Recensie Oasis in de HMH
Met de playlist was niets mis, ze speelden nieuwe nummers, waarvan ik Turn up The Sun en natuurlijk Lyla herkende. En ook oudere nummers: Rock `n` Roll Star, Live Forever, Cigarettes & Alcohol, Wonderwall, Morning Glory, Champagne Supernova, Masterplan en Don`t look back in Anger. Alleen helaas Some might Say niet, maar echt een prima uitgebalanceerde playlist. Het duurde 1 uur en 35 minuten.
De uitvoering van één van mijn absolute favoriete Oasisnummers Don`t look back in Anger viel me tegen. Omdat die mooie, zo herkenbare intro ontbrak. Noel zong het speelde het zonder Liam.
Dat viel sowieso op, zo goed als nul interactie tussen de broers, bij sommige nummers die Noel zong, verdween Liam van het podium.
Het verschil in houding was duidelijk, Noel bescheiden en introvert, Liam erg arrogant.
Dat stilstaan en het publiek in kijken, met zijn hand op zijn kruis, herhaalde zich een keer of vijf. Grappig was dat ie tot 2 keer toe zijn tamboerijn het publiek in gooide, kadootje voor de gelukkige vanger.
Het optreden eindigde met de cover My generation. Liam stak aan het eind een sigaretje op, en keek maar weer eens de zaal in, terwijl de muziek nog doorspeelde.
Hoe de nummers technisch uitgevoerd werden, durf ik niet te zeggen (te weinig verstand van)
Persoonlijk ben ik niet genoeg fan (geworden) van deze groep, om ze nog eens te gaan zien, als ze weer in Nederland zijn.
Maar het was zeker leuk om Oasis live te zien.