zelfmoord

soms bedenk je een oplossing, voor een probleem, welke gemakkelijk en snel lijkt.
Als je toch besluit voor het ogenschijnlijk moeilijke, blijkt dat de waardering hiervoor achteraf onprijsbaar is
en je geheel dankbaar en gelukkig om je uiteindelijke keuze bent

quote:

---

Op dinsdag 20 januari 2004 22:16 schreef BloodRayne het volgende:

[..]

En wie ben jij om dat te zeggen?
Waaraan definieer jij nauwelijks echte onoplosbare problemen?

Eventjes maar een en ander relativeren voor die Nederlanders die denken nauwelijks echte onoplosbare problemen te hebben:

- Ben jij Irakees die in Baghdad woont?
- Ben jij aan het verhongeren in Afrika?
- Heb jij morgen je volgende chemokuur?

Zo kan ik nog wel eventjes doorgaan... zelfmoord is laf en weet je waarom? Omdat er dagelijks miljoenen mensen zijn die het erger hebben dan die narcisten die zelfmoord willen plegen en die WEL volhouden en vechten om gelukkig te worden, of vechten tot het bittere einde.

Dus blijf ik bij mijn standpunt, en zeg ik dit tegen iedereen die zelfmoord wil plegen:
'Als jouw drama oprecht blijkt te zijn, haal die trekker dan snel over, maar zorg dat je VER weg uit mijn buurt -en de buurt van diegenen die van jou houden- blijft.

Ik -en zij- hebben wel betere dingen te doen dan te luisteren naar dramakoningen of dramakoninginen die het zonodig vinden om hun leven op te geven aan hun eigen laffe zwaktes.'

---

Hoe erg iets is heeft idd met relativeren te maken. Die mensen daar hebben andere normen en waarden. Maar daar ligt het zelfmoord aantal waarschijnlijk ook hoger.....maar weet jij daar wat van?
Daarnaast heb je gelijk dat mensen in ned. nauwelijks serieuse problemen ondervinden.
Nauwelijks, dat neemt dus niet weg dat ze er niet zijn.
Denk bijv. aan mensen die ouders verloren hebben en/of lijden aan een chronische aandoening, waardoor je de leukere dingen van het leven kan vergeten, en totaal niet mee kan draaien in deze "prestatie" maatschappij....

Twee dingen:
Men vergelijkt nu "situaties": het is hier veel beter dan in verweggiestan en het is dus laf om de uitvlucht uit het leven te kiezen terwijl anderen zwaardere problemen hebben dan wij. Terrecht opperde iemand dat we helemaal niks weten over de zelfdodingscijfers in dat verweggiestan (en die zullen ook niet 0 zijn, gok ik), maar daarnaast: kan je het wel vergelijken? Cultuur & geloof is daar totaal anders dan hier. De belevingswereld is letterlijk een wereld van verschil en kan dus niet zomaar vergeleken worden. Hier in het westen heerst een cultuur van individualisme (terwijl we eigenlijk kuddedieren zijn) en zijn we veel meer los van de ander, zelfs de familie. In de 3e wereld landen zijn de mensen zeer zwaar op elkaar aangekeken bijvoorbeeld en dan is de eer om voor de medemens te zorgen bijvoorbeeld vele malen hoger dan hier en heeft bijvoorbeeld zelfdoding inderdaad een zwaar argument Tégen gekregen. Net als het geloof. In het westen speelt geloof een veel minder belangrijker rol dan ind e landen waar het slecht gaat. Vertrouwen & band met een geloof (hoe verschillend ook van die je gewend bent) kan erg doorslaggevend zijn voor de beslissing tot zelfdoding. (Zowel voor als tegen overigens.) Weer een belangrijk argument om culturen NIET te vergelijken.

