Verschil tussen CL en CL2 (chloor)

Cl is een chloor-atoom. Cl kan op zichzelf niet als stof bestaan, maar alleen in geioniseerde vorm samen met een metaal. Bijvoorbeeld keukenzout is NaCl, wat in water zal oplossen als Na+ en Cl-. In geioniseerde vorm is Cl- niet bijzonder schadelijk.

Je kunt je hetzelfde afvragen bij zuurstof, wat ook alleen als atoom voorkomt in tweetallen:O₂. Het ene is een ion, dus elektrisch geladen, het andere is een atoom, en dus ongeladen.

quote:

Als het alleen in combinatie met een metaal kan bestaan, moet cl zelf ook een metaal zijn anders kan cl2 niet ontstaan

Hier ga je wat de fout in. Een zout bestaat altijd uit een metaal en een niet-metaal. Bijvoorbeeld keukenzout: Da's Natrium en Chloride. Aangezien een Natrium-ion Na⁺ en een Chloor-ion Cl^- is, krijg je, om een neutraal zout te maken 1*Natrium-ion + 1*Chloor-ion, dus NaCl.

quote:

Op woensdag 6 april 2005 10:58 schreef stigchel het volgende:
Kijk, dat is een klip en klaar antwoord.

CL in zijn eentje is dus in principe niets. Het drijft maar wat rond in de spa, waar het geen metaal ion tegenkomt en dus geen verbinding aan kan gaan die in reactiviteit lijkt op zwembadchloor (CL2).

Maar wat zit er dan verder nog in CL2 wat het zo schadelijk (lees anders) maakt? Als het alleen in combinatie met een metaal kan bestaan, moet cl zelf ook een metaal zijn anders kan cl2 niet ontstaan.

Mijn excuses voor het laten ontstaan van die misverstand. Cl kan op zichzelf (Dus als eenling) alleen in geioniseerde vorm bestaan. In ongeladen vorm kan Cl in diverse verbindingen bestaan, zolang het maar een atoom heeft om aan te binden. Cl kan aan zichzelf binden, waarmee het molecuul Cl₂ ontstaat. Dit is een geheel andere stof dan Cl in geioniseerde vorm.

Vergelijk het bijvoorbeeld met zuurstof (O_s) en ozon (O₃). Die stoffen hebben ook compleet andere chemische eigenschappen.

quote:

Tenzij ieder element altijd met zichzelf kan binden natuurlijk.

Dat is dus niet het geval. Dit gaat mijn kennis iets te boven, maar het periodiek systeem is ingedeeld in bepaalde groepen, en voor zover ik weet kunnen bepaalde groepen elementen met zichzelf binden.

quote:

Wat zou betekenen dat de correcte stelling moet zijn "CL kan alleen in geioniseerde vorm samen met metaal, of met zichzelf bestaan".

Cl kan dus in geioniseerde vorm met een metaal bestaan (De meeste mineralen zijn ook metalen, zoals Calcium, Magnesium etc., wat mogelijk ook in je Spa zit. De oorspronkelijke stoffen waren dan mogelijk CaCl₂ en MgCl₂), of in ongeladen vorm, maar dan in binding met andere atomen, zoals bijvoorbeeld Cl₂ of C₄H₉Cl.

quote:

U merkt, ik ben totaal niet scheikundig onderlegt.

Ik wel een beetje, het is alleen best lastig uit te leggen.

quote:

Op woensdag 6 april 2005 11:03 schreef stigchel het volgende:
Oh wacht, volgens mij zie ik het ineens. Het zit 'em in de lading.

Juist! Een ion is een atoom dat electronen teveel heeft of electronen is kwijtgeraakt. Alleen metalen kunnen electronen kwijtraken, en niet-metalen kunnen een electron invangen.

quote:

Een chloor atoom bind aan een chloor ion en voila CL2.

Dit is weer niet juist. Cl₂ zijn 2 chloor-atomen die een binding met elkaar hebben, geen ionen.

quote:

In spa zitten gewoon geen ionen die aan chloor passen.

Spa bevat veel mineralen. Deze mineralen zijn waarschijnlijk in Spa terecht gekomen als een zout dat bestaat uit het mineraal (Bijvoorbeeld calcium of magnesium) en chloride.

quote:

Op woensdag 6 april 2005 11:24 schreef stigchel het volgende:
Ok, maar waarom binden die cl atomen in de spa zich dan niet aan elkaar om cl2 te vormen.

Omdat daar een chemische reactie voor nodig is. Atomen binden niet zomaar met elkaar, maar doen dit alleen bij een juiste chemische reactie. Wanneer je bijvoorbeeld methaan hebt (CH₄) zal dat niet zomaar bij contact met zuurstof worden omgezet in CO₂ en H₂O, maar zal er een verbrandingsreactie nodig zijn.

quote:

Op woensdag 6 april 2005 11:24 schreef stigchel het volgende:
Ok, maar waarom binden die cl atomen in de spa zich dan niet aan elkaar om cl2 te vormen.

Om de twee chloor ionen te laten binden heb je (redelijk veel) energie nodig, het is een endotherme reactie
Om bijvoorbeeld methaan, CH4, te laten reageren met O2 heb je een beetje energie nodig om de reaktie in gang te zetten, bijvoorbeeld een vlammetje, de reactie loopt dan van zichzelf door en produceert dan warmte, een exotherme reactie.
1 CH4 + 2 O2 = 1 CO2 + 2 H2O + energie
Je kunt hem dus ook omdraaien, kost alleen meer enrgie om methaan te maken dan dat het verbranden ervan weer oplevert