Hoogbegaafd?

Heb je gemaild, Poemojn

Ik wil even aanhaken met een vraag voor een vriendin van me.

Haar dochtertje gaat na de vakantie naar groep 4, maar is ver voor met de lesstof (ze heeft allerlei tests gedaan op school en beheerst de leerstof tot eind groep 4 met gemak). De school wil haar niet naar groep 5 laten gaan, die werken op zijn zachtst gezegd niet erg mee. Het is een school in een klein dorp, een andere school is er niet, behalve op een afstand die een 7-jarige niet zelfstandig bereizen kan (er is nog een kleiner kindje in huis en geen auto). Een andere school is momenteel in elk geval geen optie.

De school wil Yael nu gewoon verder vooruit laten werken met de lesstof zonder haar in een hogere groep te plaatsen. Mijn vriendin is daar niet blij mee want zo schuiven ze het probleem natuurlijk voor zich uit. Even voor alle duidelijkheid: hoogbegaafdheid is hier niet zo zeer aan de orde, wel is er sprake van een kind dat erg goed en snel leert. Het zou best kunnen dat Yael uiteindelijk wel hoogbegaafd is, maar zover is het nu nadrukkelijk niet.

De oplossing zou mijns inziens in verbreding of verdieping van de lesstof kunnen liggen. Maar de school doet daar niks aan. Mijn vriendin heeft nu op school gesteld dat ze niet wil dat Yael nog verder vooruitwerkt. (En dat de leraar haar niet meer inzet om andere leerlingen te helpen... dat vond ie wel makkelijk )

Weet iemand of het mogelijk is zelf lespakketten aan te schaffen of te lenen of wat dan ook, om kinderen als Yael verdieping of verbreding van lesstof aan te bieden? Als de school het niet doet, wil mijn vriendin dat zelf wel oppakken.

quote:

Op donderdag 14 juli 2005 17:52 schreef Rewimo het volgende:


. (En dat de leraar haar niet meer inzet om andere leerlingen te helpen... dat vond ie wel makkelijk )

Ik zie overigens niet in waarom dat een probleem zou kunnen zijn (Op Montessori-onderwijs is dit normaal)

quote:

Weet iemand of het mogelijk is zelf lespakketten aan te schaffen of te lenen of wat dan ook, om kinderen als Yael verdieping of verbreding van lesstof aan te bieden? Als de school het niet doet, wil mijn vriendin dat zelf wel oppakken.

http://www.hoogbegaafdvla(...)eriaal/kleuters.html

Is wel een Belgische site (met hoogbegaafd in de URL ), maar toch kun je daar veel dingen uithalen.

Ik begrijp sowieso niet waarom een school dit zo erg tegenhoudt. Als een kind daadwerkelijk geen uitdaging meer heeft in de stof (en emotioneel er klaar voor is), waarom dan geen stof aanbieden van een andere groep (of misschien in "deeltijd" op proef in een hogere groep).

quote:

Op donderdag 14 juli 2005 18:03 schreef Five_Horizons het volgende:
Ik zie overigens niet in waarom dat een probleem zou kunnen zijn (Op Montessori-onderwijs is dit normaal)

Het gaat om de manier waarop. Helpen is prima, stimuleren ze bij Christan op school ook. Maar het wordt hier op de verkeerde manier toegepast.

quote:

http://www.hoogbegaafdvla(...)eriaal/kleuters.html

Is wel een Belgische site (met hoogbegaafd in de URL ), maar toch kun je daar veel dingen uithalen.

Ik begrijp sowieso niet waarom een school dit zo erg tegenhoudt. Als een kind daadwerkelijk geen uitdaging meer heeft in de stof (en emotioneel er klaar voor is), waarom dan geen stof aanbieden van een andere groep (of misschien in "deeltijd" op proef in een hogere groep).

Mijn vriendin schrijft me net:

quote:

Heb besloten samen met OBD mevrouw dat we ze een tegenvoorstel gaan doen.

Yaël start in groep 4 na de zomer, onder het strenge regime van de
directrice zorgt haar leraar dat ze de leerstof van groep 4 goed en snel
doorkomt.
Ondertussen zou ik graag willen dat ze bv de aardrijkskundelessen vast in
groep 5 gaat volgen en evt geschiedenis. Zodat ze ook een plekje vasthoudt
in groep 5.
Dan zodra Yaël de leerstof van groep 4 af heeft doorstromen naar groep 5.
Evt. met een rugzakje voor extra ondersteuning van iemand van buitenaf.

Vind het een degelijk voorstel. Als ze dat van de hand wijzen, dan wordt het
oorlog!
Ze hebben mij blijkbaar steeds slecht gehoord, zal nu zorgen dat ze me wel
horen en ook luisteren naar wat ik te zeggen heb over mijn meisje.

Gelukkig denkt die mevrouw van de OBD er precies zo over. En gaat zij dit
voorstel ook nog aan school doorbellen. Want is beslist nodig dat er
ingegrepen wordt. Anders is Yael straks de dupe.

Heb op internet nog gekeken naar de inspectie rapporten van school, wel
grappig dat ze op inzicht in de verschillende niveaus van de kinderen, een
onvoldoende scoren! Bovendien is de doorstroom naar speciaal onderwijs boven
het landelijk gemiddelde!

Gelukkig wil de OBD dus wel meewerken en hopelijk gaat het zo lukken. Ik zal je url doorgeven aan haar, dank je wel!

Misschien kan je vriendin nog tips krijgen van andere ouders en leerkrachten bij de MHB mailinglist? Ik zit ook niet zo in de verrijkings/verdiepingspakketten, weet niet wat er nu allemaal op dat gebied is. Die ouders waarschijnlijk wel.

Tnx Poemojn, ik geef het door

En nav de iederwijsdiscussie kom ik dit tegen, misschien interessant voor jullie: A Nation Deceived: How Schools Hold Back America’s Brightest Students over versnellen ed maatregelen voor hb-leerlingen.

quote:

Op donderdag 1 september 2005 22:02 schreef Razztwizzle het volgende:

[..]

Om even in te breken in een forum/topic waar ik normaal nooit post:

ik werd vroeger regelmatig ingezet door de leraar om klasgenootjes te helpen die het niet zo goed konden. Zelfs een keer werd ik in de pauze naast een Iraaks meisje wat geen Nederlands kon neergezet om haar maar te gaan helpen met woordjes! Ik vond het verschrikkelijk: de klasgenootjes vonden me niet aardig omdat ik "deed alsof ik de meester was", terwijl ik alleen dingen probeerde uit te leggen. Tegelijkertijd vond ik het suf om dingen die ik allang wist uit te moeten leggen aan kinderen die het maar langzaam begrepen, ik wilde gewoon méér en nieuwe dingen doen.

Tot zover mijn persoonlijke ervaringen met snel-lerende kinderen inzetten als hulpje van de leerkracht just my 2 cents.

Op Montessori-onderwijs wordt dit vooral gedaan onder de kinderen zelf. Het is de bedoeling dat je gewoon iemand om uitleg vraagt, niet zozeer dat een bepaald kind uit de klas een hulpje is. Naast dat het de leraar wat werk ontneemt, is het goed dat leerlingen leren om samen te werken en om zelfstandig te zijn (dus niet altijd naar de leraar te lopen), en is uitleggen een van de beste manieren om zelf te leren.

Misschien is dit boek nog leuk voor ouders hier, schijnt erg goed te zijn:

De begeleiding van hoogbegaafde kinderen, James T. Webb, 3e druk 2005, 25 euro

quote:

Ouders die ontdekken dat hun kind hoogbegaafd is, worden vaak voor een zware taak gesteld. Dit boek, waarin juist de ontwikkeling van de emotionele intelligentie van het kind voorop staat, biedt een handreiking voor deze ouders. Het boek geeft talloze gedragssuggesties waarmee zowel ouders als ook leerkrachten een basis kunnen leggen voor het versterken van het zelfvertrouwen, het zelfrespect en het zelfbeeld van hoogbegaafde kinderen.

Recensie
In dit boek rond het thema hoogbegaafde kinderen wordt het accent gelegd op de ontwikkeling van de emotionele intelligentie en de rol die de ouders hierbij kunnen vervullen. De opbouw is in drieën. In deel 1 wordt een overzichtsbeeld gegeven van (hoog)begaafdheid inclusief de mythen en stereotypen over deze kinderen. Ouders krijgen handreikingen hoe bijvoorbeeld om te gaan met stress en het vergroten van zelfvertrouwen. In het tweede deel wordt een overzicht gegeven van de gespreksgroepen (de materie is een weerslag van een Amerikaans programma waarin in gespreksgroepen met ouders allerlei onderwerpen de revue passeerden) en de uitkomsten daarvan, waarna in het derde deel wordt besloten met een drietal bijlagen (waaronder boeken en adressen). Het taalgebruik is niet altijd even gemakkelijk. De voorbeelden daarentegen zullen geïnteresseerde ouders (zij vormen vooral de doelgroep) zeker boeien vanwege de herkenning in de ervaringen. Waar nodig zijn Amerikaanse gegevens door de Nederlandse vertalers (zelf onderzoekers op dit gebied) vervangen door Nederlandse gegevens.