Verder klopt het dat iemand die letterlijk tot wanhoop gedreven wordt, helemaal geen zicht meer heeft op gevolgen. De wanhoopsmens is wel meestal de aandachtsvragende mens met evenveel vragen en twijfels als redenen om het te doen, maar de depressieve gevolgen in het lichaam zullen hem/haar vaak wel over een bepaalde streep kunnen trekken, als er in diens leven niet iets substantieels verandert (al dan niet van buitenaf, bijvoorbeeld een confrontatie met de zelfdoding van een bekende... maar ook het veranderen van sociale status - een partner krijgen bijvoorbeeld)... Veel mensen die er aan denken, zullen zo'n belangrijke gebeurtenis wel meemaken, zodat het (gelukkig) bij alleen denken blijft.
Maar veel mensen die er wèl voor gekozen hebben, krijgen inderdaad rust. Het is een gigantisch gevoel van rust als je echt alle zorgen van je kan laten gaan. Dat je weet dat het allemaal niets meer uitmaakt. Dit best wel relaxerende gevoel werkt dus mee aan de beslissing. De mensen die er aan denken gaan zich dat namelijk op een gegeven moment zichzelf voorstellen hoe dat is, als ze ervoor zouden kiezen. (Op dat moment wordt eigenlijk de keuze al gemaakt...) Maar op dat moment zien ze alleen maar de rust en niet de gevolgen voor de ander. Voor zichzelf hebben ze de afweiging namelijk allang gemaakt: de rust overtreft alle pijn. Ze zien de pijn niet zoals de omstanders het achteraf doen.

Wat er geschreven werd over de mensen die je niet hoort of ziet en van wie je het helemaal niet verwacht klopt ook. Uit de krant: Niet zo lang geleden ging een jongedame zichzelf heerlijk laten verwennen in een beautysalon en bij de kapper. Nieuwe kleding gekocht en voor omstanders leek ze het allemaal goed voor elkaar te hebben. Het bleek pas achteraf dat het de finisching touch was voor de plannen tot zelfdoding. Ze had alles inderdaad goed geregeld: verzekering, brieven, huis netjes aan de kant, etc. En ze zou als ze dood gevonden werd ook 'netjes' zijn...
Een uitgesproken voorbereide daad van iemand van wie niemand het verwachtte. Iedereen sprak er schande van en iedereen was kwaad & droevig. Maar nergens las je iets over de reden: waarom deed ze het? Waarom ws het een zo uitermate duidelijk bewuste keuze? De krant schiep er geen aandacht aan, die zwengelde het dramatische beeld alleen maar op, maar ben ik dan vreemd dat ik mij open stel voor de reden achter de daad? Hij is mij nooit duidelijk geworden (je leest weinig over zelfdoding in de media omdat het zogenaamd mensen aan zou kunnen moedigen (mijn vertraagde trein waar een fietser onder kwam stond ook nooit in de krant)), maar ik weet dat er iets geweest moest zijn, want zo'n beslissing maak je echt niet zomaar.

Zelfmoord is meer westers dan veel mensen willen toegeven..

Veel niet-westerse culturen hechten meer waarde aan bijvoorbeeld familie, vriendschap en religie. Niet veel Islamieten plegen zelfmoord puur om de zelfmoord (ik laat de zelfmoord aanslagen daarom ook eventjes buiten beschouwing natuurlijk omdat dit een ander fenomeen is).

Hoe sterker het familie gevoel, des te sterker het gevoel van 'blijven' is. Datzelfde geld voor religieuze mensen. Een band naar dit bestaan is dus heel erg belangrijk. Als mensen die band verliezen zijn zij maar zo zwak om het leven op te geven. In Iran bijvoorbeeld komt zelfmoord onder vrouwen veel meer voor dan bij mannen, omdat vrouwen vaak geisoleerd worden van de wereld. Maar totaal getallen blijven ver onder die van de Westerse wereld, zoals bijvoorbeeld Amerika waar isolationimse hoogtij viert.

http://www.amanjordan.org/english/daily_news/wmview.php?ArtID=124
*The Kingdom is dus NIET de UK maar Jordanie.

