De problemen van Leica worden krankzinniger naarmate je dieper de historie van het merk induikt.
Een hele goeie zet van Leica was bijvoorbeeld in het midden van de jaren 70 de M5. Helaas wilden de Leica-fanaten de M5 niet. Hij leek een tikje lomper dan al zijn voorgangers.
Nog zo'n geniaal dingetje dat een succes had kunnen worden was de Leica CL. Een compactere meetzoekercamera met al iets meer elektriek dan de M. Ook dit week teveel af van wat de toch bijzonder conservatieve liefhebbers gewend waren. Ed v.d. Elsken deed niettemin hele boeiende dingen met een CL
Later haalde Minolta, met wie Leica samen op dat moment heel veel deed, de CL uit de kast, herdoopte hem tot CL-E en maakte er een bescheiden succesje van dat Leica in die dagen zelf waarschijnlijk goed had kunnen gebruiken
![]()
De grote SLR-successen deed Leica overigens samen met Minolta. De r5 had heel veel Minolta-invloeden en zoals met elke Minolta kon ik dan ook met de r5 geen goeie maatjes worden.
De succesjes uit de samenwerking met Minolta geven echter wel aan in welke richting Leica het moet zoeken.