Reisverslag Jordanie & Israel

*spelfouten en andere meuk onder voorbehoud zit hier in een vage internet cafe in Bangkok inmiddles en heb geen zin om na te denken ;-)

Dag 1

Daar stonden we dan op schiphol, ik Miguel en Alexander 3 gekke Portugezen die maar besloten naar het middenoosten te vliegen, eenmaal in het vliegtuig begon het feest al.. wie heeft het ooit
verzonnen? Royal Jordanian een vliegmaatschappij uit een moslim land dat drank serveerd?? Miguel en Alex konden het niet laten en begonnen gelijk te zuipen terwijl ik ging slapen.
Niet eens 2 uur laten werd ik wakker en zie ik dat ze al aardig naar de klote zijn, de stewardessen
willen ze niet meer serveren dus komen ze op het (alcolisten) idee om maar een tax free fles johnny walker black label aan te schaffen.. en je raad het al net voor dat we landen zijn die 2 al super ver heen.. en nou kan 1 van de 2 goed tegen drank en de ander helemaal NIET..(Alex) dus moest ie worden vastgehouden toen we aankwamen...
We kwamen aan op een vrijdag avond rond 18u lokale tijd (1 uur later als in NL) eenmaal bij de douane aangekomen realiseerde ik me pas het probleem.. hoe krijg ik een super dronken iemand dat niet eens normaal kan lopen langs de douane van een moslim land? blijkbaar kende ik
Jordanie nog niet want iedereen vond het grappig en ik mocht voor hun de paspoorten inleveren tewijl ze rondliepen als zombies in Dawn of the Dead, er werd zelfs gedacht aan een rolstoel voor Alex die helemaal van de wereld was maar dat ging gelukkig allemaal nog net goed.. volgende dilemma na het (met veel moeite) ophalen van onze baggage was een taxi pakken naar ons hotel.. niemand wou ons meenemen behalve 1 slimme pik die er gewoon meer voor vroeg.. dus uiteindelijk dubbel betaald naar hartje Amman en Alex verticaal de taxi in gegooit..
Anyway hotel aangekomen nog een paar fotos gemaakt van de dronkenlap en 2 uurtjes gewacht tot ie bij zou komen zodat we wat konden gaan eten
dat werd uiteindelijk ook een heel adventure maar gelukkig was ie al "een beetje" bijgekomen en kon ons buikje gevuld worden met kabab en humuz..
Na de stad een beetje ye hebben verkend ergens een barretje gepakt.. en ook dat was een uitdaging want alle bars bleken hoerententen, dus ook waar wij toevallig naar binnen liepen (6 super lelijke Russische hoeren en 2 feestende Jordanezen) maarja je moet toch wat voor een biertje (ik een cola maarja dat krijg je als je met 2 alcoholisten op reis gaat) maargoed was wel humor dat ze voor 2 biertjes iets van 15 euro moesten betalen ;-) gelijk afgeleerd...
eerste avond Amman was me er eentje zeg....


Amman

Dag 2

De zon kwam op en toen zagen we pas hoe lelijk Amman was.. opzich had het wel zo z'n charme voor een vuilnisbelt dus besloten we te vertrekken richting de Dodezee en Petra the main reasons waar we Jordanie voor bezoeken, na wat tips te melken van de hotel manager en de lonelyplanet te raadplegen besluiten we richting de bus station te gaan.. voor mij geen probleem voor de anderen met een dikke kater in de hitte wel, onderweg naar de bustatiotion in de taxi met een Jordanees die geen woord Engels kon en zat te rappen op een oud bandje van Biggie Smalls opzich wel humor tot hij ons wou afzetten voor 5 dinar (6 euro) terwijl het een ridje was van 1 a 2JD toch wel handig zo'n lonelyplanet dus hij kon de tering krijgen het moest het maar doen met 1.5JD ;-)
Aangekomen op het bustation met mega honger moest ik met me gebrekkig Arabisch, geleerd van vrienden in Amsterdam wat te eten bestellen.. kreeg uiteindelijk een "broodje" pannenkoek gezond met humuz en tomaat
maargoed niet zeiken eten want de reis begint nu pas.. na wat vervelende gasten te hebben afgepoeierd een prive taxi verkozen boven de kakkerlakken bus zonder airco, het was 20JD direct naar Petra of 40 via de Dodenzee en nog wat andere stops door de bergen, en ach gedeeld door 3 man gaat het al helemaal nergens over dus gaan we voor de 40JD tour samen met een Saddam Houssein lookalike (Ghalid) richting het onbekende.


