Dringende oproep: respecteer mijn gevoelens - enkel serieuze reacties hierop alsjeblieft!
Zoals jullie (degenen die mijn topic volgden) wel weten, is woensdag besloten dat het het beste voor mij is dat ik zo snel mogelijk zou worden opgenomen in het ziekenhuis. Echter lukte dat deze week niet meer, daar er geen plekje voor mij meer vrij was. Vandaag is de situatie zo geëscaleerd dat mijn partner telefonisch contact opgenomen heeft met mijn psycholoog en de huisarts. Zij hebben onderling overlegd en zijn op zoek gegaan naar een vervangend psychiater (die van mij is een week op vakantie ofzo). Op het moment kunnen ze niets anders voor mij doen dan de medicatie weer omhoog gooien, van 3 X 10 mg Oxazepam naar 6 X 10 mg Oxazepam per dag en dan maar hopen dat deze dosis de negatieve gevoelens iets meer kan onderdrukken. Na het weekend heb ik meteen een afspraak met mijn psychiater en ik hoop dat er dan wel een plekje vrij is op de afdeling, zodat ik opgenomen kan worden, want het leven hoeft niet meer voor mij. Daar kunnen ze mij begeleiden en mij helpen met het verwerken van mijn pijnen en verdriet, zodat ik weer lichtpuntjes ga zien in het leven. Maar zoals het nu is, ga ik door een hel. En het ergste is, mijn partner wordt daarin betrokken en hij kan ook niet meer. Het is voor hem enorm zwaar om mij te zien lijden en hij moet machteloos toezien. De psycholoog en de huisarts verzochten mij om met hen een mondelinge anti-suïcide-overeenkomst overeen te komen.
Wanneer ik het erg moeilijk krijg, moet ik contact opnemen met de weekenddienst, de huisarts heeft ze reeds op de hoogte gesteld. Nooit had ik gedacht dat ik op deze manier met mijn leven zou omgaan maar ik kan niet anders. Mijn leven is al een jaar een hel en het wordt steeds uitzichtlozer en de pijn erger. Ik wil zo graag vechten en weer zo zijn als vroeger, vrolijk, spontaan, sociaal, sterk. Maar het lijkt er niet op dat ik ook maar enige grip krijg op mijn leven, ik ben het helemaal kwijt.
Wat duurt wachten lang, als je dringend hulp nodig hebt. En wat als het wachten te lang duurt? Ik voel me zo nutteloos, waardeloos en heb het gevoel dat mijn leven het niet waard is om geleefd te worden. Ik ben zo moe. Levensmoe... 
Ik zou graag even met je willen praten Maar ik denk
niet dat je dat op dit moment zo erg waardeert .
Ik hoop dat je het weekend goed doorkomt !
en dat ze je in het ziekenhuis beter kunnen begeleiden!
Lieverd...Ik heb geen woorden , ik heb niets zinnigs te melden . Dan Dat ik je alleen Maar heel heel veel Sterkte kan wensen . En hopen dat wanneer je weer thuis komt ! , dat je het leven weer zoziet dat je er iig niet uit wil stappen
Lieve duchessx!
Succes , Sterkte , en Alle kracht toegewenst die je nodig hebt!
Vampier
Ik heb al es vaker wat over jou gelezen en het valt me altijd zo op hoe je over jezelf praat, net alsof je een buitenstaander bent, je lijkt heel goed in staat je eigen situatie te analyseren.....volgens mij heb je daar wel een voordeel te pakken..
Misschien is dit wel te offtopic voor je, in dat geval mijn excuses..
Iig vanzelfsprekend veel sterkte.
sorry, kheb de energie niet om er heel diep op in te gaan, en heb ook niet het gevoel dat ik iets toe te voegen heb wat nog niet eerder gezegd is..maar ik leef mee
Ik sta volledig achter jou, WELKE beslissing jij ook neemt.
Ik hoop dat wij het weekeinde goed doorkomen, en dat er maandag van alles geregeld kan worden voor jou.
Ik hou van je * DuchessX ,voor altijd 
prozac zorgt ervoor dat serotonine niet zo snel wordt afgebroken, maar stimuleert niet extra aanmaak ervan. Bij de meeste smartshops is het middel 5-HTP te koop. Dit is een stof die je lichaam omzet in serotonine. Het wordt veel door extacy gebruikers gebruikt omdat het zorgt dat je je de dag na het gebruik van extacy niet depressief voelt (extacy zorgt namelijk dat het grootste deel van je serotonine voorraad door je hersenen wordt vrijgegeven, dat zorgt voor het lekkere gevoel. Echter, in tegenstelling tot wat er in je oude thread wordt beweerd, stimuleert extacy NIET de aanmaak van serotonine, het verbruikt alleen de serotonine die je al hebt).
Ik heb al van veel mensen gehoord en gelezen dat 2 5-HTP capsules per dag (1 's ochtends en 1 een uur voordat je gaat slapen) een groot verschil maakten in hun stemming en depressies wegnamen, ook bij mensen die geen extacy gebruiken.
Ik weet niet of je er iets aan hebt maar het lijkt me in ieder geval het proberen waard.
sterkte.
Hou vol!! Nog een paar dagen sterk zijn.
Dikke kus!
Juup© houdt ons toch wel op de hoogte he?
Ik hoop dat je snel weer net zo spontaan door het leven kan gaan als je Icon 
Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet bekend was met het topic waar je aan refereerde, maar ik weet wel dat iedereen het verdient om geluk te kennen in het leven. En geluk is, naast sterkte en kracht, ook wat ik je van harte toewens.
Keep your chin up, and aim your nose at the sky!
Beer
Bij deze wens ik dat je uit de put gaat komen..
Marcel
ps als ik je beter zou kennen dan had ik dit ook gedaan hoor..ik weet trouwens wel precies wat je met hel bedoelt, maar met onze steun zul je daar wel uitkomen..
Je verdient in ieder geval GEEN hel..
ik hoop dat je veel kracht hebt om jezelf te helpen..
ik weet niet of je er wat aan hebt ik hoop het zo..
pps..ook je partner heel veel sterkte toegewenst
[Dit bericht is gewijzigd door Spliffunk op 05-10-2001 19:12]
sterkte.
Je bent sterk!! Sterker als die burcht!! Je MOET die poort open zien te krijgen en de zon erachter binnenlaten. Je weet dat je het kunt, je bent al zover op weg om de goede stappen te zetten. Doe het dan symbolisch, zet een streep op de grond in je huiskamer en stap erover heen, draai je om en zeg: 'Dag rotleven, hier kom ik aan, Duch, die de moeite waard is'
Omarm het leven Duch! Het leven is jou waard en jij bent het waard om te leven. Niet voor een ander, maar voor jezelf!!!! Stapje voor stapje voor jezelf!!
Duch, je hebt weer mail van me.
Liefs, ER
quote:Klote situatie DuchessX. Maar er wordt voor je gelopen, er wordt aan gewerkt. Ze kunnen daar helaas ook geen wonderen verrichten. Maar ik heb wel het idee dat ze inzien hoe slecht het met je gaat en dat je echt hulp nodig hebt. Dat komt er dus ook echt wel zo snel mogelijk.
Op vrijdag 05 oktober 2001 18:24 schreef DuchessX het volgende:
Wat duurt wachten lang, als je dringend hulp nodig hebt. En wat als het wachten te lang duurt? Ik voel me zo nutteloos, waardeloos en heb het gevoel dat mijn leven het niet waard is om geleefd te worden. Ik ben zo moe. Levensmoe...
Enneh, hou je aan je afspraken he? Bellen naar de weekenddienst als het heel slecht gaat.
Je bent het waard om voor te vechten en dat doe je gelukkig ook en gelukkig krijg je ook hulp!
Heel veel sterkte. (Ook voor Juup)
Nimue (=Marije)
Je weet wat ik van deze situatie denk, en ik hoop zo voor je dat je maandag te horen krijgt dat er een plekje voor je is. Je mag jezelf nooit iets definitiefs aandoen, dat mag niet! Je bent nog jong, je hebt nog zo veel voor je liggen en je moet je zelf de kans geven om hierdoor te komen hoe moeilijk en verrot de situatie ook is. Geef het niet op!Je bent al tot hier gekomen en laat je alsjeblieft niet inhale door de schaduwen en pijnen van het verleden.
Dikke knuffel en extra dikke kus Voor mijn meissie.
De weg is zo lang en moeilijk, en lijkt zonder eind ! Maar de beloning die je ooit terug krijgt is zoveel waard, dan zul je weer jezelf zijn !
Doe dit voor Juup en nog belangrijker voor jezelf ! Je bent het waard !
Volgens mij ben jij een tank en volgens mij ga jij winnen. Ik wens je alle kracht en moed, zodat je straks weer energie hebt en zin in het leven.
Hou je taai Duchess!!!
Ik beloof jullie dat ik heel erg mijn best zal doen om zo snel mogelijk weer beter te worden en dat ik zal proberen geen gekke dingen te doen...
