ik val met de deur in huis: ik vind dat ik niet assertief ben. Ik probeer allerlei middelen, mezelf te verbeteren, maar op één of andere manier heb ik heel en heel veel moeite ter plekke te improviseren. Ik moet bij alle besluiten rustig nakijken, ik vind dat ik naief ben, ik vind dat er soms over me heen wordt gelopen, ik zal niet snel ingrijpen bij ruzies.
Besef, ik ben zeker geen 'stille' jongen. Ik kan aardig meelullen met anderen, maak grappen, val vaak goed in de groep. Maar eigenlijk pas nadat ik weet wat voor vlees in de kuip aanwezig is. Ik zal dus niet zomaar beginnen. Ik heb daarom geen goede eerste indruk, maar na een tijd weet ik me wel te redden. Ik kijk graag de kat uit de boom om tot een reactie te komen. Ik probeer mijn besluiten in te dekken. Het is dus niet dat ik bang ben voor vreemden. Het is meer dat ik bang ben om van anderen iets gedaan te krijgen.
Het gebrek aan assertiviteit heeft echt zijn nadelen. Ik zie op tegen harde afspraken maken met relaties of anderen. Ik zal nooit zelf achter een vrouw aanlopen, ja heel soms, maar meestal niet (terwijl men vaak mij wel een leuke jongeman vindt).
Hebben mensen tips om dit handiger aan te pakken? Moet ik misschien ooit een cursus volgen? Hebben mensen daar goede ervaringen mee.
Als je het graag wil doen......waarom niet?
Ga gewoon steeds een stapje verder, want nu moet je even zeggen wat je hebt besloten.
Bedenk wat de consequenties zijn van je besluit en zeg het dan.
Iemand die doordacht een besluit neemt, krijgt juist respect.
Assertiviteit leer je vanzelf wel als het moet (en als je echt wil). Als je maar zelfvertrouwen hebt,en dat komt ook vanzelf wel als je merkt dat je iets goed kan, wat dan ook. Groeit vanzelf wel, gewoon vertrouwen hebben en bij jezelf blijven. Want onzekerheid (en daardoor gebrek aan assertiviteit) ontstaat soms ook als je denkt anders te moeten zijn dan je bent omdat anderen dat van je zouden verwachten. En dat is funest, wees jezelf gewoon.
De rest volgt vanzelf.
(maarja, als je tussen acht andere nerds it... 
) Bedenk wat je wilt bereiken. Op welke punten wil je meer assertief zijn? Bedenk hoe je dat zou kunnen doen. Kijk hoe anderen zoiets doen. En oefenen.
quote:Vooral wanneer ik dus iets gedaan wil krijgen. En ik wil beter snel kunnen inspelen. Alerter reageren. Zoals ik al zei: geen probleem zolang ik puur om vriendschappelijke basis moet improviseren of reageren.Op vrijdag 17 december 2004 01:17 schreef sizzler het volgende:
Ik vond het wel meevallen op de meet.
Bedenk wat je wilt bereiken. Op welke punten wil je meer assertief zijn? Bedenk hoe je dat zou kunnen doen. Kijk hoe anderen zoiets doen. En oefenen.
Ik probeer nu wel in het dagelijkse leven allerlei zaken om dit op te lossen. Werken, dingen van collega's meepikken, verantwoordelijkheid nemen, enz. Maar die alertheid. Ik mis dat gewoon, en ik vind dat een groot gemis. Mensen kunnen me voor de eerste keer zo over me heen lopen.
Misschien meer zelfvertrouwen kweken, zoals iemad al eerder zie, zou kunnen helpen. Maar goed, ik ga eerst slapen, ik zie morgen wel.
Het is echt heel irritant als je erover gaat nadenken.Ik weet niet of het bij zit in assertiviteit of in faalangst (denk een beetje van allebei)
quote:Hmmm volgens mij ben je dan gewoon wat verlegen/onzeker ipv gebrek aan assertiviteit.Op vrijdag 17 december 2004 08:26 schreef MrHoogeveen het volgende:
Ik herken het heel erg. Als ik mensen ken dan is het geen probleem, maar ken ik mensen niet of niet goed dan ontbreekt die assertiviteit, ben ik bang om iets fout te doen. Het is vooral irritant als je single bent, meiden kunnen mij echt helemaal aan het versieren zijn... maar ik doe niks terug, alleen een beetje risicoloos flirten
Ik weet niet of het bij zit in assertiviteit of in faalangst (denk een beetje van allebei)
quote:Hmm heb je misschien wel gelijk in. Ik kom wel dezelfde problemen tegen als TSOp vrijdag 17 december 2004 09:26 schreef klaasjan1985 het volgende:
[..]
