Thuiswonende ouderejaars, wat bezielt ze eigenlijk?

In het algemeen blijven mensen alleen maar thuis wonen omdat het goedkoop is en ze nix/weinig hoeven te doen. Ik ben iig blij dat mijn ouders me het huis uit hebben gekickt op mijn 19de, ik doe nu net een half jaar langer over mijn studie, heb nul schuld, en ben alleen iets dikker geworden . Maar aan dat laatste wordt gewerkt. Daar tegen over merk ik bij thuiswonende vrienden dat ik enorm veel meer weet mbt. huishoudelijke klusjes, dingen als verzekeringen regelen etc. En ook heb ik nu 3 jaar heeeeel veel lol gehad op mijn kamertje.

Ikzelf ben overigens bijna hetzelfde als de TS, ik probeer ook mijn vrienden uit huis te krijgen, en bij de ene waarbij dit gelukt is, hoor ik nu van "whoa! op kamers is zo veel relaxder en leuker!!" Ondanks dat hij 2 jaar lang heeft geroepen dat hij er geen behoefte aan had "want hij kon het prima vinden met zijn ouders, en hij werd erg vrij gelaten". Neej, je DENKT dat je vrijgelaten wordt. Mar toch heb je een hoop regeltjes waar je je aan moet houden. En je DENKT dat je zelfstandig bent. Neej, ben je niet. Jij bent misschien VERstandiger dan iemand op kamers. Maar das iets heel anders. Zelfstandig wordt je door op je eigen benen te staan. Niet door bij pappie en mammie te blijven en hun alle zut te laten regelen.

Overigens, mijn ouders wonen hier 30min fietsen vandaan, ik kom er gemiddeld 1 keer per week op zondag om te socializen en te eten. Dus ik ga niet wekelijks bij vreten bij mijn ma, en ik dump ook niet een weekendtas vuile was daar. Want dat doe ik allemaal zelf.

Overigens wordt ik wel voor een uitwonende student redelijk financieel bijgespijkerd. Maar in principe zou ik het zonder de maandelijkse toelage ook makkelijk kunnen redden ivm. mijn bijbaantje.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 11:53 schreef Hik het volgende:
_{Overigens geldt mijns inziens hetzelfde voor mensen die gaan samenwonen zonder ooit op zichzelf te hebben gewoond....}

Vooral met het laatste ben ik het helemaal eens.

Ik studeer en woon samen (eerst wel een tijd op mezelf gewoond) en ik moet dus ook rekening houden met anders. Als ik om 3 uur 's nachts keihard muziek wil draaien, krijg ik mijn buren op mijn dak, ik zorg ook dat ik op tijd thuis ben voor het eten (tenzij anders afgesproken) en ik ga ook niet op doordeweekse dagen flink feestjes geven thuis aangezien vriendjelief fultime werkt. Maar ik ben wel degelijk zelfstandig. Ik zou ook niet meer thuis kunnen wonen denk ik.

Je leert absoluut veel van zelfstandig wonen. En er zijn altijd uitzonderingen. Studenten die hun eigen rekeningen niet hoeven te betalen, de was elk weekend mee naar huis sleuren en met 5 maaltijden die alleen maar opgewarmd hoeven worden weer terug naar hun kamertje gaan. En studenten die thuis heel erg zelfstandig zijn. Maar zijn het niet juist de uitzonderingen die de regel bevestigen?

Overigens kan ik me er wel in vinden dat de voordelen van zelfstandig wonen soms niet opwegen tegen de nadelen. Als je ouders in Utrecht wonen en je studeert daar dan kan ik me voorstellen dat dat niet zo heel veel oplevert.

Ik ben 23, ben 2e jaars HBO en woon ook nog thuis. Ik heb daar verschillende redenen voor. Ten eerste is de schaartse op de woning- en kamermarkt in Nijmegen idioot hoog . De prijzen idem dito. Ik woon samen met mijn broertje van 21 bij mijn vader in huis (ouders gescheiden), ook in Nijmegen. We hebben een behoorlijk groot huis dus we hebben weinig last van elkaar (pa werkt overdag, broertje zit in nachtdienst).
Als ik het huis uit zou gaan ben ik een helehoop geld kwijt (een beetje kamer kost al gauw 350,- euro) terwijl ik maximaal 220,- stufi kan krijgen. Ik betaal al bijna alles zelf dus stappen enzo zou er dan al helemaal niet meer vanaf kunnen (en ja, ik werk er ook gewoon bij, 2 baantjes zelfs).