Ik ga proberen veel en lang te slapen, dan is het weekend zo voorbij... 
ik heb net je vorige topic en dit topic doorgelezen en ben er stil van... Allereert wil ik je laten weten dat ik enorme bewondering en respect heb voor de manier waarop je vecht tegen je depressie!! Je kan heel goed verwoorden hoe je je voelt en wat er in je omgaat; ik zal voor altijd anders tegen depressies aankijken, dank je wel daarvoor... Verder ben ik erg opgelucht dat je (hopelijk) maandag wordt opgenomen, knap van jou en Juup dat jullie die beslissing hebben genomen. Ik weet dat het nemen van die stap enorm is; het kan een gevoel van falen geven...Maar weet dat dit de tweede stap naar een betere toekomst is!! Ik hoop dat ze je daar de zorg kunnen geven die nodig is om jou jezelf terug te doen vinden.... Als laatste wil ik jou, Juup en natuurlijk ook de mooie Zito alle sterkte en geluk toewensen. Ik zal vanaf nu vaker dit topic lezen. je hebt me geraakt...En Juup, ik wil jou nog zeggen dat ik respect voor je heb, echt waar....
en het gevoel heb dat je wegzakt
is het moeilijk voor te stellen
dat er een strohalm is.
als je de controle kwijt bent
en denk dat het einde zoek is
zie je niet meer
waar de mogelijheden liggen.
als je het gevoel hebt
dat alles over je heen valt
en niet begrijpt dat er nog iemand van je houd
ben je het spoor bijster.
maar er komt een dag
dat het stopt
dat je niet meer van die eindeloze glijbaan suist
zonder te kunnen stoppen
zonder je vast te kunnen grijpen
in paniek zoekend naar de rem
dan is er iemand die je hand grijpt
en je er af haalt
je vast pakt
en je omhelst
en dan kun je samen
aan de weg terug beginnen.
Heel veel sterkte meissie. Juup ook.
Je weet me te vinden.
Hang in there.
quote:Lieve Squartaq,
Op vrijdag 05 oktober 2001 21:50 schreef Squartaq het volgende:=Mooie tekst=
Heel veel sterkte meissie. Juup ook.
Je weet me te vinden.
Hang in there.
van jouw woorden moet ik huilen, je slaat de spijker zó op zijn kop. 
Bedankt.
PS Hoe is het met jouw wijffie?
Er zijn echt alternatieven in jouw en iederanders leven!
sterkte,
Major Fuck Up
(vaak de boel verkloot altijd weer op zijn pootjes terecht gekomen )
Dikke knuffel van mij
Veel sterkte (ook voor Juup)... Samen *MOETEN* jullie het gewoon redden. PUNT.
Behalve dan dat ik me bij iedereen hier aansluit. Houd alsjeblieft vol. Blijf je vasthouden aan het feit dat je partner nog steeds voor de volle 100% achter je staat, ookal heeft hij het er moeilijk mee. En blijf bedenken dat wij allemaal je niet kwijt willen 
Ik hoop voor je dat alle mensen die hun best proberen te doen gauw iets voor je kunnen regelen en dat het weer een nieuwe stap in de richting is.
Keep the faith, aan het eind van deze hele lange tunnel wacht nog steeds licht op je. Blijf vechten, samen met iedereen die om je geeft, en je zult zien dat je het eind van die tunnel sneller bereikt dan je verwacht had.
Sterkte
Het verbaasd mij steeds weer dat er zoveel mensen zijn die meeleven, mensen die hun eigen hart open durven te leggen voor mij, mensen met adviezen, mensen met lieve woorden en gedichtjes, mensen die zomaar een kaartje sturen, zelfs meerdere mensen die mij telefoonnummers gegeven hebben zodat ik contact kan opnemen wanneer dat nodig mocht zijn!!
Het is echt ongelooflijk dat jullie dat zomaar voor mij die moeite nemen. Spéciaal voor mij!
Iedereen, allemaal, geweldig bedankt, het raakt mij diep dat er zoveel lieve mensen zijn die mij 'zomaar' bijstaan. Het is moeilijk de juiste woorden te vinden want een gewoon bedankje is een understatement voor hetgeen ik door jullie voel...
Jullie zijn allemaal schatten, stuk voor stuk. De wereld is in ieder geval zo slecht nog niet!
Duch.
-edit-
Het voelt een beetje alsof ik zomaar kadootjes krijg - zonder ervoor jarig te hoeven zijn! 
[Dit bericht is gewijzigd door DuchessX op 06-10-2001 00:23]
quote:Bedankt lieve Krojo,
Op zaterdag 06 oktober 2001 00:56 schreef KroJo het volgende:
Ik heb nog nooit "durven" reageren op 1 van je topics, omdat ik niets nuttigs kan zeggen. Nu doe ik het toch. En het enige wat ik kan zeggen is wat dat ik je heel erg veel sterke en geluk toewens, en ik spreek je weer als je helemaal beter bent. En ik wacht erop
om iemand te steunen is het helemaal niet nodig om een inhoudelijke reactie te geven, een smilie is al zat! Hetgeen wat telt, is dat iemand even de moeite neemt om te reageren, of dat nou door middel van een simpele smilie is of een heel verhaal, ze zijn me allemaal even veel waard.
Dus bedankt, ik ben erg blij met je reactie!
Ik steun je, wat verschrikkelijk moeilijk allemaal
Juup je bent een held
Dutchessx , samen sta je sterk
heel veel sterkte
Je komt over als zo'n geweldige warme, lieve meid dus als iemand het verdient om weer gelukkig en sterk te worden ben jij het wel!
Heel veel sterkte meis!
en ik duim voor je
quote:Je haalt me de woorden van het toetsenbord Morph.
Op zaterdag 06 oktober 2001 01:28 schreef morpheus_at_work het volgende:
hierbij wil ik ook even waardering voor juup uitspreken die ondanks dat jij hem vaak voor een lastige taak steld , hij het toch voor elkaar krijgt om zich zelf overeind weet te houden. Op moment dat juupje zou instorten is het voor jou 2x zo zwaar om het toch al moeilijke op een juist manier te verwerkenJuup je bent een held
Dutchessx
Juup,het zal echt niet meevallen om sterk te zijn voor Duch als je zelf ook niet zo lekker in je vel zit,
dus ik wil jou ook even een hart onder de riem steken.
Het zal moeilijk zijn om te zien dat de vrouw waar je zoveel van houdt het niet meer ziet zitten en het bijna op wil geven,daarom vind ik het geweldig dat je haar zo steunt.
Duch,het is niet de bedoeling je hiermee een schuldgevoel te bezorgen of iets dergelijks,
maar je weet dat je met Juup ontzettend geboft hebt,hé?
(en hij met jou natuurlijk,want je bent uiteraard meer dan alleen maar Duch die het moeilijk heeft)
voor jullie allebei.
Ik zal voor je duimen dat er maandag een plekje voor je vrij is.
Veel sterkte meid en voor juup natuurlijk ook.
Een knuffel en van Pikakonijn
(Ik kan er niet veel over zeggen, behalve dat ikzelf al 3 jaar Prozac slik en mijn geest én lichaam op zijn minst een half jaar nodig hadden om aan het medicijn te wennen. Het eerste half jaar voelde ik me soms nog rotter dan toen ik met de prozac begon... Zelfs nu, na 3 jaar heb ik soms nog dipjes, maar ik zit niet meer in die hel als voordat ik met de medicijnen begon!!!)
Sterkte!
DucchessX, ik ken je niet maar dit zou niemand mogen meemaken. Please vindt ergens wat kracht, put ergens moed uit en geef alstjeblieft niet op. Echt, diep in je hart weet je het, en het klinkt nu nietszeggend maar het leven is echt wat waard. Hopelijk is er na het weekend goede hulp voor je en kun je weer ergens een houvast vinden.
Als het wat minder gaat, denk dan even aan iedereen die hier post en ondanks dat ze jou niet kennen toch van je houden, als mens, als Fok!er, als uniek iemand hier op aarde.
sterkte, ook voor Juup
Zorg dat de zon je vriend weer wordt. Leer opnieuw te genieten en leer dat stukkie van jezelf weer terug te vinden...
Good luck
!! voor DuchessX...Ik ken je niet, maar je was voor mij één van de eerste personen waar ik op reageerde na mijn aanmelding op Fok! omdat je kreet om hulp mij in mijn ziel raakte.
Ik zou je graag iets willen zeggen wat ik niet meer tegen mijn broertje kan zeggen omdat hij vrijwillig uit het leven is gestapt.
Meid, haal geen gekke dingen in het hoofd, zó erg kan het nooit zijn dat je het waardevolste wat er is, teruggeeft, het leven teruggeeft met de woorden "nee, dank je, het is een onvolwaardig product". Een leven is het grootste geschenk en waard, hoe nietig het ook lijkt om te worden geleefd, voor jezelf, voor je familie, voor je liefhebbenden en vooral ook voor je toekomstige kinderen. Het is laf, hoe groot de pijn ook is om er vroegtijdig mee te stoppen, het zou niet eerlijk zijn tegenover jezelf, familie en vrienden, hen in twijfel en levenslang verdriet achter te laten, dat verdienen ze toch niet? Komop moppie, laat je van je beste kant zien en wees sterk.
Liefs en een dikke van Nikita.
Ik hoop dat deze vorm van hulp je de rust kan geven waarnaar je op zoek bent.
Heel veel sterkte de komende tijd, ook voor Juup.
Take care
Ik wens je heel veel sterkte.
*knuf* van Lievurd
Omdat ik het hele weekend niet op internet geweest ben kon ik niet eerder reageren.
Ik ben ervan overtuigd dat je ook hier doorheen komt, samen met Juup©. Het is heel zwaar, maar ook dat kun jij aan. Een opname is voor jou vast heel goed, er zijn dan in ieder geval mensen die altijd op je letten en meteen kunnen zien hoe het met je gaat en je medicatie kunnen aanpassen. Dat op zichzelf is al positief.
Samen met Juup© ga je ook hierdoor komen. Heel veel sterkte, meid. Ook voor jou zullen er eens vrolijke tijden aanbreken.
