ik moet binnen 14 dagen bestraald worden, ik leef helemaal voor mijn kinderen (zoontje van 3 en 1 )
ik weet niet hoe ik ze uitleggen moet wat er aan de hand is.
Kan er zelf nog niet erg goed mee omgaan (dit typen vindt ik al vreselijk)
Wat verschrikkelijk voor je, sterkte!
Maak een verhaaltje van dat er in papa's buik gemene beestjes zitten die de dokter eruit moet halen e.d.
succes & sterkte
Misschien kan je je arts om advies vragen hoe je dit je kinderen uit kan leggen.
Ik wil je in elk geval heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je kinderen nog heel lang zo'n lieve vader mogen hebben.
Misschien heb je hier wat aan.
Heel veel sterkte de komende tijd, ik hoop dat alles goed zal komen.
Veel sterkte!
Sterkte in ieder geval.
wat betreft je vraag:
een kind van 1 kan je zoiets niet uitleggen een kind van 3 misschien wel maar zou het eerlijk gezegd niet weten hoe.
sterkte ermee
zou er een slotje op deze topic kunnen ,Ik zit niet te wachten op opmerkingen als die van Milagro
Het is trouwens niet zaligmakend maar het ziet er na uit dat ik alleen maar hoef te leren leven met een stoma ,)
quote:waarom twijfel je hieraan...Op maandag 22 november 2004 15:46 schreef milagro het volgende:
ik heb zo mijn twijfels
Sterkte de komende tijd!
Veel sterkte
quote:ach achtertdochtige bitch, hè..Op maandag 22 november 2004 16:08 schreef Guidoweb5 het volgende:
[..]
waarom twijfel je hieraan...
nee ik klikte een uurtje geleden op een topic over patserige horloges en daar zag ik deze meneer nog vrolijk kwijlen op een paar horloges.
dus vandaar, dat ik zo mijn twijfels heb, het komt zo tegenstrijdig over, maar goed.
negeer me maar, ik ben al weg.
Zelfs ík heb hier geen semi-grappige kutopmerking over.
Sterkte dude...
vraag een arts of iemand bij het ziekenhuis hoe je dit het beste kan vertellen
Veel sterkte en beterschap, je zult je kinderen nog een hele tijd zien, misschien word je wel 100.
Ik denk dat de suggestie over "beestjes in de buik" helemaal niet zo goed is. Kidneren op die leeftij hebben zo'n levendige fantasie en nemen het ook letterlijk. Wat als er later een keer eentje wormpjes heeft (wat vaak voorkomt bij kinderen), voor hetzelfde geld wordt dat kind helemaal bang omdat hij denkt dan ook het ziekenhuis in te moeten o.i.d. Ik denk dat "heel ziek" voldoende is voor kinderen van deze leeftijd. Ze zullen eerder voorbereid moeten worden op het tijdelijk ziekenhuisbezoek van papa.
Nogmaals sterkte! Natuurlijk is het niet zaligmakend, maar ik kan me voorstellen dat je blij bent met een stoma als er ook de mogelijkheid is dat het veel erger zou kunnen zijn.
quote:dat van dat horloges klopt, bericht van ziekenhuis is om 15:00 gekomenOp maandag 22 november 2004 16:13 schreef milagro het volgende:
[..]
ach achtertdochtige bitch, hè..
nee ik klikte een uurtje geleden op een topic over patserige horloges en daar zag ik deze meneer nog vrolijk kwijlen op een paar horloges.
dus vandaar, dat ik zo mijn twijfels heb, het komt zo tegenstrijdig over, maar goed.
negeer me maar, ik ben al weg.
ben nu al weken bezig met onderzoeken enz. moet ik dan alleen maar met mijn ziek zijn bezig houden ? ik heb er spijt van dat ik deze topic ben begonnen .Wij waren aan het zoeken naar info over ouders met kanker .Ik heb ook al een nuttige link van iemand hier gekregen .maar ik zou graag deze topic willen beeindigen (hoe kan dat ? ) Ik vindt de meestte reactie echt top hoor maar ik zou toch liever het hier niet meer over willen hebben
Sterkte de komende tijd man. Ik hoop dat ze er op tijd bij zijn.
