waar is het dan wel voor, als je er niet over mag pratenquote:Op donderdag 25 november 2004 17:16 schreef Frenkie het volgende:
en weer open. dit topic is dus niet om ervaringen van automutilanten te delen
anders gaat het subiet weer op slot!
Blijf zeggen dat het zo goed is dat ze er al drie maanden mee gestopt was. Er is niets verloren met een kleine 'terugval'. Gewoon weer vol goede moed vooraan beginnen. Ze zal nog wel vaker 'de fout ingaan'.... Blijf haar zeggen dat ze het wel kan, dat ze al zo ver was enzo...quote:Op donderdag 25 november 2004 16:15 schreef P8 het volgende:
Ik zal maar meteen to the point komen:
een bekende van mij, waar ik wel aardig goed mee praat hierover, heeft dit een behoorlijke tijd gedaan, ze was er iets van 3 maanden mee gestopt, maar gisteravond heeft ze het weer gedaan en nu heeft ze zoiets van: "ach, nu kan ik netzogoed weer helemaal beginnen"
en ik voel me enigszins verantwoordelijk om haar ervan te weerhouden
Waarom zou jij je er verantwoordelijk over moeten voelen? Het is haar keus en hoe graag je zou willen, jij bent niet in de positie om haar te dwingen ermee te stoppen.quote:Op donderdag 25 november 2004 16:15 schreef P8 het volgende:
Ik zal maar meteen to the point komen:
een bekende van mij, waar ik wel aardig goed mee praat hierover, heeft dit een behoorlijke tijd gedaan, ze was er iets van 3 maanden mee gestopt, maar gisteravond heeft ze het weer gedaan en nu heeft ze zoiets van: "ach, nu kan ik netzogoed weer helemaal beginnen"
en ik voel me enigszins verantwoordelijk om haar ervan te weerhouden
En dus maar niets doen? Enig idee hoe slecht je je dan gaat voelen? Dat lijkt me nou niet echt handig...quote:Op donderdag 25 november 2004 17:20 schreef Blinky het volgende:
[..]
Waarom zou jij je er verantwoordelijk over moeten voelen? Het is haar keus en hoe graag je zou willen, jij bent niet in de positie om haar te dwingen ermee te stoppen.
Wel kun je haar helpen door erover te praten, of haar tips te geven om ermee te stoppen.
Misschien kun je haar zover krijgen om ermee naar de dokter te gaan, maar pas op dat het niet ook jouw probleem wordt.
dat doe ik, maar ze heeft nu zo'n muur om zich heen gebouwd zeg maar. En ik kan haar niet meer bereiken (in de zin van tot haar doordringen). Volgens mij zit ze ook de hele tijd in zo'n roes nu.quote:Op donderdag 25 november 2004 17:19 schreef ANGE het volgende:
[..]
Blijf zeggen dat het zo goed is dat ze er al drie maanden mee gestopt was. Er is niets verloren met een kleine 'terugval'. Gewoon weer vol goede moed vooraan beginnen. Ze zal nog wel vaker 'de fout ingaan'.... Blijf haar zeggen dat ze het wel kan, dat ze al zo ver was enzo...
lees anders even het modtopic, staan dingen duidelijker gemeldquote:Op donderdag 25 november 2004 17:17 schreef pieter_pontiac het volgende:
[..]
waar is het dan wel voor, als je er niet over mag praten
Feitelijk kan ze niets doen om haar te dwingen. Wel kan ze handreikingen doen om te proberen dat ze er zelf mee wil stoppen. En er vertrouwelijk over kunnen praten met iemand noem ik niet niks.quote:Op donderdag 25 november 2004 17:22 schreef ANGE het volgende:
[..]
En dus maar niets doen? Enig idee hoe slecht je je dan gaat voelen? Dat lijkt me nou niet echt handig...
Ik ken dat. Misschien zal het nu ook niet zo doordringen, maar reken maar dat het wél doordringt als je niets doet. Dat ze zich dan ontzettend in de steek gelaten zal voelen.... Blinky zei het, het is niet jouw probleem, maar laat haar nu iig niet zakken. Hou haar een beetje in de gaten. Praat met haar, laat haar merken dat je trots bent op haar vanwege die drie maanden en dat je er voor haar bent.quote:Op donderdag 25 november 2004 17:22 schreef P8 het volgende:
[..]
dat doe ik, maar ze heeft nu zo'n muur om zich heen gebouwd zeg maar. En ik kan haar niet meer bereiken (in de zin van tot haar doordringen). Volgens mij zit ze ook de hele tijd in zo'n roes nu.
en nog bedankt dat ie weer open mocht
Maar ze wil er dus juist wel mee stoppen, neem ik aan. Ze was al drie maanden gestopt. En ook al ben je dat, dan nog kun je weer even terugvallen. Het is eigenlijk een soort van verslaving. En dan heb je wel eens een terugval. En dan is het zo ontzettend belangrijk dat er mensen zijn die er voor je zijn, die trots op je zijn, die van je houden. Als die mensen dan niets doen, voel je je zo ontzettend in de steek gelaten. En dan is het idd van: Wat zou het ook? Het maakt toch niet uit. Het kan toch niemand iets schelen. En ja, voordat je het weet, zijn er nieuwe krassen...quote:Op donderdag 25 november 2004 17:24 schreef Blinky het volgende:
[..]
Feitelijk kan ze niets doen om haar te dwingen. Wel kan ze handreikingen doen om te proberen dat ze er zelf mee wil stoppen.
