code:Voorstelling: LAMB
Datum: Vr 12 Dec 2003
Tijd: 20:30
Zaal: Paradiso grote zaal, AMSTERDAM
Reservering: Do 2 Okt 2003, 18:58
Status:
Uw betaling is geaccepteerd door de creditcard-maatschappij.
De kaarten worden toegestuurd.
Hopelijk komt de nieuwe CD ook snel!
ik heb nu de nieuwe cd paar keer beluisterd. en hij valt me erg mee.. ik had verwacht dat hij rustiger zou zijn.. maar hij is net mooi druk
. lekker ritme enzo.ik denk alleen dat ze ondertussen uitverkocht zijn voor paradiso 
kwilde net een kaartje kado gaan doen voor sintermeklaas. maarja, das minder boeiend.
ik vind dit album erg lekker, na what sound (die ik toch stiekem iets vond tegenvallen) is dat wel weer lekker
goed bezig lamb 
Ik zie dat er twee versies zijn van Between Darkness and Wonder, de 'EU' versie heeft wat extra nummers (remixes + Heaven). Zijn die de moeite waard?
quote:Geen idee, die versie heb ik niet....
Op dinsdag 25 november 2003 18:07 schreef Cascade het volgende:
Nieuwe CD! Argh, die heb ik totaal gemist... * Cascade naar de winkel rent...Ik zie dat er twee versies zijn van Between Darkness and Wonder, de 'EU' versie heeft wat extra nummers (remixes + Heaven). Zijn die de moeite waard?
Dat moet snel veranderen. Dat laatste dan.
Na een uurtje gaf ze achterop het podium met wat handgebaren naar haar bandgenoten aan dat het niet lekker meer ging en was het laatste nummer gedaan. Door een lekker enthousiast publiek kwamen ze gelukkig nog twee keer terug voor een toegift (hoewel ik vaak denk dat die toegifts voorgeprogrammeerd zijn, maar goed).
Andrew Barlow is een echte maloot op het podium. Af en toe lijkt het wel of ie beter een punkband of zo kan beginnen om zijn energie kwijt te raken i.p.v. bij Lamb. Loopt geregeld de zaal in te schreeuwen om de boel op te zwepen, zelfs bij de wat rustigere nummer. Daarnaast haalt ie nogal eens (rot)geintjes uit naar zijn medebandleden.
Ik kan me Louise wel enigszins voorstellen toen ze vertelde dat ze "al" een week op toer zijn en de spanningen in de bus soms hoog oplopen met zulke compleet verschillende persoonlijkheden. Een superjazzy versie van B-Line werd aan deze situatie opgedragen. Erg coole uitvoering!
Al met al een geslaagd concert! Iedereen die vanavond gaat zal er veel plezier aan beleven ...
.
Gorecki en Cotton Wool blijven brilliant.
quote:Dat zegt mij zo ff niks ... maar wel grappig (nou ja) ... ik zat gisteren na te denken over welke mensen een hekel zullen hebben aan de manier waarop Louise zingt ... toen kwam bij mij het superwazige idee op dat zijn erg katachtig zingt en dus ook alleen maar mensen die van katten houden Lamb kunnen goedvinden en mensen die van honden houden juist niet ... het zal de wietlucht wel geweest zijn ... anyweg ...
Op sommige momenten vond ik 't zelfs wel wat weg hebben van Cat Power
quote:Mjah ... da's waar ... maar ze geven allebei nog steeds buitengewoon lekkere concerten ... Moloko nog een stukkie beter, wat was dat een spetterende show laatst zeg ... wow ...
Jammer dat ze, net zoals Moloko trouwens, de poppy kant op zijn gegaan
quote:Ik had niet anders verwacht
Op vrijdag 12 december 2003 18:23 schreef Summerteeth het volgende:
Van jou theorie klopt in ieder geval geen hol, want ik heb een schurfthekel aan katten
quote:Dit gebeurde precies hetzelfde vanavond. Bij Gorecki was echter wel te horen dat haar stem niet meer zo goed was als aan het begin van de avond.
Op vrijdag 12 december 2003 09:40 schreef Weakling het volgende:
Heb ze gisteren live gezien in 013 en het was een prachtconcert! Alleen voor mijn gevoel een beetje kort, omdat Louise last had van enige algemene lichamelijke malaise (verkouden, traanogen, tripping over things zoals ze zelf zei). Aan d'r stem was niet veel te horen, die was erg mooi, maar blijkbaar kostte het toch teveel moeite voor d'r.Na een uurtje gaf ze achterop het podium met wat handgebaren naar haar bandgenoten aan dat het niet lekker meer ging en was het laatste nummer gedaan. Door een lekker enthousiast publiek kwamen ze gelukkig nog twee keer terug voor een toegift (hoewel ik vaak denk dat die toegifts voorgeprogrammeerd zijn, maar goed).
