Hieronder mijn favoriete gedicht van Lucebert :
ik draai een kleine revolutie af
ik draai een kleine mooie revolutie af
ik ben niet langer van land
ik ben weer water
ik draag schuimende koppen op mijn hoofd
ik draag weer schietende schimmen in mijn hoofd
op mijn rug rust een zeemeermin
op mijn rug rust de wind
de wind en de zeemeermin zingen
de schuimende koppen ruisen
de schietende schimmen vallen
ik draai een kleine mooie ritselende revolutie af
en ik val en ik ruis en ik zing
.
! 
! quote:LUL ik verwachte een tepel te zien
Lul ik dacht dat ik het kon verwachten
het onverwachte
de tepel te zien
Lul ik verachte de mensen
te zien
de resten
al was het masculien
. quote:NOVEMBEROp zaterdag 9 april 2005 19:35 schreef UncleFunk het volgende:
Lucebert is mooi, maar geef mij toch maar J.C. Bloem.
Het regent en het is november
Weer keert het najaar en belaagt
Het hart, dat droef, maar steeds gewender,
Zijn heimelijke pijnen draagt.
En in de kamer, waar gelaten
Het daaglijks leven wordt verricht,
schijnt uit de troosteloze straten
Een ongekleurd namiddaglicht.
De jaren gaan zoals zij gingen,
Er is alengs geen onderscheid
Meer tussen dove erinneringen
En wat geleefd wordt en verbeid.
Verloren zijn de prille wegen
Om te ontkomen aan de tijd;
Altijd november, altijd regen,
Altijd dit lege hart, altijd.
liefde wordt haar lichaam gewaar
als een tijger de oceaan
en het brullen van het bloed beantwoordt
het gebulder van de dood
oh verstolen prooi, oh buitenstaanders
buit die maar steeds naar mij staart
ik overweldig je nooit
in een oerwoud van beelden ben ik geboren
ik tastte naar de peer die de appel omvat
de wind lag als een gouden doos om mijn schouderblad
en aan mijn enkels ontkiemde het gevleugelde koren
maar nu ik leegte zie ben ik verloren
tenzij ik aan de dood voorbijga en terugkeer?
verwek weer het woud de oceaan van zinloos speelgoed
waarin ook de meest overwogen doodsgedachte al wikkend en wegend doodbloedt
met de blik van de hete sneeuwvlok die brandt in de vacht van de fakir
(mijn Lucebert-favoriet, vooral de openingsstrofe dan)
het werkt!quote:
ALDUS BELDE IK DE WERELDBEROEMDE DOLORES HAWKINS OP:
hallo hallo
mijn jufvrouw?
ja mijnheer?
luister hier is een zeg
neem hem ter hand
neem hem ter been
krijg hem op je koptische schouder
kom
je bent mijn ogenblikkelijke duif
je bent mijn langzame loupe
ik kijk naar je uit
maar oh je uit is een opvallende in
die in is niet beter dan buiten
en buiten niet beter dan binnen
je luistert?
ja
daarom ben ik bij je
als een bim bam ben ik bij je
om dag en nacht te zeggen
en ochtend en avond
en kijk
je bent mijn zacht aangeblazen zegwerker
en bent de zeer zachte draad van mijn denkkracht
in het gewatteerde neusgat staat steeds nog
zwaait de lelie ik lucht
jawel jawel ik hemel je op
hallo hallo hoera hoera
je bent mijn je bent mijn toet toet
toet toet toet toet .....................
..................... ting
en mijn zuivere kennis
tepel
quote:Oe en nog stijf ook. Net als Lucebert.
quote:Indrukwekkend.Op zaterdag 9 april 2005 19:50 schreef Bioslock het volgende:
Ontopic. Ik heb een boek van Lucebert.
quote:
me2quote:Ik ben niets dat het lijkt.
Anton is dood
quote:Ontluisterend, die treurnis.Op zaterdag 9 april 2005 19:37 schreef tong80 het volgende:
[..]