Bekijk de inhoudsopgave.

'k Vond dat ik het eigenlijk niet kon maken om dat boek wel aan te raden maar niet zelf te lezen dus ik heb het in de bieb geleend en ben nu halverwege. Zeker in het eerste deel komt het woord 'hoogbegaafd' wel erg veel voor, maar de andere helft is voor iedereen denk ik wel heel lezenswaardig. Allemaal tips voor verbeteren van zelfbeeld en zelfvertrouwen, omgaan met perfectionisme etc. Erg leuk, en niet kinderlijk geschreven.

O, en iets waar ik aan dacht bij alle tv-debatten over het nieuwe zorgstelsel: als je een nieuwe verzekering kiest volgend jaar, en je wilt je kind laten testen op hb indien nodig dan hebben jullie nu de kans een verzekering uit te kiezen die psychologisch onderzoek voor je kind vergoedt (bijv het CBO staat erg goed bekend maar kost ook zo'n 750 euro). Misschien de moeite om mee te nemen als je polissen gaat vergelijken.

[ Bericht 34% gewijzigd door poemojn op 24-09-2005 00:15:35 ]

Even zomaar een vraagje tussendoor, waarom zou je je kind eigenlijk moeten testen op hoogbegaafdheid?

Dat levert de school geld op voor begeleiding en aanschaf van extra materiaal.

Ja maar dat is per dit schooljaar gehalveerd, dus het is niet zo veel meer, dus zijn ze er ook niet erg fel meer op.

Dat wist ik nog niet Moussy.
Het kan altijd nog handig zijn wanneer de school er niet zo in gelooft, of niet weet wat de beste aanpak is. Je hebt dan een objectief bewijs, en evt een deskundige die met de school kan spreken (en vaak eerder geloofd wordt dan de ouders, want die zijn emotioneel betrokken). Zeker bij een kind dat onderpresteert is dat belangrijk (net zoals dan belangrijk is dat degene die de test afneemt ervaring heeft met faalangstige/onderpresterende hoogbegaafde kinderen, en dat zal een schoolbegeleidingsdienst vaak niet hebben (het schijnt dat scholen sowieso maar de helft vd hoogbegaafde leerlingen herkennen als hoogbegaafd, vaak letten zij juist meer op meerbegaafden).. het cbo juist weer wel).
Als alles goed gaat en de communicatie en relatie met de school goed zijn is het gewoonlijk dus niet nodig om je kind te laten testen.. maar in veel andere gevallen wel.

Even een voorbeeldje van een forum gehaald:

quote:

Onze school was niet zozeer geinteresseerd in dat cijfertje, nee het ging ze er puur om of ze nu wel of niet hb was. Dat, omdat ze op school helemaal niets meer liet zien en het voor hun erg moeilijk inschatten was of het ging om een kind met 'gewoon' een ontwikkelingsvoorsprong dat voldoende had aan een keer versnellen, of om een kind dat hb is en aan het onderpresteren was en daarmee een fundamenteel andere aanpak nodig heeft.

Ze waren gewoon onzeker, en ik kan me daar best iets bij voorstellen. Je neemt als juf wel beslissingen over/voor andermans kind, dat is een behoorlijke verantwoording. Zeker als op school niet overduidelijk is een kind hb is, kan ik me goed voorstellen dat school niet alleen op de ouders afgaat. Niet elke school durft het risico van een 'mislukking' aan, zoiets kan tenslotte verstrekkende gevolgen hebben.

[ Bericht 11% gewijzigd door poemojn op 27-09-2005 23:18:47 ]

Morgen in Netwerk:

quote:

Nederland moet het hebben van innovatie en de kenniseconomie. Koestert ons land daar wel de talenten voor? Ons onderwijssysteem is niet voldoende ingericht voor excellente leerlingen en studenten. In Netwerk aandacht voor hoogbegaafdheid en antwoord op praktische vragen over hoe je deze kinderen het beste kunt begeleiden.

Onderwerp: Onderwijs en hoogbegaafde leerlingen
Uitzenddatum: Zo. 12 maart 2006, 20.30u
http://www.netwerk.tv/index.jsp?p=items&r=netwerk&a=218296

als je vermoed dat je kind hoogbegaafd is, laat het dan gewoon testen. Het kan een hoop onnodige ellende voorkomen.