Hmmm volgens mij ben je dan gewoon wat verlegen/onzeker ipv gebrek aan assertiviteit.
quote:Ik ben namelijk wel verlegen en onzeker als het op het gebied van versieren/relaties komt.Op vrijdag 17 december 2004 09:48 schreef MrHoogeveen het volgende:
[..]
Hmm heb je misschien wel gelijk in. Ik kom wel dezelfde problemen tegen als TS
je weet wat je te kort komt en zoals met alle dingen is de werkelijkheid de enige echte leermeester. je moet niet verwachten dat je op de een op de andere dag veranderd. het gaat gestaag met kleine stapjes.
ik maak ook geen impulsieve beslissingen meer en neem gewoon mijn tijd als ik dat wil. maak liever doordachte beslissingen dan snelle korte termijn oplossingen.
qua zelf vertrouwen lijk je niks te kort te komen. je praat immers met anderen en kan goed meekomen. het is dus meer een gebrek aan ervaring in bepaalde situaties en kennis om de beslissingen snel te kunnen nemen. op het werk zul je dus op een gegeven ervaring en kennis bezitten en begin je vanzelf sneller beslissingen te nemen en besluitvaardiger te worden. op een gegeven moment zal het je eigen worden en is het probleem opgelost.
voor de rest gewoon doen wat je nu doet. beetje bij beetje aan jezelf werken en dwingen om iets op een andere manier te doen.
geloof het of niet, maar ik was vroeger ook heel verlegen en onzeker over mezelf. ik was bang om iets fout te doen en in relaties was ik bang om genegeerd te worden. maar dat is angst gebaseerd op je eigen innerlijk, want in de praktijk werkt het anders. maar dat leer je pas op een latere leeftijd. het is iets waar je op een gegeven moment uitgroeid.
in het begin maakte ik veel fouten op mijn werk door onzekerheid. maar na fouten gemaakt te hebben merkte ik dat mensen daar niet al te zwaar aan telde en zeiden "ach iedereen hier maakt regelmatig een fout. niks bijzonders, kan zo ongedaan gemaakt worden". dan merk je dat fouten maken er niet toe doet en intereseerd het je op een gegeven moment minder en denk je er minder aan en ga je ook minder fouten maken. je eigen kwaliteiten komen dan langzaam aan naar boven toe. je wordt dan gewoon beter en beter. in die tijd doe je ook kennis op van het bedrijf en kun je innitiatief tonen door voorstellen te maken die iets kunnen verbeteren. het zal niet gebruikt worden in de meeste gevallen, maar laat toch zien je hersens en zelfstandigheid hebt
qua liefdes relaties is het wat lastiger. ene moment kan pijnlijk zijn als je genegeerd wordt, maar in de meeste gevallen als je het flirten met de ogen onder de knie hebt dan weet je meestal of iemand iets voor je voelt of niet. dan kun je met meer zekerheid op diegene afstappen. en meestal met succes.
het is helemaal niet erg om op jouw leeftijd gewoon de tijd te nemen voor dingen en gewoon kalm te blijven.
[ Bericht 41% gewijzigd door Enyalius op 17-12-2004 10:21:50 ]
Ik heb helaas geen tips voor je. Ik geloof namelijk dat het heel diep in mijn persoonlijkheid zit en dat ik dat niet kan veranderen. quote:Ik vind dit al vrij assertiefOp vrijdag 17 december 2004 00:39 schreef Flumina het volgende:
Hallo mensen,
ik val met de deur in huis: ik vind dat ik niet assertief ben.