Meer informatie van zelfmoord door immigranten:
http://www.surgeongeneral.gov/library/mentalhealth/cre/fact2.asp

De geschiedenis van zelfmoord gekoppeld aan sexe:
http://www.shu.ac.uk/emls/06-2/robsonrev.htm

De redenen waarom zelfmoord zo onpopulair is bij veel psychologen:
http://bjp.rcpsych.org/cgi/content/full/181/5/372

Als je al deze pagina's leest en vooral leest hoe immigranten in de UK bijvoorbeeld een hoger zelfmoord aantal hebben dan mensen met dezelfde komaf in hun eigen land, dan krijg ik sterk de nijging om te denken dat mensen die zelfmoord willen plegen dus inderdaad geisoleerd zijn van ofwel de realiteit, ofwel andere mensen zoals familie en vrienden.

Sommige mensen kunnen best vrienden en familie om zich heen hebben maar voelen zich toch alleen, dus kunnen dan net zo goed geisoleerd leven van hun omgeving. Simpelweg omdat er nooit over hun ECHTE gevoelens wordt gepraat.

Is hierdoor de omgeving debet aan zulke zelfmoorden?
ABSOLUUT NIET.

Het blijven, egocentrische en narcistische typetjes die zelfmoord plegen.

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 09:50 schreef BloodRayne het volgende:
Het blijven, egocentrische en narcistische typetjes die zelfmoord plegen.

---

Zo'n interessant stuk en dan zo'n generaliserend einde...

Bijvoorbeeld: Van Dale zegt:
nar·cis·me (het ~)
1 liefde voor zichzelf => eigenliefde, zelfvergoding
Ik ken níémand die aan zelfmoord gedacht (en zelfs gedaan) heeft èn voldoet aan de betekenins van narcisme. En ik ken er (helaas) wel meer dan een paar...

Vaak gaat het zelfs om mensen die in hun beleveniswereld alles fout 'zien' gaan, vaak veroorzaakt door zichzelf. (Een negatieve waas over iemands leven kan heel veel slechts als gevolg hebben.) Omdat ze vaak tot de conclusie komen dat ze zelf de 'oorzaak' zijn van alle ellende die ze meemaken, kiezen ze náást bevrijding, ook min of meer voor de 'enige overgebleven' eigen straf.

quote:

---

Op maandag 19 januari 2004 17:49 schreef vdo28 het volgende:

[..]

Ik merk wel dat jij zo oppervlakkig bent als het maar kan.
Want een echt zware depressiviteit eist alles van een mens, die is zo allesomvattend. Deze reactie van jou is uit pure onwetendheid!!

---

het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet sterk in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 10:07 schreef ramsesii het volgende:

[..]

het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.

---

Wat een verschrikkelijke onzin zeg je nu. Jij hebt echt geen enkel idee waar je het over hebt en vormt je toch een mening. Als morgen jouw werkt failliet gaat en je komt op straat te staan, CWI werkt niet mee omdat die papieremolen nou eenmaal lang duurt, je rekeningen stapelen zich op, je vriendin overlijdt aan een ernstig ongeluk, je huisbaas schopt je op straat omdat je de huur niet kan betalen, enz enz

Eigen schuld??!! Niet dus! Ik zeg niet dat je dan zelfmoord moet gaan plegen, maar sommige mensen zouden het dan wel doen. Dus rot op met je eigen schuld en kijk verder dan je eigen egocentrische neus

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 10:11 schreef zwaaibaai het volgende:

[..]