Maar voor de rest vond ik het betoverend.
Een aanrader voor iedereen dus.
quote:Wat een kneus is dat zeg, die komt echt aandacht tekort. En als de drummer even aandacht zou moeten hebben gaat hij er achter hysterisch staan doen. Ga inderdaad dan in een punkband ofzo, past niet bij het genre van deze band. Of ga bij televisie werken om het publiek te laten applaudisseren als dat moet, lijkt me wel iets voor hem.
Op vrijdag 12 december 2003 09:40 schreef Weakling het volgende:
Andrew Barlow is een echte maloot op het podium. Af en toe lijkt het wel of ie beter een punkband of zo kan beginnen om zijn energie kwijt te raken i.p.v. bij Lamb. Loopt geregeld de zaal in te schreeuwen om de boel op te zwepen, zelfs bij de wat rustigere nummer. Daarnaast haalt ie nogal eens (rot)geintjes uit naar zijn medebandleden.
Maargoed, ik kende Lamb niet en hoewel het ik het genre top vindt doet Lamb mij weinig. Het eerste nummer was zowat kippenvel maar verder viel het allemaal mee. Vaak zijn de contrasten van wild/chill erg irritant naar mijn idee. Maar ik was een van de weinigen die er weinig aanvond denk ik aan de publieksreactie te horen. Verder vind ik de band niet de uitstraling hebben die ze zouden kunnen hebben, vooral om die zojuist genoemde kneus. De zangeres is op die manier niet de frontvrouw terwijl dat in deze band wel het meest logisch zou zijn. Hoe dan ook, de band zal wel iets hebben waardoor het de status geniet die die nu heeft, alleen heb ik dan gemist wat dat is.
quote:ohja nog zoiets, maar dat heeft iedere band tegenwoordig zowat hoor. Ik keek vanaf balkon neer op de geluidsman die ook een setlist had liggen en daarop zag ik door de strepen tussendoor dat ze twee keer terug zouden komen, kon dus precies van te voren merken wanneer het afgelopen was. Iedereen gilt roept altijd wel we want more en dergelijke, maar het staat dus gewoon van te voren vast
Op vrijdag 12 december 2003 09:40 schreef Weakling het volgende:
Na een uurtje gaf ze achterop het podium met wat handgebaren naar haar bandgenoten aan dat het niet lekker meer ging en was het laatste nummer gedaan. Door een lekker enthousiast publiek kwamen ze gelukkig nog twee keer terug voor een toegift (hoewel ik vaak denk dat die toegifts voorgeprogrammeerd zijn, maar goed).
(mooi plekje vooraan in het midden op het eerste balkon, recht tegenover Louise)Weet iemand wat die rouwband om haar arm te betekenen had? 
Andy zei alleen iets van dat ze het moeilijk had gehad de afgelopen dagen.
Sinds wat maandjes weer eens naar het Tilburgse 013, fijne tent. Deze keer voor het Britse Lamb, het was de 4e keer dat ik ze live zag.
Beetje laat vertrokken en als extraatje nog de afslag gemist, dus toen we binnen kwamen was de zaal al flink vol en was het voorprogramma al begonnen. Niks voor mij, maar het is niet anders. Na een minuutje of wat te hebben gestaan baalde ik er nog meer van dat ik niet op tijd was, want ik stond toch naar een leuk bandje te kijken zeg! Artefact was het, die met een mix van electronica en warme instrumenten een niet onbekende, maar wel lekkere combi had. Ook kwam er nog de donkere zangeres aan te pas... dat was voor mij nog het minste, maar de muziek deed me heerlijk denken aan de hoogtijdagen van Red Snapper, waarvan ik nog altijd spijt heb ze nooit live te hebben gezien (en aangezien ze nu uit elkaar zijn ook nooit meer zal zien). Daar ga ik zeker nog meer van luisteren! Eindelijk weer eens een goed voorprogramma.
De wachttijd tot Lamb was absurd lang. Driekwartier was het van je ene op je andere voet hangen en dat komt bij mij niet in het voordeel van mn stemming. Soundchecken ok, maar dit ging net iets te ver. Maar daar klonk het mooie Angelica, het instrumentale nummer van het nieuwe album Between Darkness & Wonder, dat als intro werd gebruikt. Lou, Andy en de vertrouwde band kwamen ten tonele en deden een weinig verrassende mix van hun 4 albums. Klinkt kort door de bocht, maar zo was het nou eenmaal.
