gehandicapte broer/zus/ouder

quote:

Op maandag 4 oktober 2004 20:25 schreef B_BOY het volgende:
hier kun je ervaringen uit wisselen.
ik heb zelf een gehandicapte zus. ze heeft NLD een stoornis waardoor ze sociaal erg zwak is. en een slechte motoriek heeft. ze heeft dus eigenlijk geen vrienden.
het klinkt misschien raar maar soms had ik liever dat ze in een rolstoel zat. NLD is namelijk een stoornis waarbij je eigenlijk niet iets aan de persoon af ziet in eerste instantie. er wordt dus vaak met veel onbegrip tegen aangekeken. voor mij is dit ook van lastig.

Ik heb vorig jaar met verstandelijk EN lichamelijk gehandicapten gewerkt. Ik snap best dat het soms lastig voor je is, omdat het je zus is en omdat je graag wil dat ze "normaal" is. En dat ze niet raar wordt aangekeken. De mensen die haar raar aan kijken snappen het allemaal niet zo goed en die weten niet precies wat het inhoud, lijkt me... Er zijn heel veel mensen die sociaal niet op hun beste zijn. Dat merk ik steeds vaker. Het lijkt me lastig omdat het je zus is. De mensen die je zus niet respecteren zoals ze is, verdien zelf jouw respect of haar respect ook niet. Zo denk ik altijd maar

Pa heeft ms. Het went

Het moeilijkste vind ik eigenlijk nog als 80 jarige bejaarden urenlang tegen me klagen dat ze een trapje niet meer zo op kunnen zoals ze dat konden toen ze 20 waren

Mijn jongere broertje heeft een licht verstandelijke handicap. Ze weten niet precies wat het is en ook niet hoe het komt. Het heeft iets weg van ADHD en ODD. Bovendien heeft hij een ontwikkelingsachterstand.
Ook aan hem is niets te zien.
Maar hij kan drama's maken! Om de kleinste dingen kan hij het hele huis op stelten zetten. En dat een aantal keer per week. Hij kan niet met zijn gevoelens omgaan, dus "drukke" dagen [Sinterklaas, Verjaardag] zijn haast niet te doen. Hij kan de spanning voor de kadootjes niet aan.

Andere soorten spanning kan hij ook niet aan, nieuwe school, verhuizing etc.
Hij is nu 14 en zit op Speciaal onderwijs. Met lezen zit hij op het Niveau van een groep 6 kind, zijn handschift is onleesbaar doordat zijn fijne motoriek onderontwikkeld is etc.

Als hij buiten speelt, speelt hij met kinderen van 5-8 jaar oud. Ouders vinden dit raar, want hij ziet er verder normaal uit.
Als mijn moeder mensen vertelt dat hij zo moeilijk kan doen geloven ze er weinig van omdat er niets aan hem te zien in. Sommige mensen denken zelfs dat we dit allemaal verzinnen om aandacht te krijgen!

We hopen eigenlijk dat hij hier overheen groeit met de puberteit, maar als dat niet zo is heb ik geen idee wat de toekomst hem brengt....

ik weet niet waar ik dit verhaal neer kan gooien, en aangezien het over mijn gehandicapte broer gaat gooi ik het hier neer. Ik had al eerder verteld over mijn broer. Inmiddels heb ik hem dus nog steeds niet gezien, wel hoor ik over hem via mijn ouders. Zij hebben hem afgelopen week weer voor het eerst gezien. Hij had een afspraak met hem en er zat iemand van de MEE ( vroeger SPD) bij en iemand van de crisis opvang waar hij nu "woont". Het schijnt een heftig gesprek geweest te zijn.
Wat erg balen is is dat de crisisopvang in zijn mooie verhalen trapt. Zij nemen mijn ouders niet serieus. Zij gaan er van uit dat wat mijn broer verteld de waarheid is. Dit is erg frustrerend.

Nou werden mijn ouders vrijdag gebeld door de crisis opvang dat mijn broer daar opgehaald is door de politie. Hij had nog een aantal boetes openstaan en die niet betaald. Het schijnt dat hij nu 80 dagen moet zitten.
Mijn eerste reacte was heel cru: goed zo, laat hem maar leren van zijn daden, maar nu vind ik het vooral zielig.
Mijn broer die vastzit, met kerst, oud en nieuw en zijn verjaardag.
Mijn broer die zo beinvloedbaar is zit tussen de criminelen. Mijn broer kwijnt nu daar weg....

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2004 18:47 schreef Sann_e het volgende:
fijn om eens ervaringen ut te wisselen. Ik heb net asl de TS een zusje dat een verstandelijke handicap die je op eht eerste gezicht niet ziet. Daardoor stuit ik en ook mjn ouders vaak op veel onbegrip. Ze kan bijvoorbeeld niet zelf netjes eten. In een restaurant krijg je dan al vaak rare blikken. Zeker als ze dan ook nog eens gaat "neurien"een soort geluid dat ze maakt onder het eten.

Dit is maar een klein voorbeeld van wat mijn zusje heeft en hoe ze is. Wat haar handicap precies is weten de artsen niet, en ook niet of het erfelijk is voor bijvoorbeeld mijn kinderen. Mijn zusje is nu 14 jaar oud maar ze heeft het evrstandelijke vermopegn van een kind van 3. Wel leert ze nu dingen als lezen ( wel heeeel anders dan de meeste dat hier geleerd zullen hebben, maar dat terzijde).

TS: gaat je zus naar een speciale of gewone school?

ik heb precies hetzelfde : 14 jaar en ze is verstandelijk ook tussen de 2 en de 3.