In aansluiting van alle berichten mbt mogelijke epidemien die we kunnen verwachten doet het er eigenlijk niet precies toe welke variant nou uiteindelijk op de mensheid wordt losgelaten. We kunnen er kort over zijn, het zal uiteindelijk iets dodelijks en zijn. Waar de globalists meer in geinteresseerd zijn is dat wij tzt gevaccineerd worden. In Amerika is het al aan de orde van de dag dat kinderen tegenwoordig verplicht gevaccineerd moeten worden, doen de ouders dat niet dan staan daar giga hoge boetes op en zelfs gevangenis straf. Ik heb het gevoel dat er in Nederland in de toekomst ook zo'n wet doorheen gedrukt gaat worden, tenslotte worden allerlei wetswijzigingen in de wereld tegenwoordig in een rap tempo door andere landen overgenomen.
Voor de gene die nog niet zo bekend zijn met vaccinaties en wat het allemaal kan aanrichten raad ik zeker aan het volgende uitgebreide artikel te lezen. Dit gaat uitgebreid in op de illusie of de Mythe, hoe je het ook wil noemen, dat vaccineren ziektes voorkomt. Het tegendeel blijkt juist waar te zijn, vaccinaties zorgt er juist voor dat je ziek wordt !
Hier een goede opsomming van een aantal belangrijke feiten mbt vaccinatie, het is gewoon schokkend !!
· Vaccinatie kan de ziekte waartegen werd gevaccineerd juist veroorzaken;
· Gevaccineerde personen kunnen anderen besmetten, ook al vertonen zij zelf geen symptomen van de ziekte;
· Vaccins kunnen mensen vatbaarder maken voor de betreffende ziekte;
· Influenza en Hepatitis B virussen zijn snel bezig resistent te worden tegen vaccin gerelateerde antilichamen. Daarom zijn ze behalve volslagen waardeloos, bovendien uiterst gevaarlijk;
· Vaccinatie brengt vele negatieve gevolgen met zich mee, variërend van 'simpele' allergieën tot wiegendood;
· Lang voordat welk vaccinatieprogramma dan ook had aangevangen, waren de ziekten waartegen wordt gevaccineerd al op hun retour (sommige zelfs al voor 90%);
· Ook al vertoont een kind na vaccinatie geen reacties, dan wil dat niet zeggen dat er later geen negatieve gevolgen worden ondervonden.
Valse immuniteit
De kwaliteit van door vaccinatie verkregen (beperkte) 'immuniteit' neemt na verloop van tijd af. Waar het doormaken van het proces van een natuurlijke infectieziekte het gehele immuunsysteem een positieve impuls geeft, richt vaccinatie zich uitsluitend op het aanmaken van (tijdelijke) antistoffen tegen de betreffende ziekte(n). De dramatische gevolgen van massale vaccinatiecampagnes tegen pokken op de Filippijnen (1918) bewijzen dat vaccinatie mensen juist bevattelijker maakt voor de betreffende ziekte. In Manilla, waar 95% van de populatie was ingeënt, stierf 54% van de bevolking; op het eiland Mindanao, waar de bewoners vaccinatie hadden geweigerd, bedroeg dat percentage slechts 11%. Van ditzelfde gegeven zijn vandaag de dag ook het kinkhoest- en griepvaccin goede voorbeelden.
Andere besmettingsroute
Een besmetting per vaccin verloopt anders dan de wijze waarop een ziekte 'normaal' het lichaam binnenkomt. Volgen bijvoorbeeld natuurlijke kinkhoest en mazelen de weg van de luchtwegen, zowel het kinkhoest- als het mazelenvaccin worden per injectie toegediend en dringen daarbij plotseling veel dieper in het lichaam door. Geconfronteerd met indringers die niet de normale weg via huid en slijmvliezen hebben bewandeld, maar direct in de bloedbaan schade aan organen kunnen aanrichten, moet het lichaam veel meer moeite doen de belagers van zich af te schudden. Het gevaar dat talloze virussen, binnen gebracht via vaccinatie, als een tijdbom diep in het lichaam de tijd wegtikken, is evenmin denkbeeldig gebleken.
Niettemin houden overal ter wereld overheid en medische wetenschap vast aan het verspreiden van de mythe dat vaccinatie een veilige manier is voor het verkrijgen van levenslange bescherming tegen infectieziekten.
Wiegendood
In de loop van haar onderzoek naar ademhalingspatronen van baby’s stuitte onderzoekswetenschapper Dr. Viera Scheibner ongewild op het verband tussen wiegendood en vaccinatie. Het maandenlang volgen van baby’s via een speciaal ontworpen ademhalingsmonitor en het bestuderen van de gegevens die de aan de apparatuur verbonden microprocessor op schrift had vastgelegd, liet bij alle baby’s na vaccinatie een zelfde meervoudig terugkerend stresspatroon zien. Omdat in eerste instantie ook haar eigen referentiekader van hogerhand was vertroebeld door de gedachte als zou vaccinatie veilig en effectief zijn, duurde het enige tijd voordat zij deze waarheid in zijn volle zwartgallige luister en angstaanjagende repercussies doorzag.
Vanaf dat moment is Dr. Scheibner elk officieel gepubliceerd medisch wetenschappelijk onderzoeksrapport gaan verzamelen dat aan vaccinatie is gerelateerd. Na bestudering van 30.000 pagina's hiervan schreef ze haar boek "Vaccinatie, 100 jaar orthodox wetenschappelijk onderzoek toont aan dat vaccins een medische aanslag op het immuunsysteem betekenen". Inmiddels hebben ruim 80.000 pagina's een plaats in haar (mentale) archief gevonden en wordt Viera Scheibner overal ter wereld uitgenodigd om het denkraam van ouders, studenten en artsen van de juiste gegevens omtrent vaccinatie te voorzien. In Canada is zij in dit verband tot getuige-deskundige benoemd door een medische tuchtraad die de arts Guylaine Lanctôt op het matje riep vanwege haar boek "The Medical Mafia", waarin vaccinatie een angstaanjagende rol speelt. Men achtte op dit gebied de deskundigheid van Dr. Viera Scheibner groter dan die van enkele artsen. Viera kwam in oktober 1996 voor het eerst naar Nederland en heeft sindsdien op verschillende plaatsen lezingen gehouden.
Een greep uit de mogelijke gevolgen van vaccinaties:
· Chronische infecties: verkoudheid, neusloop, hoesten, oorontsteking, bronchitis
· Abnormaal schreeuwen, constant huilen
· Collaps of shockepisodes
· Stuiptrekkingen, epilepsie
· Verlammingen
· Diabetes en hypoglykemie
· Ontsteking van verschillende delen van de hersenen
· Achterstand in groei en mentale ontwikkeling
· Gedragsproblemen
· Hyperactiviteit, leerproblemen, MBD, ADD, ADHD, dyslexie
· Bloedafwijkingen, leukemie
· Het vermoeidheidssyndroom ME
· Autisme
· Dood en wiegendood
Gevolgen op de lange duur
Vaccinatie beïnvloedt twee generaties. De vaccinaties die de moeders hebben ontvangen, vernietigen de immuniteit die zij via de placenta aan hun baby’s moeten doorgeven. Omdat baby’s daardoor in hun eerste twee levensjaren die immuniteit missen, zien we nu dat kinderen al vanaf één maand oud de strijd moeten aanbinden met ziektes als kinkhoest en mazelen – vaak opgelopen vanuit gevaccineerden in de omgeving. Dat gebrek aan placenta-immuniteit, in combinatie met de vaccinaties die baby’s en jonge kinderen zelf ondergaan, verklaart voor een groot deel de aanzienlijke toename in het aantal gevallen van kanker en leukemie in die leeftijdsgroep. Leonard Horowitz beschrijft in radio-interviews en in zijn boek ”Emerging Viruses, Aids and Ebola” hoe het Hepatitis B vaccin dat in Amerika in de jaren 80 – eerst in New York en daarna in San Francisco en Denver – bij homofiele proefpersonen werd ingespoten, leukemie bevatte. De deelnemers aan deze 'trials' waren geselecteerd op hoe goed zij in hun wel en wee te volgen waren. Deze gegevens blijken echter hermetisch buiten het bereik van onafhankelijke onderzoekers te zijn weggesloten…
Wanneer vaccinatieprogramma’s op dit moment zouden worden stopgezet, duurt het nog drie generaties eer het immuunsysteem van de bevolking wat dat betreft weer geheel op peil is. In plaats van het immuunsysteem te versterken, ondermijnt vaccinatie dit, daarbij de deur openend naar degeneratieve ziektes als kanker, aids, multiple sclerosis, Alzheimer's etc. op latere leeftijd. Ook ME, het vermoeidheidssyndroom getypeerd door lusteloosheid en onbestemde, zeer veelzijdige klachten past in deze rij.
Vaccinatie put immuunsysteem uit
In Amerika, waar vaccinaties al langere tijd verplicht zijn, tekent zich het beeld af dat de kinderziekten waartegen geënt wordt, nu juist slachtoffers eisen onder oudere leeftijdsgroepen. De ziektes verlopen in die gevallen bovendien feller en met meer (blijvende) complicaties. Het ziet er naar uit dat men datgene waar men bang voor is, juist naar zich toehaalt! Omgekeerd vertonen in verband met een door vaccinatie uitgeput immuunsysteem jongeren nu ziektebeelden die vroeger uitsluitend behoorden bij oudere leeftijdsgroepen. In Zweden, waar men is gestopt met het toedienen van het kinkhoestvaccin, is deze ziekte sindsdien niet alleen teruggekeerd tot de oorspronkelijke leeftijdsgroep en aantal gevallen, maar heeft deze bovendien weer een goedaardiger verloop.
