quote:
Op dinsdag 27 januari 2004 22:18 schreef Just_Little_Me het volgende:
Ik ben zelf ook een tijdje een paar jaar geleden best deprie geweest.
deprie is iets anders dan lijden aan een jarenlange zware depressie of bijv een slopende ziekte.als je dat verschil al niet eens kunt zien dan kun je hier al niet eens over oordelen
NB: Niemand heeft het recht iemand te veroordelen op zijn of haar keuzes. Wat je er zelf ook van mag vinden.
Mochten mensen dat wel doen of mochten mensen willen dat iemand maar door- en door en door blijft gaan dan is dat een teken van groot egoisme en zeker geen teken van begrip en medeleven voor de patient.
quote:Mwah...ieder heeft ook recht op zijn eigen reactie en emoties. Ik heb als reactie op de zelfdoding van een vader die (heel begrijpelijk hoor) het erg moeilijk had met het overlijden van zijn vrouw, en door zijn zelfdoding zes kinderen in de leeftijd van 5 tot 15 jaar als wezen achterliet eruit geflapt "wat een klootzak". En ik vind absoluut dat ik dat recht had, ook al is dat een "veroordeling".
Op woensdag 28 januari 2004 08:10 schreef DarkElf het volgende:
NB: Niemand heeft het recht iemand te veroordelen op zijn of haar keuzes. Wat je er zelf ook van mag vinden.
quote:Klopt en jij geeft jouw mening, iemand anders die van hem of haar en ik de mijne
Op woensdag 28 januari 2004 09:42 schreef thaleia het volgende:[..]
quote:En daar hebben we dan toch allemaal recht op? Ook als het een 'veroordelende' mening is?
Op woensdag 28 januari 2004 10:11 schreef DarkElf het volgende:
Klopt en jij geeft jouw mening, iemand anders die van hem of haar en ik de mijne
[Dit bericht is gewijzigd door thaleia op 28-01-2004 11:27]
Ik helemaal in de stress en verward, af en toe nog de kriebels ervan en die plek vermijden is een beetje lasig, of ik moet verhuizen 
quote:ja wrs wel, alleen voelt dat gewoon in sommige gevallen verkeerd. zoals bij oa. zelfmoord. voor mij dan he?
Op woensdag 28 januari 2004 11:14 schreef thaleia het volgende:[..]
En daar hebben we dan toch allemaal recht op? Ook als het een 'veroordelende' mening is?
Als je de gedachte aan zelfmoord een vervelende gedachte vindt denk je aan wat anders, iets leukers, want je kunt aan iets leukers denken. Probeer je voor te stellen dat je nergens anders meer aan kunt denken.... dat is toch verschrikkelijk!!
Let's plant a tree
quote:En als je nou zo ontzettend sterk het idee hebt dat je je ook inderdaad in een uitzichtloze situatie bevindt? En je totaal geen hoop meer hebt? Is bijvoorbeeld de gedachte 'het leven is zinloos' op zichzelf niet al uitzichtloos? Als je van die gedachte overtuigd bent, wat kan jou dan nog hoop geven?
Op maandag 19 januari 2004 11:00 schreef Wolter het volgende:
Als de situatie nou uitzichtloos is, dan heb ik nog zo iets van okay
Ik denk dat dat, geen toekomst meer zien, een behoorlijk kenmerk van depressiviteit is. Je kunt jezelf er niet meer van overtuigen dat er wel een oplossing komt of dat 'het wel goed komt'. Zolang je dat nog wel kunt ben je denk ik ook niet in staat om ook echt zelfmoord te plegen. Iemand pleegt juist zelfmoord omdat hij of zij denkt dat er geen andere oplossing of mogelijkheid is.
Wie ben jij dan om erover te oordelen of iemands situatie 'uitzichtloos' genoeg is?
Optie 1. Je maakt er een eind aan en doet de mensen om je heen vreselijk veel pijn.
Optie 2. Je kiest ervoor om het niet te doen en bent 'dood'ongelukkig
Bovendien... omgeving wordt ook niet blij van het idee dat je liever dood dan levend zou zijn en niet gelukkig bent.