Maar ik blijf het leuk vinden om te kijken naar (contra)bassist Jon, die altijd met het publiek bezig is en alle teksten vanachter zijn snaren meezingt. Naar man-of-the-music Andy, die altijd een enorme energie met zich meebrengt, schreeuwend en springend over het podium loopt als ie vanachter zijn knoppen vandaan komt om het publiek op te jutten of om op een trommeltje te slaan. En natuurlijk naar het fragiele zangeresje Lou, die altijd op haar blote voetjes heen en weer vlijt en met haar typerende stem de nummers dé Lambsound geeft.
Ook was het weer kippevel bij de vertolkingen van Gorecki en Gabriel, het blijven juweeltjes.
Leuk is het altijd als bands van hun studio-opname afwijken en er live een andere draai aan geven, zo werd B-Line (vooral in het begin) in een heel rustig en jazzy jasje gestoken, Lou zong sensueel haar teksten er doorheen en zo kreeg het nummer een bloedgeile lading. Mooi!
Desondanks betrapte ik mezelf tijdens het optreden erop af en toe met mn gedachten wat weg te vallen. Misschien heb ik ze inmiddels dan toch te vaak gezien en is het mooie er wat live betreft vanaf. Misschien komen de nieuwe nummers dan toch niet zo uit de verf dan ik hoopte. Misschien... ik weet het niet.
Maar ik moet ze nageven dat ze wél verrassend uit de hoek kwamen toen ze na een klein uur spelen alweer verdwenen. Hè?! Dat is wel heel snel he jongens! Ze kwamen nog wel terug, gingen weer weg, kwamen weer terug en deden zo een half uur over 3 nummers. Jammer en dat is de band niet waardig. Hoewel ik het de meeste tijd niet hoorde, werd ons halverwege het optreden verteld dat Lou verkouden was en last had van dr keel. Dat kan natuurlijk de oorzaak zijn geweest, in elk geval was het dikke pech voor ons dus.
Op vraag van Andy bleek zon driekwart van het publiek Lamb al eens eerder gezien te hebben. Op verzoek werd er meestal wel meegeklapt, maar over het algemeen waren de mensen wat tam, wat je niet zou verwachten als je terugkeert naar een band. Zou ik dan niet de enige zijn geweest die er net íets meer van had gehoopt...?
Flaphead.
Was niet erg positief. Andy was te druk, Louise zong zeurderig en het was monotone non-muziek. Volgens de NRC dan, he. 
Maar volgens mij hadden ze de verkeerde gestuurd. Hij noemde lamb 'triphop' en liet nog ergens in het stukje vallen dat ze geen 'mooie popliedjes' maken. Tsja, als je daarvoor komt... 
quote:Ik had ze nog niet eerder live gezien en vond het erg leuk. Inderdaad veel te kort, maar leuk. Kwam door gebrek aan parkeerruimte ook veel te laat binnen en heb net de laatste twee of drie nummers van Artefact mee kunnen pikken. Klonk niet verkeerd.
Op dinsdag 16 december 2003 00:25 schreef flaphead het volgende:
weer de traditionele recensie van mijn kant.*een uitgebreid verhaal*
Flaphead.
Lamb zelf vond ik erg strak spelen. Een beetje routineus, maar wel met aandacht voor het publiek. Het publiek vond ik perfect. Bij Lamb verwacht ik geen publiek dat een heel concert lang wild gillend uit zijn dak gaat.
De muziek leent zich meer om af en toe opgezweept te worden en verder redelijk relaxed "achteroverleunend" van te genieten. Aan het verplicht meeklappen met een nummer heb ik sowieso al een bloedhekel. Dat verpest voor mij meestal de sfeer van een nummer, al helemaal bij Lamb.
Kortom: ik heb precies gekregen wat ik ervan verwacht had en vond het een goed concert.
quote:Leuk om jouw recensie te lezen!
Op dinsdag 16 december 2003 00:25 schreef flaphead het volgende:
weer de traditionele recensie van mijn kant.
<knip>Desondanks betrapte ik mezelf tijdens het optreden erop af en toe met mn gedachten wat weg te vallen. Misschien heb ik ze inmiddels dan toch te vaak gezien en is het mooie er wat live betreft vanaf. Misschien komen de nieuwe nummers dan toch niet zo uit de verf dan ik hoopte.
<knip>Op vraag van Andy bleek zon driekwart van het publiek Lamb al eens eerder gezien te hebben. Op verzoek werd er meestal wel meegeklapt, maar over het algemeen waren de mensen wat tam, wat je niet zou verwachten als je terugkeert naar een band. Zou ik dan niet de enige zijn geweest die er net íets meer van had gehoopt...?
Flaphead.
Ik ben er deze keer idd niet heen gegaan om de reden die je hierboven schrijft.
De verwachting dat het niet helemaal geweldig zou zijn & heb ze gewoon al vaak gezien afgelopen jaren.
Laatste album vind ik wat minder, dan mijn persoonlijke favoriet: Fear of Fours
|
|
