quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:16 schreef morpheus_at_work het volgende:
hoofdprijs een paar gratis posts

[afbeelding]

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:18 schreef Elroyb het volgende:

[..]

als ik raad wie de foto heeft gemaakt krijg ik dan ook extra posts...

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:18 schreef glasbak het volgende:
micha en tex

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:18 schreef morpheus_at_work het volgende:

[..]

ja

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:19 schreef Elroyb het volgende:

[..]

de foto paal van sixflags...

---

Elroyb

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:19 schreef morpheus_at_work het volgende:

[..]

FOUT (dit is een belediging)

---

eeehm.. sja..

morph en sanne

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:18 schreef Herald het volgende:
Fannetje en Tackleberry

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:20 schreef glasbak het volgende:

[..]

OE

eeehm.. sja..

morph en sanne

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:20 schreef morpheus_at_work het volgende:

[..]

Fout

---

ook geen merel en armageddon..(geen lang haar bij merel)

uuhm..

flip en gellar

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:20 schreef morpheus_at_work het volgende:

[..]

zou het zo zijn

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:22 schreef glasbak het volgende:

[..]

shit..

ook geen merel en armageddon..(geen lang haar bij merel)

uuhm..

flip en gellar

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:22 schreef G-spotter2001 het volgende:

[..]

dat denk ik ook eigenlijk wel

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:22 schreef Mike het volgende:
Makkie...

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:24 schreef Meneer_Aart het volgende:
Fannetje en micha mayhaps?

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:25 schreef Joene het volgende:
Fannetje en nog iemand

---

*zwijgverbod heeft gekregen*

Duh!

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:27 schreef defender het volgende:
Ik weet ut ! Yvonne en Gravedigger !

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:27 schreef risk one het volgende:
Digger en Yvonne natuurlijk.

Duh!

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:30 schreef DawN het volgende:
Tackleberry!!!! *knipoog*

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:18 schreef Herald het volgende:
Fannetje en Tackleberry

---

Oke het zijn risk one en brechtje

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:31 schreef morpheus_at_work het volgende:

[..]

oe heet

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:32 schreef Meneer_Aart het volgende:
Fannetje en Tackleberry dus

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:34 schreef morpheus_at_work het volgende:

[..]

je hebt gelijk

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:33 schreef DawN het volgende:

[..]

ja duhuh!! Wat wil je ook.. bij zo'n haardvuurtje..

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:38 schreef Tackleberry het volgende:
Iemand interesse in quotes

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:39 schreef Meneer_Aart het volgende:

[..]

Krijg ik nu gratis posts?

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:43 schreef Meneer_Aart het volgende:
enz.

---

In de bespreking van de transcendentaalfilosofie bleek, dat Kant in zijn analyse van de voorwaarden van de mogelijkheid van het verschijnen van de zijnden, deze steeds opnieuw terugvoerde op de redelijke synthesen van het menselijke subject. Dit subject is niet een of ander individueel empirisch subject, maar het transcendentale subject, de cognitieve structuur die in alle redelijke subjecten gelijkelijk moet worden voorondersteld (vgl. KU B136). Dit subject wordt tot het maatgevende kader waarbinnen de zijnden eerst kunnen verschijnen. "Het menselijke zelfbewustzijn wordt opgevat als een subjectum, dat funderend ten grondslag ligt aan alle vormen van objectiviteit" (Duintjer 1966, 115). Deze ontologische wending naar de subjectiviteit betekent een radicale breuk met een lange traditie. Kant was zich daarvan blijkens de aard van de beeldspraak die hij in de inleiding tot de KrV gebruikt, zeer van bewust. Hij duidt deze wending aan als copernicaans (KrV Bxvi).