Pff... t zou niet zo mogen zijn... dat mensen geen andere mogelijkheid zien dan er een eind aan te maken 
Afschuwelijk voor de betreffende persoon, vreselijk voor de omgeving... van lafheid geen sprake denk ik. Het is makkelijk gezegd als 'optimistisch' persoon, simpel om te zeggen dat iemand zich er maar makkelijk van af maakt. Maar je zult het maar zelf zijn... misschien leef je wel in een egocentrisch wereldje als je serieus zelfmoord overweegt. Logisch gevolg van een depressie lijkt mij. Als iemand depressief is is ie depressief en dat is geen aanstelleritus. En als iemand zelfmoord pleegt heeft hij/zij echt geen andere mogelijkheid dan de dood gevonden. Kan je dat iemand kwalijk nemen? 
De doodswens laat je namelijk helemaal loskomen van de dagelijkse beslommeringen en zorgen. Als je 'alles al opgegeven hebt', is het opeens allemaal heel heerlijk voor je, want je hebt met niks meer rekening te houden (voor het gevoel dan). Omdat je zo relaxed raakt, is het nadenken over de manier waarop je het gaat doen, goed te doen; het zal veelal doordacht zijn en vaak worden alsnog wat afsluitende dingen gedaan zoals brieven schrijven, zichzelf verzorgen, tot het bewateren van de plantjes aan toe. Omdat het voor een buitenstaander helemaal niet te zien is dat die de ander wel eens voor de laatste keer zal zien, is 'de klap' voor die omstandere helemaal groot (want vertel maar eens dat er wel echt een goede reden was, want dat werd dus helemaal niet geobserveerd; en wat niet gezien is, wordt niet geloofd...)...
De vraag "waarom een zo'n relaxed iemand toch dood wilt" kan je alleen beantwoorden met: de keuze is al gemaakt aan de hand van een ziekte genaamd depressiviteit. Hoewel relaxed, de beleveniswereld blijft toch heel klein, alleen dan eens zonder de (hoofd)pijn van alle negativiteit en dát wordt als een soort 'beloning' ervaren en vaak ook als (prettig) voorproefje op de dood. Talk about een zeer veranderde kijk op het leven...
-=-
Nog even terugkomend op de term laf en andere meningen:
Er is een groot verschil tussen het vinden van een mening en het vinden dat je mening de norm is. Bij enkele uitspraken 'dat het laf is' is niet op te maken of het een persoonlijke mening is, of het als een norm gevonden wordt. Er lopen bijvoorbeeld hier genoeg mensen die het niet laf vinden, dus een norm is het zeker niet.
Maar/En uiteraard heeft iedereen recht op een mening & reacties. 
het is ook zo verschillend hoe personen hun problemen interpreteren.. het zal altijd een punt blijven met meningsverschillen maar ik vind dat je de mening / standpunt van de bepaalde persoon met plannen voor zelfmoord (of al gedaan) alsnog moet respecteren..
dilemma
Suicide is not the answer, maar het is ook niet alleen maar een schreeuw om hulp of "Oh zie mij hier eens enorm zielig zitten te zijn." Die mensen hebben echt problemen en hebben juist begrip en steun nodig, in plaats van NOG meer denergerende opmerkingen en pesterijen waardoor ze juist tot die daad gedwongen worden.
Suicide is when the pain outweighs the possibillities to cope with it.
Mensen roepen natuurlijk terecht dat zo iemand zelf hulp moet zoeken en aktie moet ondernemen. Er zijn altijd vertrouwenspersonen en psychologen en medicijnen enzo, maar dat is niet relevant; die mensen willen begrepen en geacepteerd worden. Ze willen liefde kennen en niet meer gekleineerd worden. Dat zijn vaak de hoofdredenen die iemand tot zoiets drijft. Ze voelen zich vaak enorm minderwaardig of haten zichzelf, of hebben gewoon veel te veel pijn meegemaakt en hebben geen uitzicht op verbetering van de situatie. Ze worden vaak totaal net begrepen door anderen die alleen maar oppervlakkig naar ze kijken; het zijn vaak outcasts of society. Mensen die niet meetellen en die ook niet weten hoe ze WEL geaccepteerd zouden kunnen worden.
Deze wereld is al zo hard, en als mensen de pijn ervan niet aankunnen, moet je ze niet alsnog een extra duwtje geven. Probeer ze te helpen! Sta voor ze klaar!