Allez, bovenstaand verhaal is ook voor mij van toepassing. Ik kan menig mens uit een gesprek lullen (ouwehoeren, zo u wilt), maar als het aankomt op diepere gesprekken (bijv met mijn vriendin) dan wordt het een stuk moeilijker.Ook is het zo dat ik meestal mijn eigen belang (toch de belangrijkste) onderschuif tbv van die van een ander. Gelukkig gaat het tegenwoordig beter, alhoewel ik merk dat het soms een beetje TE goed gaat
Tip van mij is iig, kijk wat belangrijk is voor jezelf. Is die afspraak voor mij echt belangrijk (op korte of langere termijn). Kan ik de afspraak nakomen (is hij reëel) en het belangrijkste is: Kan ik er mee leven. Daar moet ikzelf altijd goed bij nadenken. Vroeger liep ik ook overal achteraan en nam ik meningen klakkeloos over. Tegenwoordig probeer ik dat minder te doen. Tis niet iets wat je makkelijk en snel leert.
suc6
Zoals mijn ex bijvoorbeeld. Ik stemde (min of meer) overal mee in. En ik was het vaak eens met haar mening. Dat besef je pas in een later stadium. Wanneer het uit is....:(
Ach, ik wou zo graag dat mijn lijn tussen hersenen en actief reageren (spreken) zo veel korter was. Maar daar is denk ik weinig te doen. Maar goed, ik kan er iig aan werken.
Geeft niks, als je er maar van leert voor een volgende relatie.@Flumina --> Oefening baart echt kunst. Kleine stapjes nemen. De eerste stap heb je hier al genomen, door er over te praten (nou ja typen, dan). Een cursus assertiviteit kun je idd via school of ook via je dokter en het RIAGG krijgen. Zo heb ik dat iig gedaan. Die stap zul je echter zelf moeten nemen. Succes en laat weten wat je gaat doen.
Een oplossing hier is een middenweg vinden. Uber-assertiviteit wordt meestal weer door anderen niet als prettig ervaren. Een goede balans kan er voor zorgen dat je voldoende zegt wat je denkt, zonder anderen hiermee onnodig tot "last" te zijn.
ISBN 90-5641-158-6 "Assertiviteit" van "De Pocket-Manager" geschreven door Kate Keenan, Uitgeverij Krikke c.s.
Kost 4,95 tegenwoordig dacht ik (de mijne is 9,95 gulden) bij de boekhandel en is 60 pagina's dik.
Ik vind het echt een aanrader
quote:Kijk hiermee uit. D'r zijn heel wat sub-assertieve mensen veranderd in ontzettende hufters die geen rekening houden met andere mensen omdat ze vonden dat ze 'meer overwicht moesten tonen'. Hufters hebben een hoger risico op het moeten ondergaan van pijnlijke lichamelijke prikkels, zeker als het geen hufters van nature zijnOp vrijdag 17 december 2004 15:22 schreef Flumina het volgende:
Ik ga proberen vooral bij 'eerste ontmoetingen' meer overwicht moet tonen, zowel verbaal als non-verbaal. Dat is namelijk echt mijn zwakke plek.
Daarnaast, jouw al-dan-niet ingebeeld gebrek aan overwicht zou ook wel eens een onbewust uitgekiende selectiestrategie kunnen zijn. Goed kans dat als je meer overwicht toont, je mensen overhoudt die je totaal niet interessant vindt.
Derde puntje is dat dominantie in relaties ook niet alles zegt. Wil je de baas zijn, of wil je degene zijn die de plannen aanreikt aan degene die de baas is, en daarmee feitelijk bepaalt wat de baas doet?
quote:Mijn ervaring is dat de mensen waar jij zo tegenop kijkt het lef hebben om te reageren op de toon waarop je iets zegt. Terwijl jij hoogstwaarschijnlijk alleen maar inhoudelijk reageert.Ach, ik wou zo graag dat mijn lijn tussen hersenen en actief reageren (spreken) zo veel korter was. Maar daar is denk ik weinig te doen. Maar goed, ik kan er iig aan werken.
Theatersport helpt om jezelf te redden in dat soort situaties. Debating kan ook helpen.
quote:Alleen doen als je een goede 'match' hebt met de trainer. Anders zou je d'r wel eens erger uit kunnen komen dan je d'r in gaat (en een berg $$ armer...dat soort cursussen zijn duuuuur!)Op vrijdag 17 december 2004 01:17 schreef Babbelzz het volgende:
ja! ga op cursus! assertiviteitscursus kan net ff duwtje en steun in de rug zijn! doen dus!
Ik doe zo'n cursus, ben nu 5 keer geweest en het werkt echt wel. Je steekt er zeker wat van op!
Trouwens, rustig nadenken over besluiten is juist een goede eigenschap. Laat je niet door zo'n snelle loser inpalmen. Hij wil gewoon snel een besluit omdat het ander geld kost. Ik overweeg ook altijd alles goed en het zal mij weinig interesseren hoeveel het anderen kost.