Wat zal ik doen?

Vorig jaar ben ik met twee vrienden op vakantie geweest in Frankrijk. Twee weken lang. Via Luxemburg, naar Frankrijk en terug nog een halve week België meegepakt. Het waren twee fantastische weken. Op het eten na. Vooral in Frankrijk hebben we klote gegeten. Blikvoer. Elke dag zo'n beetje. Bij de Aldi kochten we verschillende 'pastagerechten' in blik, die allemaal hetzelfde smaakten.

Toen we terug in Nederland waren, had ik die eerste avond weer thuis niks te eten, behalve nog een blikje van de Aldi uit Frankrijk. Ik weet de naam niet meer, maar het moest pasta voorstellen. Die gluiperds plakken wél een foto op het blik waar je van gaat watertanden. Ik had geen keus en heb het in een pannetje gekiept.

Over mijn nek ging ik. Ik kon die zooi gewoon niet langer eten. Ik heb het in de koelkast gezet, omdat ik dacht (maar ik wist eigenlijk wel beter) dat ik misschien morgen zou eten. Het heeft er twee of drie weken gestaan. Ongeveer. Het kan ook langer zijn geweest. De schimmel zat erop. Wat moest ik doen? Ik had even gezzin in om te gaan kokhalzen e.d.

Uit pure wanhoop heb ik het op het balkon gezet. Dat pannetje heeft er een herfst, een winter en een voorjaar gestaan. Regen, sneeuw, bevroren, ontdooid. Ik zag het pannetje elke dag wel staan als ik vanuit mijn keukenraam op het balkonnetje uitkeek. Ik kon me er niet toe zetten om het deksel eraf te halen en de troep door de plee te spoelen.

Vandaag ben ik een grote schoonmaak begonnen. Alles schoonmaken. Zodat ik er weer een tijdje tegenaan kan. Ook heb ik de wasmachine goed zijn werk laten doen. Een was laat ik drogen als het goed weer is aan een waslijn die aan mijn balkon zit bevestigd. Ik zag het pannetje ook weer eens van dichtbij. Ik dacht nog, schop hem niet om skiczuk!

En natuurlijk gebeurde dat wel. Ik schopte het pannetje om, en de zooi die in de pan zat ging voor het grootste gedeelte in het putje op het balkon. Helaas gingen er ook twee straaltjes met dat ranzige water over het balkon heen. Zo op een net gewassen dekbed van de onderbuur. Ik kon mezelf wel wat aandoen. Zo stom.

Gelijk ben ik naar beneden gegaan om aan te bellen en het maar even te melden. Helaas, ze was er niet. Ik weet niet precies wat ik nu moet doen. Ik ben maar even opgehouden met schoonmaken, en heb een biertje genomen.

Wat zal ik doen? Vanavond weer even aanbellen? Briefje door de brievenbus? Of gewoon niks doen. Wat?

Ben nog vergeten te vertellen dat het best wel stonk, die troep uit het pannetje, en het was geheel vloeibaar.

quote:

Op maandag 11 april 2005 18:38 schreef Eronymus het volgende:
eigen schuld, had je het eerder moeten opruimen..... maaruh ga ff langs.... evt briefje als er niemand is (of mag je die buren niet zo????, dan kun je het ook laten)

Tuurlijk is het mijn eigen schuld, maar goed. Ik ken mijn buren bijna tot helemaal niet.

quote:

Op maandag 11 april 2005 18:35 schreef Spekkiemonster het volgende:
rare vogel overgevlogen ??

Hele rare denk ik dan.

quote:

Op maandag 11 april 2005 18:42 schreef Djekko het volgende:

[..]

Als je ze toch niet kent.. had je net zo goed meteen heel dat pannetje naar beneden kunnen flikkeren.

Wat bedoel je. Dat het dan niet echt uitmaakt? Wat had jij gedaan in mijn situatie? Serieus.

quote:

Op maandag 11 april 2005 18:46 schreef Flyingdutchman het volgende:
Aanbellen definitely.. Kan geen kwaad! Jij zou het ook kunnen waarderen als iemand aanbelt met excuses als zij je balkok vol hebben gepompt met ranzige drek

True.

quote:

Op maandag 11 april 2005 18:51 schreef Djekko het volgende:
Als je niks zegt, komen ze er uiteindelijk toch wel achter. En anders hebben ze wel een groot vermoeden dat jij het bent (je woont toch immers rechts boven ze?)

Juist. Het klotige is dat ik nu moet wachten tot ze er is. Dan kan ik beter een briefje doen denk ik. Ik heb haar éen keer gezien in een jaar.

quote:

Op maandag 11 april 2005 18:53 schreef Barcelona het volgende:
wat een verhaal zeg..

Ooit zoiets meegemaakt in je studententijd?