Mensen veroordelen mensen die aan zelfmoord denken heel erg snel, maar sta maar eens in hun schoenen. Je doet het heus niet omdat je een bad hair day hebt of zo. Men zegt wel dat het de meest egoïstische daad is die je kunt doen, maar zo kan ik het onmogelijk zien; natuurlijk, je doet anderen enorm veel pijn om jouw pijn te laten eindigen, maar als niemand zich om jou druk maakt, waarom zou jij dat dan wel doen?
Ik blijf er bij; zelfmoord is wel het laatste wat je moet doen (DUH! 
) en er zijjn altijd oplossingen......maar dan heb je wel iemand nodig die jou helpt naar die oplossingen te kijken en die je steunt en jou begrijpt.
[Dit bericht is gewijzigd door ToT op 29-01-2004 13:04]
Jah ikke wel. 
Heb er meerdere gedaan en gelukkig is dit tot op de dag van vandaag goed afgelopen.
Sommige mensen doen dit omdat ze hun leven niet meer zien zitten door teveel gebeurtenissen en of problemen die ze niet meer aan kunnen.
Maar het kan ook door een stoornis komen dat mensen zoiets doen!
Zelf vind ik dat ik best wel ervaren ben mbt dit onderwerp.Heb het zelf aantal keren van dichtbij meegemaakt(en bij die personen is het helaas wel fout afgelopen) en heb het aantal keren zelf geprobeerd.
Ook de gedachtes van zelfmoord heb ik een tijdlang gehad.........
ik zelf heb 3 dierbaren verloren aan zelfmoord (mijn vader, een vriend en de moeder van mijn ex)
Heb hier door wel een redelijk beeld gekregen over zelfmoord. Vaak is het een impuls waarin ze dat doen.. Het is dus zeker geen lef.. mensen zitten zo diep in de put en krijgen een nog diepere inzinking en maken er daardoor een eind aan, zonder ook maar aan zichzelf of aan de omgeving te kunnen denken, wat er achter blijft
Mijn ex is bijvoorbeeld nu wees. Haar vader was al dood en heeft geen zusjes of broertjes. Laf vind ik het daardoor echt niet van haar moeder.. want het is gewoon zo.. ze kon niet meer helder denken.
vind daarom dat je hier niet moet kiezen tussen lef of laf.. het heeft er geen zak mee te maken!!!!!
quote:Helemaal mee eens!!!
Op vrijdag 30 januari 2004 14:19 schreef hellmondunited het volgende:
Ik lees hier van alles over laf of lef voor zelfmoord..
vind dat je hier niet moet kiezen tussen lef of laf.. het heeft er geen zak mee te maken!!!!!
quote:
Op vrijdag 30 januari 2004 14:39 schreef testbeeld het volgende:[..]
Helemaal mee eens!!!
Mja sommige mensen kun je die mening ook niet kwalijk nemen omdat ze het misschien zelf nog nooit mee hebben gemaakt.
Al vind ik het dan nog dat je voorzichtig met die uitspraken moet zijn
Je weet nooit waarom een persoon zelfmoord pleegd.
Natuurlijk zijn er wel mensen die het puur voor de aandacht doen, maar elke poging tot zelfmoord hoor je serieus te nemen!
quote:Inderdaad
Op vrijdag 30 januari 2004 14:43 schreef testbeeld het volgende:
presies.Je weet nooit waarom een persoon zelfmoord pleegd.
Natuurlijk zijn er wel mensen die het puur voor de aandacht doen, maar elke poging tot zelfmoord hoor je serieus te nemen!
maar, dan heb jij niet veel meegemaakt in je leven
Waardoor je niet zo gaat denken maar blij bent dat bepaalde dingen JOUW niet zijn overkomen....
Ik wil niet zeggen dat ik alleen maar pech in me leven heb gehad
Maar, believe me, ik heb een hoop verloren
en dan ga je vanzelf wel ergens in geloven
Tenzij je niet sterk in je schoenen staat, als dat het geval is
Dan zou ik als ik jouw was maar serieus met iemand hierover praten ...
Want dit gaat je (misschien) wel opspelen
Iemand zei ooit: "De manier hoe we met onze problemen omgaan bepaalt onze mate van volwassenheid"