Liefs, Light.
quote:
Op zaterdag 06 oktober 2001 01:15 schreef DuchessX het volgende:
om iemand te steunen is het helemaal niet nodig om een inhoudelijke reactie te geven, een
!!Ik denk heel veel aan je, en wens je alle kracht in deze zware tijd. Kom op meid, vecht ervoor!
En Juup, ik heb veel bewondering voor je. Wat fijn dat DuchessX iemand zoals jij heeft... Ook voor jou een
Ik ben al lange tijd niet meer op Fok! geweest.
Ik lees op dit moment pas je topic.
Ik weet gewoon niet wat ik zeggen moet, kan alleen maar zeggen dat ik heel erg met je mee leef!
HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEELLLLLLLLLLLLLLLLLLL veel sterkte en positief uitzicht!!!!
Dit voor zover het laatste nieuws. Ik ga het even op mij in laten werken en lekker even knuffelen met mijn moppie.
Bedankt voor al jullie steun en aandacht.
Meis, ik spreek je vast wel in de loop van de dag/avond, dus voor nu een
Het lijkt me een fijn gevoel dat er nu eindelijk wat concreets gebeurt, hoe dan ook, zoals het tot nu toe ging zal het niet meer gaan na je opname, omdat ze nu echt intensief met je bezig gaan, je staat dus hoe dan ook op de drempel van een nieuwe fase, die iig niet slechter kan worden
Wat die mensen die bij je op de kamer liggen betreft: je kan er nu tegenop zien, maar ms zijn het wel hele leuke mensen die jou iets kunnen geven m.b.t.: een nieuwe zienswijze, of zelfs zoiets simpels als afleiding, als je alleen ligt ga je alleen toch maar weer malen en in je eigen donkere wereldje wegzakken, en dat is niet oke, je hebt mensen nodig die je daar uit trekken, ook al heb je nu het gevoel dat je alleen maar met je eigen gedachten alleen wil zijn. Je zal nog genoeg bezig zijn met al die dingen en problemen, maar een beetje "lucht" tussendoor in de vorm van mensen die helemaal buiten jouw problematiek staan is alleen maar goed!! Heel veel succes he
Wat ben ik blij met dit nieuws! Ik heb er alle vertrouwen in dat je het gaat redden meissie; want al ben je 'levensmoe', na alles wat ik van je gelezen heb is er nog zoveel voor jou om voor te leven.
Dus vertrek morgen met opgeheven hoofd en weet dat er heel veel mensen met je meeleven!
Voor jou, Juup en Zito ( ) veel kracht toegewenst
Er gaat nu heel concreet aan je gewerkt worden !
Heel veel sterkte en succes en laat alles gewoon over je heen komen.
Veel sterkte toegewenst ook aan juup en zito.
Groetjes Pikakonijn.
P.s duchessx houdt juup ons via dit topic op de hoogte over jou?
Hopelijk ligt er een gezellige Fok!er naast je op de kamer
succes voor jullie beide
Heel veel sterkte en succes!
Wat goed dat het door kan gaan! Blij om dit te horen.
Voor jullie allebei heel veel sterkte toegewenst voor de komende tijd.
voor Duch.
*hug* voor Juup
Grtz,
-Maverick-
quote:Lieve DuchessX,
Op maandag 08 oktober 2001 10:40 schreef DuchessX het volgende:
Ik ben terug van de psychiater. Morgen om 16.00 word ik in het ziekenhuis verwacht en dan zal ik opgenomen worden voor minimaal 2,5 á 3 weken. In die tijd zullen er allerlei onderzoeken gedaan worden, ook betreffende mijn medicatie. Na die 2,5 á 3 weken zal er worden geëvalueerd welk behandeltraject ik dan ga volgen. Gelukkig is het mogelijk, wanneer ik het goed doe, dat ik soms een dagje verlof krijg of dat ik in het weekend naar huis mag. Daar ben ik heel erg blij om. Verder zal ik op een kamer met nog 1 of 3 mensen komen. Daar ben ik erg bang voor, ik ben bang dat mensen mij niet met rust laten, ik heb de fut niet om gezellig te social talken na de therapie enzovoort. Laat mij maar alleen, let maar niet op mij.Dit voor zover het laatste nieuws. Ik ga het even op mij in laten werken en lekker even knuffelen met mijn moppie.
Bedankt voor al jullie steun en aandacht.
Eindelijk positief nieuws, je wordt eindelijk geholpen. Het heeft lang geduurd, maar morgen is het dan echt zo ver. Dan moet Juup© zonder jou weer naar huis vertrekken, maar dat zal hij ook wel overleven
Belangrijker is dat er eindelijk serieus verder gekeken wordt, en dat je niet met alleen wat medicijnen afgescheept wordt. Het is goed dat je continu iemand in de buurt hebt.
En met een paar anderen op een zaaltje is vast ook nog wel te overleven hoor... Je bent niet verplicht om sociaal te doen
Sterkte voor de komende tijd
Maar ik moet sterk zijn voor Juup©. En wat zal ik hem gaan missen. En Zito. Ik ben bang, bang voor de pijn die zal komen. Sta me voor de kast af te vragen of ik ook zakdoeken mee moet nemen. Allemaal van die banale dingen. Ik weet heus wel dat dit het eind van de wereld niet is, maar waarom voelt het dan zo?
2,5 á 3 weken, is dat werkelijk zo lang? En toch: ik moet wel, er voor mij geen andere weg meer. Ik ben op. Ik heb bewondering voor de beslissing die je genomen hebt, je laat zien dat je wilt vechten ! Je bent veel krachtiger dan je misschien van jezelf denkt ! Tuurlijk mag je nu even drempelvrees hebben, is heel normaal.
Doe je best en ga ervoor ! Je kunt het !
Liefs van Defender.
Ik heb nog nooit eerder gereageerd op je topic in R&P, simpelweg omdat ik er zelden kom.
Heb net 3 hele topics van je gelezen en ik heb nu een heel klein beeld vanw at je doormaakt.
Ik wil je heel sterkte wensen bij je opname en je garanderen dat je er weer bovenop komt meid. \
Je wilt het! dus je kan het!
Liefs,
Kayuk
[Dit bericht is gewijzigd door Kayuk op 09-10-2001 15:45]
quote:He meis, *nu is het dan zover* ,Je gaat beginnen
Op dinsdag 09 oktober 2001 15:15 schreef DuchessX het volgende:
Mijn tas is gepakt, pyjama erin, schone kleren mee, shampoo, washandjes...alles wat mee moest zit er in. Nog een half uur, en dan is het zover. Het enige dat ik al de hele dag kan bedenken is dat ik niet meer wil, niet meer durf. Ik ben zo bang!
Ik ben bang, bang voor de pijn die zal komen. Sta me voor de kast af te vragen of ik ook zakdoeken mee moet nemen. Allemaal van die banale dingen. Ik weet heus wel dat dit het eind van de wereld niet is, maar waarom voelt het dan zo?
aan de lange weg terug , de onderste tree van die hele hoge ladder sta jij nu op . en langzaam zul je naar boven klimmen . Maar je komt weer bovenaan
heel veel Succes/SterkteJeroen
Mocht er iemand zijn die een mailtje of e-card o.i.d. wil sturen om haar een hart onder de riem te steken, dan kan dat op het volgende adres;
piop@planet.nl
Het zou leuk zijn als ze zo af en toe eens een kaartje krijgt van mensen die hier ook met haar meeleven.
Groeten,
Juup©
bedankt juup en jij ook heel veel sterkte!
Juup, je bent een lieverd.
En met jou???
Dus dan maar hier: Veel sterkte voor jullie beiden!
Edit: Hmm, ik had het adres verkeerd ingetikt... Dus mailtje is onderweg .
Ik ben echt verrast hoeveel mensen er met ons meeleven en speciaal met DuchessX.
Ik krijg ook mailtjes en kaartjes van mensen die ik normaal niet zie posten of iig niet in R&P, en daar ben ik ook door verrast.
Bij deze nogmaals aan iedereen bedankt voor de steun.
Zo gauw DuchessX er aan toe is, zal zij zeker reageren.
Maar voorlopig is dat denk ik nog niet van toepassing.
Het gaat redelijk met haar.
Ze mag i.i.g. morgenochtend tot zondagavond naar huis, maar dan moet zij de gehele volgende week weer binnen zijn.
Ze komt veel tot rust, en zij (en ik ook) merkt dat dat een goede invloed heeft op haar gesteldheid.
Ze is er nog lang niet, maar het begin is er gelukkig.
Echt veel kun je ook nog niet zeggen na een kleine week, maar ze ziet nu al gelukkig een lichtpuntje.
Internetten zal tot het minimum, of geheel, beperkt worden i.v.m. de emoties die er bij vrij "kunnen" komen.
Wij gaan elke vrije minuut die wij samen hebben, met ontspannende dingen vullen.
Geen gestress, geen gehaast, geen MOETEN, nee gewoon RUST.
Ik waak er ook voor dat niemand haar belast met dingen die op dit moment niet goed zijn, maar dat moge duidelijk zijn.
Groetjes en nogmaals bedankt iedereen voor de hartelijk mails en kaartjes
Of ons gewoon 1x per week op de hoogte houden, zoiets?
quote:Ik probeer zowieso elke vrijdag iets te posten.
Op woensdag 17 oktober 2001 00:01 schreef Beatrice het volgende:
Juup kun je binnenkort nog eens posten hoe het met 'r is?
Of ons gewoon 1x per week op de hoogte houden, zoiets?
En ik post zeker iets als het belangrijk is
Vooralsnog, moet ze zeker nog twee weken in het ziekenhuis blijven, maar hopelijk wordt er deze week positief beslist over de vrijheden die ze krijgt.