Wat een verschrikkelijke onzin zeg je nu. Jij hebt echt geen enkel idee waar je het over hebt en vormt je toch een mening. Als morgen jouw werkt failliet gaat en je komt op straat te staan, CWI werkt niet mee omdat die papieremolen nou eenmaal lang duurt, je rekeningen stapelen zich op, je vriendin overlijdt aan een ernstig ongeluk, je huisbaas schopt je op straat omdat je de huur niet kan betalen, enz enz

Eigen schuld??!! Niet dus! Ik zeg niet dat je dan zelfmoord moet gaan plegen, maar sommige mensen zouden het dan wel doen. Dus rot op met je eigen schuld en kijk verder dan je eigen egocentrische neus

---

Er zijn genoeg baantjes waar je zo kan beginnen, dus kom niet met die bullshit aan dat je niet in je huisje kan blijven wonen. dan is er alleen nog je vriendin die overlijdt aan een tragisch incident. Het is heel erg, maar zelf uit het leven stappen is wel heel erg makkelijk en snel gezocht. En als je het mij vraagt ren je alleen maar weg van je problemen door zelfmoord te plegen. Het klinkt misschien wel hard, maar er zijn meer dingen in het leven die het leuk maken. Je werkt verliezen is in mijn ogen een erg kleine tegenslag want als je goed genoeg bent heb je zo weer een leuke baan. Je vriendin verliezen is heel erg, maar daar is ook overheen te komen (hoelang het ook mag duren).

De mens is op de wereld om tegen zichzelf te vechten.Je hele leven krijg je problemen wat voor aard dan ook.Als je zelfmoord pleegt dan bewijs je dus dat je niet geschikt voor het leven bent.Alles is relatief dat weet ik ook wel maar er zijn altijd oplossingen.Kijk bij ziektes ligt dat natuurlijk anders.

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 09:50 schreef BloodRayne het volgende:
Zelfmoord is meer westers dan veel mensen willen toegeven..

Veel niet-westerse culturen hechten meer waarde aan bijvoorbeeld familie, vriendschap en religie. Niet veel Islamieten plegen zelfmoord puur om de zelfmoord (ik laat de zelfmoord aanslagen daarom ook eventjes buiten beschouwing natuurlijk omdat dit een ander fenomeen is).

Hoe sterker het familie gevoel, des te sterker het gevoel van 'blijven' is. Datzelfde geld voor religieuze mensen. Een band naar dit bestaan is dus heel erg belangrijk. Als mensen die band verliezen zijn zij maar zo zwak om het leven op te geven. In Iran bijvoorbeeld komt zelfmoord onder vrouwen veel meer voor dan bij mannen, omdat vrouwen vaak geisoleerd worden van de wereld. Maar totaal getallen blijven ver onder die van de Westerse wereld, zoals bijvoorbeeld Amerika waar isolationimse hoogtij viert.

http://www.amanjordan.org/english/daily_news/wmview.php?ArtID=124
*The Kingdom is dus NIET de UK maar Jordanie.

Meer informatie van zelfmoord door immigranten:
http://www.surgeongeneral.gov/library/mentalhealth/cre/fact2.asp

De geschiedenis van zelfmoord gekoppeld aan sexe:
http://www.shu.ac.uk/emls/06-2/robsonrev.htm

De redenen waarom zelfmoord zo onpopulair is bij veel psychologen:
http://bjp.rcpsych.org/cgi/content/full/181/5/372

Als je al deze pagina's leest en vooral leest hoe immigranten in de UK bijvoorbeeld een hoger zelfmoord aantal hebben dan mensen met dezelfde komaf in hun eigen land, dan krijg ik sterk de nijging om te denken dat mensen die zelfmoord willen plegen dus inderdaad geisoleerd zijn van ofwel de realiteit, ofwel andere mensen zoals familie en vrienden.

Sommige mensen kunnen best vrienden en familie om zich heen hebben maar voelen zich toch alleen, dus kunnen dan net zo goed geisoleerd leven van hun omgeving. Simpelweg omdat er nooit over hun ECHTE gevoelens wordt gepraat.

Is hierdoor de omgeving debet aan zulke zelfmoorden?
ABSOLUUT NIET.

Het blijven, egocentrische en narcistische typetjes die zelfmoord plegen.

