Een raar fenomeen.
Afgelopen dinsdag werd Theo van Gogh op beestachtige wijze vermoord door een Marokkaan. Naast de talloze boze, verdrietige en verontwaardigde reacties viel mij nog iets op aan de manier waarop veel mensen reageerden.
Veel mensen reageerden door meteen Nederland te vervloeken, te zeggen wat voor een kutland dit is en te vertellen hoe graag ze wel niet wilden emigreren. Ook op Fok waren dit soort reacties niet op een hand tellen. Het dieptepunt van deze zelfvervloeking van toch wel
deze column van een of andere Danny.
Dat is eigenlijk best een raar fenomeen. Een buitenlander pleegt hier een terroristische aanslag en als reactie daarop staan meteen duizenden Nederlanders in de rij om hun eigen land te vervloeken. Het land waar hun voorouders honderden jaren voor hebben gestreden, waar miljoenen mensen generatie op generatie keihard aan hebben gewerkt en waar honderdduizenden Nederlanders in het verleden hun leven voor hebben gegeven. Eén man (0,000006% van de bevolking) pleegt hier een brute moord en meteen lijkt dat allemaal niets meer waard te zijn.
Zouden op 11 september, toen de vliegtuigen het WTC invlogen, er ook meteen miljoenen Amerikanen klaar hebben gestaan om te verkondigen wat een kutland Amerika hierdoor was geworden? Zouden op 11 maart, op het moment dat bekend werd gemaakt dat de treinen waren opgeblazen, ook meteen honderdduizenden Spanjaarden in webloggen en op fora hebben geschreven hoezeer ze van Spanje walgen?
Hoe bruut deze slachting ook was, en hoe schadelijk deze aanslag op de vrije meningsuiting ook is voor Nederland, volgens mij is de manier waarop veel mensen reageerden op deze aanslag nog veel schadelijker voor ons land.