Mijn ouders hadden altijd het idee dat ik wel slim was, maar hóé slim, ontdekte ik eigenlijk pas toen ik 19 was...

Ik heb de basisschool met 2 vingers in mijn neus doorlopen, en mocht daarna na de VWO-brugklas. Ik bakte er niks van en werd aan het eind van het jaar naar 2 MAVO gestuurd.
De 3 jaren die volgden, heb ik weer geen bal uitgevoerd, lang leve de lol, maar ik had wel een heel mooi MAVO-diploma.
Toen ik op mijn vervolgopleiding terechtkwam, liep ik totaal vast. Ik voelde me dom, omdat ik er gewoon echt niks van bakte, en kwam depressief thuis te zitten.
Op een dag belde mijn tutor, om te vragen hoe het was enzo en hebben we een heel lang, goed gesprek gehad. Na een poosje belde ze weer, dit maal om een afspraak met me te maken. Ik ging langs en ze vertelde dat ze al een poosje het idee had dat ik helemáál niet dom was, integendeel zelfs, en ze stelde voor dat ik een iq-test liet afnemen.
Toen ik de uitslag kreeg, vielen na al die tijd een hele hoop dingen op zijn plaats.

Omdat ik op de basisschool nooit iets heb hoeven doen, liep ik helemaal vast in de brugklas, gewoon door het feit dat ik niet kon leren. Leren moet je ook leren, en als je alles al weet of het komt je zo aanwaaien, leer je dat gewoon niet.
Zelfde verhaal geldt voor de overstap van MAVO naar MBO: op de MAVO nooit een klap uitgevoerd en op het MBO moest ik ineens dingen gaan leren. Iets wat ik dus bijna nog nooit gedaan had.

Inmiddels zijn we ruim een jaar verder, en heb ik therapie gevolgd en in een praatgroep gezeten en het gaat gewoon goed met me. Ik ga weer naar school, al ben ik nog steeds aan het leren leren.
Ik zit op het MBO zwaaaaar onder mijn niveau, maar daar valt vrij weinig aan te doen op dit moment.
Over 11 maanden heb ik mijn diploma (als het goed is ) én ben ik 21 (dan kun je een toelatingstest doen), dus dan wil ik gaan kijken hoe ik het doe op het HBO.

Kort samengevat: als je vermoed dat je kind hoogbegaafd is, dóé er dan wat mee!

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 16:55 schreef Muck het volgende:
Omdat ik op de basisschool nooit iets heb hoeven doen, liep ik helemaal vast in de brugklas, gewoon door het feit dat ik niet kon leren. Leren moet je ook leren, en als je alles al weet of het komt je zo aanwaaien, leer je dat gewoon niet.

Had ik ook in eerste instantie. En dan moest ik het maar doen met "leren is niet hetzelfde als lezen". Ja, verdomme, wat is het dan wél? Uiteindelijk vond ik dan wel de goede methode, gelukkig.

Komt mij ook heel bekend voor, dat je niet kunt leren omdat alles je vanzelf aangewaaid komt. Dat is een groot struikelblok.

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 17:03 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Had ik ook in eerste instantie. En dan moest ik het maar doen met "leren is niet hetzelfde als lezen". Ja, verdomme, wat is het dan wél? Uiteindelijk vond ik dan wel de goede methode, gelukkig.

wat voor methode heb je gevonden? als ik vragen mag?

Ik onthoud dingen beter als ik ze opschrijf. Dat doe ik dus meestal. Ben ook wel benieuwd naar hoe anderen dat doen.

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 19:57 schreef Muck het volgende:

[..]

wat voor methode heb je gevonden? als ik vragen mag?

Ik heb gewoon geleerd om dingen te onthouden. Ik had geen echte controle over m'n geheugen, ik nam vroeger dingen 'spelenderwijs' op eigenlijk. Vraag me niet hoe, maar ik kan mezelf dwingen om dingen te onthouden, hele grote hoeveelheden en lang achter elkaar. Zo heb ik dan m'n examen geschiedenis weten te halen. De logica zie ik er niet van in, maar het boek van 400 pagina's dat ik voor m'n mondeling had gelezen, daar had ik ieder detail van onthouden.Kost wel veel energie op zich, dus na een tijdje is het wel over en dan moet ik ook dagen bijtrekken hoor.