---

Is schrijf je een heel dtuk dat mijn mening bevestigd om er in de laatste zin weer helemaal tegenin te gaan .
We zijn het er dus overeens dat het in het westen eerder en vaker gebeurt. Dit omdat familiebanden etc. veel minder betekenen/voorstellen.

Daarom kun je dus niet zeggen dat we nooit zelfmoord mogen plegen omdat het ergens anders erger is. Het is een hele andere levenswijze.
voorbeeld: Als jij die kinderen in honger en armoede in Afrika ziet, of als je hierheen gaat (sloppenwijken) zul je zien dat het gemiddelde kind daar blijer en dankbaarder is dan de gemeddelde westerse jeugt.

Je blijft maar roepen over narcisten en laffe daden, terwijl je de betekenis er niet eens van begrijpt.

Narcist is iem. die zich bovenverheven voelt....

maargoed ieder zn mening.....

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 10:07 schreef ramsesii het volgende:

[..]

het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet sterk in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.

---

Ongelovelijk.....wat ben jij een kortzichtige edit en dan nog 21 levenservaring ook.
Mischien heeft depressief zijn helemaal niet te maken met sterke tegenslagen in je leven. Zwaar depressief wordt je ook omdat er van een bepaalde stof in je hersenen te weinig word aangemaakt. Je hebt dit dus niet in de hand. Het is dus een soort van veelvoorkomende afwijking cq ziekte.

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 21-01-2004 16:07]

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 10:07 schreef ramsesii het volgende:

[..]

het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet sterk in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.

---

Dit is echt de grootst mogelijke onzin, je ontkent hiermee ook de hele biologische kant van het verhaal. Bovendien staan sommige mensen nu eenmaal sterker in hun schoenen dan anderen, dat is niet iets waar je voor kiest.

Iedereen kan wel leren sterker in zijn schoenen te staan, maar daar zit wel een eind aan. Je kunt van iemand die heel erg introvert is geen heel erg extravert persoon maken, hoogstens een minder introvert persoon.
Depressieve mensen hebben vaak een pessimistische inslag, die mensen kun je vaak leren om minder pessimistisch te zijn, maar het worden geen klonen van Emile Ratelband, hoeveel therapie en medicijnen je er op los laat.

Je stelt de zaken echt te simpel voor.

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 10:11 schreef zwaaibaai het volgende:
Als morgen jouw werkt failliet gaat en je komt op straat te staan, CWI werkt niet mee omdat die papieremolen nou eenmaal lang duurt, je rekeningen stapelen zich op, je vriendin overlijdt aan een ernstig ongeluk, je huisbaas schopt je op straat omdat je de huur niet kan betalen, enz enz

---

Ik denk dat de meeste zelfmoorden worden gepleegd om redenen van eenzaamheid, verdriet en misschien diepe rouw (dus het voorbeeld van die vriendin volg ik nog enigszins), en dat er maar bar weinig mensen zijn die als gevolg van een serie financiele tegenvallers zelfmoord plegen. Ik zag wel dat je schreef "ik zeg niet dat je dan zelfmoord moet plegen", maar dan nog vind ik het maar een rare rij voorbeelden van de ellende die een mens kan overkomen en tot zelfmoord zou kunnen drijven. Ik denk dat het vrijwel nooit de oorzaken zijn die jij noemt.

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 15:49 schreef thaleia het volgende:

[..]

Ik denk dat de meeste zelfmoorden worden gepleegd om redenen van eenzaamheid, verdriet en misschien diepe rouw (dus het voorbeeld van die vriendin volg ik nog enigszins), en dat er maar bar weinig mensen zijn die als gevolg van een serie financiele tegenvallers zelfmoord plegen. Ik zag wel dat je schreef "ik zeg niet dat je dan zelfmoord moet plegen", maar dan nog vind ik het maar een rare rij voorbeelden van de ellende die een mens kan overkomen en tot zelfmoord zou kunnen drijven. Ik denk dat het vrijwel nooit de oorzaken zijn die jij noemt.

