R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Heeft ze iemand met wie ze erover kan praten, buiten jou? Een therapeute bijvoorbeeld? Jij alleen zal haar niet kunnen helpen.
Heeft er ook iemand extra informatie over de hoe en wat van automutilatie? Waarom, waardoor enzo? Beetje kennis van de gedachtengangen van iemand die zichzelf verwond lijkt me handig, wil je er goed mee kunnen omgaan.
Welkom bij de V&D der webfora.
Je zit in een moeilijk parket. Ik snap je dillemma en juist omdat ze pas 14 is vraag ik me ook af of het niet voor haar (UITEINDELIJK) beter is als haar ouders hiervan op de hoogte zijn, ik neem aan dat ze dat niet zijn. Als er redenen zijn waarom haar ouders het niet weten zou ik proberen om er met een professioneel iemand over te praten.quote:Op donderdag 25 november 2004 17:42 schreef P8 het volgende:
een aantal mensen hebben mijn relatie met haar verkeerd geinterpreteerd.
dit zullen een aantal mensen een beetje raar vinden waarschijnlijk, maar zij is mijn nichtje van 14, ik wist dat zij het deed omdat ik het zag (onderarmen). en via via heb ik een hele tijd terug toen haar emailadres weten te ritsen bij iemand, omdat ik met haar hierover wou praten (ik heb zelf ook een tijdje niet echt lekker in mn vel gezeten). zodoende hebben wij wel aardig wat hierover gepraat.
Maar een vriend van haar uit frankrijk had beloofd om in 2005 zomervakantie langs te komen als ze tot die tijd niet in zichzelf zou hebben gesneden. Dat was voor haar de houvast om het niet meer te doen. Ik kan haar moeilijk mijn houvast opdringen omdat ik een andere reden had voor het kapot maken van mezelf.
Ik heb haar ook niet direct geholpen met de poging om te stoppen die eerste keer. Ze stopte ook niet voor mij. Wat we wel deden waren ervaringen uitwisselen (in de zin van hoe wij dingen interpreteerden hierover, niet het snijden zelf). misschien heb ik haar geholpen door haar te laten merken dat ze niet de enige was die zoiets heeft (gehad).
maar toch voel ik me nu enigszins verplicht om haar meer te helpen, maar ik weet niet hoe
Stel dat ze een keer te hard snijdt... dan zit jij met een levenslang schuldgevoel lijkt me en het is eeuwig jammer voor zo'n meisje.
Alleen is dat wel een overwegign waard want je nichtje zal het je niet in dank afnemen.
Misschien kun je erover denken om het er met jouw ouders over te hebben als jullie relatie goed is zodat misschien in de eerste instantie niet duidelijk zal worden dat jij de klokkenluider bent.
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Een link voor meer info over het snijden in jezelf
http://www.angelfire.com/rpg/automutilatie/
http://www.angelfire.com/rpg/automutilatie/
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
die zijn op de hoogte. ze heeft ook psychologische hulp gehad van professionele psychologen en psychiatersquote:Op donderdag 25 november 2004 17:58 schreef Blinky het volgende:
[..]
Je zit in een moeilijk parket. Ik snap je dillemma en juist omdat ze pas 14 is vraag ik me ook af of het niet voor haar (UITEINDELIJK) beter is als haar ouders hiervan op de hoogte zijn, ik neem aan dat ze dat niet zijn. Als er redenen zijn waarom haar ouders het niet weten zou ik proberen om er met een professioneel iemand over te praten.
Extremistisch gematigd.
Dan is het tijd ze nogmaals op de hoogte te stellen.quote:Op donderdag 25 november 2004 18:05 schreef P8 het volgende:
[..]
die zijn op de hoogte. ze heeft ook psychologische hulp gehad van professionele psychologen en psychiaters
Oog eruit is erger!Le métro ferme a une heure du matLe metro ouvre a six h du matMonoprix ouvre a 10hMonoprix ferme a 20hLes enfants partent a 8hLes enfants reviennent a 16hLe repas commence a 20hOn débarrasse a 20h30Un Téléphone à midi seize
Ik denk voor jezelf dat je ook grenzen moet stellen , jij bent niet verantwoordelijk voor haar en het is hard om te zeggen maar ze kan beter bespreken met mensen die er in geschoold zijn met dat soort problematiek om te gaan. Zelf heb ik het vroeger ook gedaan en ben er dankzij therapie vanaf gekomen. Misschien kan ze om een betere therapie vragen die meer met deze problematiek omgaat .