Als je iets laat voor een ander, hoewel het je aan de zelfmotivatie ontbreekt, lijkt een terugval me veel eerder voorkomelijk dan dat je stopt omdat je het zelf wilt.
kennelijk heeft ze dit ook gelijk aan jou medegedeeld;quote:Op donderdag 25 november 2004 16:15 schreef P8 het volgende:
en ik voel me enigszins verantwoordelijk om haar ervan te weerhouden
Oke. Waren we het toch eens.quote:Op donderdag 25 november 2004 17:29 schreef Blinky het volgende:
Even voor de duidelijkheid: ik bedoelde niet niets doen in de zin van iemand in zijn sop gaar laten koken, ik bedoel dat je haar niet kunt dwingen. Wel kun je door middel van gesprekken kijken waarom ze het doet en kijken óf je hulp kunt bieden bij het stoppen ermee.
Er mee stoppen is een belangrijke stap naar het 'beter in je vel zitten'. Op het moment dat je niet meer steeds op deze manier vlucht voor je problemen, ga je ze onder ogen zien en ga je eraan werken. Dus het stoppen is juist wel erg belangrijk.quote:Op donderdag 25 november 2004 17:29 schreef releaze het volgende:
ze houdt daar pas mee op als ze zelf lekkerder in dr vel zit, het is een makkelijke "bevredigende" vluchtweg.. je moet niet zozeer proberen de automutilatie aan te pakken, maar gewoon, haar helpen met haar problemen. automutilatie is maar een.. gevolg, bijzaak, van haar echte problemen.
en automutilatie is in princiepe ook niet zo verschrikkelijk als het klinkt, zolang ze maar niet van die echte zelfmoordgedachtes of pogingen erbij krijgt,
maar iemand die geestelijk zo erg slecht in dr vel zit is wel moeilijk om op te fleuren. wees er gewoon voor haar, ga haar geen overdreven veel aandacht geven oid want voor je het weet zit jij ook met de problemen.
en hoe je dat specifiek kan aanpakken..weet ik niet. maar honderdduizenden websites online die dat allemaal wel weten...
Precies. Daar doelde ik ook op. Gesprekken waaruit blijkt dat je het goed vindt en dat je hulp wilt/kunt bieden als dat nodig is, om samen een oplossing te zoeken. Nu vraag ik me af hoever TS zich hier voor wil/kan inzetten, omdat er wordt gesproken over een 'bekende' .quote:Op donderdag 25 november 2004 17:28 schreef ANGE het volgende:
[..]
Maar ze wil er dus juist wel mee stoppen, neem ik aan. Ze was al drie maanden gestopt. En ook al ben je dat, dan nog kun je weer even terugvallen. Het is eigenlijk een soort van verslaving. En dan heb je wel eens een terugval. En dan is het zo ontzettend belangrijk dat er mensen zijn die er voor je zijn, die trots op je zijn, die van je houden. Als die mensen dan niets doen, voel je je zo ontzettend in de steek gelaten. En dan is het idd van: Wat zou het ook? Het maakt toch niet uit. Het kan toch niemand iets schelen. En ja, voordat je het weet, zijn er nieuwe krassen...
het is niet iets wat als eerste moet ophouden eer dat je aan jezelf kan werken.quote:Op donderdag 25 november 2004 17:33 schreef ANGE het volgende:
[..]
Er mee stoppen is een belangrijke stap naar het 'beter in je vel zitten'. Op het moment dat je niet meer steeds op deze manier vlucht voor je problemen, ga je ze onder ogen zien en ga je eraan werken. Dus het stoppen is juist wel erg belangrijk.
Door ermee te stoppen geef je aan dat je uit die cirkel wilt stappen. Dat je daadwerkelijk iets wilt gaan veranderen. Dat je niet meer wegloopt voor je problemen, maar ze aan wilt pakken. Dat je het aandurft om alles te voelen wat je voelt. Tenminste, dat is wat ik denk.quote:Op donderdag 25 november 2004 17:40 schreef releaze het volgende:
[..]
het is niet iets wat als eerste moet ophouden eer dat je aan jezelf kan werken.
ik denk dat daar toch een beter zelfbeeld etc voor nodig is, en al een basis om op een andere manier met je gevoelens om te gaan, voordat je met snijden stopt. je moet al een uitweg ergens hebben, lijkt mij
Praten. Spreek met haar af dat ze jou kan bellen op het moment dat ze op het punt staat weer te snijden. En praat dan met haar over wat ze voelt, over hoe ze daar mee om kan gaanquote:Op donderdag 25 november 2004 17:42 schreef P8 het volgende:
een aantal mensen hebben mijn relatie met haar verkeerd geinterpreteerd.
dit zullen een aantal mensen een beetje raar vinden waarschijnlijk, maar zij is mijn nichtje van 14, ik wist dat zij het deed omdat ik het zag (onderarmen). en via via heb ik een hele tijd terug toen haar emailadres weten te ritsen bij iemand, omdat ik met haar hierover wou praten (ik heb zelf ook een tijdje niet echt lekker in mn vel gezeten). zodoende hebben wij wel aardig wat hierover gepraat.
Maar een vriend van haar uit frankrijk had beloofd om in 2005 zomervakantie langs te komen als ze tot die tijd niet in zichzelf zou hebben gesneden. Dat was voor haar de houvast om het niet meer te doen. Ik kan haar moeilijk mijn houvast opdringen omdat ik een andere reden had voor het kapot maken van mezelf.
Ik heb haar ook niet direct geholpen met de poging om te stoppen die eerste keer. Ze stopte ook niet voor mij. Wat we wel deden waren ervaringen uitwisselen (in de zin van hoe wij dingen interpreteerden hierover, niet het snijden zelf). misschien heb ik haar geholpen door haar te laten merken dat ze niet de enige was die zoiets heeft (gehad).
maar toch voel ik me nu enigszins verplicht om haar meer te helpen, maar ik weet niet hoe
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |