voorstelling van een relatie) dat dat ook niet t essentieelste in een relatie is...
En hou inmiddels wel heel veel van m... :s
Een beetje sexuele aantrekkingskracht is wel leuk natuurlijk. Ik zou niet zonder kunnen. Maar goed, misschien is dat bij een relatie ook wel minder belangrijk.
Als twijfels momenteel overheersen, zou ik er zeker met hem over praten. Ik vindt het eigenlijk niet eerlijk ten opzichte van hem dat jij over dingen na zit te denken, waar hij helemaal geen weet van heeft.
Ik weet niet of ik een relatie zou kunnen volhouden, zonder dat er sprake zou zijn van seksuele aantrekkingskracht. Maar goed, bij jou schijnt dat niet zo erg te zijn, dus laat ik dat maar even liggen.
Ten laatste ben ik van mening dat als je verliefd kunt worden op iemand anders, er hoe dan ook iets mis is in je relatie. Ik wil niet zeggen dat je er maar meteen mee moet stoppen, maar je stelt je wel open voor een verliefdheid. Het lijkt me dat dit alleen kan als er ergens iets niet zo lekker zit.
Mijn advies: praat er samen over. Misschien komen jullie er wel uit, misschien ook niet. Stel jezelf eens de volgende vraag: wil je eigenlijk wel in een relatie zitten zitten, waarin je erg veel twijfelt? Het lijkt mij dat je ook zonder twijfels een geweldige relatie kan hebben!
Ik weet niet of ik een relatie zou kunnen volhouden, zonder dat er sprake zou zijn van seksuele aantrekkingskracht. Maar goed, bij jou schijnt dat niet zo erg te zijn, dus laat ik dat maar even liggen.
Ten laatste ben ik van mening dat als je verliefd kunt worden op iemand anders, er hoe dan ook iets mis is in je relatie. Ik wil niet zeggen dat je er maar meteen mee moet stoppen, maar je stelt je wel open voor een verliefdheid. Het lijkt me dat dit alleen kan als er ergens iets niet zo lekker zit.
Mijn advies: praat er samen over. Misschien komen jullie er wel uit, misschien ook niet. Stel jezelf eens de volgende vraag: wil je eigenlijk wel in een relatie zitten zitten, waarin je erg veel twijfelt? Het lijkt mij dat je ook zonder twijfels een geweldige relatie kan hebben!
Probeer niet subtiel te zijn, als je iets belangrijks wilt zeggen!
Nouja, wennen... wennen...quote:Op woensdag 13 april 2005 12:41 schreef Frenkie het volgende:
Wennen aan iemand is geen liefde
Een beetje sexuele aantrekkingskracht is wel leuk natuurlijk. Ik zou niet zonder kunnen. Maar goed, misschien is dat bij een relatie ook wel minder belangrijk.
Vond hem al 3 jaar leuk voordat we iets kregen...
The case is closed, I don't negotiate with love
Je schreef in je beginstuk dat je hiervoor ook een relatie had. Twijfelde je daar ook zoveel aan alles?quote:Op woensdag 13 april 2005 12:37 schreef koekje.erbij het volgende:
Maar ben bang dat ik bij een volgende relatie ontdek dat ik dit soort twijfels gewoon altijd heb... en dan heb ik dus misschien 'de ware' laten lopen...
Probeer niet subtiel te zijn, als je iets belangrijks wilt zeggen!
Dus ook tijdens je vorige relatie??quote:Op woensdag 13 april 2005 12:43 schreef koekje.erbij het volgende:
Nouja, wennen... wennen...
Vond hem al 3 jaar leuk voordat we iets kregen...
Misschien moet je dan accepteren dat je altijd andere mannen tegen kan komen. Dat daar niks mis mee is, maar dat je misschien wel heel gelukkig bent met S.
Twijfelen blijf je misschien wel je hele leven.
Als ik verliefd ben, zelfs verkering heb, dan kijk ik ook naar andere vrouwen. Ik flirt er ook mee. Dat hoort nou eenmaal bij mijn persoonlijkheid. Leuk of niet, het hoort erbij.
Ja, maar dat is een paginalang verhaal opzich wat er nu niet toe doet (of misschien wel?)quote:Op woensdag 13 april 2005 12:44 schreef Ben_soms_best_lief het volgende:
[..]
Je schreef in je beginstuk dat je hiervoor ook een relatie had. Twijfelde je daar ook zoveel aan alles?
In het kort:
Heb hiervoor 3 jaar iets gehad met een man die ondertussen nog een andere partner had (waar ik pas na een tijd achterkwam), die een open relatie hadden... Is in 3 jaar héél vaak uit- en aan-gegaan tussen ons omdat ik wist dat het nooit een 1-op-1-relatie zou worden, maar hij toch steeds weer beloftes deed.
Ik heb in die tijd dus wel af-en-toe mijn ogen opengehouden voor andere jongens/mannen omdat ik wist dat die relatie eigenlijk gewoon toekomstloos was...
Opzich logisch dat de spanning die zo'n situatie/relatie met zich meebrengt niet terug te vinden is in een gewone veilige relatie.
The case is closed, I don't negotiate with love
Dat is inderdaad een heel ander soort relatie.quote:Op woensdag 13 april 2005 12:51 schreef koekje.erbij het volgende:
[..]
Knip.
Opzich logisch dat de spanning die zo'n situatie/relatie met zich meebrengt niet terug te vinden is in een gewone veilige relatie.
Heb je het gevoel dat je oud wil worden met de jongen waarmee je nu samenwoont, ondanks dat je verliefd bent op iemand anders? En ben je echt verliefd op die ander, inclusief de sexuele aantrekkingskracht? Kan het ook zijn dat je bang bent voor een soort van sleur in de relatie? Het gaat nu namelijk een jaar al behoorlijk goed...
En ik heb al 2,5 jaar een relatie (wwarvan ik ruim een jaar samenwoon) en mag graag naar andere mannen kijken en er een beetje mee flirten. Ben trouwens in deze realtie nog nooit verleifd geworden op iemand anders. In andere relaties wel, maar dan zat de relatie al een tijd niet heel erg goed.
Probeer niet subtiel te zijn, als je iets belangrijks wilt zeggen!
Overigens: over de twijfels heb ik het regelmatig open met hem gehad.
Wat betreft deze (prille) verliefdheid twijfel ik of ik het moet vertellen, aangezien ik eigenlijk hoop het in de kiem te kunnen smoren/te ontdekken dat het geen verliefheid is. In dat geval wil ik onze relatie niet 'onnodig' onder spanning zetten voor iets wat misschien gewoon een hersenspinsel was...
Wat betreft deze (prille) verliefdheid twijfel ik of ik het moet vertellen, aangezien ik eigenlijk hoop het in de kiem te kunnen smoren/te ontdekken dat het geen verliefheid is. In dat geval wil ik onze relatie niet 'onnodig' onder spanning zetten voor iets wat misschien gewoon een hersenspinsel was...
The case is closed, I don't negotiate with love
Wat betreft het oud willen worden: heel graag.. en als ik mijn gevoelens een beetje in de hand zou kunnen houden zie ik het ook moeiteloos gebeuren. Ik vertrouw hem ook 100%, alleen mezelf af-en-toe niet...quote:Op woensdag 13 april 2005 12:58 schreef Ben_soms_best_lief het volgende:
Heb je het gevoel dat je oud wil worden met de jongen waarmee je nu samenwoont, ondanks dat je verliefd bent op iemand anders? En ben je echt verliefd op die ander, inclusief de sexuele aantrekkingskracht?
Maar 't is misschien ook wel zo'n 'ideale relatie' omdat hij alles is wat ik bij mijn vorige 'relatie' miste.
Gewoon elkaar altijd kunnen zien, ipv eens in de week als manlief van huis is, oprechte beloftes, een toekomst zonder elke keer weer tegen grenzen aan te lopen.... Tja...
Misschien moet ik toch op zoek naar iemand die én lief/betrouwbaar is, maar ook af-en-toe voor iets meer spanning zorgt. Tussen mij en S gaat alles ontzettend goed, maar misschien wel té goed: we hebben bijvoorbeeld ook nóóit ruzie gehad.. (allebei te 'soft' wat dat betreft)
Wat betreft die andere verliefdheid: ja, aantrekkingskracht is daar wel sterker, maar dat kan natuurlijk ook komen door het 'onbereikbare', wat in no-time ook kan verdwijnen dus...
The case is closed, I don't negotiate with love
Als ik het dus goed begrijp zoek je iets meer spanning in je relatie. Dat zou je dus met S. ook kunnen bereiken als je met hem hierover zou praten. Misschien kan het allemaal wel iets opgeleukt worden, door elkaar eens wat vaker te verrassen met iets leuks/ spannends. Hier kun je zelf aan werken.quote:Op woensdag 13 april 2005 13:06 schreef koekje.erbij het volgende:
[..]
Wat betreft het oud willen worden: heel graag.. en als ik mijn gevoelens een beetje in de hand zou kunnen houden zie ik het ook moeiteloos gebeuren. Ik vertrouw hem ook 100%, alleen mezelf af-en-toe niet...
Misschien moet ik toch op zoek naar iemand die én lief/betrouwbaar is, maar ook af-en-toe voor iets meer spanning zorgt. Tussen mij en S gaat alles ontzettend goed, maar misschien wel té goed: we hebben bijvoorbeeld ook nóóit ruzie gehad.. (allebei te 'soft' wat dat betreft)
Wat betreft die andere verliefdheid: ja, aantrekkingskracht is daar wel sterker, maar dat kan natuurlijk ook komen door het 'onbereikbare', wat in no-time ook kan verdwijnen dus...
En het hebben van ruzie zegt niets over de kwaliteit van je relatie, hoor! Wij hebben ook bijna nooit ruzie, maar wel een leuke en spannende relatie!
Probeer niet subtiel te zijn, als je iets belangrijks wilt zeggen!
Nja.. die spanning opzoeken vraag ik me af of dat werkt... t is nu niet zo dat de spanning door sleur o.i.d. is verdwenen... Hij is er gewoon nooit geweest...
The case is closed, I don't negotiate with love
Dan wordt het al wat lastiger. Toch zou je samen kunnen kijken of er iets in de relatie veranderd kan worden waardoor jij je wat meer happy zou kunnen voelen. Tenzij je denkt dat dit het uiterste is wat er uit de relatie gehaald kan worden.
Even voor mezelf sprekend, ik weet niet of ik de rest van mijn leven genoegen zou nemen met een relatie die het net niet is, zeg maar...
Even voor mezelf sprekend, ik weet niet of ik de rest van mijn leven genoegen zou nemen met een relatie die het net niet is, zeg maar...
Probeer niet subtiel te zijn, als je iets belangrijks wilt zeggen!
Nee.. tja, misschien is t gewoon mijn eigen onzekerheid...quote:Op woensdag 13 april 2005 13:26 schreef Ben_soms_best_lief het volgende:
Even voor mezelf sprekend, ik weet niet of ik de rest van mijn leven genoegen zou nemen met een relatie die het net niet is, zeg maar...
Vraag me af óf dit het net niet is, of dat ik gewoon te veel verwachtingen had/heb van een relatie..
The case is closed, I don't negotiate with love
teveel verwachtingen hebben kan natuurlijk ook. Ik weet niet goed wat ik je nog voor advies kan geven, je zit duidelijk in een moeilijke situatie waar ik je veel sterkte mee wil wensen.
Nog een vraag: Vind je het vervelend om zonder relatie te zitten? In de zin van "bang" om alleen te zijn? Zou ook nog een (onderliggende) reden kunnen zijn om bij hem te blijven...
Nog een vraag: Vind je het vervelend om zonder relatie te zitten? In de zin van "bang" om alleen te zijn? Zou ook nog een (onderliggende) reden kunnen zijn om bij hem te blijven...
Probeer niet subtiel te zijn, als je iets belangrijks wilt zeggen!
Vind t lastig om daar een eerlijk antwoord op te geven, vooral omdat ik t gewoon echt niet weet.quote:Op woensdag 13 april 2005 13:36 schreef Ben_soms_best_lief het volgende:
Nog een vraag: Vind je het vervelend om zonder relatie te zitten? In de zin van "bang" om alleen te zijn? Zou ook nog een (onderliggende) reden kunnen zijn om bij hem te blijven...
Ben wel bang om ooit alleen te eindigen omdat ik de 'man van mijn dromen' in mijn schoot geworpen kreeg en heb laten schieten... (maar of S dat dus is....?)
The case is closed, I don't negotiate with love
Maar goed, dan blijft mijn vraag: Als dit de man van je dromen is, waarom twijfel je dan zoveel? Zou je het dan niet gewoon moeten "voelen" dat hij "de ware" is???
Probeer niet subtiel te zijn, als je iets belangrijks wilt zeggen!
Heb het idee dat hij dat is omdat ie als één van de weinige (enige?) mannen die ik tegenkom ook volledig romantisch/monogaam/trouw e.d. is ingesteld, terwijl ik altijd dacht dat ik zo'n beetje de enige homo was die daar nog in geloofde...quote:Op woensdag 13 april 2005 13:55 schreef Ben_soms_best_lief het volgende:
Maar goed, dan blijft mijn vraag: Als dit de man van je dromen is, waarom twijfel je dan zoveel? Zou je het dan niet gewoon moeten "voelen" dat hij "de ware" is???
En dan ontdek ik vervolgens dat ik er zelf ook niet toe in staat lijk te zijn
The case is closed, I don't negotiate with love
sorry je geeft zelf al het antwoord hoor... stop er gewoon mee,.... dit is voor jou en voor hem verre van ideaal... als blijkt dat je een grove fout hebt gemaakt en jullie wel bij elkaar horen dan komt dat wel weer... nu heb je denk in de eerste plaats ruimte nodig en afstand, want je hebt zelf gezien hoe je opeens door middel van een weekendje van huis zijn, kon relativeren!
sterkte, tuurlijk is het k u t
sterkte, tuurlijk is het k u t
Carpe diem
Het spijt me om te zeggen, maar dan ben je toch echt de verkeerde tegen gekomen. Ik heb er een aantal in mijn vriendengroep zitten en zij zijn zo monogaam als de pest.quote:Op woensdag 13 april 2005 13:57 schreef koekje.erbij het volgende:
[..]
Heb het idee dat hij dat is omdat ie als één van de weinige (enige?) mannen die ik tegenkom ook volledig romantisch/monogaam/trouw e.d. is ingesteld, terwijl ik altijd dacht dat ik zo'n beetje de enige homo was die daar nog in geloofde...
En dan ontdek ik vervolgens dat ik er zelf ook niet toe in staat lijk te zijn
En alleen om het feit dat hij romantisch, monogaam en trouw is, kan niet de reden zijn om bij hem te blijven. Lijkt mij ten minste. Volgens mij doe je jezelf tekort en hem erbij.
Probeer niet subtiel te zijn, als je iets belangrijks wilt zeggen!
|
|