Ze moet er nog wel blijven slapen en therapie volgen dan, maar elk stukje vrije tijd mag ze zelf indelen en kan ze gaan en staan waar ze wil (dus ook naar huis).
quote:Klinkt OK, ik hoop dat deze stijgende lijn zich voortzet en dat jullie samen nog heel veel leuke dingen mogen meemaken als dit allemaal achter de rug is. suc6
Op woensdag 17 oktober 2001 00:04 schreef Juup© het volgende:[..]
Ik probeer zowieso elke vrijdag iets te posten.
En ik post zeker iets als het belangrijk isVooralsnog, moet ze zeker nog twee weken in het ziekenhuis blijven, maar hopelijk wordt er deze week positief beslist over de vrijheden die ze krijgt.
Ze moet er nog wel blijven slapen en therapie volgen dan, maar elk stukje vrije tijd mag ze zelf indelen en kan ze gaan en staan waar ze wil (dus ook naar huis).
En hoe gaat het nu met jou, Juup? Ik kan me voorstellen dat het raar is alleen thuis te zijn, en even niet te hoeven zorgen, dat je de tijd voor jezelf hebt...ik hoop dat je niet teveel piekert...Nou, het alleberste voor jullie alletwee. Ik hoop dat DuchessX snel weer bij je thuis is en ze weer de lichtpuntjes in het leven kan vinden!
quote:Het gaat wel.
Op woensdag 17 oktober 2001 19:19 schreef Kelly het volgende:
Fijn te horen dat het beter gaat zeg! En ook goed dat ze nu al steeds even naar huis mag, is toch een goed teken!
En hoe gaat het nu met jou, Juup? Ik kan me voorstellen dat het raar is alleen thuis te zijn, en even niet te hoeven zorgen, dat je de tijd voor jezelf hebt...ik hoop dat je niet teveel piekert...Nou, het alleberste voor jullie alletwee. Ik hoop dat DuchessX snel weer bij je thuis is en ze weer de lichtpuntjes in het leven kan vinden!
Heb veel rust overdag, klus, wandel, en fiets veel.
Alleen de avonden zijn klote.
Oke Zito is er, maar ik mis DuchessX enorm.
Slapen zuigt ook al enorm want alleen is ook maar alleen en als je gewend bent om altijd samen te slapen dan is het onwennig als ze er niet is.
Maar daar komt allemaal verbetering in
quote:Hmmz, ik kan me goed voorstellen dat je je eenzaam voelt hoor! En dat je haar enorm mist...je hebt de afgelopen tijd zoveel meegemaakt en bent daardoor zo dicht bij elkaar gekomen...en dan nu ineens zo alleen... Sterkte ermee! En bedenk in moeilijke tijden dat dit is voor een goed doel!!! En dat het, wanneer je lief weer thuis is, alles extra speciaal is
Op woensdag 17 oktober 2001 23:41 schreef Juup© het volgende:[..]
Het gaat wel.
Heb veel rust overdag, klus, wandel, en fiets veel.
Alleen de avonden zijn klote.
Oke Zito is er, maar ik mis DuchessX enorm.
Slapen zuigt ook al enorm want alleen is ook maar alleen en als je gewend bent om altijd samen te slapen dan is het onwennig als ze er niet is.
Maar daar komt allemaal verbetering in
. En blijf altijd in gedachten houden dat je ze voor je liefje doorstaat. Ik hoop voor haar en voor jou dat de behandeling goed zal aanslaan. Als het dan allemaal voorbij is, of in ieder geval weer wat beter, zal het extra fijn worden voor jullie allebei.
Sterkte met 
en nog een voor Duch (en voor jou natuurlijk )
Ik heb niet echt de tijd een topic als deze van voor naar achter goed door te lezen, maar weet wel van anderen adhv telefoontjes wat er speelt.
Wil je DuchessX de hartelijke groeten van me doen en een dikke knuffel geven? En jij ook veel sterkte gewenst met de hele situatie uiteraard.
En ook al mis je DuchessX uiteraard enorm, wat is het lekker om een grote zachte lieve hond te hebben die je nimmer op de verkeerde momenten de verkeerde vragen kan stellen en er altijd voor je is he?
Sterkte beiden & your love will come through.
goed nieuws! 
Dinsdagavond krijg ik mijn ontslag van het ziekenhuis!
Ik ben zó blij! 
Iedereen heel erg bedankt voor alle lieve reacties, kaartjes, e-mails enzovoort!!!! Het heeft mij enorm gesteund.
De psychiater heeft mij aangemeld voor Psychotherapeutische Deeltijdbehandeling. Er is een wachtlijst voor, dus tot die tijd ga ik weer consulten nemen bij mijn psychologe.
Genoeg voor vandaag, een uitgebreid verslag komt, maar een andere keer, wanneer ik me wat sterker voel.
Liefs van DuchessX!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Wat een doorbraak.
Goed van je dat je doorgezet hebt.
Ik wens je veel sterkte en geluk in de komende periode.
Met vriendelijke groeten, NewBeatle.
quote:
Op zondag 28 oktober 2001 12:05 schreef DuchessX het volgende:
Liefs van DuchessX!
quote:Keigaaf!
Op zondag 28 oktober 2001 12:05 schreef DuchessX het volgende:
Dinsdagavond krijg ik mijn ontslag van het ziekenhuis!
Als je je door een ziekenhuis heen kunt slaan, is de rest een eitje
quote:Lieve DuchessX,
Op zondag 28 oktober 2001 12:05 schreef DuchessX het volgende:
Lieve FOK!kers,goed nieuws!
Dinsdagavond krijg ik mijn ontslag van het ziekenhuis!
Ik ben zó blij!Iedereen heel erg bedankt voor alle lieve reacties, kaartjes, e-mails enzovoort!!!!
De psychiater heeft mij aangemeld voor Psychotherapeutische Deeltijdbehandeling. Er is een wachtlijst voor, dus tot die tijd ga ik weer consulten nemen bij mijn psychologe.
Genoeg voor vandaag, een uitgebreid verslag komt, maar een andere keer, wanneer ik me wat sterker voel.
Liefs van DuchessX!
Wat een Geweldig nieuws !!
Ik ben superblij voor je zoals je ook in je
mailbox kan lezen
Sterkte bij het vervolg! en heel veel liefs
Ga zo door.
Groetjes van Pikakonijn
quote:Dat is echt goed nieuws!
Op zondag 28 oktober 2001 12:05 schreef DuchessX het volgende:
Lieve FOK!kers,goed nieuws!
Dinsdagavond krijg ik mijn ontslag van het ziekenhuis!
Ik ben zó blij!Iedereen heel erg bedankt voor alle lieve reacties, kaartjes, e-mails enzovoort!!!!
De psychiater heeft mij aangemeld voor Psychotherapeutische Deeltijdbehandeling. Er is een wachtlijst voor, dus tot die tijd ga ik weer consulten nemen bij mijn psychologe.
Genoeg voor vandaag, een uitgebreid verslag komt, maar een andere keer, wanneer ik me wat sterker voel.
Liefs van DuchessX!
Je gaat echt vooruit, maar er is nog een lange weg te gaan.
Sterkte, en ga zo door
Wat ben ik blij voor je!
quote:Euhh
Op zondag 28 oktober 2001 12:49 schreef YPPY het volgende:[..]
Keigaaf!
Als je je door een ziekenhuis heen kunt slaan, is de rest een eitje
Volgens de psychiater moet het ergste nog komen.
Maar dan is zij tenminste elke dag thuis na de therapie, en kan ik haar weer opvangen
Zoals Juup al zegt, je bent er nog niet, maar dat komt allemaal wel. Wanneer jij er aan toe bent. Heerlijk weer thuis bij Juup en Zito!
Lizardtattoo
quote:Fantastisch nieuws voor je meid!
Op zondag 28 oktober 2001 12:05 schreef DuchessX het volgende:
Lieve FOK!kers,goed nieuws!
Dinsdagavond krijg ik mijn ontslag van het ziekenhuis!
Ik ben zó blij!Iedereen heel erg bedankt voor alle lieve reacties, kaartjes, e-mails enzovoort!!!!
De psychiater heeft mij aangemeld voor Psychotherapeutische Deeltijdbehandeling. Er is een wachtlijst voor, dus tot die tijd ga ik weer consulten nemen bij mijn psychologe.
Genoeg voor vandaag, een uitgebreid verslag komt, maar een andere keer, wanneer ik me wat sterker voel.
Liefs van DuchessX!
Dat je maar snel weer beter mag worden en alle rust mag krijgen om tot jezelf te komen.
quote:oeps... iets te positief gedacht
Op zondag 28 oktober 2001 21:30 schreef Juup© het volgende:[..]
Euhh
Volgens de psychiater moet het ergste nog komen.
quote:Dat bedoel ik!
Maar dan is zij tenminste elke dag thuis na de therapie, en kan ik haar weer opvangen
echt goed! en ben blij voor jou en JUUPnu volhouden meissie en laat je niet meer tegenhouden
voor nu sterkte en suc6 de komende tijd
!!Veel sterkte aan jullie alle drie !!
Ik heb jullie beloofd het een en ander te vertellen maar dit zal nog even moeten wachten...
Wat fijn dat je weer thuis bent , en wat lekker voor je dat je nog een soort van dagbehandeling kan volgen om zo weer langzaam aan het thuis zijn te wennen
Sterkte !
Veel sterkte met het vervolg - een meid als jij komt er wel doorheen!
* Leef erg met je mee
Er zijn vreselijke lange wachtlijsten. De therapie duurt maximaal anderhalf jaar. Dit onder ogen ziend, vraag ik mij af hoe het verder moet met mijn baan. Als ik volgend jaar oktober niet werk, zal ik mijn ontslag krijgen (omdat ik dan aan mijn tweede jaar WAO begin). Financieel gaan wij er zo'n duizend gulden op achteruit. We kunnen dan nog wel alle rekeningen betalen, maar er zal niet zo veel geld overblijven om iets leuks te doen of te sparen. Laat staan de onvoorziene uitgaven. Misschien een huis huren voor negenhonderd gulden in plaats van iedere maand zo'n 1500 gulden kwijt te zijn aan hypotheek en de Vereniging van Eigenaren? Leuk bedacht maar de wachttijden om te huren zijn hier gigantisch lang en huren via een commercieel buro is erg duur. Loop ik nu te veel op de zaken vooruit of ben ik gewoon realistisch?
Het huilen staat mij nader dan het lachen, het zit allemaal zo enorm tegen. Ik voel me nu beter als voor de opname, dat is een ding dat zeker is, maar ik weet niet hoe ik me voel wanneer ik nog eens een half jaar moet wachten op de hulp die ik nodig heb met het vooruitzicht dat ik mijn baan verlies en ons leven er financieel een flink stuk op achteruit gaat! Hoe moet ik dat volhouden???
Sorry Juup© dat ik je teleurstel. Ik ben toch niet zo sterk als we dachten.
quote:eej lieve DuchessX,
Op woensdag 31 oktober 2001 19:11 schreef DuchessX het volgende:
De moed zakt me steeds verder in de schoenen. Ik heb gistermiddag te horen gekregen dat het nog wel een half jaar kan gaan duren eer ik terecht kan voor mijn therapie.
Dit onder ogen ziend, vraag ik mij af hoe het verder moet met mijn baan. Als ik volgend jaar oktober niet werk, zal ik mijn ontslag krijgen (omdat ik dan aan mijn tweede jaar WAO begin). Financieel gaan wij er zo'n duizend gulden op achteruit. We kunnen dan nog wel alle rekeningen betalen, maar er zal niet zo veel geld overblijven om iets leuks te doen of te sparen. Laat staan de onvoorziene uitgaven. Misschien een huis huren voor negenhonderd gulden in plaats van iedere maand zo'n 1500 gulden kwijt te zijn aan hypotheek en de Vereniging van Eigenaren? Leuk bedacht maar de wachttijden om te huren zijn hier gigantisch lang en huren via een commercieel buro is erg duur. Loop ik nu te veel op de zaken vooruit of ben ik gewoon realistisch?Het huilen staat mij nader dan het lachen, het zit allemaal zo enorm tegen. Ik voel me nu beter als voor de opname, dat is een ding dat zeker is, maar ik weet niet hoe ik me voel wanneer ik nog eens een half jaar moet wachten op de hulp die ik nodig heb met het vooruitzicht dat ik mijn baan verlies en ons leven er financieel een flink stuk op achteruit gaat! Hoe moet ik dat volhouden???
Sorry Juup© dat ik je teleurstel. Ik ben toch niet zo sterk als we dachten.
Een half jaar lijkt lang, maar gaat best wel snel!
en het zal misschien geen makkelijk half jaar worden,
maar je gaat het redden Weet ik zeker!!!. heel veel succes en sterkte!
jeroen
Een half jaar kan vreselijk lang zijn maar ook al klinkt het misschien heel wrang, je hebt iets om naar "uit te kijken".
Hou altijd de positieve gedachte vast dat je nu echt wel zo'n beetje op je dieptepunt zit en dat het dus alleen nog maar beter kan worden en bijna niet meer slechter.
quote:Lief lief meiske, wat enorm kut allemaal zeg!
Op woensdag 31 oktober 2001 19:11 schreef DuchessX het volgende:
De moed zakt me steeds verder in de schoenen. Ik heb gistermiddag te horen gekregen dat het nog wel een half jaar kan gaan duren eer ik terecht kan voor mijn therapie.
Dit onder ogen ziend, vraag ik mij af hoe het verder moet met mijn baan. Als ik volgend jaar oktober niet werk, zal ik mijn ontslag krijgen (omdat ik dan aan mijn tweede jaar WAO begin). Financieel gaan wij er zo'n duizend gulden op achteruit. We kunnen dan nog wel alle rekeningen betalen, maar er zal niet zo veel geld overblijven om iets leuks te doen of te sparen. Laat staan de onvoorziene uitgaven. Misschien een huis huren voor negenhonderd gulden in plaats van iedere maand zo'n 1500 gulden kwijt te zijn aan hypotheek en de Vereniging van Eigenaren? Leuk bedacht maar de wachttijden om te huren zijn hier gigantisch lang en huren via een commercieel buro is erg duur. Loop ik nu te veel op de zaken vooruit of ben ik gewoon realistisch?Het huilen staat mij nader dan het lachen, het zit allemaal zo enorm tegen. Ik voel me nu beter als voor de opname, dat is een ding dat zeker is, maar ik weet niet hoe ik me voel wanneer ik nog eens een half jaar moet wachten op de hulp die ik nodig heb met het vooruitzicht dat ik mijn baan verlies en ons leven er financieel een flink stuk op achteruit gaat! Hoe moet ik dat volhouden???
Sorry Juup© dat ik je teleurstel. Ik ben toch niet zo sterk als we dachten.
Is er geen andere oplossing voor jullie?? Ik weet niet goed wat ik allemaal zeggen moet alleen dat ik heel veel aan jullie denk en dat ik vreselijk met jullie meeleef. en anderen bieden je hulp en je pakt het niet op waar door je je nog kutter gaat voelen
ik kan je dit zeggen
blijf zo dicht mogelijk bij jezelf zet je verstand op nul en slaap veel....
geef je maar over meer kan je toch niet....
en 1 ding blijf PRATEN!
sterkte joh
Haat, woede, verdriet en haat jegens mij zelf. Dat doet pijn en ik kan het niet meer terugstoppen van waar zij dat vandaan getrokken hebben. En dan hebben ze enkel de top van de ijsberg nog maar blootgelegd! Ik ga vandaag, nu ik nog in dagtherapie ben (tot en met vrijdag en dan is het afgelopen), vragen hoe ik hier mee om moet gaan. Ik voel me er zo negatief door, ben bang dat ik me weer ga voelen als voor de opname maar dan nog eens met als extra de nieuwe losgemaakte gevoelens. En dat wíl ik niet!!! Wat is Nederland toch een kloteland! Achterlijk dat ze me nu weer laten zitten met mijn trauma's en rotgevoelens, fijn een lange tijd wachten tot er weer hulp voor mij is! Dat is toch niet normaal???? quote:PRAAT met de therapeuten van het ziekenhuis hierover Duch!!!! Zij kunnen het beste inschatten of jij met spoed op de wachtlijst moet komen voor psychotherapie of dat ze een andere oplossing hebben!!!!!
Op donderdag 01 november 2001 08:00 schreef DuchessX het volgende:
De therapeuten hebben iets getriggerd, aangewakkerd en ik voel me hier zeer slecht bij. Wat ik jarenlang zorgvuldig verstopt had, hebben zij nu een beetje blootgelegd. Vervolgens moet ik erg lang wachten op vervolgtherapie.
Hartstikke fijn maar wat doe ik met die gevoelens?????
En ik vind het zeker NIET normaal en ook niet kunnen in jouw geval om een half jaar stuurloos rond te dobberen voor er weer therapie beschikbaar is!! Ik hoop dan ook maar dat hier sprake is van een vergissing!!!! Laat je me aub snel weten hoe en wat???
Kus, ER
(ook voor Juup en zito)quote:Nee, Duchess dat is (godverdomme, sorry) niet normaal!!
Op donderdag 01 november 2001 08:00 schreef DuchessX het volgende:
Nu ik thuis ben merk ik dat die gevoelens er 'onafgemaakt' bij liggen. De therapeuten hebben iets getriggerd, aangewakkerd en ik voel me hier zeer slecht bij. Wat ik jarenlang zorgvuldig verstopt had, hebben zij nu een beetje blootgelegd. Vervolgens moet ik erg lang wachten op vervolgtherapie.Wat is Nederland toch een kloteland! Achterlijk dat ze me nu weer laten zitten met mijn trauma's en rotgevoelens, fijn een lange tijd wachten tot er weer hulp voor mij is! Dat is toch niet normaal????
Wat een ambtenarij zeg!
Ik word enorm boos als ik zoiets lees. Het is precies hetzelfde als een onafgemaakte operatie. Ze snijden je open en lopen vervolgens weg van de operatietafel omdat dat "zo in de papieren staat" en jij loopt vervolgens met een niet gehechte wond rond. zoek het maar uit! Dit is gebeurd met jou, maar dan geestelijk. Dit kunnen ze toch niet maken?*zucht moedeloos*
Nu zit je gelukkig wel in dagtherapie en ik zou het echt even bij ze aankaarten hoor. Hier moet je niet mee rond blijven lopen. Iets "triggeren" en dan maar aan laten sudderen is totaal niet verantwoord. Ik snap echt niet dat er zo mee omgegaan wordt.
Nou, ik wens i.i.g. je veel succes bij het "recht trekken" van deze onafgemaakte therapie.
Laat niet over je heen lopen, zou ik zeggen.
Sterkte.
We horen zeker wel weer hoe het verdere verloop is?
quote:ECHT WEL!!
Op woensdag 31 oktober 2001 19:11 schreef DuchessX het volgende:
Ik ben toch niet zo sterk als we dachten.
je komt er wel hoor!!
[Dit bericht is gewijzigd door hoogl298 op 01-11-2001 22:46]
Veel sterkte en ik ben blij dat het in ieder geval al iets beter met je gaat
Vandaag was een heel zware dag in het ziekenhuis. Ze hebben me drie weken lopen pushen en triggeren om de deur naar mijn verleden te openen. Nu ik door die deur die nu eindelijk op een kier staat steeds meer pijn, woede en verdriet ervaar (ik heb al de hele dag huilbuien en dat is erg bijzonder voor mij, ik toon nooit dergelijke gevoelens waar anderen bij zijn maar nu kon ik niet anders, het ging geheel vanzelf), krijg ik vanmiddag in therapie de opmerking dat ik niet in het verleden moet leven.
Dat ik BLIJ moet zijn met de gevoelens die naar boven komen. Maar ik kan er pas blij mee zijn als ik het verwerkt heb, als ik trots op mezelf kan zijn. Nu heb ik er niets aan als ze mij daar niet verder mee helpen! Wat is dit voor een raar beleid???? Wat willen ze nou van me???? Hier word ik echt superwanhopig van! Jezus straks zit ik weer zwaar depressief thuis!
quote:Daarom ben ik dus ook met mijn opleiding maatschappelijk werk gestopt, ik geloof er gewoonweg niet in dat het geforceerde bovenhalen van weggestopte gevoelens goed is voor een mens..je geest stopt die dingen niet voor niets weg, en als je eraan toen bent komt dat vanmzelf wel weer naar boven imo. Dat gepeur en gegraaf kan niet goed zijn!!
Op donderdag 01 november 2001 16:29 schreef DuchessX het volgende:
Nog heel even dit:
Vandaag was een heel zware dag in het ziekenhuis. Ze hebben me drie weken lopen pushen en triggeren om de deur naar mijn verleden te openen. Nu ik door die deur die nu eindelijk op een kier staat steeds meer pijn, woede en verdriet ervaar (ik heb al de hele dag huilbuien en dat is erg bijzonder voor mij, ik toon nooit dergelijke gevoelens waar anderen bij zijn maar nu kon ik niet anders, het ging geheel vanzelf), krijg ik vanmiddag in therapie de opmerking dat ik niet in het verleden moet leven.
Dat ik BLIJ moet zijn met de gevoelens die naar boven komen. Maar ik kan er pas blij mee zijn als ik het verwerkt heb, als ik trots op mezelf kan zijn. Nu heb ik er niets aan als ze mij daar niet verder mee helpen! Wat is dit voor een raar beleid???? Wat willen ze nou van me???? Hier word ik echt superwanhopig van! Jezus straks zit ik weer zwaar depressief thuis!
Sterkte lieve meid !
quote:Ik heb ambulante hulp nodig, geen ziekenhuis. De opname op de PAAZ-afdeling was enkel omdat het een crisisgeval was. Is de ergste crisis voorbij, ga je weer naar huis en krijg je 'nazorg'. Helaas moet ik nog erg lang wachten op deze nazorg.
Op donderdag 01 november 2001 15:21 schreef Stylie het volgende:
Is er geen ander ziekenhuis waar je naar toe kunt want als je nog een half jaar thuis blijft zitten dan ben je weer terug bij af ( of waarschijnlijk in ieder geval niet ver daar vandaan) Het is niet normaal dat je zo lang moet wachten.Veel sterkte en ik ben blij dat het in ieder geval al iets beter met je gaat
quote:DuchessX, ik ken je verder niet (en jij mij niet), maar als ik je stukjes lees raakt het me.. En dat gebeurdt me echt zelden tot nooit... Uit wat ik lees maak ik op dat je een geweldige vrouw bent. Ik wens jou (en Juup) heel veel succes de komende tijd...
Op donderdag 01 november 2001 17:11 schreef DuchessX het volgende:[..]
Ik heb ambulante hulp nodig, geen ziekenhuis. De opname op de PAAZ-afdeling was enkel omdat het een crisisgeval was. Is de ergste crisis voorbij, ga je weer naar huis en krijg je 'nazorg'. Helaas moet ik nog erg lang wachten op deze nazorg.
Het is erg jammer dat je zo lang moet wachten op de nazorg.
*knuf* toch weet ik dat je je door deze zeer zware periode heen gaat slepen, Misschien gaat het langzaam , en samen met veel verdriet , woede,agressie , of dingen die je niet wilt. Maar hier komen jij en Juup Samen uit .
je bent een geweldige vrouw, je zet door en toont moed.
Lieverd , ik wou dat ik je verder kon helpen maar helaas ben ik niet in die positie.
Hele dikke en knuffel
Jeroen
quote:Bedankt lieve Joene...
Op donderdag 01 november 2001 17:20 schreef Joene het volgende:
Lieve duchessX,
Het is erg jammer dat je zo lang moet wachten op de nazorg.
*knuf* toch weet ik dat je je door deze zeer zware periode heen gaat slepen, Misschien gaat het langzaam , en samen met veel verdriet , woede,agressie , of dingen die je niet wilt. Maar hier komen jij en Juup Samen uit .je bent een geweldige vrouw, je zet door en toont moed.
Lieverd , ik wou dat ik je verder kon helpen maar helaas ben ik niet in die positie.Hele dikke
Jeroen
Mag ik even tegen jouw schouders aan huilen...?? *snifferdesnif* HET IS GEWOON NIET EERLIJK!!!!!!!! Ik heb toch ook niet om die rotgevoelens en zo'n rot-verleden gevraagd?! Het enig dat ik wil, is de pijn voorbij. Gelukkig worden, net als ieder ander....
quote:Lieve DuchessX,
Op donderdag 01 november 2001 17:26 schreef DuchessX het volgende:[..]
Bedankt lieve Joene...
HET IS GEWOON NIET EERLIJK!!!!!!!! Ik heb toch ook niet om die rotgevoelens en zo'n rot-verleden gevraagd?! Het enig dat ik wil, is de pijn voorbij. Gelukkig worden, net als ieder ander....
Tuurlijk mag je even uithuilen
en neej je hebt niet gevraagt om een rotgevoel en een rotverleden , feit is alleen dat je het wel allemaal hebt meegemaakt
Lieverd, Tuurlijk verdien je net zoveel geluk als ieder ander. *zet nu even positieve pet op bij duchessX* , Lieverd echt !! Ook voor jou komt het geluk en die ene dag waar je nu zo naar uitkijkt dat je zegt ik Ben gelukkig .
*edit* wat ik hier zei was te prive.
Lieverd ...Nogmaals heel heel veel succes , sterkte , en liefs
jeroen
quote:Dat begrijp ik maar ergens anders in de buurt zal er toch ook wel iets zijn waar ze nazorg hebben ( een ander ziekenhuis?) zo bedoelde ik het meer.
Op donderdag 01 november 2001 17:11 schreef DuchessX het volgende:[..]
Ik heb ambulante hulp nodig, geen ziekenhuis. De opname op de PAAZ-afdeling was enkel omdat het een crisisgeval was. Is de ergste crisis voorbij, ga je weer naar huis en krijg je 'nazorg'. Helaas moet ik nog erg lang wachten op deze nazorg.
quote:Duch, ik weet niet waar je verzekerd bent tegen ziektekosten, maar vaak hebben die een soort van helpdesk om mensen van wachtlijsten af te krijgen, uit die hoek kun je dus ook hulp verwachten. Neem eens contact op met de adviserend geneeskundige van het ziekenfonds of de particuliere maatschappij waar je verzekerd bent!
Op donderdag 01 november 2001 17:18 schreef DuchessX het volgende:
Juup© heeft contact opgenomen met de instantie (GGZE, voorheen RIAGG) welke de psychotherapie voor haar rekening neemt. En wat blijkt? Schrijft de psychiater of huisarts een brief dat je met spoed hulp nodig hebt, dan word je wat meer naar voren geschoven op de wachtlijst. Onze volgende stap is dan ook een afspraak bij de huisarts, om na te gaan of hij een spoedverwijzing wilt schrijven zodat ik in ieder geval geen half jaar hoef te wachten.
Ik hoop zeker dat je snel aan de beurt bent
Maar ik heb toch een opmerking, heeft niet iedereen die hulp nodig heeft dit ook op korte termijn nodig Wat ik bedoel te zeggen is dat het gewoon belachelijk is dat mensen als ze er eenmaal aan toe geven dat ze hulp nodig hebben ( en ik weet uit ervaring, dat dit al een hele stap is die veel tijd kost)dat ze op een wachtlijst moeten. Er zou gewoon helemaal geen wachtlijst voor geestelijke (en ook eigenlijk niet voor lichamelijke) hulp moeten zijn
Om écht geholpen te worden moet je voor jezelf opkomen, en dat is nou juist hetgene wat je tijdens een depressie niet kan..
Ga alsjeblieft niet, hoe moeilijk ook, alle deurtjes die je net hebt geopend weer dichtgooien. Probeer via je huisarts aan een spoedverklaring te komen, zoek uit of je verzekering andere vormen van therapie vergoedt, en blijf praten!
Heel veel sterkte meid, ik zal aan je denken..
Geachte mevrouw XXXXXXXX,
Naar aanleiding van uw verzoek om informatie betreffende uw aanmelding bij de GGzE kan ik u het volgende mededelen.
Uit uw e-mail begrijp ik dat u aangemeld gaat worden voor psychotherapeutische deeltijdbehandeling (cognitieve gedragstherapie/psychodynamische therapie te XXXXXX X). Wij hebben op dit moment geen wachtlijst. Uw psychiater kan de aanmeldbrief sturen aan XXXXXX XXXXXX XXXXX, t.a.v. XXX. Als daarin duidelijk vermeld staat dat u verwezen wordt naar het Psychotherapeutisch Dagcentrum, wordt de brief na aanmelding direct doorgestuurd naar ons en zullen wij u op korte termijn uitnodigen voor een eerste intakegesprek.
Hartelijke groeten,
XXXXXX XXXXXXXXXX
Secretaresse Specialitische Psychotherapie
Tel.: 040-XXXXXXX
Ik durf nog niet blij te zijn maar oh wat zou het geweldig zijn als ik toch binnenkort zou kunnen beginnen met therapieën...
In ieder geval heeft mijn huisarts ook een brief gemaakt voor het GGZE dat ze mij in geen geval een half jaar moeten laten wachten....
veel succes en sterkte
quote:
Op donderdag 01 november 2001 08:00 schreef DuchessX het volgende:
Tijdens de opname in het ziekenhuis hebben ze tijdens de therapieën veel van mijn negatieve gevoelens aangestipt. Nu ik thuis ben merk ik dat die gevoelens er 'onafgemaakt' bij liggen. De therapeuten hebben iets getriggerd, aangewakkerd en ik voel me hier zeer slecht bij. Wat ik jarenlang zorgvuldig verstopt had, hebben zij nu een beetje blootgelegd. Vervolgens moet ik erg lang wachten op vervolgtherapie. Hartstikke fijn maar wat doe ik met die gevoelens?????
Dat heb ik ook, dingen die er nog steeds zijn, maar idd niet afgemaakt... Ik was ermee begonnen, maar door de situatie niet af kunnen maken, en loop er ondertussen alweer ruim half jaar mee. Wat verschrikkelijk meis. Zeker nu is het moeilijk om de moed te bewaren, maar probeer het wel... Zat mensen die het je gunnen
quote:Lieve Lieve DuchessX,
Op dinsdag 06 november 2001 10:03 schreef DuchessX het volgende:
Ik snap er niets meer van. Juup© heeft vrijdag gebeld mewt het GGZE en toen was er nog een wachtlijst voor Psychotherapie, ik heb ze gemaild en daarop ontving ik het volgende mailtje:Geachte mevrouw XXXXXXXX,
Naar aanleiding van uw verzoek om informatie betreffende uw aanmelding bij de GGzE kan ik u het volgende mededelen.
Uit uw e-mail begrijp ik dat u aangemeld gaat worden voor psychotherapeutische deeltijdbehandeling (cognitieve gedragstherapie/psychodynamische therapie te XXXXXX X). Wij hebben op dit moment geen wachtlijst. Uw psychiater kan de aanmeldbrief sturen aan XXXXXX XXXXXX XXXXX, t.a.v. XXX. Als daarin duidelijk vermeld staat dat u verwezen wordt naar het Psychotherapeutisch Dagcentrum, wordt de brief na aanmelding direct doorgestuurd naar ons en zullen wij u op korte termijn uitnodigen voor een eerste intakegesprek.Hartelijke groeten,
XXXXXX XXXXXXXXXX
Secretaresse Specialitische Psychotherapie
Tel.: 040-XXXXXXXIk durf nog niet blij te zijn maar oh wat zou het geweldig zijn als ik toch binnenkort zou kunnen beginnen met therapieën...
In ieder geval heeft mijn huisarts ook een brief gemaakt voor het GGZE dat ze mij in geen geval een half jaar moeten laten wachten....
Wat zou dit ontzettend fijn voor je zijn als je
therapie zou kunnen volgen .
en wat Fijn dat je huisarts ook met je mee werkt zeg.
Lieverd , Het liefst zou ik even naar je toe komen en je een succes Knuffel geven .
Liefs
jeroen
Keep up the good work Duchess. Je hebt een goede start gemaakt. Ws zal het je nog veel tijd, tranen, pijn, moeite en doorzettingsvermogen kosten om er helemaal bovenop te komen. Wederom veel sterkte toegewenst!
Wat zou het geweldig zijn als je binnenkort een intake gesprek kunt hebben. Er zijn zoveel wachtlijsten dat ze zelf kennelijk niet meer weten welke afdelingen er al dan niet een hebben. Het ergste is dat uitgerekend jij daarmee geconfronteerd wordt. Maar er gloort hoop en waar hoop is, is een kans.
Een x-aantal posts terug verontschuldigde je om het feit dat je niet zo sterk bent als jij en Juup dachten. Onzin, je bent juist hardstikke sterk dat je ermee omgaat zoals je dat doet.
Ik bewonder je echt!
Knuffel,
* Little me
Nogmaals heel veel succes..
Succes !!!
Spliffunk
Mijn aanmelding is eindelijk binnen bij de afdeling Psychotherapie van het GGZE, ik hoop in januari te kunnen beginnen. Nu het dichterbij komt, lijkt het me steeds enger. Ik kom dan toch in een groep waarin men elkaar al kent, waarin men al een bepaalde band heeft met elkaar en dan ben ik de nieuweling. Maar ik probeer er niet te veel op vooruit te lopen, die therapie is gewoon nodig.
Ik heb de laatste tijd vaak last van boosheid en woede. Volgens de psycholoog een heel goed teken, hoewel ik er zelf helemaal niet blij mee ben en voor mijn partner is het ook niet echt leuk wanneer ik opvliegend en onredelijk ben. Ik hoop in therapie met die woede te leren omgaan en er een uitlaatklep voor te vinden.
Nog maar even volhouden dus...
ik hoop heel erg voor je dat in januari mag beginnen, hoe moeilijk het ook kan zijn, je komt er veel sterker uit. (hebben we het al eens over gehad).
Het is iets wat maakt dat jezelf leert kennen, je gevoelens op een plek kan zetten en alle woede en gevoelens van vroeger kan verwerken.
Die boosheid en woede is misschien niet leuk, maar het is wel goed dat het eruit komt. Alles wat je al die jaren opgeslagen hebt komt er nu uit en wees blij, er is maar zoveel wat iemand op kan slaan hoor.
Liefs van mij.
quote:He Prachtmens
Op maandag 10 december 2001 16:24 schreef DuchessX het volgende:
Eindelijk kon ik vandaag terecht bij mijn psychologe, het was alweer een hele tijd geleden (vóór de opname), Ik merkte dat ik echt behoefte had om te praten over de dingen die me dwarszitten en die mij bezig houden.Mijn aanmelding is eindelijk binnen bij de afdeling Psychotherapie van het GGZE, ik hoop in januari te kunnen beginnen. Nu het dichterbij komt, lijkt het me steeds enger. Ik kom dan toch in een groep waarin men elkaar al kent, waarin men al een bepaalde band heeft met elkaar en dan ben ik de nieuweling. Maar ik probeer er niet te veel op vooruit te lopen, die therapie is gewoon nodig.
Ik heb de laatste tijd vaak last van boosheid en woede. Volgens de psycholoog een heel goed teken, hoewel ik er zelf helemaal niet blij mee ben en voor mijn partner is het ook niet echt leuk wanneer ik opvliegend en onredelijk ben.
Nog maar even volhouden dus...
Ik hoop dat wanneer je straks de therapie krijgt je leert je boosheid en woede onder controlle te krijgen ,maar dat gaat vast lukken .
Probeer het lekker positief in te zien , en kijk is naar al wat je al bereikt sinds de ziekenhuis opname .
Lieverd , heel veel sterkte en Succes de komende periode(s)
Liefs jeroen
en nu nog de woorden kunnen vinden die mijn gevoel omzetten in concrete begrippen
Het ziek zijn, het niet kunnen werken, voelt als een straf. Ik voel me minderwaardig omdat ik niet kan meedraaien met het werkende deel van de maatschappij. Terwijl ik er niet om gevraagd heb om zo lang ziek te zijn. Het ziek zijn heeft ook financiële consequenties. Nadelige welteverstaan. En dat is ook logisch, anders zou heel Nederland ziek thuis zitten in plaats van aan het werk te zijn. Maar toch voelt het als een straf. Tevens denk ik vaak dat men mij vergeten is op mijn werk. Geen beterschapskaartjes, geen verjaardagskaartje, geen uitnodiging voor een borrel of een afdelingsuitstapje. Geen uitnodiging voor de kerstborrel en geen kerstpakket voor mij. Ik heb er ook niet voor gekozen om ziek te zijn. Organisatorisch gezien, ben ik vergeten, hoor ik er niet meer bij. Er zijn nog maar een paar collega's die af en toe en mailtje sturen. Ik snap wel dat iedereen het druk heeft en zijn eigen leven heeft, maar toch doet dit pijn. Het voelt als een straf. Maar zo is het leven, zo zijn de regels. Het is niet anders.
Wanneer ik voor 4 oktober 2002 niet (deels) beter ben, zal ik ontslagen worden. Ik weet dat ze een limiet, een grens stellen. Dat moet wel. Maar het legt op mij een druk om dan weer beter te moeten zijn. Ik wil wel, maar heb ook de tijd nodig om te herstellen.
Ik hoop in januari eindelijk te kunnen beginnen met therapie. Die therapie duurt drie of 4 dagen per week. 6 uur per dag. Ik heb gehoord en gelezen dat je moet rekenen op 1 á 2 jaar therapie. 
Ik hoop dat ik een uitzondering op de regel ben en dat ik met een half jaar klaar ben, beter ben. Daarnaast wil ik, als de therapie eenmaal een beetje loopt, proberen om op therapeutische basis die andere 2 dagen in de week te werken.