---

Een serie financiele tegenvallers kan je anders wel in een depressie storten, mislukte carrieres zijn voor veel mensen (vooral mannen) het begin van een diepe depressie. Verlies van baan leidt niet zelden tot verlies van partner, kinderen en huis. Maw, alles wat je zo zorgvuldig had opgebouwd wordt je ontnomen. Mogelijk resultaat: diepe depressie, en in het ergste geval zelfmoord...

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 15:33 schreef DIA het volgende:

[..]

Ongelovelijk.....wat ben jij een edit en dan nog 21 levenservaring ook.
Mischien heeft depressief zijn helemaal niet te maken met sterke tegenslagen in je leven. Zwaar depressief wordt je ook omdat er van een bepaalde stof in je hersenen te weinig word aangemaakt. Je hebt dit dus niet in de hand. Het is dus een soort van veelvoorkomende afwijking cq ziekte.

---

zeer onbeschofd om iemand uit te schelden hierom, dat er zoiets in jou naaste kring is gebeurd en jij er een andere kijk op hebt hoeft mij nog niet kortzichtig te maken en al helemaal geen mongool.

maar goed, iedereen heeft het hier allemaal over depresief zijn en daarom zelf moord te plegen, en ja je hebt misschien wel gelijk dat er bij sommige mensen minder stoffen worden aangemaakt en daardoor erg negatief leven. Maar dat is in mijn ogen nog steeds geen reden om zelfmoord te plegen. Er zijn zat mensen die helemaal niks kunnen (lichamelijk), zoveel tegenslagen hebben gehad en toch door willen leven. Erg veel mensen die zelfmoord hebben gepleegd waren veel beter af dan de mensen die 'echt' niks kunnen. Maar toch plegen ze zelfmoord omdat ze hun eigen problemen niet op kunnen lossen. Dus ook het probleem met het minder aanmaken van een bepaalde stof. De mensen die dat probleem hebben weten het, iedereen probeert uit oerinstinkt zo lang mogelijk te leven. De mensen weten het van zichzelf en leven ernaar, hier hoort ook geen zelfmoord in thuis. Behalve de lafaarden die zelf niet zijn/haar problemen om wil lossen.

[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 21-01-2004 16:08]

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 10:07 schreef ramsesii het volgende:

[..]

het is je eigen schuld dat je depresief bent, dat komt omdat jij niet sterk in je schoenen staat. Mensen die zelfmoord plegen doen het omdat ze zijn/haar eigen problemen niet meer op willen/kunnen oplossen. En dat hebben ze allemaal aan zichzelf te danken.

---

Oh ja, nu weet ik weer waarom zoveel depressieve mensen niet zo graag onder de mensen komen.

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 16:01 schreef ramsesii het volgende:

[..]

zeer onbeschofd om iemand uit te schelden hierom, dat er zoiets in jou naaste kring is gebeurd en jij er een andere kijk op hebt hoeft mij nog niet kortzichtig te maken en al helemaal geen mongool.

maar goed, iedereen heeft het hier allemaal over depresief zijn en daarom zelf moord te plegen, en ja je hebt misschien wel gelijk dat er bij sommige mensen minder stoffen worden aangemaakt en daardoor erg negatief leven. Maar dat is in mijn ogen nog steeds geen reden om zelfmoord te plegen. Er zijn zat mensen die helemaal niks kunnen (lichamelijk), zoveel tegenslagen hebben gehad en toch door willen leven. Erg veel mensen die zelfmoord hebben gepleegd waren veel beter af dan de mensen die 'echt' niks kunnen. Maar toch plegen ze zelfmoord omdat ze hun eigen problemen niet op kunnen lossen. Dus ook het probleem met het minder aanmaken van een bepaalde stof. De mensen die dat probleem hebben weten het, iedereen probeert uit oerinstinkt zo lang mogelijk te leven. De mensen weten het van zichzelf en leven ernaar, hier hoort ook geen zelfmoord in thuis. Behalve de lafaarden die zelf niet zijn/haar problemen om wil lossen.