NOVEMBER
Het regent en het is november
Weer keert het najaar en belaagt
Het hart, dat droef, maar steeds gewender,
Zijn heimelijke pijnen draagt.
En in de kamer, waar gelaten
Het daaglijks leven wordt verricht,
schijnt uit de troosteloze straten
Een ongekleurd namiddaglicht.
De jaren gaan zoals zij gingen,
Er is alengs geen onderscheid
Meer tussen dove erinneringen
En wat geleefd wordt en verbeid.
Verloren zijn de prille wegen
Om te ontkomen aan de tijd;
Altijd november, altijd regen,
Altijd dit lege hart, altijd.
quote:Ik geniet daarvan.
quote:Ik ook. De kracht zit 'm daarbij in de simpelheid.
quote:Puistenkop.
quote:Briljant.Je gaat voor de Multatuli-Award.
quote:Mooi, na Max Havelaarkoffie ook al mensvriendelijke prijzen.Op zaterdag 9 april 2005 20:30 schreef tong80 het volgende:
[..]
Briljant.Je gaat voor de Multatuli-Award.
quote:
er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings
alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk
als het hart van de tijd
als het hart van de tijd
quote:de vlag dekt de ladingOp zondag 10 april 2005 08:55 schreef Isabeau het volgende:
Nu staan er inmiddels ook blote tepels van Katja in dus dat kan het ook zijn. Naast het oude hoofd van wijlen Anton.
sonnet
ik
mij
ik
mij
mij
ik
mij
ik
ik
ik
mijn
mijn
mijn
ik
quote:800
bij
om jou een handje te helpen
om in korte tijd
het record om zeep
te helpen
ik heb in het gras mijn wapens gelegd
en mijn wapens gaan geuren als gras
ik heb in het gras mijn lichaam gelegd
mijn lichaam is geurig als hout bitter en zoet
dit liggen dit nietige luchtige liggen
als een gele foto liggend in water
glimmend gekruld op de golven
of bij het bos stoffig van lichaam en schaduw
oh grote adem laat de stenen nog niet opstaan
maak nog niet zwaar hun wangen hun ogen
kleiner gebrilder en grijzer
laat ook de minnaars nog liggen en stilte
zwart tussen hun zilveren oren en ach
laat de meisjes hun veertjes nog schikken en glimlachen
Het voorjaar lijkt dan wel een bruisend klankdicht á la Marsman
Voorjaar
de dorre akker wordt gewassen
de appelschimmel glimt en hinnikt
op lopers licht en wind de weerhaan hurkt
kindren zingen in de klassen
soms de roeper roept de noemer
in het bosgras snorren steeds de krekels
savonds geeft de herder tekens
langs het venster met de bloemen
namiddernachts de spinner wok-wok
wordt in gesloten ogen wakker
warme vlekken adem vlakken
uit de kaarsenpit zum tric-trac
sochtends schokkend vlotten en wolken
ontwaakte bomen en vogels zuchten en bloeden
verwoed de woede koelt de woede
de mensen verwelken en smelten als toevallige vlokken
Waarom masturbeer je niet op het schoolplein?
/off-topic
meer licht
toen alle verlangens genuttigd en de dode
lege kamers van het leven uitgewoond
streek langs het bloedbespotte behang
de vriend van de vijand als behaarde slang
en opende na urenlang kwaadwillig kijken
het raam naar de onder kranke wolken
rottende tuin.
(Wist hij toen hij dit schreef 1974, al dat hij kanker had ?
Soms denk ik van wel. Dit dan als zijn zelfreflectie)
[ Bericht 0% gewijzigd door Yosomite op 11-04-2005 22:26:50 ]
Plaats eens een mooi gedicht van hem
En nu, na het begeerde, het ontbeerde,
Na de onrust en het levenslang geduld:
Een steen, door 't groen gebarsten, en verweerde
Letters en cijfers, die de regen vult.
Kinderen buiten
Verminken de stilte
Oh beminnelijk litteken
De tepel van Katja
Een gedicht van Lucebert
Oh wat een teleurstelling