Leonardo ( Leonardo Vitor Santiago A.k.a Leo1) Fan topic

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 20:56 schreef SCH het volgende:
Het was een grapske twi

quote:

Op dinsdag 14 november 2006 20:58 schreef twi het volgende:

[..]

[afbeelding]

quote:

Op woensdag 15 november 2006 00:10 schreef tong80 het volgende:
Hoe zou het met Anselmo zijn, z'n vriendje uit de sloppenwijken ?

quote:

Op woensdag 15 november 2006 00:11 schreef Radegast het volgende:

[..]

De kans is aanwezig dat die morsdood is.

quote:

Op woensdag 15 november 2006 00:12 schreef tong80 het volgende:

[..]

Dat bedoel ik.Ken je de documentaire van Jos de Putter ?

quote:

Op woensdag 15 november 2006 00:13 schreef Radegast het volgende:

[..]

Nee.

quote:

Op woensdag 15 november 2006 09:27 schreef MaxPower het volgende:
Hoe heet die docu?

quote:

De gedachte aan een Leonardo in een oranje shirt windt me op

Nog heel even wachten en Leonardo Vitor Santiago kan zijn Nederlandse paspoort ophalen. Hij heeft het eerste deel van zijn inburgeringcursus met goed gevolg afgelegd. Nu wacht hem nog een klein examen, waarmee hij de twee verplichte niveau’s van de cursus voltooit.

En daarom is het niet zo gek dat de belangstelling voor de speler van NAC zich niet beperkt tot Tottenham Hotspur, Osasuna, Ajax en PSV. Ook bij Van Basten staat hij op een van zijn lijstjes. Zodra Leonardo zijn paspoort binnen heeft, zou het zo maar kunnen dat hij snel wordt opgeroepen voor een stage bij het Nederlands elftal. Dat is gisteren informeel bevestigd in Noordwijk, waar Oranje zich voorbereidt op de rentree van Clarence Seedorf in de nationale ploeg.

Leonardo in Oranje, waarom ook niet? Deze door NAC gepimpte linkerspits uit Rotterdam Zuid heeft een versnelling en een paar bewegingen in huis die ook op het EK van 2008 van pas kunnen komen. Het is jammer dat er in de marge van het voetbal zelf, daar waar de analyses gedebiteerd en herhaald worden, zo gefocust wordt op zijn karakter. Er is best af en toe reden voor om stil te staan bij zijn eigenaardigheden, maar in het juiste metier en onder straffe leiding kan zijn talent tot wasdom komen.

Zoals Leonardo was, kan hij gif zijn voor je ploeg. De Braziliaan verkent de grenzen tussen sociaal en onsociaal gedrag en verlegt daarmee ook de grenzen van zijn collega’s. Dan moet je uitkijken als coach. Leo past niet in elke selectie. Maar het lijkt erop of Ernie Brandts, trainer/coach van NAC, hem wél aan het spelen heeft gekregen en dat is een grote verdienste van de WK-finalist uit 1978. Bert van Marwijk had moeite met Leonardo, Ruud Gullit eveneens en Erwin Koeman wilde hem ook bepaald niet per se houden toen hij vorig seizoen naar Breda kon. Brandts pikte hem op uit de bijna failliete boedel van zijn voorganger Cees Lok en ging aan de slag. Met horten en stoten.

Zijn streken houdt ‘Leo’ natuurlijk wel. Vrijdag liet hij zich op het gras vallen bij NAC-Heerenveen, toen hij een bult op zijn hoofd voelde en duizelig werd. De verzorger hield rekening met een plotseling overlijden, maar in de catacomben herrees hij van zijn brancard en verpoosde zich tot laat met kennissen in het stadion.


Tja. Ik was ruim een jaar geleden op uitnodiging van de stichting Ibiss een week lang te gast in de ergste krottenwijken van Rio de Janeiro. Snel raakten we, Studio Sport-commentator Jan Roelfs en Volkskrant-verslaggever Willem Vissers, gewend aan roadblocks, kalashnikovs, drank, drugs, junks, bende-oorlogen en een bittere armoe. We schaamden ons een beetje. Vrijwel alle cocaïne die in de favela’s ondergronds verwerkt wordt, gaat door naar Amsterdam en Antwerpen. Omdat wij hier zo graag snuiven en basen, blijft daar de ellende in stand.

Dankzij Nanko van Buuren, die de krottenjeugd opvangt, schoolt en beschermt namens Ibiss, werden we er gedoogd door drugsbaronnen en hun kindsoldaten.