Ik ben wel een beetje aan het kijken naar dingetjes. Natuurlijk heb ik wel de drang om iets voor mezelf te hebben maar op het moment wegen de voordelen daarvan (vooral het idee om "iets" voor mezelf te hebben) niet op tegen de praktische nadelen.
Een groep vrienden van mij woont atni-kraak voor weinig geld in een poud schoolgebouw. Dat is opzich wel aardig maar ik heb een jaar geleden voor mijn vriendin geregeld dat ze daar kon wonen (ze had constant aanvaringen met haar moeder) en om nou in hetzelfde gebouw te zitten... Dan zie ik haar helemaal elke dag, ik moet ook wel eens rust hebben voor mezelf.

Ik moet er trouwens aan toevoegen dat ik hier thuis ALLES kan doen wat ik wil. Ik kan een week weg blijven zonder vragen bij wijze van spreken. Maarja, dat lijkt me niet meer dan normaal als je 23 bent. Verder betaal ik mijn eigen kleren, spullen, sport (2 verenigingen) en doe ik mijn eigen was etc. Het enige verschil met op een kamer zitten is dat ik ineens veel geld kwijt ben aan huur. Zonde wat mij betreft, als het niet hoeft.

[ Bericht 7% gewijzigd door Dutch_Courage op 17-03-2005 13:00:35 ]

Ik zou zeggen, je moet zelf maar eens eerst proberen om op jezelf wonen. Dan merk je het verschil tussen thuis wonen en uitwonen pas echt. De voordelen en nadelen van uitwonend wonen zijn echt een IMHO een goede levenservaring. En tja als je gaat studeren in een stad wat maar 15 km van je huis ligt, dan heeft het idd ook maar weinig nu om daar op kamers te gaan, vind ik. Dan ben je nog steeds geneigd om elke week wel een keer of 2 terug naar je ouders te gaan. Als je je koffers pakt en 200 km verder gaat wonen, dan kom je er snel achter dat dat elke weekend naar huis gaan niet tof is...

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 12:10 schreef Sovereign het volgende:

Eerder een baan vinden hoeft niet te verbazen, het statement waar ik op reageerde dat uitwonenden een hoger salaris bij aanvang verdienen wel.

Nou ja, misschien zijn de salaraissen in de Randstad wel hoger dan in Limburg. Loop je dat mis als je tussen de heuvels blijft

Ik vind het wel makkelijk. Je hoeft niet te koken, hebt geen kosten voor een kamer het is alleen wat minder gezellig.

Ik kan het er best mee eens zijn dat op jezelf wonen een nodige of nuttige ervaring is. Maar waarom moet dat dan per se terwijl je studeert? Ik ga uiteindelijk toch ook op mezelf wonen, dan doe ik die ervaring toch alsnog op. Of is dat anders als je er niet bij studeert?

Moet er wel bij zeggen: ik ben 21 of 22 als ik afstudeer, en dat vind ik niet zo erg oud om op mezelf te gaan. De vriendin van m'n broer wordt 28 dit jaar, is al 6 jaar afgestudeerd, heeft een hele goede baan, maar woont nog thuis. Dat vind ik wel slap en makkelijk.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 14:48 schreef Jentin het volgende:
Ik kan het er best mee eens zijn dat op jezelf wonen een nodige of nuttige ervaring is. Maar waarom moet dat dan per se terwijl je studeert? Ik ga uiteindelijk toch ook op mezelf wonen, dan doe ik die ervaring toch alsnog op. Of is dat anders als je er niet bij studeert?

Omdat het een bepaalde levensfase is waar je inzit. Die levensfase heeft niet alleen met leeftijd te maken, maar ook met de dingen waarmee je bezig bent: studie, baan, vaste relatie, ouderschap....

Tijdens je studententijd kun je je op veel vlakken ontwikkelen: op vaktechnisch en kennis gebied, maar ook op sociaal en persoonlijk vlak. Ik durf te beweren dat als je niet op kamers gaat, je een (groot) stuk van die sociale en persoolijke ontwikkeling mist. Natuurlijk kun je die op latere leeftijd (in een latere levensfase) deels inhalen, maar dat is toch niet hetzelfde. Iemand die pas op z'n 40ste, tussen baan en kinderen, gaat puberen zal dat ook niet hetzelfde meemaken...

tvp

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 09:54 schreef Sovereign het volgende:

[..]

Jij zou eens moeten leren lezen. Meneer zegt niets over de effecten van het thuisblijven op het vinden van een baan, maar wat er gedacht kan worden van de zogenaamde 'zelfstandigheid' die men opdoet als je op jezelf woont.

Ik heb 5 jaar samen met mijn broer gewoond toen we samen uit huis gingen, en ik kan me volledig vinden in het stuk van Neuralnet. Op jezelf wonen levert niets bijzonders op in dat opzicht. Zeker, 't is leuk maar de hoeveelheid vrienden die er gewoon een rommel van maken geeft geen aanleiding om te geloven dat er een zekere mate van verantwoordelijkheid door ontstaat. En voor de mensen die menen dat je er door leert koken of een wasmachine bedienen, get real. Als je dat al niet kan voordat je uit huis gaat is er iets goed mis met je. Slappe was.

Leer zelf lezen. Ik reageerde op:

"Nee, dan zijn er mensen die liever tot hun 25ste thuiswonen, daarna met een vette baan het huis uitgaan en vervolgens hun intrek nemen in een mooi huis."

Dat blijkt dus allemaal wel mee te vallen. Als je tevens kijkt naar hbo-ers dan is het nog steeds een invloed van 13% op je zoektijd naar een baan... Over zelfstandigheid enzo begin ik niet eens, daar hebben we toch allemaal een mening over en het is een eindeloze discussie. Ik probeerde alleen wat feitjes toe te voegen (jammer dat je ze niet kunt lezen of witl geloven). Verder heb ik die andere test inderdaad niet meer, dat had ik ook al gemeld, geloof ik. Ik zoek de elsevier wel op, hij ligt nog thuis... En ja, slappe was... Zoals je zelf al zei, het voegt niks toe. Het neemt toch ook niks weg of wel? Dan ben jij dus net zulke slappe was...

Volledig eens met Hik.

Overigens is er niet zo lang geleden een soortgelijk topic geweest, zal eens kijken of ik het kan vinden

Ik snap het inderdaad ook niet. Als student heb je tijd voor persoonlijke ontwikkeling, aangezien studeren zelf nauwelijks tijd in beslag neemt. Dat komt pas als je gaat promoveren en om dan nog in een studentenhuis te blijven wonen daar moet ik niet aan denken!

Veel mensen zeggen vinden op kamers wonen ook duur, nou in mijn ogen is het dus echt hartstikke goedkoop.
Voor 350 euro heb je best een leuke kamer, en dat is toch niet veel geld. Als je een leuk bijbaantje hebt kan je zeker goed leven als student...

Op kamers wonen tijdens je studententijd is een beetje het 'hogedruk-pan'-idee; je ontwikkelt je sneller en ervaringen zijn intenser, omdat je meer op jezelf terug moet vallen.

quote:

Op donderdag 17 maart 2005 17:49 schreef Public_NME het volgende:
Veel mensen zeggen vinden op kamers wonen ook duur, nou in mijn ogen is het dus echt hartstikke goedkoop.
Voor 350 euro heb je best een leuke kamer, en dat is toch niet veel geld. Als je een leuk bijbaantje hebt kan je zeker goed leven als student...

Een kamer heb je al voor 220 euro, inclusief water en elektra. Als je op jezelf woont ga je meer de kant op van wat jij noemt.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:15 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Een kamer heb je al voor 220 euro, inclusief water en elektra. Als je op jezelf woont ga je meer de kant op van wat jij noemt.

Hoeveel mensen zou je er eerst voor omgebracht moeten hebben

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:27 schreef ondeugend het volgende:

[..]

Hoeveel mensen zou je er eerst voor omgebracht moeten hebben

Wat blaat je, meid?

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:28 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Wat blaat je, meid?

Heb ik even behoefte aan ventje.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:29 schreef ondeugend het volgende:

[..]

Heb ik even behoefte aan ventje.

Ja, maar leg uit enzo, met je dronken kop.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:29 schreef heiden6 het volgende:

[..]

Ja, maar leg uit enzo, met je dronken kop.

Valt vandaag erg mee.
Die goedkope kamers waar je het over hebt zullen er wel zijn.... maar de 300 anderen komen altijd te laat.

tvp .

quote:

Bij het laatste elsevier onderzoek (check http://www.seo.nl/nl/publicaties/rapporten/2004/748B.html ) bleek dat thuiswonenden meer moeite hadden met het vinden van een baan.

Heel fijn zo'n verband, maar helaas geen oorzakelijk verband. Laat staan dat het aantoonbaar gemaakt kan worden dat het aan de zelfstandigheid ligt; daar praten we toch over in deze topic. Iemand die thuiswoont is bv veelal niet bereid te verhuizen. Een student op kamers zal dat eerder doen. Veel van dat soort factoren zullen eerder de "moeite van het vinden" bepalen dan de zelfstandigheid.

quote:

Verder was er eerder een elsevier onderzoek waarin het startsalaris voor thuiswonenden hbo'ers en academici significant lager bleek te liggen dan van hun uitwonende collega's, ondanks de snellere afronding van hun studie....

Of moet je zeggen "dankzij de snellere afronding van hun studie"? Denk eens na. Iemand die na de HAVO het HBO zonder vertraging afrondt, zal 21 zijn. Iemand op kamers die na 8 jaar zijn studie afrond is 25. Verschil in leeftijd = verschil in salaris. Verder heeft iemand in die 8 jaar meer werkervaring kunnen opdoen dan iemand die zich voltijds op een studie heeft gericht. Zo kan ik ook wel significante verschillen aantonen, maar feit is wel dat de situaties naar mijn idee te veel verschillen om te stellen dat het een gevolg is van het thuiswonen. Nog nooit kwam ik op een sollicitatie de vraag tegen van: "Woont u nog thuis?" Wel de vraag: "Bent u bereid te verhuizen?" Als iemand in Almere thuis woont en een ander in Amsterdam op kamers en ze beiden solliciteren in Utrecht, dan is het logisch dat degene die in Almere wil blijven wonen inderdaad afgewezen wordt. In onderzoek kan je alles aantonen, maar je moet altijd na kunnen gaan wat de ECHTE reden was.

quote:

Over mijzelf: ik ben dolblij dat ik uit huis ben gegaan. Mijn ouders zijn geweldig en ik ga graag bij ze langs. Maar hier wonen heeft mij zoveel nieuwe dingen gegeven.

Zo'n ervaring is natuurlijk geweldig, maar je moet niet denken dat wat jij als geweldig hebt ervaren voor anderen ook zo zou zijn. Mensen verschillen en iedereen heeft zijn eigen ideeën. Denigerend reageren op andermans beslissingen op basis van eigen ervaringen is naar mijn idee nooit juist om te doen.

quote:

Van zelfstandig wonen leer je ook zelfstandig besluiten nemen. Rond je 30e uit huis? Wat ben je dan voor een kneus. Dan hoor je al bijna kinderen te hebben.

Zo zelfstandig vind ik je niet als je van mening bent dat dingen gedaan moeten worden "omdat het hoort". Dat zijn geen zelfstandige gedachten, dat is kuddedier gedrag dat de meeste mensen vertonen. Is dat zelfstandig? Nee. Dat is na-apen. Iemand die zelfstandig besluiten kan nemen kan er ook zelfstandig voor kiezen dat het voor hem verstandig is om langer thuis te blijven wonen. Als dat besluit goed doordacht is, dan vind ik die persoon zelfstandiger dan iemand die vanuit een studentenkamer roept dat hij zelfstandig is maar vervolgens wel alleen het standaard huisje-boompje-beestje ideaal volgt.

Stoer ben je zeg. Waarschijnlijk in een nieuwbouwhuisje met een hypotheek van 30 jaar, 2 kinderen en een baan van 2000 bruto waarin je vervolgens 30 jaar werkt. Ik zal je eens wat vertellen: je bent 1 van de miljoenen die het zo doen en het is echt niet speciaal cq beter. Sterker nog: het stelt geen bal voor. Bijna iedereen die dat zou willen kan dat realiseren. Begrijp nu eens dat er ook mensen zijn die de beslissing nemen om wat anders van het leven te maken.

quote:

Mensen die 25 zijn en nog thuiswonen neem ik niet helemaal serieus (enkele uitzonderingen daargelaten).

Nogal kortzichtig volgens mij. Wat ik opmerk is dat veel mensen die "vroeger" zo stom als het achtereind van een varken waren, opeens als ze tussen de 20-25 uit huis gaan een grote mond krijgen en allerlei vage verhalen gaan vertellen over hun vermeende "levenservaring". Die gasten kwam ik wekelijks tegen in de kroeg. Met hun grote huis, hun rijkdommen, hun auto, hun hoge opleiding, hun knappe vriendin enz enz. Ze denken dat ze alles van het leven al doorhebben, maar hebben feitelijk geen bal meegemaakt. Ja, ze zaten in hun puberteit zowat al op kamers. Ze zopen zich elk weekend lam. En ze vinden dat iedereen die dat niet gedaan heeft veel levenservaring heeft misgelopen. Vervolgens blijkt dan vaak ook nog dat ze echt niet beter terecht zijn gekomen dan mensen die langer thuis hebben gewoond.

Er wordt veel te veel vergeten dat mensen totaal verschillend zijn en andere behoeftes hebben. De ene roept dat de ander teveel gemist heeft als hij niet minstens 20 biertjes zuipt en met 3 vrouwen gaat in 1 weekend. De ander spreekt van een gemis als er geen universitaire opleiding wordt afgemaakt en weer een ander denkt dat zijn kennis over de wereld superieur is omdat hij 6 jaar lang een studentenkamer van binnen heeft gezien.

Maar verdomme, als ik ze dan vervolgens hoor praten dan denk ik: "Zo praatte ik zelfs als pre-puber niet eens". Gelul over dat ze het helemaal gemaakt hebben in het leven. Yeah right. Het valt me op dat als ik gedetailleerder ga kijken het geen ruk voorstelt. En die zelfstandigheid? Die is er niet. Het is een kwestie van jaar in jaar uit hetzelfde doen wat iedereen doet.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 00:32 schreef ondeugend het volgende:

[..]

Valt vandaag erg mee.
Die goedkope kamers waar je het over hebt zullen er wel zijn.... maar de 300 anderen komen altijd te laat.

Dat hoor je mij ook niet zeggen. De prijzen op zich zijn over het algemeen prima. Al zou het volgens mij beter zijn om een en ander volledig te liberaliseren, zodat er marktwerking ontstaat op de woningmarkt. Maar dat is een adnere discussie.

Bijvoorbeeld als je in een Nerd stad zoals Delft studeert met alleen maar puisterige techniek studenten terwijl er thuis bij jou in de straat een paar lekkere wijven wonen die stuk voor stuk op je geilen.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2005 01:03 schreef Neuralnet het volgende:
Nogal kortzichtig volgens mij.

Ik geloof dat ik vrij duidelijk aangeef (ook in mijn post ná diegene die jij hier quote) waaróm ik die mensen dan niet serieus neem. Daar zie ik je niet inhoudelijk op reageren. Het enige stuk tekst dat jij produceert is een lang verhaal over blaatapen. Dat je die in de studentenwereld tegenkomt zal ik absoluut niet ontkennen, maar dat heeft tótaal niets met op jezelf wonen of zelfstandigheid te maken. Mijn argumenten gingen over persoonlijke ontwikkeling, niet over je hersens verdrinken in een fust bier (al hebben sommige mensen dat er misschien voor nodig, dat weert ik niet).