Nederland is eeuwenlang een gastvrij land geweest voor immigranten uit alle delen van de wereld. Chinese hongerlijders, joden uit Polen, Duitsland, Spanje, Rusland en Portugal, Franse Hugenoten, Spaanse en Griekse landarbeiders, gevluchte Vietnamezen, Hongaren en Tsjechen. Allen waren welkom. Ze werkten hard, ze leerden de taal, stuurden hun kinderen naar school, bouwden een bestaan op en eerbiedigden de Nederlandse wet. Ze verrijkten onze cultuur.

Dat is heel wat anders dan het zweverig-ethische gezwets over de huidige allochtonen, die soms na een verblijf van tientallen jaren nog geen woord Nederlands spreken, in getto's wonen en zich soms ernstig misdragen. Het ergste is nog wel dat de geschifte ere-moordenaars de goede naam verpesten van hun landgenoten die zich uitstekend hebben geïntegreerd en die een aanwinst zijn voor onze samenleving. Zoals bijvoorbeeld de charmante cabaretière Nilgün Yerli, die, hoewel 100 procent Turkse, in uitstekend Nederlands alleraardigste columns schrijft in Het Parool en het Utrechts Nieuwsblad. Het is dit soort immigranten, die de bescherming verdienen van onze overheid.

Het is dan ook een ondoorgrondelijk raadsel waarom al die moordende Turken en Marokkanen in Nederland kunnen blijven wonen, maar de door en door fatsoenlijke en hard werkende Turkse kleermaker Gümüs met zijn hele gezin door onze totaal gestoorde overheid twee jaar geleden het land werd uitgeschopt. Kunnen we de waardeloze Veghelse schutter niet inruilen voor een goede Turkse kleermaker?

Ook onder Nederlanders zitten grote schurken. Het feit dat we te tolerant zijn ten aanzien van misdadigers blijkt wel dat er tonnen aan afzwaaipremies worden gegeven aan mensen die jarenlang hebben vastgezeten. Zo ontvangt moordenaar Ferdi E. zomaar 7 ton!

Ons land is ziek. De ziekte van tolerantie, waar misdadigers mooi misbruik van maken, zowel nederlanders als buitenlanders.