Ghalid "Saddam"

Onderweg wat discussies over het midden oosten en vreemd genoeg vond Ghalid Palesteinen vervelender als Israelen.. (money talks huh) en vreemd genoeg hoor ik dit door heel Jordanie?? ;-) ze hebben een bloed hekel aan Palesteinen.. erg apart had ik nooit verwacht~!
Na ik denk 2 uurtjes komen we aan bij de Dodezee.. omdat we arme "studenten" zijn als we op reis zijn.. brengt Ghalid ons naar de gratis gedeelte van de Dodenzee waar ook een broodnodige douch schijnt te zijn wat niet helemaal een goed idee was maargoed....
Gratis betekende dus langs een steile rots naar beneden klimmen en tussen de stenen en voetwondjes het super zoute water in..


Dodezee

Eeerg stoer beetje drijven in de Dodezee maar na 30 min hadden we het wel gezien.. er lag overal vuilnis onderweg naar boven naar onze zgn "douch" wat een vulkanisch bruine poel heet water bleek te zijn waar hele famillies aan het "douchen" waren in water dat een graadje of 40 was en dus als pis aanvoelde naast weggegooide pampers en onderbroeken, dus moest ik zonder Ghalid te beledigen het afslaan omdat me voet aan het bloedden was ;-)
ben nooit zo blij geweest met een open wond eigenlijk... Miguel en Alex sprongen er wel in (waarschijnlijk brain damange na alle drank gister) maar dat bleek niet al te gek want nog geen 15 min later onderweg in de taxi bleek waarom.. hun zaten relaxt en bij mij
begon alles te jeuken van de kilos zout op me lichaam!! pfff... maarja alles behalve die riool in...


Riool poeltje.. "Douch!?"

Onderweg naar het zuiden een hoop mooie uitzichten onderweg nog even gestopt in een boeren ghetto om te eten en de bergen in om wat fotos te maken.. ook heel apart zijn alle weg afzettingen waar ze staan met een gele hummer met kanon en ze je paspoort willen zien (gaat nergens over) maar ziet er wel indrukwekkend uit.


Standaard om de X KM..

Eindelijk! in Petra aangekomen (Wadi Musa).. hotelletje "uitgezocht" en wat gegeten... hotel was dus via Ghalid.. en dat betekend dat hij commissie vangt.. maargoed dat boeit niet het was alsnog goedkoop! Het was jammer genoeg al te laat om de beroemde "Indiana Jones" ruines te gaan bekijken van Petra dus gingen we de "stad" verkennen.. dat voor de rest nergens over ging.. dus vroeg naar bed aangezien we morgen heel vroeg op moeten om de toeristen trafficjam te ontwijken.

Dag 3 [Coming soon]

quote:

Op dinsdag 1 maart 2005 09:49 schreef UIO_AMS het volgende:
Een heleboel gaat wel helemaal nergens over.

Ondanks dat kijk ik wel uit naar het vervolg.

Het gaat ook nergens over, alleen ik verveelde me en was net wakker ben trouwens een slechte schrijver en Nederlands is niet mijn eerste taal vervolg komt of vanavond of over een paar dagen.

Goed we gaan maar verder... heb niets te doen vandaag.

*weer een waarschuwing let niet op spelfouten..vaag geouwehoer en punten en comma's

Dag 3:

Beetje extra info is zo ondertussen nodig, ons plan was om via Jordanie naar Syrie en Libanon te gaan, en we hadden dus afgesproken met Ghalid ons (overmorgen) vroeg op te halen (dag 4 dus) om vroeg aan te komen in Amman aangezien we een visum nodig hadden voor Syrie
en de Ambassade om 11:30 al sloot en er waren nog enige complicaties aangezien ik en Alex een Portugees paspoort hadden en Miguel een NL en laat het nou zo zijn dat Syrie geen visums uitgeeft (in Amman dan) aan paspoorten waar lokale ambassades aanwezig zijn (miguel dus met z'n NL pp) want in Den Haag zit er eentje dus het kon nog spannend worden naast alle gezeik met Libanon op het moment en de stress van Amerika.
De derde dag is opzich niet zo spannend, we staan vroeg op zoals "afgesproken" / met een hoop ruzie omdat de (katers) willen uitslapen maar met een beetje gezeik kwamen ze uiteindelijk toch hun nest uit.. aangezien we alleen vandaag hebben
om Petra te zien en het schijnt zo groot te zijn dat de meeste mensen er 2/3 dagen voor uittrekken..
Dus zo gezegt zo gedaan.. lopend van Wadi Musa naar Petra met een omweg aangezien we net wakker waren en te lui om een kaart te raadplegen...
Aangekomen bij de ticket bali zien we dat studenten (ISIC kaart) voor de halve prijs naar binnen mogen en ons "Nederlands/Portugese" zuinigheid komt naar boven..
(entree 25JD en studenten 10) dus beginnen Miguel en Alex met ID kaarten en Bibliotheek pasjes te zwaaien "student card" roepen ze, maar deze mensen zijn ook geen kamelen en trappen er dus niet in.. dus het werd 3x 25JD please +/- 85 euro lichter lopen we dus verder tussen alle "taxi's" paarden en ezels die je een paar honderd meter verderop brengen aangezien ze er niet in mogen, maar gelukkig wisten we dat en mochten ze andere toeristen lastig vallen met hun onzin..


Onderweg naar Petra

Nu begint het.. prachtige rood/rose rotsen met hier en daar gaten waar ooit mensen hebben gewoont.. en dan de bekende grote kloof waar je door heen moet voor dat je bij de hoofd attractie komt..


Bekende kloof, we zijn er bijna nu

Hier en daar zijn er al toeristen te zien (Jappen en Koreanen uiteraard en een verdwaalde Duitser) die zitten te gapen bij het uit steen gehouwde gebouw van een meter of 30? hoog, niet normaal mooi om te zien, foto zegt alles denk ik:


Dit is em dan!

Maargoed dit is niet alles, er zit een hele stad verborgen in deze bergen en er schijnt nog een mooie monastairy bovenop een berg te zitten die we vooral niet
mogen missen.. onderweg naar boven geniet je van de ongelovelijk mooie uitzicht met hier en daar een toerist en wat bedouine volk dat souveniers verkoopt onder andere oude munten die ze zogenaamt hebben gevonden "if you sell this in your country you rich" yeah right whatever al zouden ze echt zijn dan zijn ze nog geen moer waard dus leh shokran very much.. een uur en heel wat ruines en blaren verder merken we pas hoe sportief we zijn (NOT) ben zelf gestopt met roken vorig jaar alleen erg veel wou het niet helpen want ik was er slechter aan toe als de andere twee die aan het kettingroken waren, ergens midden in nergens onderweg naar boven komen we een oude Japanner tegen van een jaar of 100.. vraag me nog steeds af hoe die mensen dat doen.. hij zag er slecht uit dus gaven we hem wat water om bij te komen.. ondertussen kwam er een klein bedouine meisje van een jaar of 8 bedelen en de aardige oude Japanner gaf haar een snoepje, die werd gelijk op de grond gegooit.. mevrouwtje wil dus alleen geld en de rest kan de tering krijgen.. schaamteloos! en de Japanner was er ook niet over te spreken (zonder woorden hij sprak geen Engels) maar zijn gezicht sprak boekdelen! maargoed verder dus maar paar keer buigen voor onze oude gabber en doorklimmen alsof we het aankunnen..
Anyway ik zal jullie niet vervelen met teveel details.. boven aangekomen mooie fotos nemen en hier en daar een souveniertje gekocht en na 8 uur lang lopen en klimmen en foto nemen
hadden we het wel gezien..