Plotseling stonden we voor het ouderlijk huis van Leonardo. Leo woonde daar tot zijn twaalfde en is inmiddels 23 jaar oud. Wat er je daar als kind in de wijk Jacerézinho, in 1994 prachtig in beeld gebracht door cineast Jos de Putter, aan het verstand gebracht wordt, dat raak je nooit meer helemaal kwijt. Het is overleven in het kwadraat. Daarom windt me, op de dag van Nederland-Engeland, de gedachte aan een Leonardo in een klassiek oranje shirt veel meer op dan het vooruitzicht op de rentree van Seedorf.

Bron: AD.nl

quote:

Op zaterdag 18 november 2006 00:50 schreef tong80 het volgende:
Hugo Borst ?

quote:

Op zaterdag 18 november 2006 01:39 schreef tong80 het volgende:
Ok, die is ook erg goed.

quote:

'Leonardo als simulerende soapacteur'

20/11/2006 8 :15

Piet de Visser ontdekte hem ooit namens Feyenoord in de sloppenwijken van Rio de Janeiro: Leonardo Vitor Santiago, inmiddels 23 jaar. De Rotterdamse club investeerde zes jaar lang in de aanvaller, maar hij kwam niet verder dan 55 wedstrijden en slechts vier doelpunten in het eerste elftal. Leonardo kan heel aardig voetballen, maar laat dat zelden zien. Meestal trekt hij aandacht als het verongelijkte verwende jongetje, dat zich miskend voelt en geen enkel begrip heeft voor het hem aangedane onrecht. Alle trainers hebben het met de Braziliaan geprobeerd in Rotterdam-Zuid. Hij had meer krediet dan de andere spelers, trainers zagen zaken door de vingers. En zodra hij zich weer eens misdroeg, werd dat meestal met de mantel der liefde bedekt. Op een bepaald moment was ook in De Kuip het geduld op en vertrok Leonardo beledigd naar NAC Breda. Daar wilde hij het ongelijk van Feyenoord bewijzen. Als hij goed in zijn vel zit en een bevlieging heeft, is Leonardo nauwelijks af te stoppen. Vooral in de counter is hij gevaarlijk, maar zijn slappe en onevenwichtige karakter staat er garant voor dat hij nooit twee keer achtereen goed speelt. Het publiek heeft een zwak voor de kleine Braziliaan, charisma kan hem niet ontzegd worden. En tussen alle eenheidsworsten kan hij een lust voor het oog zijn. Daarom is hij het troetelbeertje van het niet bijster verwende Bredase publiek. Op basis waarvan is me onduidelijk, maar zodra Leonardo aan de bal komt is het verwachtingspatroon groot.

Eind jaren zestig maakte ik als dienstplichtig militair kennis met NAC. In die tijd was het gebruikelijk dat militairen bij de dichtstbijzijnde club trainden. NAC was een prettige en gastvrije vereniging. Ex-international Leo Canjels was een menselijke trainer en Ad Brouwers, Aty Graaumans, Theo Dierckx, Gerrie Kattestaart en Rob Mul waren sociale jongens. Het was prettig toeven aan de Beatrixstraat. Later maakte ik als journalist regelmatig een Avondje NAC mee. Daar is al tijden geen sprake meer van, desondanks reed ik afgelopen vrijdag verwachtingsvol naar Breda voor de wedstrijd NAC-SC Heerenveen. NAC blijft een warme club. Na Ajax, PSV en Feyenoord heeft Heerenveen de hoogste begroting, maar dat blijkt niet uit de ranglijst. Als NAC in het linkerrijtje eindigt is dat een topprestatie, want trainer Ernie Brandts valt niet te benijden. Hij beschikt over twee statische centrale verdedigers. Patrick Zwaanswijk en Rob Penders zijn lang, maar niet kopsterk. Ze zijn traag en kwetsbaar met ruimte achter zich. Op het middenveld kunnen Sander van Gessel en Arne Slot in balbezit best aardig voetballen, maar zij zijn geen balveroveraars of spelers die de oorlog winnen. Ze voetballen technisch verzorgd, maar door hun aanwezigheid is NAC bij balverlies erg kwetsbaar. Daarom is Brandts afhankelijk van de bevliegingen van de grillige aanvallers Anouar Diba en Leonardo. Twee balkunstenaars die wedstrijden kunnen beslissen, maar als coach kun je nooit op hen rekenen. Daarbij komt nog dat de heren het begrip zelfkritiek niet kennen, misplaatste vedetteneigingen etaleren en altijd voor onrust zorgen na een wissel.

Met name Leonardo denkt dat het bij NAC vooral om hém draait. Brandts zal er niet over uitweiden, maar hij heeft dit seizoen al een hele serie incidenten achter de rug met de pseudo-vedette. Desondanks krijgt Leonardo steeds het voordeel van de twijfel, want ook zijn trainer weet dat hij een wedstrijd kan beslissen, al doet hij het zelden. Tijdens NAC-Heerenveen beleefde de structurele soap rond Leonardo een hoogtepunt. De Friezen speelden met veel mensen achter de bal. Er was dus geen ruimte voor oogstrelende dribbels, Leonardo kwam nauwelijks aan de bal. Zijn kwetsbare wedstrijdmentaliteit maakte hem volledig overbodig. Maar als coach laat je zo’n speler vaak staan, omdat hij in de laatste minuut alsnog kan toeslaan. De zelfingenomen spits zocht echter een ontsnappingsroute. Nadat Heerenveen-verdediger Petter Hansson hem niet al te hard tegen het hoofd had geschopt, ging de Braziliaan knock-out alsof hij in direct levensgevaar verkeerde. Niet alleen de coach, maar ook de medische staf van NAC moet gek worden van deze komediant. De spreekkoren van de trouwe aanhang werkten helend, want twee minuten later leed Leonardo alweer vrolijk balverlies.

Doordat RTL7 de wedstrijd live uitzond, konden Barbara Barend en ik het hele drama perfect volgen via de monitor. De herhalingen waren ontnuchterend, Leonardo stelde zich aan. Hij raakte geen bal, maar eiste toch de hoofdrol op. Na rust herhaalde hij zijn theatrale optreden nadat Gianni Zuiverloon hem had geblokkeerd. Het NAC-publiek scandeerde opnieuw zijn naam en Leonardo acteerde een karakterjongen. Hij realiseerde zich waarschijnlijk dat hij tegen de stugge Heerenveen-verdedigers geen schijn van kans had en loste dat op verbijsterende wijze op. De Braziliaan zakte op bijna dramatische wijze in elkaar, al ging hij wel onnatuurlijk en voorzichtig onderuit. Vervolgens speelde hij zijn rol zó realistisch dat de arme NAC-verzorger in paniek naar de slagader in Leonardo’s nek en naar diens hart greep. Er werd paniekerig om de clubarts geroepen en een heel stadion hield de adem in toen de patiënt werd weggereden, want een coma kun je niet simuleren.

Dat bleek een misvatting, Leonardo kan dat heel goed. De paniek was groot in de catacomben, waar RTL7 een studio had gebouwd. Zelfs ik twijfelde even. Meer dood dan levend kwam Leonardo voorbij op de brancard. Met een hele stoet verontruste mensen en een complete medische staf achter zich aan. Buiten scheurde al een ambulance met loeiende sirene de parkeerplaats op. Omdat Barbara de journalistieke nieuwsgierigheid van haar vader heeft geërfd, werd ik voortdurend op de hoogte gehouden over de toestand van het slachtoffer. In de kleedkamer knapte hij in recordtempo op, hij weigerde voor onderzoek naar een ziekenhuis te gaan, waardoor de ambulance weer kon vertrekken.

Terwijl zijn collega’s buiten tot op de bodem gingen om een gelijkspel uit het vuur te slepen, wat dankzij een geniale voetbeweging van Maceo Rigters en een doelpunt van Edwin de Graaf nog lukte ook, liep Leonardo lachend en kerngezond door de catacomben. Hij was alleen een beetje duizelig, ach gut. Na afloop gedroeg iedereen zich correct en ingetogen. De verzorger was de schrik nog nauwelijks te boven. Trainer Brandts zei glimlachend dat het allemaal erg meeviel en de clubarts zei helemaal niets. Hij kijkt er waarschijnlijk niet eens meer van op. Als een club Leonardo aantrekt, haal je een begenadigde voetballer binnen, maar tevens veel structurele ellende. Maar de clubleiding en de supporters lijken alles te pikken van de zich als een verwend kind gedragende speler. Leonardo strijkt een geweldig salaris op in Breda, eist meer aandacht dan alle andere spelers bij elkaar en als tegenprestatie laat hij zijn collega’s en de supporters op het beslissende moment in de steek. Toen Leonardo zich als een soapacteur liet afvoeren, controleerde SC Heerenveen de wedstrijd en was NAC afhankelijk van een geniale individuele actie van de man die speciaal daarvoor is aangetrokken. Ook ik geniet van een excellerende Leonardo, maar dat gebeurt incidenteel. Na alle schertsvertoningen en alle egocentrische misdragingen heb ik de hoop opgegeven dat hij ooit nog een volwassen prof wordt.

Johan Derksen