Ik wil zo graag en zoveel, maar ik kan mezelf niet de garantie geven dat het ook allemaal gaat lukken. Dat frustreert mij. Ik heb geen zicht op hoe het mij in therapie zal vergaan. Daarbij vind ik weer gaan werken zó eng. Ik ben dingen verleerd, er is een hoop veranderd, er zitten weer nieuwe mensen, nieuwe managers en projectleiders die ik niet ken en die mij niet kennen. Collega's moeten weer aan mij wennen en ik aan hen. Welke houding dien ik mezelf te geven? Wat zeg ik als ze vragen waarom ik zo lang ziek ben geweest? Moet ik het begrip 'depressie' weer gaan verdedigen? Moet ik gaan verantwoorden waarom ik ziek ben geweest? Begrijpt men het wel? Zoveel vragen...
Ik heb om begeleiding gevraagd bij het reïntegreren, dat maakt het wat minder eng.
Maar toch...op het moment heb ik zoveel aan mijn hoofd, het lijkt of alle gevoelens tegelijk komen, gevoelens omtrent mezelf, therapie, werk. Ik heb geen idee wat ik kan verwachten en of het allemaal gaat lopen zoals ik wíl dat het gaat lopen. En dat is dus wat mij enorm frustreert en mij 'snachts wakker doet liggen, waar ik over droom en heel erg mee bezig ben.
ik wordt altijd stil als ik lees hoe ellendig jij je voelt.
Maar heb bewondering voor de manier waarop je Hulp zoekt en toch weer het positieve naar buiten probeert te laten komen.
Ik moet nu zoeken naar woorden om duidelijk te maken wat ik wil zeggen .
Lieve DuchessX, Ik hoop echt dat de Therapie je zal helpen . En het Hoeft niet snel , Liever lang en goed dan met een halfjaar en half af. reintergreren in de "maatschappij" zoals mensen dat met een mooi woord noemen . Zal denk ik even wennen zijn maar Leuk, Weer wat COllega's om je heen , weer wat intresses delen met mensen .
Weer wat om over te praten ,Thuis weer is lekker kunnen klagen wat voor K*tdag je wel niet had op je werk .
Tuurlijk zullen er collega's zijn die niet begrijpen dat je zolang Ziek bent geweest , Maar dat zijn mensen zonder Begrip of inlevingsvermogen.
Lieverd ik wens je Alle geluk , Liefde, en vooral Gezondheid en zekerheid toe die je maar kan krijgen.
Succes en Sterkte
Maak er wat van!
jeroen
quote:*knuffelt Joene*
Op vrijdag 21 december 2001 12:04 schreef Joene het volgende:[Lieve reactie van JoenePoene
Dankje lieve Joene voor je lieve reactie...
Bedankt dat je er altijd voor mij bent en altijd weer naar mij luistert en ook de moeite neemt om te reageren.
quote:Graag gedaan
Op vrijdag 21 december 2001 12:12 schreef DuchessX het volgende:[..]
*knuffelt Joene*
Dankje lieve Joene voor je lieve reactie...
Bedankt dat je er altijd voor mij bent en altijd weer naar mij luistert en ook de moeite neemt om te reageren.
*Knufffff*
Je weet echt heel goed te omschrijven hoe je je voelt onder al deze omstandigheden. Dat is knap.
Ik snap heel goed hoe je je voelt, minderwaardig en vergeten. Dat doet gewoon heel erg veel pijn en geeft best veel verdriet. Wat je omschrijft als straf, ik weet dat dat zo voelt. Je hebt niet om deze klote toestanden gevraagd en aan alle kanten ben je er de dupe van.
Van je werk is ook heel moeilijk, en begrijpbaar aan de andere kant. Dat zie je gelukkig zelf ook in. Hoe pijnlijk dat ook is.
Ik hoop heel erg voor je dat je zo snel mogelijk met je therapie mag en kan beginnen, en alhoewel het best heel confronterend zal zijn, hoop ik ook voor je dat je er heel sterk uit terug komt. Dat kan, ik weet het!
Sowieso moet je je eerst concentreren op je eigen herstel en daarna kan je pas gaan denken aan werken op therapeutische basis. Ik hoop dat ze je ook duidelijkheid kunnen geven over hoelang ze verwachten dat je therapie proces gaat duren. Hoewel dat natuurlijk nooit met zekerheid te zeggen is.
Heel veel sterkte, dikke knuffel en liefs van mij.
Je weet me te vinden he?
quote:Ik kan me hier alleen maar bij aansluiten. DuchessX, je voelt vanzelf wel wanneer je weer (op therapeutische basis) kan werken, das nu denk ik nog helemaal niet aan de orde. Laat het los, je wordt er alleen maar onrustig en verdrietig van. Dat je je baan zou verliezen; als het zo is, dan moet het maar. Niet leuk, maar niet het einde van de wereld. Als je je baan kan behouden, das dan mooi meegenomen, maar bedenk dat dat peanuts is t.o.v. het hebben van een goede gezondheid. Sowieso moet je helemaal opnieuw beginnen, opnieuw je grenzen leren kennen en stellen. Dat valt allemaal niet mee. Maar bedenk dat je de enigste niet bent. Qua achteruitgaan op je inkomen; ook ik ben er ruim 1000 piek per maand op achteruit gegaan, temeer omdat ik niet volledig ben afgekeurd, maar het boeit me nu niks, al hebben we niet de last van een hypoheek ofzo, we wonen nog in een huurwoning. Ik weet niet of jullie verzekerd zijn ofzo, tegen het WAO-gat
Op vrijdag 21 december 2001 12:22 schreef DarkElf het volgende:
Sowieso moet je je eerst concentreren op je eigen herstel en daarna kan je pas gaan denken aan werken op therapeutische basis.
of hoe dat ook heet. Pas desnoods de hypotheek aan ofzo, dat de maandlasten wat omlaag gaan, voor zover dat mogelijk is. Ik kan natuurlijk gewoon gaan werken, maar ik doe nu vrijwilligerswerk omdat ik dat beter voor mezelf vind. Ik heb van tevoren daar alles uitgelegd, gezegd wat ik nodig had (kleine groep mensen waarmee je samenwerkt, op deze mensen aan kunnen, sfeer erg belangrijk voor mij, eigen tempo, enz.) Ik kreeg alle begrip en steun, wel een geluk natuurlijk. Het werk vind ik leuk, geeft me energie. Dingen die voor mij nu heel belangrijk zijn en daarom bittere noodzaak om dat aan te geven, zowel op de werkvloer als de uitkeringsinstantie. Als er één ding is wat ik geleerd heb van mijn depressie, is het wel om m'n grenzen keihard te stellen; gezondheid boven alles. Ook boven geld, je baan, of wat andere mensen van je denken. En nee, das niet altijd makkelijk. Je weet niet altijd waar je eigen grens ligt, ik moest ook opnieuw leren vóelen. Dat laatste moet jij misschien ook wel. Zet 'm op, alles komt goed maar het heeft nou eenmaal tijd nodig. Succes!
Ik ben mijn spullen bij elkaar aan het zoeken samen met Juup© en dan kom ik hier nooit meer.
Fijn dat ik mijn manager ook nog tegen kwam, hij zei zelfs 'hallo' en dat was dan ook alles
Tot thuis
quote:Hij zal zich geen houding weten te geven. Als het een aardige, attente man was geweest, was eea sowieso heel anders verlopen.
Op dinsdag 24 december 2002 16:13 schreef DuchessX het volgende:
Fijn dat ik mijn manager ook nog tegen kwam, hij zei zelfs 'hallo'
Wat had je dan verwacht? Dat hij excuses kwam maken, je om je nek vloog?
Duch, sta erboven. Je bent kwaad en terecht. Maar ga geen wrok ontwikkelen, daar word je zo zuur van.
Fijne feestdagen met je mannetje .
quote:Helemaal mee eens, onthou gewoon dat het hartstikke goed is dat je zélf ernaar toe bent gegaan, groot vertoon van ruggegraat m.i.
Op dinsdag 24 december 2002 16:23 schreef Moonah het volgende:[..]
Wat had je dan verwacht? Dat hij excuses kwam maken, je om je nek vloog?
Duch, sta erboven. Je bent kwaad en terecht. Maar ga geen wrok ontwikkelen, daar word je zo zuur van.Fijne feestdagen met je mannetje
Liefs DE en fijne, warme dagen wens ik je toe.
quote:Ehh, wat DarkElf zoveel beter weet te verwoorden, daar sluit ik me bij aan. Ik heb even door dit (voor mij als newbie zijnde
Op dinsdag 24 december 2002 16:58 schreef DarkElf het volgende:
Helemaal mee eens, onthou gewoon dat het hartstikke goed is dat je zélf ernaar toe bent gegaan, groot vertoon van ruggegraat m.i.Liefs DE en fijne, warme dagen wens ik je toe.
) bericht gelezen en WOW! wat heb jij veel meegemaakt dit jaar en yes!! wat ben jij daar sterker uit gekomen.
Ik heb helemaal in het verkeerde topic gepost
Maar goed ik wilde het persé doen, vanaf daar. Soort eindritueel ofzo.
En morgen ga ik fijn kerstmis vieren!
quote:Ik hoop dat je een fijne kerst hebt,
Op dinsdag 24 december 2002 17:56 schreef DuchessX het volgende:
Bedankt voor jullie reactiesIk heb helemaal in het verkeerde topic gepost
Maar goed ik wilde het persé doen, vanaf daar. Soort eindritueel ofzo.
En morgen ga ik fijn kerstmis vieren!
samen met Juup, lieve DuchessX
Wolkje