---

je snapt t echt niet heh... je kan dan kiezen tussen een lang negatief leven vol ellende of een dood waar je jezelf verlost......en maybe in een beter omgeving brengt.
Ik zeg niet dat ik voor ben maar laat ze de keuze vrij. En ik houd niet van al die beterweterige ondoordachte reacties.....

ik zou ramsesii 1 ding willen zeggen:

zelfmoord komt NOOIT uit de lucht vallen.

de mensen die het plegen, hebben vaak jaren van enorm geestelijk en/of lichamelijk lijden achter zich liggen en dat komt niet alleen van "baantje verliezen". Ik zal een voorbeeld geven bij wat er met mijn beste vriendin en ex is gebeurd.

Mijn ex is vlak nadat het met mij uitging verkracht door haar buurman, zo erg dat ze daardoor onvruchtbaar was geworden. In diezelfde week overleed haar opa en werd bij haar tante borstkanker ontdekt (en die overleed twee maanden daarna). Ze stortte psychisch in en kon bij niemand behalve mij en haar beste vriendin terecht. Psychische hulp kreeg ze ook, maar na een tijdje vertikte ze het. Ik werd regelmatig door mijn beste vriendin gebeld dat ze mijn ex van het spoor had afgepraat (memo: ze had de "kracht" nog niet om het te doen)

daarna verloor ik contact met haar (lang verhaal) en 3 jaar geleden werd ik opgebeld. Mijn ex. Ze was naar de dokter gegaan en er was ook bij haar een agressieve vorm van borstkanker geconstateerd. Een meisje van 18 met borstkanker!! Ze kon het gewoon niet behappen...

ze is uiteindelijk in een ontiegelijke depressieve bui voor de trein gesprongen...

ja, het bracht emotioneel verdriet met zich mee, ja, er was treinvertragign (voor diegenen die hierover willen zeiken)maar voor mijn ex was het de enige oplossing voor de hel die haar was overkomen..

zelfmoord laf? zo komt het over voor mensen die nauwelijks een centje pijn hebben. Maar voor mensen met jarenlang lijden (zowel psychisch als fysiek)is het echt de enige weg...

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 16:22 schreef Jerruh het volgende:
KNIP

---

Op Dia, reageer ik niet meer. Dat heeft toch geen zin.

Ik kan begrijpen dat je in dit soort omstandigheden daar aan denkt, maar is het misschien niet mis gegaan omdat ze gestopt is met therapie? De keuze om te stoppen met therapie heeft ze zelf gemaakt, terwijl ze wist dat dat de enige manier was om haar te helpen. Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie.

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 17:18 schreef ramsesii het volgende:

[..]

Op Dia, reageer ik niet meer. Hij heeft toch gelijk.....

Ik kan begrijpen dat je in dit soort omstandigheden daar aan denkt, maar is het misschien niet mis gegaan omdat ze gestopt is met therapie? De keuze om te stoppen met therapie heeft ze zelf gemaakt, terwijl ze wist dat dat de enige manier was om haar te helpen. Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie.

---

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 17:18 schreef ramsesii het volgende:

[..]

Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie.

---

Je bent wel heel erg makkelijk met het veroordelen van mensen zonder ook maar iets méér dan de buitenkant van iemands verhaal te kennen, is het niet?

Okee, even dan volgens jouw gedachten: we nemen die zin "Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie." van jou. Verklaar dan eens "Waarom?" dat gebeurde? Je kan dat *nooit* vertellen, want dat weet je gewoon niet exact!
Dus wáárom dan toch die veroordeling?

Stop alsjeblieft met het vergelijken van anderen met jezelf.
Als je zelf nooit zware & depressieve fysieke en/of psychische pijn hebt meegemaakt, ben ik èrg blij voor je en hoop ik serieus voor je dat je het dan ook echt daadwerkelijk nooit meemaakt, maar hou er tenmìnste rekening mee dat er talloze anderen zijn die er wèl enorm veel last van hebben en dat er genoeg zijn die het op een gegeven moment niet meer aankunnen.
Er hebben hier al genoeg mensen je dat proberen te vertellen, maar als je iedereens mening aan de kant blijft schuiven, geef je alleen maar aan dat je die niet wil kennen.

Om een hele botte, maar misschien voor jou wel duidelijkere vergelijking erbij te nemen: Als je benen eraf gereden zijn, ren je niet meer naar het ziekenhuis. (Je bent afhankelijk van anderen, maar als je te lang door het bos moest kruipen naar de bewoonde wereld, heb je op een gegeven moment geen zin meer om verder te gaan, want de pijn wordt alleen maar erger.)
En als je dàt dan nog niet begrijpt...

quote:

---

Op maandag 10 september 2001 21:25 schreef IllOgical het volgende:
Wat IllOgical in ieder geval niet aanraadt is de trein. In zijn studententijd heeft IllOgical, samen met zijn medepassagiers in de lente, herfst en rond de kerst mogen genieten van een "explosie" van bloed, ledematen, botten en ingewanden. Vervolgens mogen conducteur en machinist dat allemaal oprapen.

---

De conducteur en machinist hoeven dat niet op te rapen/ruimen hoor Hoe kom je daar nou toch bij? Dat doen de hulpverlenende instanties en de brandweer spuit daarna alles weer schoon...

En voor mezelf: ik heb gelukkig nooit het idee gehad om een einde aan mijn leven te maken. Tuurlijk heb ik ook wel eens gedacht tijdens een klotetijd `waar doe ik het eigenlijk allemaal voor`, maar vooral de gedachte aan het verdriet wat ik zou veroorzaken bij mijn ouders enz. hielden me tegen om er ook maar serieus over na te denken. Gelukkig

Ik vind zelfmoord overigens alles behalve laf. Het lijkt zo voor de buitenstaanders vaak zo (denk ik) maar voor de persoon in kwestie is het bijna nooit een kwestie van lafheid, kan ik me zo voorstellen.

Zelfmoord doe je andere mensen niet aan, of tenminste ik vind dat niet kunnen.Afgelopen week heeft een meisje van 16 zelfmoordgepleegd zij had een tweeling van 2 jaar oud, ze werd door haar familie uitgekotst.Voor haar zelf is het misschien gemakkelijker om dood te zijn "weg van iedereen". Maar wat moet er nu van die 2 kinderen terecht komen, nu zitten ze bij haar vriend,maar die kan dat ook niet alleen aan...Ik kan me er echt boos over maken,mensen die zelfmoord plegen vluchten weg van problemen. Er zijn meerdere manieren om weg te vluchten van problemen, vakantie of doe iets aan problemen,ga in therapie ofzo,maar zelfmoord vind ik laf en egoistisch...

quote:

---

Op woensdag 21 januari 2004 17:18 schreef ramsesii het volgende:

[..]

Op Dia, reageer ik niet meer. Dat heeft toch geen zin.

Ik kan begrijpen dat je in dit soort omstandigheden daar aan denkt, maar is het misschien niet mis gegaan omdat ze gestopt is met therapie? De keuze om te stoppen met therapie heeft ze zelf gemaakt, terwijl ze wist dat dat de enige manier was om haar te helpen. Ze is weggerend voor haar problemen door te stoppen met therapie.

---

de therapie bood geen uitweg... ze werdt elkens geconfronteerd met hetgeen ze juist weg wilde bannen. therapie wordt zo vaak als oplossing gezien terwijl het voor veel mensen averechts kan werken...

Zelfmoord is ASOCIAAL !!!!!!

Je ruineert altijd nóg een leven: De machinist van de trein waar je voor springt. De persoon die je vindt als je je ophangt, je polsen doorsnijdt enz. De personen die je achterlaat en misschien wel om JOU gaven ook al gaf je blijkbaar niet om hen. Moet ik doorgaan?