Vaccinaties... in wiens belang eigenlijk?
Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) zorgt ervoor dat bij iedere baby in Nederland de vaccinatieoproepen prompt en veelvuldig in de bus vallen. Intrigerend is dat dit RIVM op minstens vier stoelen zit: men ontwikkelt niet alleen vaccins, men produceert ze en verkoopt ze bovendien. En als klap op de vuurpijl is dit instituut tevens verantwoordelijk als adviseur aan de minister en als meldpunt voor negatieve gevolgen... Afgezien dat dit laatste een uiterst dubieuze vermenging van belangen is, laat het melden door artsen zeer te wensen over. Deels omdat de gevolgen vaak worden gebagatelliseerd en deels ook omdat - wil er sprake zijn van een oorzakelijk verband - men het er niet over eens is welke tijdsduur ('interval') tussen de vaccinatie en de negatieve gevolgen daarvoor moet worden aangehouden. Uit de bevindingen van Dr Viera Scheibner volgt immers dat de periode waarin bijwerkingen naar buiten kunnen treden vele malen langer is dan algemeen - min of meer - als norm geldt. Verder is gebleken dat consultatiebureau artsen eufemistisch gezegd bepaald niet worden aangespoord tot het geven van uitvoerige voorlichting aan ouders omtrent de negatieve bijwerkingen van vaccins. Daarnaast is het meer dan eens gebeurd dat de arts van een consultatiebureau en de betreffende ouders moeten ondergaan dat een RIVM-medewerker de door hen aangemelde gevolgen met kracht onder het tapijt veegt. Voor zowel artsen als ouders niet bepaald een aanmoediging voor het doen van een melding. In het 1994 rapport over de melding van bijwerkingen schrijft het RIVM zelf dat tot 1993 hun archivering dusdanig gesplitst georganiseerd was, dat men niet in staat was de gegevens in te zetten in overzichten, tabellen ten behoeve van het trekken van enige conclusie.... In hetzelfde rapport steekt enkele malen de reden van deze handelwijze de kop op: men wil graag een vaccinatiegraad van 98% halen, i.v.m. een (niet-bestaande) kudde-immuniteit. Verder blijkt uit de toon meer dan eens dat het belang van het vaccinatieprogramma zwaarder telt dan het belang van het (individuele) kind.
Overigens kunnen ouders ook zelf bij het RIVM vaccinatieschade aanmelden - tot zelfs jaren na het ontstaan. Overigens wordt de tijdspanne (interval), door het RIVM gehanteerd voor het verbinden van oorzaak (vaccinatie) en gevolg (bijwerking), op hoogstens 2 dagen gesteld. Maar zelfs al was dat interval een week, dan nog valt het buiten het bewezen kader van het non-specific stress syndrome.
Uit het bovenstaande moge het duidelijk zijn dat het uiterst gevaarlijk is om – zoals het RIVM dat zonder blikken of blozen doet – op basis van dit soort gegevens de conclusie uit te spreken dat vaccinaties veilig en effectief zijn...
Onthutsende waarheid
Er is dus meer dan genoeg reden om de beslissing ten aanzien van het al of niet vaccineren heel bewust te nemen. Maar helaas ligt in het reguliere circuit voor ouders de benodigde kennis voor het onderbouwen van die beslissing nog steeds niet voor het oprapen. Bovendien krijgen zowel ouders als artsen nog steeds maar een gedeelte van de waarheid te horen. De media helpen de mythes in stand te houden, door er bijvoorbeeld bij de beschrijving van een 'Staphorst-epidemie' niet bij te vertellen dat soms tot ca 70% van de getroffen groep wel degelijk was gevaccineerd... Bij deze kwesties blijkt telkens weer dat doorvragen van essentieel belang is om de complete feiten boven tafel te krijgen. Vaak vraagt men niet verder, omdat het denkkader rond vaccinaties nog altijd grotendeels door de mythes ('veilig en effectief') wordt bepaald.
In de praktijk blijkt het gebrek aan volledige en concrete gegevens meer dan eens levensgevaarlijk te zijn. Voor onszelf en voor onze kinderen.
Voorstanders van vaccinatie – doorgaans politici, artsen of professoren die hun bestaansrecht op vaccinatie hebben gefundeerd – trachten doorgaans in televisie- en radio-uitzendingen iedere kritiek op hun standpunt te weerleggen met het bijzonder onwetenschappelijke argument van ”Dat is niet waar”. Om daarna de spreker te blijven interrumperen of belachelijk te maken. Alles om de kritiek op vaccinatie geen stem te geven.
Voor de rest van dit uitgebreide stuk, zie
http://www.educare.nl/content.php?PID=37