Een belangrijke consequentie van de copernicaanse wending naar de subjectiviteit is dat de antropologie een fundamentele plaats gaat innemen in de filosofie. Hoewel de betekenis van deze omslag eerst na Kant nadrukkelijk aan het licht treedt - in de in de negentiende eeuw inzettende ontwikkeling van de wijsgerige antropologie en in het bijzonder in de aanspraak van deze discipline de meest fundamentele wijsgerige discipline te zijn - is zij bij Kant reeds duidelijk bespeurbaar. Kenmerkend voor deze omslag is een passage in de inleiding van de Logik, die Kant in 1800, dus ongeveer twintig jaar na de Kritik der reinen Vernunft, publiceert. Daarin herhaalt Kant zijn opmerking uit de KrV dat de taak van de filosofie is gelegen in de beantwoording van de volgende drie vragen: "1. Was kann ich wissen? 2. Was soll ich tun? 3. Was darf ich hoffen?", maar hij voegt er ditmaal nog een vierde vraag aan toe: "Was ist der Mensch?" .

Dat Kant eerst in 1800 deze fundamentele vraag naar de mens toevoegde aan de drie eerdere vragen hangt wellicht samen met het feit dat hij pas geleidelijk aan de volledige reikwijdte is gaan overzien van de 'copernicaanse wending' van zijn transcendentaalfilosofie. Eerst in de late Reflexionen spreekt Kant van een 'Anthropologia transscendentalis'. Dat Kant geen vierde, antropologische kritiek aan zijn transcendentale onderneming heeft toegevoegd, heeft zijn grond echter niet primair in een late bewustwording van deze fundamentele implicatie van de transcendentaalfilosofie, maar heeft een meer inhoudelijke reden. De toelichting die Kant in de Logik bij de vier vragen geeft, maakt duidelijk dat de transcendentale vraag naar de mens niet opgevat mag worden als een vraag naast de andere drie. Nadat Kant heeft opgemerkt dat ieder van deze vragen beantwoord wordt in een speciale tak van de filosofie (waarbij de antropologie de vierde vraag krijgt toebedeeld) vervolgt hij: "Im Grunde könnte man aber alles dieses zur Anthropologie rechnen, weil sich die drei ersten Fragen auf die letzte beziehen" (Logik A 25). De vraag naar de mens blijkt niet van dezelfde orde te zijn als de drie overige vragen, maar is een vraag, die in ieder van deze vragen steeds impliciet wordt voorondersteld. Het is voor Kant de meest oorspronkelijke vraag, die in de andere drie vragen steeds noodzakelijkerwijze is meegesteld.

We kunnen dit verhelderen door de vier vragen van Kant te vergelijken met de indeling van de voorkritische ontologie of metafysica. De drie eerste vragen die Kant stelt, stemmen overeen met de traditionele indeling van de metaphysica specialis in een cosmologie, die kennis beoogt van de natuur in de meest brede zin van het woord, een psychologie, gericht op het menselijke handelen en de vrijheid, en een theologie, die de bovenzinnelijke God tot onderwerp heeft (vgl. KrV A334). In de traditionele metafysica ligt aan deze drie takken van de metaphysica specialis de metaphysica generalis ten grondslag, waarin de meest algemene kenmerken van het zijnde aan de orde worden gesteld. Het fundamentele belang van de antropologie in de transcendentaalfilosofie is nu daarin gelegen, dat zij de plaats inneemt van de traditionele metaphysica generalis (zie Heidegger, KM 197v.). De transcendentaalfilosofie maakt duidelijk dat de metafysische vraag naar het zijn van de zijnden niet kan worden gesteld zonder de vraag naar de mens te stellen.

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:48 schreef Vork het volgende:
he bah

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:48 schreef Meneer_Aart het volgende:
neemt de volgende wenken over het ontologisch subjectivisme in acht: het transcendentale onderzoek van de rede heeft ontologische (ofwel metafysische) implicaties. De beantwoording van de vraag naar de voorwaarden van de mogelijkheid van kennis onthult tevens iets van de zijnswijze van de gekende objecten. Dat komt bijvoorbeeld tot uitdrukking in het feit dat Kant de transcendentale vraag naar de apriorische synthese van het verstand ook kan formuleren als de vraag "Wie ist Natur selbst möglich?" (Prol A109, curs. JdM). Hier dienen we de transcendentale ontologie evenwel scherp te onderscheiden van hetgeen in de voor-kritische filosofie onder ontologie werd verstaan. In de voorkritische ontologie was de vraag naar het zijnde de vraag naar de meest elementaire kenmerken van het zijnde. Wat deze ontologische vraagstelling onderscheidde van het empirische onderzoek van de zijnden was haar aanspraak op grotere algemeenheid (zie Duintjer 1988, 75). Met de ontwikkeling van de empirische wetenschappen kwam deze ontologie in toenemende mate onder druk te staan. Aanhangers van de empirische wetenschappen, zoals Hume, eisten van deze ontologie dat ze aan hetzelfde criterium zou voldoen als de empirische wetenschappen, dat wil zeggen dat haar uitspraken empirisch toetsbaar dienden te zijn. Aan dat criterium kon de voorkritische ontologie niet voldoen, aangezien het 'zijnde in het algemeen en in zijn geheel' geen mogelijk voorwerp is van empirische toetsing. De meer rationalistisch geïnspireerde voorkritische ontologie ontweek de discussie met de (verdedigers van de) empirische wetenschappen doordat zij aanspraak maakte op een niet-empirische kennis van de zijnden. Deze strategie werd echter doorkruist door de transcendentale kritiek op dit ongerechtvaardigde transcendente gebruik van de rede. De transcendentaalfilosofie ontkent immers de mogelijkheid op welke wijze dan ook theoretische kennis te verwerven van de zijnden als zodanig, d.w.z. onafhankelijk van hun empirische verschijning aan de mens.
De transcendentale ontologie onderscheidt zich daardoor van de problematisch geworden voorkritische ontologie, dat zij de vraag naar het zijnde transformeert tot de vraag waaraan iets moet voldoen om als 'zijnd' te kunnen gelden. "Indien de vraag 'wat is het zijnde' in deze zin wordt genomen, wordt er dus niet gevraagd naar feitelijke informatie over bestaande entiteiten - welke er in feite voorkomen, wat voor eigenschappen ze vertonen, waar hun voorkomen door verklaard kan worden; in die zin dus geen 'empirische wetenschap' - maar naar een explicitering of verheldering van het maatgevend bestek of kader, waardoor wijzelf ons reeds laten leiden bij ons spreken over entiteiten, bij ons waarnemen van, theoretisch zoeken naar en praktisch omgaan met, al datgene wat krachtens deze maatstaven als 'zijnd' geldt" (Duintjer 1988, 77). De transcendentaalfilosofie vraagt met andere woorden terug van de empirische objecten in natuur en geschiedenis naar de voorwaarden van de mogelijkheid van hun verschijnen (vgl. De Boer 1989, 176). Een dergelijke kritische ontologie heeft weliswaar, evenals de voorkritische, óók betrekking op de zijnden, maar slechts voor zover die binnen het maatgevende kader kunnen verschijnen.

In de bespreking van de transcendentaalfilosofie bleek, dat Kant in zijn analyse van de voorwaarden van de mogelijkheid van het verschijnen van de zijnden, deze steeds opnieuw terugvoerde op de redelijke synthesen van het menselijke subject. Dit subject is niet een of ander individueel empirisch subject, maar het transcendentale subject, de cognitieve structuur die in alle redelijke subjecten gelijkelijk moet worden voorondersteld (vgl. KU B136). Dit subject wordt tot het maatgevende kader waarbinnen de zijnden eerst kunnen verschijnen. "Het menselijke zelfbewustzijn wordt opgevat als een subjectum, dat funderend ten grondslag ligt aan alle vormen van objectiviteit" (Duintjer 1966, 115). Deze ontologische wending naar de subjectiviteit betekent een radicale breuk met een lange traditie. Kant was zich daarvan blijkens de aard van de beeldspraak die hij in de inleiding tot de KrV gebruikt, zeer van bewust. Hij duidt deze wending aan als copernicaans (KrV Bxvi).

Een belangrijke consequentie van de copernicaanse wending naar de subjectiviteit is dat de antropologie een fundamentele plaats gaat innemen in de filosofie. Hoewel de betekenis van deze omslag eerst na Kant nadrukkelijk aan het licht treedt - in de in de negentiende eeuw inzettende ontwikkeling van de wijsgerige antropologie en in het bijzonder in de aanspraak van deze discipline de meest fundamentele wijsgerige discipline te zijn - is zij bij Kant reeds duidelijk bespeurbaar. Kenmerkend voor deze omslag is een passage in de inleiding van de Logik, die Kant in 1800, dus ongeveer twintig jaar na de Kritik der reinen Vernunft, publiceert. Daarin herhaalt Kant zijn opmerking uit de KrV dat de taak van de filosofie is gelegen in de beantwoording van de volgende drie vragen: "1. Was kann ich wissen? 2. Was soll ich tun? 3. Was darf ich hoffen?", maar hij voegt er ditmaal nog een vierde vraag aan toe: "Was ist der Mensch?" .

Dat Kant eerst in 1800 deze fundamentele vraag naar de mens toevoegde aan de drie eerdere vragen hangt wellicht samen met het feit dat hij pas geleidelijk aan de volledige reikwijdte is gaan overzien van de 'copernicaanse wending' van zijn transcendentaalfilosofie. Eerst in de late Reflexionen spreekt Kant van een 'Anthropologia transscendentalis'. Dat Kant geen vierde, antropologische kritiek aan zijn transcendentale onderneming heeft toegevoegd, heeft zijn grond echter niet primair in een late bewustwording van deze fundamentele implicatie van de transcendentaalfilosofie, maar heeft een meer inhoudelijke reden. De toelichting die Kant in de Logik bij de vier vragen geeft, maakt duidelijk dat de transcendentale vraag naar de mens niet opgevat mag worden als een vraag naast de andere drie. Nadat Kant heeft opgemerkt dat ieder van deze vragen beantwoord wordt in een speciale tak van de filosofie (waarbij de antropologie de vierde vraag krijgt toebedeeld) vervolgt hij: "Im Grunde könnte man aber alles dieses zur Anthropologie rechnen, weil sich die drei ersten Fragen auf die letzte beziehen" (Logik A 25). De vraag naar de mens blijkt niet van dezelfde orde te zijn als de drie overige vragen, maar is een vraag, die in ieder van deze vragen steeds impliciet wordt voorondersteld. Het is voor Kant de meest oorspronkelijke vraag, die in de andere drie vragen steeds noodzakelijkerwijze is meegesteld.

We kunnen dit verhelderen door de vier vragen van Kant te vergelijken met de indeling van de voorkritische ontologie of metafysica. De drie eerste vragen die Kant stelt, stemmen overeen met de traditionele indeling van de metaphysica specialis in een cosmologie, die kennis beoogt van de natuur in de meest brede zin van het woord, een psychologie, gericht op het menselijke handelen en de vrijheid, en een theologie, die de bovenzinnelijke God tot onderwerp heeft (vgl. KrV A334). In de traditionele metafysica ligt aan deze drie takken van de metaphysica specialis de metaphysica generalis ten grondslag, waarin de meest algemene kenmerken van het zijnde aan de orde worden gesteld. Het fundamentele belang van de antropologie in de transcendentaalfilosofie is nu daarin gelegen, dat zij de plaats inneemt van de traditionele metaphysica generalis (zie Heidegger, KM 197v.). De transcendentaalfilosofie maakt duidelijk dat de metafysische vraag naar het zijn van de zijnden niet kan worden gesteld zonder de vraag naar de mens te stellen.

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:49 schreef morpheus_at_work het volgende:

[..]

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:48 schreef Vork het volgende:
he bah

---

quote:

---

Als je in het voorste karretje zit, heb je de meeste vlinders in je buik

---

quote:

---

Paul heeft een hele mooie stem. Ik wil ook zo'n stem...

---

quote:

---

Zullen we alvast een auto reserveren voor de bruiloft?

---

quote:

---

Great Minds Think Akelig Alike

---

quote:

---

Wij zijn niet erg. Wij zijn erger. Wij zijn loeierg

---

quote:

---

Fannetje gaat voortaan selectiever om met milkshakes

---

quote:

---

en smsjes

---

quote:

---

Op zondag 23 september 2001 22:53 schreef Tackleberry het volgende:
Quotes
Van een jochie dat in de rij stond bij de Robin Hood:
[..]

We hadden het even over Acda & De Munnik... En wat roept Fannetje ineens :
[..]

We zagen een heleboel mooie auto's en wat roept Fannetje:
[..]

We hadden die dag akelig veel GMTA's, dus vandaar voortaan GMTAA:
[..]

Andere quotes die zichzelf wijzen...
[..]

[..]

[..]

---