Ik kom te veel tijd & energie te kort om hier geregeld te reageren. Jammer maar waar. Bij vlagen lees ik wel e.e.a., en ik wil dan van alles zeggen, maar ik weet niet wát.
Logician, je verhalen grepen me erg aan. Mens, wat moet dat moeilijk zijn, ál die gevoelens....
Ik hoop van harte dat je, langzaam maar zeker, meer vrede kunt hebben met de huidige situatie. Dat je je wat minder verscheurd zal voelen, zeg maar. Sterkte!!
Oxy, ik vind het echt heel fijn steeds jouw visie/mening te lezen. Het helpt dan toch weer een beetje bij het leren begrijpen van mijn kind(eren). Dank je!!
Meteen maar even een update vanuit hier (ik las dat Bix naar het eten van Max vroeg).
De afgelopen maanden zijn we eigenlijk vooral van kastjes naar muren gestuurd en op diverse wachtlijsten geplaatst en zo. Maar volgende week vrijdag gaan we dan éíndelijk voor het eerst naar het "eetteam". Ben vreselijk benieuwd natuurlijk. Want Max drinkt nog steeds uitsluitend flesvoeding uit een fles met speen. Echt niets anders dan dat.
Verder nemen de gedragsstoornissen van Max eigenlijk alleen maar toe. Steeds vaker drift- en/of paniekaanvallen. Soms te corrigeren, soms helemaal niet. Erg naar om te zien hoe hij zichzelf dan pijn doet. Dat wil zeggen; hij laat op geen enkele manier merken dat het hem pijn doet, maar hij bijt zichzelf bijvoorbeeld dan zo hard in zijn arm dat uren later de tandafdrukken nog zichtbaar zijn.
De ellende is dat hij domweg nog niet in staat is goed kenbaar te maken wat hij wil, wat er dan aan de hand is (voor zover dat al kenbaar te maken is natuurlijk). Hij praat nog steeds helemaal niet en daardoor is dus steeds gissen wat je dan het beste kunt doen.
Ook zo dubbel; diverse artsen/therapeuten hebben steeds gezegd dat het zo'n groot voordeel is dat bij Max al zó vroeg het (vermoedelijke) autisme zichtbaar is, omdat er dan nog zoveel aangeleerd kan worden zeg maar (op zich wel waar natuurlijk). Maar als ik dan vraag naar concrete tips e.d. dan krijg ik steevast te horen dat ze dat ook niet zo goed weten, omdat hij nog zo jong is....
Verder zitten we met de oudste (7 jaar) inmiddels ook in een onderzoekstraject. Bij hem zijn al enige tijd gedragsveranderingen zichtbaar. Aanvankelijk werd dat geweten aan de moeilijke omstandigeheden thuis. Maar inmiddels begint ook zijn gedrag behoorlijk autistiforme vormen te krijgen. Maar helaas....wederom wachtlijsten.
Pff, toch weer meer getikt dan ik eigenlijk van plan was.
Lois, (uitgebreider) mailen lukt even niet, sorry. Hopelijk snel weer wel!