Van een leuke humoristische, enigzins sarcastische en bij vlagen geniale jongeman naar een loser die persoonlijke topics post in R&P in 3 stappen.
![]()
Maar toch makkelijk als je 't even kwijt moet!
Aankomende week heb ik precies 1 jaar en 1 maand met mijn huidige vriendin. Vanaf dag 1 waren we supergek van elkaar en ondanks het feit dat zij in Groningen studeert en ik in Amsterdam probeerden we zo vaak mogelijk bij elkaar te zijn, wat naast de studie resulteerde in een dag of 4 per week. Af en toe lastig, bijvoorbeeld na m'n werk om 21:30 u. de trein pakken om vervolgens om 01:00 u. in Groningen aan te komen, nachtje slapen en de volgende ochtend weer naar huis voor school. Gekkenwerk, maar dat maakt niet uit, als je verliefd bent.
Enfin, de maanden gingen voorbij, onze relatie werd eigenlijk steeds hechter en leuker en er was geen vuiltje aan de lucht.
De zomervakantie kwam naderbij en we besloten om te doen wat veel mensen doen in de zomer, we gingen op vakantie. Geweldige vakantie gehad, fijn 8 dagen helemaal voor onszelf, lekker tot rust komen, even weg van de studie en het standaard kliekje thuis.
Na onze vakantie samen een week op een huis van vrienden gepast wat ook super ging. Samen boodschappen doen, kokent etc. Heel huisje, boompje, beestje, maar erg leuk, helemaal als je normaal gesproken zover bij elkaar vandaan woont.
Toen het einde van de zomervakantie naderbij kwam is er iets gebeurd, ik denk dat we allebei niet echt weten wat, maar ik had het gevoel dat het op de een of andere manier van beide kanten wat begon te irriteren. Nou ja, misschien té veel met elkaar omgegaan, de vakantie liep ten einde, dus allebei weer de eigen kant op en terug naar de dagelijkste gang van zaken, dan gaat het vast weer prima.... Niet dus.
De ruzies, woordenwisselingen, irritaties en meningsverschillen lijken elkaar wel met een steeds groter wordende frequentie af te wisselen en afgelopen week kwam het hoge woord eruit; "ze houd nog wel van me, maar ze is niet meer zo verliefd als in het begin en ze begint zich in het Groningse sociale leven steeds vaker af te vragen hoe het zou zijn als ze mij niet had". Tevens werd mij verteld dat ze zich steeds meer aan een aantal eigenschappen van mij stoort en dat ze er na ruim een jaar achter is dat ze die jammergenoeg niet kan veranderen, hoewel ze dit in het begin wel dacht te kunnen.
Mijn vriendin heeft een weekend-OV en ik een week, dus het was normaal gesproken zo dat ik daar doordeweeks heenging en zij in het weekend hierheen kwam, aangezien hier ook haar ouders wonen. Helaas is het voor mij roostertechnisch gezien dit jaar vooralsnog amper te doen om er doordeweeks heen te reizen, derhalve zijn we in ons 'samenzijn' vrij afhankelijk van het weekend.
Nu is het zo dat mijn vriendin er doordeweeks in Groningen een vrij druk sociaal leven op nahoud. Vrienden, studentenvereniging en dispuut en daarom geregeld gaat stappen, eten bij vrienden en het daarbij dikwijls erg laat maakt, dronken wordt en simpelweg een leuke tijd heeft, wat er natuurlijk bijhoort, in je studententijd.
Daar staat tegenover dat ze in het weekend regelmatig thuis blijft en als ze uitgaat wil ze 9 van de 10 keer het liefst met de auto en zit dus heel netjes de hele avond aan de ijsthee. Vervolgens krijg ik het op m'n bord dat ik de hele avond met m'n vrienden (die ik de hele week niet zie) aan de bar hang, teveel bier drink (daar stoort ze zich aan als zij nuchter is) en dat ik nooit eens wil rijden, maar altijd maar met de fiets naar de kroeg wil.
Vrijdagavond kwam ze bij mij gourmetten en daarna bleef ze slapen, we moesten zaterdag allebei werken, ik wilde zaterdagavond stappen, maar zij wilde thuisblijven dus ik stemde daar uiteindelijk mee in. Vervolgens word ik 's middags op m'n werk gebeld dat een vriendin van haar gebeld had of we 's avonds mee gingen bowlen, en dat ze dat eigenlijk al enigzins toegezegd had. Na het bowlen ging die vriendin naar huis, en mijn vriendin d'r 'zin' om iets te doen was snel over, en ze wilde naar huis.
Gisteravond vroeg ik haar waarom ze zich bij mij nooit eens lekker kan laten gaan, en altijd zo fucking verantwoordelijk moet doen en toen antwoordde ze iets van 'nou ja, dat is nu eenmaal zo'.
Vandaag had ik een afspraak om half 2, dus ik heb haar vlak voor die tijd op het station afgezet en beloofd dat ik 'r vanavond zou bellen. Vanavond is volgens mij de eerste keer sinds een jaar dat haar telefoon al de hele avond uitstaat...
* voelt zich kut en weet het allemaal niet meer