mijn doerak

een tijdje geleden schreef ik over mijn kat doerak. misschien hebben jullie het ergens voorbij zien komen.

ik was 22 en net op mezelf gaan wonen. huisje was ingericht en wat ik miste was een huisdier. nou was ik altijd al gek op konijnen geweest, dus ik ging op konijnenjacht.
in maassluis ging ik op goed geluk een dierenwinkel binnen, en ja hoor een heel hok met konijnen straalde me tegemoet. tot ik ontdekte dat er toch wel een heel raar konijn tussenzat.
en dat was zij: een prachtig klein grijs met wit katje met een lief roze neusje. en ik viel als een blok voor haar.
volgens de dierenwinkel was het een kater. onderweg kreeg je de stoere naam Doerak aangemeten.
ons eerste bezoek aan de dierenarts was nogal verbazingwekkend: doerak bleek een meisje.
we hebben samen heel wat meegemaakt. we zijn naar de heijplaat verhuisd en na een maand of wat weer gevlucht omdat we beide mishandeld werden.
een tijdje hebben we bij mijn ouders gezeten, die al vier katten hadden, waardoor doerak op een kamer moest blijven. tot we weer samen op onszelf gingen wonen.
na een tijdje kwam mijn huidige ex erbij en in de loop der jaren ook nog twee kinderen.
ze bleef haar eigenzinnig zelf. vinnig, lief en eigenwijs tot in het puntje van haar staart.
lang niet iedereen vond ze aardig. ze koos zelf wel de persoon uit bij wie ze op schoot wilde.
en weer verhuisden we. naar een groot huis met een tuin. er ging een wereld voor haar open.
ze was ondertussen 15 jaar oud geworden en struinde de hele buurt af, lag uren in het zonnetje en weigerde 's zomers zelfs binnen te komen omdat het buiten veel lekkerder was.
tot eind vorig jaar de relatie over bleek en ik het huis uit moest. niets kreeg ik mee. ook mijn katten niet (ik had er twee, de ene is een paar maanden geleden overleden)
ik heb haar vreselijk gemist. ze was mijn eerste echte huisdier en we hadden zoveel meegemaakt samen. ik troostte me met het idee dat ze daar gelukkig was en dat zij mij wel vergeten zou zijn.
tot ik voor de zoveelste keer om mijn kat vroeg en daar ineens een kattentas met mijn lieffie in de gang stond.
ik heb mijn meissie terug!!!!!!!!!
ze is nu al ruim 17 en ze ziet er niet meer uit. ze is mager en waarschijnlijk heeft ze staar.
maar ik ben zo blij, zo verschrikkelijk gelukkig dat ik haar terugheb.

en weet je wat zo gaaf is?
ze herkende mij ook nog!

lieve doerak, ik hoop dat je nog heeeeeeeeeeel lang meegaat

quote:

Op vrijdag 1 oktober 2004 21:37 schreef FlamejoB het volgende:
Verwen 'r maar lekker met dierendag.

reken maar van yes!
(trouwens niet alleen met dierendag hoor)

met trots stel ik jullie aan deze bejaarde dame voor: