F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Mijn vriend en ik zijn vanmorgen echt SUPER geschrokken. We hoorden vanuit de woonkamer gegil en gekrijs van onze poezen (moederpoes en kitten van 9 weken). Ik ben toen snel naar de woonkamer gelopen om te kijken wat er aan de hand was (ik dacht 1st dat slechts 1 poes in paniek was omdat ze vastzat ofzo), en toen trof ik twee hevig vechtende poezen aan
Het was zelfs zo erg dat ze beiden aan het plassen en poepen waren van angst en dat toen ik ze uit elkaar wilde halen eerst de kater ook nog werd aangevallen door de poes en toen ik haar bij de nekvel greep zelf ook nog bijna een beet kreeg!
Daarna hebben we de poezen apart gezet, en dan de kater bij het kitten. De poes was al heel snel weer tot rust gekomen en begon weer te spinnen als je haar aaide. Het kitten was echter opeens super bang van alles en had ook een tranend oogje en een wondje aan de poot (echt zielig) , toen we vanmorgen weggingen wilde ze ook n iet dat we weggingen en zagen we haar nog springen bij de deur zodat ze ons door het raampje kon zien. Echt heel naar.
Ik heb de dierenarts al gebeld en het zou incidenteel kunnen zijn (erg geschrokken van iets, paniek om iets anders), maar het zou ook kunnen dat de moeder rivaliteit krijgt mnet het kitten en wil dat het op eigen benen gaat staan (in de natuur zou ze dan dus haar eigen territorium moeten gaan zoeken). Maar ik vind 9 weken toch wel erg vroeg voor zoiets. Ik dacht dat zoiets pas zou gebeuren als ze een half jaar zou zijn.
En dat terwijl we best rustige en zachtaardige katten hebben (brits kortharen) en er anders nooit ruzie in huis is!
Iemand ervaring mee?
Het was zelfs zo erg dat ze beiden aan het plassen en poepen waren van angst en dat toen ik ze uit elkaar wilde halen eerst de kater ook nog werd aangevallen door de poes en toen ik haar bij de nekvel greep zelf ook nog bijna een beet kreeg!
Daarna hebben we de poezen apart gezet, en dan de kater bij het kitten. De poes was al heel snel weer tot rust gekomen en begon weer te spinnen als je haar aaide. Het kitten was echter opeens super bang van alles en had ook een tranend oogje en een wondje aan de poot (echt zielig) , toen we vanmorgen weggingen wilde ze ook n iet dat we weggingen en zagen we haar nog springen bij de deur zodat ze ons door het raampje kon zien. Echt heel naar.
, toen we vanmorgen weggingen wilde ze ook n iet dat we weggingen en zagen we haar nog springen bij de deur zodat ze ons door het raampje kon zien. Echt heel naar.Ik heb de dierenarts al gebeld en het zou incidenteel kunnen zijn (erg geschrokken van iets, paniek om iets anders), maar het zou ook kunnen dat de moeder rivaliteit krijgt mnet het kitten en wil dat het op eigen benen gaat staan (in de natuur zou ze dan dus haar eigen territorium moeten gaan zoeken). Maar ik vind 9 weken toch wel erg vroeg voor zoiets. Ik dacht dat zoiets pas zou gebeuren als ze een half jaar zou zijn.
En dat terwijl we best rustige en zachtaardige katten hebben (brits kortharen) en er anders nooit ruzie in huis is!
Iemand ervaring mee?
genoeg ervaring mee, we hebben hier meer dan 30 katten/poezen gehad en ook veel kittens (16 tegelijk op een gegeven moment, katten,poezen en kittens door mekaar).
nee, we zijn geen fokker :|
het gebeurd regelmatig dat moeder katten de kitten niet meer mogen, inderdaad om er vanaf te zijn. Bij 9 weken kunnen kittens ook al naar andere gezinnen toe dit is met een goede reden namelijk het feit dat ze eigelijk gewoon weg moeten bij de ma poes.
maar het kan ook goed komen hoor, wij hebben jaren een kliek van 4 kittens en een ma poes gehad welke perfect samen gingen maar deze hadden eerst ook ruzie. Er moet gewoon voldoende ruimte zijn, en de moeder moet een plek voor haarzelf hebben zonder kitten (hoog in een boekenkast ofzo?)
het scheelt ook een hoop als beiden naar buiten kunnen door een kattenluikje zodat ze de ruimte kunnen opzoeken..
niet bij elkaar weghouden dat geeft uiteindelijk meer problemen, maar bij elkaar met veel ruimte en goed opletten voor een periode.
nee, we zijn geen fokker :|
het gebeurd regelmatig dat moeder katten de kitten niet meer mogen, inderdaad om er vanaf te zijn. Bij 9 weken kunnen kittens ook al naar andere gezinnen toe dit is met een goede reden namelijk het feit dat ze eigelijk gewoon weg moeten bij de ma poes.
maar het kan ook goed komen hoor, wij hebben jaren een kliek van 4 kittens en een ma poes gehad welke perfect samen gingen maar deze hadden eerst ook ruzie. Er moet gewoon voldoende ruimte zijn, en de moeder moet een plek voor haarzelf hebben zonder kitten (hoog in een boekenkast ofzo?)
het scheelt ook een hoop als beiden naar buiten kunnen door een kattenluikje zodat ze de ruimte kunnen opzoeken..
niet bij elkaar weghouden dat geeft uiteindelijk meer problemen, maar bij elkaar met veel ruimte en goed opletten voor een periode.
ruimte geven en vooral niet scheiden, dat maakt het alleen maar erger, onze katten vechten ook wel eens, half uurtje later liggen ze samen op de bank.
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Misschien krijgt die kitten tanden en beet 'ie een beetje hard in de tepel van zijn moeder?
Ok, wat serieuzer: de meeste huiskatten, daar is wel een steekje bij los. Het kan best zijn dat dat bij de moederpoes ook zo is. Katten zijn nogal instinctieve dieren, dus het kan best zijn dat ze haar jong van de ene op de andere dag als rivaal ziet. Normaal is dat niet, maar je doet er niks aan. Misschien is moeder ook een beetje over d'r toeren vanwege de hormonen, katten reageren nogal sterk op hormoonveranderingen, veel sterker dan andere dieren (en mensen).
Ok, wat serieuzer: de meeste huiskatten, daar is wel een steekje bij los. Het kan best zijn dat dat bij de moederpoes ook zo is. Katten zijn nogal instinctieve dieren, dus het kan best zijn dat ze haar jong van de ene op de andere dag als rivaal ziet. Normaal is dat niet, maar je doet er niks aan. Misschien is moeder ook een beetje over d'r toeren vanwege de hormonen, katten reageren nogal sterk op hormoonveranderingen, veel sterker dan andere dieren (en mensen).
Steekje los, instinctief, niet normaal, hormonaal. Jij hinkt leuk op vele gedachten!quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:56 schreef RetepV het volgende:
Misschien krijgt die kitten tanden en beet 'ie een beetje hard in de tepel van zijn moeder?
Ok, wat serieuzer: de meeste huiskatten, daar is wel een steekje bij los. Het kan best zijn dat dat bij de moederpoes ook zo is. Katten zijn nogal instinctieve dieren, dus het kan best zijn dat ze haar jong van de ene op de andere dag als rivaal ziet. Normaal is dat niet, maar je doet er niks aan. Misschien is moeder ook een beetje over d'r toeren vanwege de hormonen, katten reageren nogal sterk op hormoonveranderingen, veel sterker dan andere dieren (en mensen).
The love you take is equal to the love you make.
Yup, mijn poes deed dat ook met haar eigen kitten omstreeks 9 weken.
Mijn indruk was destijds dat moeders het kleintje zat was. 'Je bent groot, dus zoek het maar even uit'. Dat was eerst vechten, toen negeren. Dat negeren heeft een hele tijd geduurd. Sowieso stoten moederpoezen hun kleintjes af na verloop van tijd. Dat is heel normaal.
Nu zijn het dikke vriendinnen (2 jaar na dato).
Haal ze maar niet uit elkaar. Ze kunnen het beter uitvechten met z'n tweeën. (oh ja, geef moeders de ruimte om van het kleintje weg te komen, voor haar rust).
Mijn indruk was destijds dat moeders het kleintje zat was. 'Je bent groot, dus zoek het maar even uit'. Dat was eerst vechten, toen negeren. Dat negeren heeft een hele tijd geduurd. Sowieso stoten moederpoezen hun kleintjes af na verloop van tijd. Dat is heel normaal.
Nu zijn het dikke vriendinnen (2 jaar na dato).
Haal ze maar niet uit elkaar. Ze kunnen het beter uitvechten met z'n tweeën. (oh ja, geef moeders de ruimte om van het kleintje weg te komen, voor haar rust).
Ik snap best dat het kan dat de moederpoes haar kind zat begint te worden, maar ik vind het wel apart dat het ZO heftig was. Ik kan mij voorstellen dat de poes wat kattiger zou doen tegen de kitten of wat minder om haar heen zou willen zijn. Maar het was juist de laatste tijd zo dat de moederpoes erg bemoederend was over de kitten, volgde haar overal naartoe en praatte constant tegen haar.
Ook al zou zoiets met een gevecht moeten gaan, dan is het toch wel apart dat ze beiden aan het poepen en plassen waren van angst
Jullie zeggen allemaal dat ik ze beter bij elkaar kan laten, maar de dierenarts heeft mij geadviseerd ze deze rust even te gunnen. Als ze straks elkaar weer aanvallen na deze lange rustpauze, dan wil de moeder haar kitten niet meer en zal Annabel eerder naar haar nieuwe baasje gaan. Ze is een raskitten en dan is het gebruikelijk dat ze met 13 weken pas weggaan. Als we haar langer zouden houden zou ze volgens de dierenarts een trauma hieraan over kunnen houden! Dan zou het kunnen dat ze katten niet meer vertrouwd.
Ook al zou zoiets met een gevecht moeten gaan, dan is het toch wel apart dat ze beiden aan het poepen en plassen waren van angst
Jullie zeggen allemaal dat ik ze beter bij elkaar kan laten, maar de dierenarts heeft mij geadviseerd ze deze rust even te gunnen. Als ze straks elkaar weer aanvallen na deze lange rustpauze, dan wil de moeder haar kitten niet meer en zal Annabel eerder naar haar nieuwe baasje gaan. Ze is een raskitten en dan is het gebruikelijk dat ze met 13 weken pas weggaan. Als we haar langer zouden houden zou ze volgens de dierenarts een trauma hieraan over kunnen houden! Dan zou het kunnen dat ze katten niet meer vertrouwd.
Ik vraag mij af of die gevechten bij jullie ook tot bloedens toe waren?quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:52 schreef Tasma het volgende:
genoeg ervaring mee,
Hoe plotseling was het. Ook het ene uur nog gezellig bij elkaar en kitten nog drinken bij de moeder en het volgende moment in een hels gevecht?
Dus mag ik het niet nog eens zeggen?quote:Op woensdag 30 maart 2005 17:08 schreef Tasma het volgende:
dat zeg ik..
Als het de bedoeling is dat de jongste binnen een paar weken naar een nieuwe eigenaar gaat, zou ik het ze ook niet uit laten vechten. Je hebt nu je kitten bij een kater: dus ze socialiseert nog steeds met katten. Ik zou ze dan moeder en dochter maar mooi uit elkaar houden totdat je kitten het huis verlaat.
The love you take is equal to the love you make.
Ja even rust uiteraard. Maar niet voor de resterende 4 weken uit elkaar bedoelde ik te zeggen.
Hier ook tot bloedens toe. Ik had natuurlijk vreselijk meelij met het kitten, maar ook met de moederpoes.
En het was inderdaad heel plotseling.
Hier ook tot bloedens toe. Ik had natuurlijk vreselijk meelij met het kitten, maar ook met de moederpoes.
En het was inderdaad heel plotseling.
Ik ben nu thuis. Het eerste half uur dat die twee weer bij elkaar waren ging het hartstikke goed... de poes ging haar kitten weer likken en ze hebben even bij elkaar gelegen. Helaas is dat in een half uur weer uitgemond op een gevecht
Heel waarschijnlijk gebeurde dit toen het kitten weer wilde drinken. Wel vreemd want met haar tepels lijkt niks mis, als ik erover aai gaat ze zelfs spinnen
Hoe verliep het bij jullie? Alleen nog maar ruzie na het eerste gevecht of ook hele intieme momenten tussendoor? Na hoeveel dagen was de rust wedergekeerd of kwam dat niet meer?
Heel waarschijnlijk gebeurde dit toen het kitten weer wilde drinken. Wel vreemd want met haar tepels lijkt niks mis, als ik erover aai gaat ze zelfs spinnen
Hoe verliep het bij jullie? Alleen nog maar ruzie na het eerste gevecht of ook hele intieme momenten tussendoor? Na hoeveel dagen was de rust wedergekeerd of kwam dat niet meer?
HMMM, t wordt nog aparter: zojuist heeft de poes ook de kater aangevallen!!
Volgens de dierenarts kunnen het drie dingen zijn:
ze is weer drachtig
ze is het verzorgen en zogen zat
ze reageert raar op de poezenpil
Volgens de dierenarts kunnen het drie dingen zijn:
ze is weer drachtig
ze is het verzorgen en zogen zat
ze reageert raar op de poezenpil
Mhhm, het ligt dan toch bij moederpoes. Laten we hopen dat ze niet weer drachtig is
Dat echte uithalen en vechten heeft hier maar kort geduurd (paar dagen) en het was heel duidelijk dat moederpoes de kitten helemaal zat was. Ze wilde niet meer zogen en dat spelen en gedoe was ze helemaal klaar mee.
Dat echte uithalen en vechten heeft hier maar kort geduurd (paar dagen) en het was heel duidelijk dat moederpoes de kitten helemaal zat was. Ze wilde niet meer zogen en dat spelen en gedoe was ze helemaal klaar mee.
Was ze dan ook chagerijnig tegen de andere katten om haar heen?quote:Op woensdag 30 maart 2005 23:00 schreef Tinkerbell het volgende:
Mhhm, het ligt dan toch bij moederpoes. Laten we hopen dat ze niet weer drachtig is
Dat echte uithalen en vechten heeft hier maar kort geduurd (paar dagen) en het was heel duidelijk dat moederpoes de kitten helemaal zat was. Ze wilde niet meer zogen en dat spelen en gedoe was ze helemaal klaar mee.
Heel ergquote:Op woensdag 30 maart 2005 23:04 schreef Saffron het volgende:
[..]
Was ze dan ook chagerijnig tegen de andere katten om haar heen?
Nee. De poes waar ik het over heb was een aangelopen zwerfpoes op zoek naar een huis om te bevallen . Maar de kittens bleven inderdaad langquote:Op woensdag 30 maart 2005 23:19 schreef Saffron het volgende:
Jij hebt zeker ook raskatten dat je de kittens wat langer in huis hield?
De enige oplossing is om haar eerder op te laten halen. Ik vind het erg jammer want vind het een heel schattig poesje en had graag nog wat tijd met haar doortgebracht
Ze gaat naar een vriendin dus ik zal haar gelukkig wel vaker terugzien...
Ze gaat naar een vriendin dus ik zal haar gelukkig wel vaker terugzien...
Ik heb toch nog een vraagje:quote:Op woensdag 30 maart 2005 15:52 schreef Tasma het volgende:
genoeg ervaring mee, we hebben hier meer dan 30 katten/poezen gehad en ook veel kittens (16 tegelijk op een gegeven moment, katten,poezen en kittens door mekaar).
nee, we zijn geen fokker :|
het gebeurd regelmatig dat moeder katten de kitten niet meer mogen, inderdaad om er vanaf te zijn. Bij 9 weken kunnen kittens ook al naar andere gezinnen toe dit is met een goede reden namelijk het feit dat ze eigelijk gewoon weg moeten bij de ma poes.
maar het kan ook goed komen hoor, wij hebben jaren een kliek van 4 kittens en een ma poes gehad welke perfect samen gingen maar deze hadden eerst ook ruzie. Er moet gewoon voldoende ruimte zijn, en de moeder moet een plek voor haarzelf hebben zonder kitten (hoog in een boekenkast ofzo?)
het scheelt ook een hoop als beiden naar buiten kunnen door een kattenluikje zodat ze de ruimte kunnen opzoeken..
niet bij elkaar weghouden dat geeft uiteindelijk meer problemen, maar bij elkaar met veel ruimte en goed opletten voor een periode.
Mijn vriend en ik waren eigenlijk van plan om volgend jaar weer kittens te nemen. Maar we zijn natuurlijk wel een beetje bang dat het dan weer gebeurd (al hoeft dat niet zo te zijn volgens de dierenarts).
Ik vraag mij af of het bij jou zo was dat de moederpoes elk jaar hetzelfde op de kittens reageerde... dus als een poes bij het eerste nest zo'n problemen kreeg met haar kittens kreeg ze dat dan bij andere nestjes ook of waren het telkens weer andere moederpoezen die het zat waren (ik begreep dat je meerdere nestjes hebt gehad?
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Annabel (de kitten) is vandaag naar haar nieuwe adresje gegaan. Ik heb het er de hele week wel moeilijk mee gehad omdat ik zo graag wat langer haar om me heen had gehad (t is ZO'N leuk beestje). Maar nu heb ik er een heel goed gevoel over want mijn vriendin en haar vriend (de nieuwe baasjes), waren zo dolgelukkig dat ze haar konden ophalen en straalden zo toen ze de auto instapten dat ik zeker weet dat ze het goed zal hebben daar Helaas wonen ze wel wat ver, maar toch zal ik haar natuurlijk vaker terugzien.... en daarom hebben zij haar natuurlijk ook gekregen
|
|