In het begin, toen ik net geleerd had hoe ik dingen kon onthouden, onthield ik ook opeens dingen per ongeluk. Zo kende ik opeens aantekeningen van twee a4-tjes per ongeluk uit m'n hoofd, en toen ik later achter de kassa kwam te werken onthield ik per ongeluk de boodschappen van sommige klanten. Dat heb ik nu niet meer ondertussen. Ik heb trouwens nooit hulp gehad erbij, het is gewoon zo gegroeid. Ik wist geen andere manier om te leren dan dingen te lezen, alleen dan met het doel het te onthouden.

Verder heb ik voor bepaalde soorten dingen wel bepaalde strategieën, zoals woorden leren doe ik gewoon door mezelf te overhoren en ze naar de vreemde taal te leren. Rijtje afdekken en zodra ik een fout maak opnieuw beginnen. M'n record woordjes leren staat op 12 pagina's voor Frans in 24 minuten. =D

Getallen leer ik door 'logische' combinaties (voor mij logische dingen) en als hoe ik ze intoets. De kluiscode op m'n werk of zo, dat tik ik zo in. Vraag me niet wat de getallen zijn, dan moet ik het eerst intikken.

Wel is het zo dat als ik rijtjes leer en ik moet daarna nog een deel van hetzelfde gebied leren, ik alles weer kwijt ben. Bijv. leer ik eerst enkelvoudige vervoeging van een zelfstandig naamwoord en pas een maand later het meervoud, dan ben ik het enkelvoud opeens kwijt en moet ik het weer als rijtje van twaalf gaan leren. Dan kan ik het nog steeds niet toepassen. Dan moet ik dus alle situaties ook "los" gaan leren.

Herhaling kort achter elkaar werkt het beste. Daarom is "ik ga op reis en ik neem mee.. " spelen met mij ook helemaal niet leuk, ik win altijd. Kwamen ze van de zomer wel achter, toen ik al een behoorlijk aantal alcoholische consumpties ophad en we bij 19 items maar gestopt waren omdat ik het al zeker vijf ronden voor iedereen voor zat te zeggen.

Andere dingen kan ik nog steeds niet. Dingen structuren bijvoorbeeld. Maar goed, na al die cursussen die ik gehad heb moet ik dat blijkbaar maar gewoon wijten aan een schrijnend gebrek aan inzicht. En over planning en zelfdiscipline zullen we het ook maar niet hebben. Dat krijg je als je jarenlang niets hoeft te doen en dan opeens wel.

[ Bericht 9% gewijzigd door Maeghan op 22-03-2006 20:33:51 ]

Tegenwoordig is er op basisscholen gelukkig meer mogelijk dan vroeger.

Mijn kinderen zitten op een school die Montessorionderwijs combineert met Dalton, en "normaal" onderwijs, kinderen die meer aankunnen krijgen ook meer.

Mijn dochter, bijna 12, krijgt IQ huiswerk, voor mij nauwelijks te begrijpen, en zij werkt op school aan "vooruit" ook een speciaal programma voor A+ leerlingen.
Dit heeft als voordeel dat zij ook gewoon moet leren zodat, wanneer ze in september naar het voortgezet onderwijs gaat weet, dat, en hoe ze moet leren.

Wij hebben er overigens voor gekozen om onze dochter geen klas te laten overslaan; wij wilden dat niet en gelukkig was de school daar ook geen voorstander van.

[ Bericht 0% gewijzigd door doeka op 23-03-2006 08:46:13 ]

quote:

Op woensdag 22 maart 2006 18:12 schreef Rewimo het volgende:
Komt mij ook heel bekend voor, dat je niet kunt leren omdat alles je vanzelf aangewaaid komt. Dat is een groot struikelblok.

Zeker, ik kan niet "leren" ik kan alleen maar lezen en het dan onthouden. Wat vroeger thuis hele aparte plaatjes opleverde. Waren mijn ouders van mijn broer gewend dat hij soms tot na middernacht op zijn kamer zat te leren voor een examen, zat ik in de woonkamer, voor de tv met mijn boek op schoot

Gelukkig heb ik een (bijna) fotografisch geheugen, dus heb ik mijn examen vrij gemakkelijk gehaald. Maar ik heb wel het idee dat het in de loop van de jaren iets afgezwakt is, of het komt door mijn zwangerschap Zo heb ik dit jaar voor het eerst een agenda aangeschaft, voorheen onthield ik gewoon alle afspraken en plannen die ik had...

Wat ik zelf heel vervelend vind is de reactie van mensen als je toevallig laat vallen dat je hoogbegaafd bent. Ik zeg het eigenlijk bijna nooit tegen iemand, behalve als het toevallig ter sprake komt. Maar dan altijd die reacties in de trend van "Oh ja, waarom ben je dan geen hersenchirurg geworden, maar doe je dit werk?"