quote:vraag het ff in feedback en dan sluiten ze hem voor jeOp maandag 22 november 2004 16:35 schreef zenabi het volgende:
[..]
dat van dat horloges klopt, bericht van ziekenhuis is om 15:00 gekomen
ben nu al weken bezig met onderzoeken enz. moet ik dan alleen maar met mijn ziek zijn bezig houden ? ik heb er spijt van dat ik deze topic ben begonnen .Wij waren aan het zoeken naar info over ouders met kanker .Ik heb ook al een nuttige link van iemand hier gekregen .maar ik zou graag deze topic willen beeindigen (hoe kan dat ? ) Ik vindt de meestte reactie echt top hoor maar ik zou toch liever het hier niet meer over willen hebben
quote:het lijkt me heel zinvol dat je direct al professionele steun zoekt bij een kinderpsycholoog of gezinspsycholoog; sowieso heeft het geen zin die kinderen uit te leggen wat kanker inhoudt.Op maandag 22 november 2004 15:43 schreef zenabi het volgende:
Ik ben een vader van 31 jaar ,ik heb vandaag te horen gekregen dat ik Darmkanker heb
ik moet binnen 14 dagen bestraald worden, ik leef helemaal voor mijn kinderen (zoontje van 3 en 1 )
ik weet niet hoe ik ze uitleggen moet wat er aan de hand is.
Kan er zelf nog niet erg goed mee omgaan (dit typen vindt ik al vreselijk)
is het een kwaadaardige vorm, zoals colonkanker, evt. volgend uit Crohn / Colitis Ulcerosa? of meer de poliepenvorm bv? is er al een prognose vastgesteld?
als deze prognose niet al te shockerend is (ik kan me voorstellen dat dat het altijd wel is
, maargoed), dan lijkt het me zinvol sowieso eerst die behandelingen en evt. daaruit volgende chirurgie af te wachten, voor je iedereen en ook jezelf helemaal bezwaart met dit soort overwegingen... en mij lijkt ook het beste juist nu vooral _normaal_ te doen als altijd tegen die kinderen; ook de hele jonge kinderen voelen heel snel dat er iets niet klopt.sterkte
quote:juist erover hebben zal helpen bij het vinden van oplossingen en manieren ermee om te gaan; kop in het zand steken werkt alleen maar contra-productief.Op maandag 22 november 2004 16:35 schreef zenabi het volgende:
[..]
dat van dat horloges klopt, bericht van ziekenhuis is om 15:00 gekomen
ben nu al weken bezig met onderzoeken enz. moet ik dan alleen maar met mijn ziek zijn bezig houden ? ik heb er spijt van dat ik deze topic ben begonnen .Wij waren aan het zoeken naar info over ouders met kanker .Ik heb ook al een nuttige link van iemand hier gekregen .maar ik zou graag deze topic willen beeindigen (hoe kan dat ? ) Ik vindt de meestte reactie echt top hoor maar ik zou toch liever het hier niet meer over willen hebben
Ik wist nog niet wat het betekende, dood zijn, heb wel een paar weken lang gevraagd wanneer pappa weer thuis kwam, maar daarna werd mij wel duidelijk dat hij gewoon weg was.
Alleen op school werd ik erg gepest, tsja, andere tijden....
In elk geval, waar ik heen wil, ik mis de man absoluut niet, omdat ik nog totaal geen binding met hem had.
Wel is mijn moeder een x aantal jaren later hertrouwd, was geen succes voor mij, maar goed, er was wel een man in mijn leven (die ik pertinent weigerde pappa te noemen, moet ook niet gedwongen worden!), tegen die man opkijken deed ik absoluut niet, schopte hem liever tegen de schenen, letterlijk, maar later kwam het beter in orde.
Wat ik maar zeggen wil, je vrouw en kinderen zullen van je houden, en je missen, maar... grote kans dat je kinderen er makkelijker mee weg komen dan je vrouw.
Wacht even de bestraling/behandeling af, wat zijn de resultaten etc., de verwachtingen etc.
Heel veel sterkte toegewenst in elk geval.