Raymond Goethals (83) overleden

Zo meteeen Carl Huihbreghts over Goethals inj Studio Sport.

De Tovenaar is dood.
Zijn interviews blijven als wezen achter.
Er valt veel over deze bijzondere man te zeggen, doe maar niet, hij kon het zelf beter.

Ik heb Raymond niet als doelman gekend. God, wat hadden wij hem graag zien keepen. 't Lijkt me een spektakel reeds zonder de bal in de buurt.
Meeleven, meebewegen, concentratie, alertheid, altijd op het puntje van zijn stoel, dat was de grote kracht van Goethals. Hij leefde zich in, bewoog in de goeie richting mee met speler of bal in de verte. Je zag het aan zijn schouders of er gevaar of vreugde dreigde: ze bewogen, verheugden zich, werden doodsbenauwd of zagen een fatale vergissing van de rechtsback aankomen. Dé trainer.
De situatie was heel spannend wanneer hij kiezelsteentjes en andere rommel op het veld met de voeten bij elkaar schoof en er voor de reservenbank een hoopje van maakte. Al te ver het veld in rennen was niet mogelijk, want assistent Marcel Lippens trok hem aan de panden van zijn impermeabel terug naar de bank.
Goethals was als twee druppels water inspector Colombo met die regenjas aan. Maar eigenlijk was hij nog meer monsieur Hulot met diezelfde regenjas aan.

Zijn carriere werd gemaakt gekenmerkt door grote resultaten die hij behaalde door zijn geweldig taktisch inzicht , zoals de kenners van hem beweren.
Mijn inziens was het evenveel het 'op punt zetten' (lees: ophitsen) van de spelers die die taktiek moesten uitvoeren. Een onbeschrijfelijk proces. Niet uit te leggen aan een leek. 't Waren sessies die het midden hielden tussen een peptalk en boksen. Wanneer we de kleedkamer uitgingen hadden we "den Italionder" al half in de zak.
Belgie haalde onder zijn bezielende leiding het onderste uit de kan. Zijn uitgangspunt was 'We zijn maar kleine Belgskes , jongens' en vervolgens bedacht hij een middel om de machtige Italionder eronder te krijgen.

De spreker.
Europacups, titels, bekers, schandalen, maar Raymundo Goethals zal mij altijd bijblijven als de virtuoos van het woord. Wanneer er niet meer gevoetbald wordt, zal ik hem nog horen praten en snuiven, een schoolbord volkrassen met taktieken.
Dat armgebaar, hoofd scheef gebogen, geverfd haar naar je toe, een moment versteend en dan: " 't Is ne serieuzen avertissement hé! Ne serieusen hé! Ge meugt 'm nie laten doen hé! 'k Zeg het geen twee keren hé! Bon. Bobbie Charlston da is 'n ander gevalleke. Lustert ... "

Constant Vandenstock, zijn president en klankbord bij Anderlecht.
Er was eens sprake van de transfer van ene McDonald naar Anderlecht. Goethals: 'Hij is te duur. En als meneer Constant zegt dat Big Mac te duur is dan is em te duur. Ge kunt wel zeggen 't is nie zo duur, maar Constant zei duur en dan is't te duur. Hela manneke. "

Dat armgebaar, geverfd hoofd gebogen, Columbo.
En die grijns, met bijbehorend schokschouderen en hikkende geluiden, als hij de sigaret uit de mondhoek pakte.
We hebben genoten.

Jan Mulder

Schitterend stukje van Mulder.

Nog een Column uit de krant van vandaag :

Brief aan Raymond Goethals (1921-2004)

,, La mort, daar denk ik niet aan. Ast mut wil ik iniens weg zaan. Boef. Duud. Gien kluteraa int gasthuis .''
Wie het op zijn tachtigste, tussen een spelletje kaart en een wedstrijdanalyse, zo bekijkt, heeft de match tegen het leven al bij voorbaat gewonnen. Drie jaren later wisten velen dat het u fysiek niet meer goed ging. Maar de kluteraa - therapeutische hardnekkigheid in het Nederlands - is u in elk geval bespaard gebleven. Zondag opgenomen. Maandag dood.

VTM heeft u als een staatsman begraven. Sprekers hebben u zelfs één van de architecten van de Belgische identiteit toegedicht. Meer mededelingen werden daar niet over verstrekt. Ik heb er me tijdens de uitzending slechts een paar seconden aan geërgerd. Omdat ik begrafenissen nu eenmaal heel mooi vind.

Merckx, Thielemans, Verhofstadt, Chabert, Anciaux, alle bobo's van het Belgische en Europese voetbalwezen, verenigd in een moment van stilte, elk met hun gedachten elders of bij u. De tovenaar komt nooit meer terug.

Uw liefdes, uw verdriet, uw kwetsuren en frustraties, daar weten we weinig over. Wij zien: een regenjas, een verwaaide haardos, een sigaret. Ademloos hebben we naar u geluisterd. Duizend keren heeft u uw Van Batsen -sketch opgevoerd. Ik kon het op den duur niet meer aanzien of horen. Maar u speelde het spel mee, omdat het moest, omdat het uw ijdelheid streelde, omdat dit nu eenmaal de wetten van de media zijn.

Ter compensatie kregen we veel beelden en foto's uit de ouwe doos te zien. Heimwee maakte zich van velen meester. Zelfs van mij, een geïnteresseerde voetballeek. Shirts zonder reclame. Enthousiasme dat niet in hufterigheid ontaardt. En op de bank één man die de tent controleert, Raymond Goethals. Van de wereld weg, gefocust op 2 X 45 minuten. Eén enkele keer zelfs op een enveloppe geld, maar soît, daar kunnen we niet blijven over zieveren . Zo ging het toen, zo gaat het vandaag, zo zal het morgen nog wel even blijven.

Weet u wat u heeft gemist? De honderden condoléances op het net. Ontroerend in al hun eenvoud en spelfouten. Eén minuut stilte ook, her en der toch weer vernield door lieden die noch van u, noch van het voetbal houden.

En jawel, huugh speele ! Wat moet een mens in de hemel anders? Maar maak u geen zorgen: hier beneden worden ongetwijfeld nog wat straten en pleinen naar u genoemd. (Mda)

Ik heb hier zopas een gewéldig videofragmentje van Raymond gevonden

Even schetsen , we zijn einde jaren '80 , en Raymond is om een vriend een plezier te doen een jaar de coach van het nietige Brusselse ploegje Racing Jet die gepromoveerd zijn, maar fel verzwakt aan eerste klasse moeten beginnen. (uiteindelijk zou hij ze trouwens in 1ste klasse houden , velen noemen het zijn grootste stunt als trainer ooit)

Raymond is door de scheidsrechter naar de tribune verwezen alwaar de vrt beslist met de camera op hem in te zoomen.

En dan krijg je dit te zien :

http://j.dewulf.free.fr/DE_TOVENAAR.mp4

(rechtermuisknop opslaan als , en openen in mediaplayer werkt of link in mediaplayer kopieren)

quote:

Op zondag 13 februari 2005 02:24 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
Ik heb hier zopas een gewéldig videofragmentje van Raymond gevonden

Even schetsen , we zijn einde jaren '80 , en Raymond is om een vriend een plezier te doen een jaar de coach van het nietige Brusselse ploegje Racing Jet die gepromoveerd zijn, maar fel verzwakt aan eerste klasse moeten beginnen. (uiteindelijk zou hij ze trouwens in 1ste klasse houden , velen noemen het zijn grootste stunt als trainer ooit)

Raymond is door de scheidsrechter naar de tribune verwezen alwaar de vrt beslist met de camera op hem in te zoomen.

En dan krijg je dit te zien :

http://j.dewulf.free.fr/DE_TOVENAAR.mp4

(rechtermuisknop opslaan als , en openen in mediaplayer werkt of link in mediaplayer kopieren)

Prachtig filmpje van een voetbal-fanaat.

En ondertussen zijn we al een jaar verder ...

quote:

Op dinsdag 6 december 2005 11:41 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
En ondertussen zijn we al een jaar verder ...

yep, de tijd vliegt....

quote:

Op dinsdag 6 december 2005 11:41 schreef Joost-mag-het-weten het volgende:
En ondertussen zijn we al een jaar verder ...

En het nut van deze kick is? Wil je een gedenksteen of zo?

quote:

Op vrijdag 16 december 2005 05:15 schreef cultheld het volgende:

[..]

En het nut van deze kick is? Wil je een gedenksteen of zo?

Die kreeg hij al, in Marseille en Brussels hebben ze zelfs een tribune naar hem genoemd (met een gigantisch portret op de zijflank van die in Brussels) , in Sint-Truiden gaan ze een plein naar hem noemen ...