Uitzicht onderweg..


Bijna beneden alweer...

Terug bij af zagen we een 5 sterren hotel naast de ingang waar het allemaal begonnen was en de alcoholtjes roken weer drank en we besloten daar even wat te drinken.. dat was geen probleem want er waren genoeg JD's aanwezig.. gelijk wat Djilebba's (Arabische kleding) en rode hoofdtheedoeken gekocht in de hotel shop om er een beetje bij te horen en het stond wel cool met mijn inmiddels 3 weken oude baard, dat ik speciaal voor deze reis heb laten staan en aangezien we als Portugezen een donker uiterlijk hebben leek het mij wel gepast om zo rond te lopen en dus minder lastig gevallen te worden door toeristen naaiers.. wat opzich wel hielp volgens mij.

Tijd voor het eten, we gaan naar het centrum van Wadi Musa naar Restaurant Arabia waar we de dag ervoor ook gegeten hadden, en de bediening begon ineens heel vriendelijk te doen..
Nou ben ik paranoia van aard en vroeg me af of het nou "de bekende gastvrijheid was van de arabieren" of gewoon een naai actie.. het kwam er op neer dat ze na dat de restaurant sloot een BBQ gingen houden in een of andere grot midden in nergens en er een hoop touristen mee gingen en aangezien wij hun "beste vriend" waren mochten we gratis mee..hmm dan beginnen bij mij de bellen te rinkelen.. en na weet ik veel hoeveel kilometer lopen die dag had ik er geen zin in voelde me ook kut en vertrouwde ik het ook niet.. maar Miguel en Alex hadden er zin in omdat ze het woord drank hadden laten vallen.. "Ach ja gasten jullie zijn volwassen genoeg have fun!" ik ga lekker vroeg naar bed aangezien Ghalid al om 7 uur voor de deur zou staan om ons naar Amman te brengen.. en dit was pas het begin van een lange reis en wou dus niet gelijk helemaal naar de k zijn. Zo gezegt zo gedaan.. ze zouden rond middennacht terug zijn omdat ze zelf ook inzagen dat ze rust nodig hadden..

Rond 4 uur snachts werd ik wakker van ik weet niet wat en zag dat ze er nog niet waren.. maakte me even zorgen om hun aangezien die gasten er vaag uitzagen en ik nooit in ga op uitnodigingen van mensen dat ik net heb ontmoet..maar mijn zorgen waren voor niets een klein uurtje later stopte een auto voor de deur en 2 dronken mongolen dat volgens mij al aardig kameels konden spreken (uurrggh) stapten uit..
Schijnbaar wouden die "gastvrije" gasten alleen gratis zuipen de hele nacht en hadden ze gehoopt op wat Europese poes want er schenen ook nog wat spaanse en franse volk mee te zijn gegaan waaronder een paar lekkere wijven.. die opzich wel "wouden" alleen werd de hotel eigenaar ziek toen die dat zag en dreigde de politie te bellen als die meisjes met die arabische gasten meegingen.. dus einde verhaal is er weinig gebeurt en heeft iedereen een leuke tijd gehad.. en moest ik wilde verhalen aanhoren om 6 uur morgens van 2 stom dronken gasten die even dachten dat ze verkracht zouden worden omdat 1 van de arabieren een geintje maakte over een lekkere kont en 9 andere gasten die zouden komen < ze wisten toen nog niet dat er lekkere wijvies zouden komen (hun waren er als eerst namelijk) maargoed ergens midden in hun onzin verhaal in slaap gevallen om zo nog net een uurtje te kunnen slapen..

Dag 4:

Ghalid was er om 7 uur zoals afgesproken, alleen onze Miguel en Alex waren niet wakker te krijgen.. ik moest dus geweld gebruiken (drummen op de deur en zingen) om ze uit bed te krijgen.. en dat werd niet op prijs gesteld en dus was ik erg dichtbij een pakslaag die ochtend maargoed afspraak is afspraak en als je snachts een man wilt zijn moet je dat ook smorgens kunnen.. dus niet zeiken en douchen.. Ondertussen vraag ik me af waarom ik nou juist met hun op vakantie ben gekomen.. en hun waarschijnlijk over mij hetzelfde.. maar alles komt goed en de "sorry's" kwamen samen met thee in de lobby.. en ach we moeten 4 uur in de auto zitten dus alle 3 KO en slapen in de auto.. ineens worden we wakker gemaakt midden in de woestijn.. Ghalid wil iets eten en we moeten mee? waarom blijkt binnen.. een toerist trap! een restaurant VOL met souveniers (en vriendjes van Ghalid) schijnbaar willen ze dat we wat kopen (hahahahahaha) laat me niet lachen we gingen zitten 3 cola en de rest zal me een worst wezen.. want onze gabber Ghalid had verdomme samen met ons kunnen ontbijten alleen dat wou hij niet omdat hij dus schijnbaar andere plannen had maar dat boeit niet we zijn niets verplicht.. dus na wat boze gezichten liepen we weer naar buiten om te slapen in de auto en de reis voort te zetten..
Het vreemde is dat Ghalid eergister de mooiste verhalen had over hoe iedereen toeristen probeert te naaien en hij niet zo is en dat hij ons naar Syrie zou brengen voor een mooie prijs als we de visums kregen.. alleen had hij zo ondertussen dat hij van ons weinig kon verdienen aan commissies/tips en andere BS, hij deed nog even zijn best voor een hotel van een gabber van hem maar daar moesten we ook niets van hebben.. dus dropte hij ons midden in Amman omdat hij zogenaamd alleen tussen Amman en Petra mocht rijden van de politie...whatever.. andere taxi gepakt richting de Syrische ambassade dan maar, want me baard was al op maat en Miguel deed ook zn best.. daar aangekomen stond er een lange rij en toen wij bijna aan de beurt waren sloot de Ambassade.. morgen weer een dag! (KUT) maarja shit happens.. niet ver er vandaan was Imperial Palace.. een 4 sterren hotel en dat verdienden wij wel na alle lousy hotels tot nu toe.. erg duur was het niet (70JD) voor een triple.. na een welverdiende lunch, middag dutje en avondeten zoals het moet nog even na genieten van de luxe.. en wat drankjes.. dit keer heb ik ook maar wat mee gedronken maar erg ver kwam ik niet en ging niet veel later naar bed
omdat ik al dubbel zag... (ben geen zware drinker)

Dag 5:

2de poging Syrische visum... vroeg op en weer in de rij staan.. eenmaal aan de beurt "you need picture" aaah vandaar die gek voor de deur met een camera uit de vorige eeuw dus weer naar buiten en foto klikken met een "wit" doek die aan een boom hing.. en weer een poging... na lang wachten... no tourist allowed now in Syria was het antwoord...!!!! TERING alles voor niets hier!
balen en wat nieuws verzinnen dus.. helemaal naar het zuiden om via Aqaba naar Egypte te gaan hadden we geen zin in, we kwamen er net vandaan.. bellen met een Travel Agent voor een retourtje Libanon.. scheen erg duur (250 euro de man) dus laat maar.. in het oosten Iraq .. sjah spreekt voor zich..doen we niet.. dus bleef er 1 land over.. Israel dilemma..dilemma.. Alex wou niet mee.. vond het te gevaarlijk.. maar na wat geouwehoer en overtuiging dat we GEEN bus zouden pakken in Israel toch nog over kunnen halen dus op naar de "taxi" terminal waar we op zoek gingen naar een taxi richting Jordan Valley Border Crossing.....8)7


Back in Amman.. onderweg naar Jordan Valley Border in het noorden...

Dag 5 (vervolg coming soon)

quote:

Op zaterdag 5 maart 2005 22:10 schreef Timothy_106 het volgende:
Ehm... alles nog goed gekomen in Israel?

Zat een paar dagen zonder internet, ben net weer terug.. zal even kijken of ik het vanavond / morgen kan afmaken