Uitstrijkje al 3 jaar niet goed...

Ben ik weer.
Eea is inmiddels een beetje bezonken, al vind ik het nog steeds wat onwerkelijk.
Maar het grote BLEGHgevoel dat ik gisteren had, is inmiddels weer weg.
Zoals Shmoops het in haar mailtje zo goed formuleerde: "Eerst een soort van verdoving, daarna paniek, en uiteindelijk krijgt het wel een plek."
En zo werkt het ook wel.
Afwachten maar...

quote:

Op woensdag 15 december 2004 23:37 schreef phileine het volgende:
Moonah, ik heb ook wat zitten surfen nadat ik je berichtje had gelezen, en ik kwam vooral de boodschap tegen dat het overgrote deel van de vrouwen met CIN III ook zonder behandeling nooit kanker zou krijgen.

Ja, dat heb ik ook gelezen Phileine. Dank je. En dat is het rationele deel. Maar mijn gevoel was gisteravond zoooo bang dat ik nou net die ene zou zijn bij wie het niet goedkomt. Maar die angst is nu ook wel een beetje gezakt.

Overigens milagro, je advies is een goed advies. Mijn gyn had al meteen aangeboden om een extra vragenconsult in te lassen. Maar ik was wat eigenwijs/stoer/overdonderd: "Oh, maar ik heb al erg veel info van internet." Maar ik denk dat ik toch maar een afspraak maak. Om te weten hoe het nu in míjn situatie precies zit, ipv die horrorverhalen die je ook op i-net tegenkomt.

Nou, dit topic zal wel weer zakken, tot ik het weer nodig heb om hem te kicken!

Off-topic, weet niet waar/hoe anders dit te melden:
Leah, ik herinnerde me net dat je aanbood dat ik je kon mailen.
Ik wilde dat gaan doen, maar je bericht en mailadres heb je weggehaald.
Ik bedoelde het niet bot of onaardig dat ik niet direct op je aanbod inging.
Sorry als je het zo is overgekomen.

Yep, fokadres doet het nog.

quote:

Op woensdag 26 januari 2005 22:49 schreef MissMenita het volgende:
had dit topic al gevolgd en was ernaar opzoek, kijken hoe het met je ging/gaat Moonah: succes voor komende maand!!

Wat attent van je.

Het gaat over het algemeen best goed hoor.
Vorige week kreeg ik te horen dat mijn gyn langdurig ziek is en dat ik nu pas eind februari onderzoek heb door een ander. Daar was ik wel even goed van over de zeik. Want dat betekent dat de conisatie weer later zal zijn.
En soms slaat er wel wat van angst toe. Dan ben ik bang dat het juist bij mij niet goed zal komen. Want rationeel gezien (ik heb het al vaker gezegd hier ) zal het allemaal wel meevallen. Maar net zo rationeel gezien is er wel degelijk een kans dat eea zich idd kwaadaardig zal ontwikkelen. Want ik kan alles wel relativeren, het heet wel het laatste voorstadium van kanker te zijn.
Ik merk ook dat, als ik lees of hoor over iemand die kanker heeft, mijn hart dan toch een klein sprongetje maakt... Daar reageer ik toch wat gevoeliger op dan voorheen.

Laatst heb ik trouwens voor het eerst van binnen gevoeld. Dat was schrikken! Er is echt al best veel weggehaald. En dan moet er dus nóg meer weggesneden worden....