We are the weirdo's mr - The Craft
Dat lijkt me ook. En blijf met haar praten!!quote:Op donderdag 25 november 2004 18:11 schreef Blinky het volgende:
[..]
Dan is het tijd ze nogmaals op de hoogte te stellen.
* What's wrong with being good? *
Die pijn zit volgens mij te diep en daar kun je niet over praten, die mensen dienen zelf een oplossing te vinden. Je praat hier niet over een depressie of wat dan ook, dit is erger. Wat zich afspeelt binnen die mensen, who knows? In ieder geval is er ergens gigantische kortsluiting.
Praten, waarover...zo van....nou, waarom doe je dat....antwoord van....om mijn geestelijke pijn niet te voelen. Nou dan zeg je van, ga je angsten en pijnen maar eens onder ogen en doe daar wat aan inplaats van vluchtroutes te volgen.
Ik zie mensen die zichzelf snijden als mensen die en makkelijke route volgen in processen. En het is de oplossing niet. Tis makkelijk gezet zo'n kras maar het zorgt niet voor genezing. Zoals ik al zei, een vlucht route van de "werkelijke" pijn.
Ik heb me nog nooit bekrast maar geef gewoon een theorie waarom ze het zouden doen. Ergens moet een reden zijn.
Praten, waarover...zo van....nou, waarom doe je dat....antwoord van....om mijn geestelijke pijn niet te voelen. Nou dan zeg je van, ga je angsten en pijnen maar eens onder ogen en doe daar wat aan inplaats van vluchtroutes te volgen.
Ik zie mensen die zichzelf snijden als mensen die en makkelijke route volgen in processen. En het is de oplossing niet. Tis makkelijk gezet zo'n kras maar het zorgt niet voor genezing. Zoals ik al zei, een vlucht route van de "werkelijke" pijn.
Ik heb me nog nooit bekrast maar geef gewoon een theorie waarom ze het zouden doen. Ergens moet een reden zijn.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Hoe kom je daarbij?quote:Op donderdag 25 november 2004 19:17 schreef Dromenvanger het volgende:
Die pijn zit volgens mij te diep en daar kun je niet over praten, die mensen dienen zelf een oplossing te vinden. Je praat hier niet over een depressie of wat dan ook, dit is erger. Wat zich afspeelt binnen die mensen, who knows? In ieder geval is er ergens gigantische kortsluiting.
Praten, waarover...zo van....nou, waarom doe je dat....antwoord van....om mijn geestelijke pijn niet te voelen. Nou dan zeg je van, ga je angsten en pijnen maar eens onder ogen en doe daar wat aan inplaats van vluchtroutes te volgen.
Ik zie mensen die zichzelf snijden als mensen die en makkelijke route volgen in processen. En het is de oplossing niet. Tis makkelijk gezet zo'n kras maar het zorgt niet voor genezing. Zoals ik al zei, een vlucht route van de "werkelijke" pijn.
Ik heb me nog nooit bekrast maar geef gewoon een theorie waarom ze het zouden doen. Ergens moet een reden zijn.
* What's wrong with being good? *
Wie snijdt zichzelf dan? Dan moet je ver gezakt zijn in je leven.quote:Op donderdag 25 november 2004 19:26 schreef ANGE het volgende:
[..]
Hoe kom je daarbij?
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Natuurlijk niet. Depressieve gevoelens zijn vaak een oorzaak voor het snijden. Het is een manier om niet meer te voelen wat je teveel wordt.quote:Op donderdag 25 november 2004 19:41 schreef Dromenvanger het volgende:
[..]
Wie snijdt zichzelf dan? Dan moet je ver gezakt zijn in je leven.
* What's wrong with being good? *
Ik ben 1000 meter gezakt maar heb nooit behoefte gehad aan snijden, ik wilde mijn gevoel voelen. Ik kan me het hele gebeuren rond het snijden ook niet goed voorstellen eigenlijk. Wat het doel is, want zo'n snee duurt maar ff, daarna voel je toch weer. Dus eigenlijk heeft het weinig zin....het is een tijdelijke oplossing.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Dat is fijn voor je dat jij die behoefte nooit hebt gehad. Helaas hebben een hoop andere mensen die wel. Het is inderdaad slechts een tijdelijke 'oplossing'. Misschien moet je het zien als een manier om toch op de een of andere manier om te kunnen gaan met dingen die veel te groot voor je zijn.quote:Op donderdag 25 november 2004 19:57 schreef Dromenvanger het volgende:
Ik ben 1000 meter gezakt maar heb nooit behoefte gehad aan snijden, ik wilde mijn gevoel voelen. Ik kan me het hele gebeuren rond het snijden ook niet goed voorstellen eigenlijk. Wat het doel is, want zo'n snee duurt maar ff, daarna voel je toch weer. Dus eigenlijk heeft het weinig zin....het is een tijdelijke oplossing.
* What's wrong with being good? *
Ik zal je zeggen hoe de hulpverlening er binnen een psychiatrische instelling op reageert wanneer zoiets bekend wordt: Niet, behalve het aanbieden van een pleister/verband/hechting.
Ze praten wel over problemen, de onderliggende oorzaak, maar niet snel specifiek over het automutileren zelf.
Automutileren is een verkeerde uitlaatklep... zoiemand zal dus moeten proberen zijn/haar spanningen op een andere manier te reguleren... bijv. praten, sport of iets anders waar hij/zij haar spanningen in kwijt kan.
Ik heb op dat gebied de minder erge als de zeer ernstige gevallen gezien, maar nogmaals: over automutilatie werd niet gesproken. in de ergste gevallen werd er een arts bij gehaald om de polsslagader weer te hechten.
Ze praten wel over problemen, de onderliggende oorzaak, maar niet snel specifiek over het automutileren zelf.
Automutileren is een verkeerde uitlaatklep... zoiemand zal dus moeten proberen zijn/haar spanningen op een andere manier te reguleren... bijv. praten, sport of iets anders waar hij/zij haar spanningen in kwijt kan.
Ik heb op dat gebied de minder erge als de zeer ernstige gevallen gezien, maar nogmaals: over automutilatie werd niet gesproken. in de ergste gevallen werd er een arts bij gehaald om de polsslagader weer te hechten.
Tis misschien een vluchtroute, een vluchtroute die net voor zelfmoord staat. Ik vind het behoorlijk extreem. Zelfmoord is ook een einde maken eraan, auto mutalatie vergelijk ik ermee. Een nood uitgang, de onkunde hebben over.....hoe pak ik stress aan en onwelbevinden.
Er is op dit moment ook geen cursus te krijgen voor die mensen die totaal niet weten wat ze moeten doen...wie weet komt dat ook wel niet.
Er is op dit moment ook geen cursus te krijgen voor die mensen die totaal niet weten wat ze moeten doen...wie weet komt dat ook wel niet.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Of wel uiteraard...maar de kunst tot het oplossen van shit ligt bij mensen zelf denk ik altijd. De sleutel tot succes ligt binnen handbereik.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Ik denk niet dat het een vluchtroute is die net voor zelfmoord staat. Jezelf snijden heeft vaak niets te maken met een einde aan je leven willen maken. Het is een uiting van niet in staat zijn om met grote gevoelens om te gaan. Zo zie ik het tenminste. Verdriet, spanning, paniek, wanhoop. Het is voor veel mensen denk ik een manier om dat allemaal even niet te voelen en er mee om te kunnen gaan, rustig te worden.quote:Op donderdag 25 november 2004 20:32 schreef Dromenvanger het volgende:
Tis misschien een vluchtroute, een vluchtroute die net voor zelfmoord staat. Ik vind het behoorlijk extreem. Zelfmoord is ook een einde maken eraan, auto mutalatie vergelijk ik ermee. Een nood uitgang, de onkunde hebben over.....hoe pak ik stress aan en onwelbevinden.
Er is op dit moment ook geen cursus te krijgen voor die mensen die totaal niet weten wat ze moeten doen...wie weet komt dat ook wel niet.
* What's wrong with being good? *
ik zou zowieso het er niet met de ouders over hebben, tenzij ze een heel goede band met dr ouders heeft ofzo. ik weet iig dat MIJN ouders geen enkel idee hebben van wat automutilatie nou is, waarom mensen het doen, en hoe het "helpt", mijn ouders vinden het een teken van krankzinnigheid en "zelfmoordactie", iets in die trant.
en ik weet echt niet hoe andere ouders daarmee bekend zijn, ik vind het altijd een beetje eng terrein wel, ken zoveel automutilerende meisjes (wel online) wiens ouders helemaal flippen bij het idee...
kweeniet, lijkt mij meer kwaad dan goed te doen.. vooralsnog..denk ik
en ik weet echt niet hoe andere ouders daarmee bekend zijn, ik vind het altijd een beetje eng terrein wel, ken zoveel automutilerende meisjes (wel online) wiens ouders helemaal flippen bij het idee...
kweeniet, lijkt mij meer kwaad dan goed te doen.. vooralsnog..denk ik
Ik sluit me hier ten dele bij aan... al zou ik het gewoon sowieso niet vertellen.quote:Op donderdag 25 november 2004 20:37 schreef releaze het volgende:
ik zou zowieso het er niet met de ouders over hebben, tenzij ze een heel goede band met dr ouders heeft ofzo.
Ik vind dat zij zelf moet bepalen of dat ZIJ haar ouders daarvan op de hoogte stelt, in plaats van dat anderen dat voor haar gaan bepalen.
Stukje privacy van haar, en betrouwbaarheid van de zijde van TS als je het mij vraagt.
Beargumentatie?quote:Op donderdag 25 november 2004 21:16 schreef sleepflower het volgende:
[..]
Bullshit.
-edit, info overbodig-
[ Bericht 25% gewijzigd door TheDon1985 op 25-11-2004 21:59:50 ]
Eigen ervaring. Ik heb 2 therapeutes gehad en die gingen er allebei NIET zo mee om als in jouw verhaal. Het werd wel degelijk besproken, ik moest zelfs regelmatig mijn wonden laten zien. Ik moest vertellen hoe ik me voelde voordat ik me sneed, kreeg tips over dingen die ik ipv het snijden kon doen, ouders werden erbij betrokken, etc. Ik zeg niet dat ALLE psychiaters dit doen, er zullen er zeker een paar tussen zitten die er niet over willen praten. Maar het is dus onzin om te zeggen dat de GEHELE psychiatrie er niks mee te maken wil hebben.quote:Op donderdag 25 november 2004 21:30 schreef TheDon1985 het volgende:
[..]
Beargumentatie?
Lees mn post nog eens goedquote:Op donderdag 25 november 2004 21:36 schreef sleepflower het volgende:
[..]
Eigen ervaring. Ik heb 2 therapeutes gehad en die gingen er allebei NIET zo mee om als in jouw verhaal. Het werd wel degelijk besproken, ik moest zelfs regelmatig mijn wonden laten zien. Ik moest vertellen hoe ik me voelde voordat ik me sneed, kreeg tips over dingen die ik ipv het snijden kon doen, ouders werden erbij betrokken, etc. Ik zeg niet dat ALLE psychiaters dit doen, er zullen er zeker een paar tussen zitten die er niet over willen praten. Maar het is dus onzin om te zeggen dat de GEHELE psychiatrie er niks mee te maken wil hebben.
Ik spreek daarin uitsluitend over psychiatrische instellingen, niet over ambulante zorg.
Tussen die twee zit een groot verschil... het is zelfs zo dat je bij een klinische opname maar zelden spreekt met een psychiater of psycholoog (en dan nog op eigen verzoek)... een opname-programma bestaat vooral uit gezamelijke P.M.T (sporten), zwemmen, onderwijs, muziek en creatieve therapie (lees: handvaardigheid)
Erg leuke tijden waren dat
|
|
