Deze maand 2 jaar geleden heb ik een leuk meisje leren kennen en iets mee gekregen.
Ze werd heel verliefd op mij en toen begonnen de problemen: zij bleek enorm jaloers aangelegd te zijn, en hoe meer ze van me hield hoe jaloerser en onzekerder ze werd. Ik zal niet te uitgebreid op jaloers gedrag in gaan, maar er ontstonden vaak situaties die te belachelijk voor woorden zijn.
Daardoor heb ik 2x in 8 maanden besloten de relatie te beeindigen. Toch kwamen we weer bij elkaar, want eerlijk waar, zonder haar jaloezie en angsten is zij een schitterende meid.
De 3e poging moest de definitieve zijn. Ze wilde heel graag met mij gaan samenwonen, en omdat ik er helemaal voor wilde gaan, zijn we samen zelfs op huizenjacht geweest. Helaas is het toen, in oktober vorig jaar, tijdens een vakantie weer helemaal mis gegaan, waardoor ik haar na de vakantie heb moeten zeggen: "Ik wil voorlopig niet met je samenwonen, dat kan gewoon niet goed gaan, totdat jij/we beter kunnen omgaan met jouw angst/jaloezieprobleem".
Dat we niet gingen samenwonen was voor haar zo'n klap dat ze het toen zelf uitgemaakt heeft (en ik vond dat oke), echter in februari van dit jaar liet ze blijken daar erg spijt van te hebben en mij terug te willen. Ik heb haar brief anderhalve maand laten liggen, maar toen toch contact opgenomen. Ik heb haar namelijk ook nooit kunnen vergeten (maar kon wel accepteren dat het uit was). Vanaf april zijn we elkaar steeds vaker weer gaan zien en dat ging erg goed. Zij wilde heel graag dat we weer echt een relatie zouden beginnen, maar ik wilde dat niet te snel doen. We hebben toen de afspraak gemaakt het rustig aan te bekijken hoe dingen zouden lopen. Na een paar maanden zou dan wel duidelijk worden of een relatie tussen ons echt weer een goede kans maakt.
In die maanden bleek dat zij inderdaad heel goede vooruitgang had gemaakt met haar angst/jaloezieprobleem. Het was gewoon een prima tijd eigenlijk en ik kreeg het vertrouwen in een fijne relatie met haar steeds meer terug.
Half augustus ging ze met haar zusje 2 weken op vakantie. Zonder mij, want die vakantie had ze al lang geleden geboekt. Omdat het zo goed tussen ons ging, vond ze het moeilijk om zonder mij te gaan, maar goed, het kon niet anders.
Nadat ze 1 week op vakantie was wist ik het zeker: ik wilde weer een relatie met haar. Ik wilde de relatie opnieuw proberen. We waren beiden veel gegroeid en ik had het vertrouwen weer.
Toen ze terug kwam van vakantie kreeg ik het ergste nieuws dat mij kon overkomen: ze had een andere jongen ontmoet op vakantie. Ze was daardoor in verwarring, en wilde mij voorlopig liever niet zien. Ik vond dat heel erg en heb alles gedaan om haar te laten weten dat ik nu zo ver was dat ik het weer met haar wilde proberen. Tevergeefs.....
De laaste 4 weken zijn een hel voor mij geweest. Ik slaap slecht, eet slecht, kan me moeilijk concentreren want ik kan alleen aan haar denken. De reden dat ze het toch niet meer met mij wil proberen is dat zij teveel vervelende herinneringen uit het verleden heeft. Vooral omdat ik het meedere keren uitmaakte en daarmee geen vertrouwen in haar toonde. Maar ze heeft natuurlijk ook die nieuwe jongen.
Vanavond heb ik haar voor het eerst opgezocht sinds haar vakantie en de ontmoeting is op veel tranen bij ons allebei uitgelopen. Ze richt zich op haar nieuwe relatie met haar vakantieliefde (woont 15km bij haar vandaan) omdat het veel minder emotioneel voor haar is dan met mij. Dat is de keuze die ze heeft gemaakt, en daar wil ze nu aan vast houden.
Ik vind het heel erg, want ik was juist op het punt gekomen dat ik er weer vertrouwen in had en erachter ben dat ik al 2 jaar erg veel van haar houdt. Ik denk dat zij de verkeerde keuze maakt. Maarja, dat denk je als 'de gedumpte' natuurlijk altijd.
Ik ben er zo erg kapot van dat ik huilend bij haar weggegaan ben vanavond. Terwijl ik nooit huil, maar dit definitieve bericht was teveel voor me...
Ik weet niet of jullie iets met dit lange verhaal kunnen, maar misschien zijn er anderen met dezelfde ervaring. Ik wil zeker weten dat ik er alles aan gedaan heb om het weer goed te laten komen tussen ons, maar ik heb er gewoon geen controle over...... :'(
Ga verder / vergeet haar
Ik zou het echt niet weten, misschien moet je het een beetje op z'n beloop laten.
Als ze voor die ander kiest kan je er zowiezo weinig aan doen, behalve haar nog 1 keer te zeggen/schrijven wat je voor haar voelt.
Als ze dan nog voor hem kiest zit er niets anders op dan haar los te laten.
Daarnaast als zij zulke sterke gevoelens van jalouzie had, geeft dat aan dat er ergens in jullie relatie iets goed fout zat.
Ik zou het zelf nu gewoon laten lopen hoe moeilijk het ook is. Ze komt er straks misschien achter dat die nieuwe jongen helemaal niet op jou lijkt (dikke kans dat ze jou enorm mist en die jongen gewoon gaat vergelijken met jou) en dat ze weer terug wil komen.
Op dat moment moet je zelf maar zien wat je doet, maar ik zou het dan gewoon lekker uitlaten, anders word jij "het tussendoortje".
succes. dat kan je wel gebruiken!
"Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten"
quote:Zij toonde geen vertrouwen in jou met haar jaloerse gedrag. En zij is degene die van vakantie terugkomt met een nieuwe liefde. Beetje hypocriet van haar om te stellen dat jij geen vertrouwen in haar toonde.De reden dat ze het toch niet meer met mij wil proberen is dat zij teveel vervelende herinneringen uit het verleden heeft. Vooral omdat ik het meedere keren uitmaakte en daarmee geen vertrouwen in haar toonde. Maar ze heeft natuurlijk ook die nieuwe jongen.
ja vrouwen zijn soms onvoorspelbare wezens maar dit is echt vaag..in ieder geval heel veel sterkte gewenst de komende tijd..
en wat dat vertrouwen betreft.. net zoals Xennia zegt: zij toonde geen vertrouwen in jou!!!
[ Bericht 0% gewijzigd door hellmondunited op 28-09-2004 11:27:40 ]
Sterkte de komende tijd.
Het komt over alsof jij daarin grotendeels stoicijns ermee omging, maar anderszins je ook steeds meer door haar hebt laten controleren, uiteindelijk kwam het erop neer dat zij 'aan zichzelf moest werken' zodat jullie een relatie konden krijgen ... en inderdaad doet zij alles om jouw vertrouwen te winnen... maar zodra dat vertrouwen gewonnen is, is er ook niks meer om voor te werken, is ales bereikt en gaat de blik verder, naar andere mannen.
Wat betreft die relatie, het is beter het gewoon achter je te laten, probeer zelf in te zien dat het beeld dat je misschien zelf had, dat jij eisen stelde aan haar, niet waar was, dat zij in feite het centrum was in jullie omgang en je jouw eigen wensen en behoeftes kennelijk op een tweede plek stelde:
probeer zelf eerst meer zelfvertrouwen op te doen, laat je niet door anderen controleren.
vroeg of laat zal het weer opduiken en zal je weer spijt hebben dat je opnieuw begonnen bent.
dus wees blij dat j dr vanaf bent.
streep eronder en lekker open staan voor iets nieuws.
Barcelona, Dat ze zo jaloers is komt voor uit haar onzekerheid en faalangst. Iets waar ze in haar jeugd al veel last van had. Ze zei zelf ook altijd dat haar jaloezie niet aan mij lag en dat ze wist dat ik nooit vreemd zou gaan, etc. Het is wel zo dat ik in de eerste 8 maanden van onze relatie enkele keren onvoldoende begrip heb getoond voor haar gedrag. Maar echt, dat gedrag zou niemand kunnen accepteren... en ze heeft daarvoor ook telkens excuses aangeboden.
Xennia, je hebt wel een punt over "wie vertrouwt wie nou eigenlijk niet". Dat zij ineens een andere jongen heeft terwijl we al enkele maanden heel goed bezig waren, maakte me ook kwaad. Maar mijn verdriet wint het van het kwaad zijn. Ook heb ik begrip voor haar situatie dat we weliswaar weer enkele maanden heel goed bezig waren, maar dat dat voor haar wel een hele moeilijke tijd was omdat de uitslag (of ik weer een relatie wilde aangaan) lang onduidelijk bleef. Ik ben er wel
altijd heel open over geweest: ik vertelde haar gedurende die maanden regelmatig als ik vond dat het goed ging met ons, of stuurde haar een lief berichtje dat ik haar een beetje miste als ik haar een paar dagen niet had gezien. Dus eigenlijk had ze voldoende signalen dat ze zou gaan krijgen wat ze zo graag wilde...
Hellmondunited, Bluemist: dit is eigenlijk ook waar ik het meeste mee zit: hoe kan ze zomaar in 2 weken met een ander beginnen? In ons laatste gesprek gisteravond is me dat iets duidelijker geworden. Ze zegt dat ze het niet meer aankan om te emotioneel betrokken te zijn bij mij. Ze kan de energie niet meer opbrengen. Bij die nieuwe jongen is ze dat ook nog niet (dus ook niet jaloers), maar ik denk zelf dat die emotionele betrokkenheid een kwestie van tijd is. Verder schijnt die nieuwe jongen zelf ook erg onzeker te zijn, en ze herkent veel van zichzelf in hem. Hij zou dus beter bij haar passen, zegt ze, omdat ik juist best zelfverzekerd ben. Maar daar is momenteel weinig van overgebleven....
Tijdens de 3e poging, toen we zouden gaan samenwonen, stelde ik mijn eigen wensen inderdaad meestal op de 2e plaats. Maar ik kreeg daar wel veel liefde voor terug. Een relatie is geven en nemen. Maar ik kan me voorstellen dat je zegt dat dat geen gezonde situatie was. Maar tijdelijk, totdat je samen de balans gevonden hebt, moet dat kunnen, vind ik.
Als ik terugkijk op de afgelopen 2 jaar dan denk ik dat alles gelopen is zoals het heeft moeten lopen. Dat het sinds oktober vorig jaar langdurig uit is geweest, is goed geweest voor haar en dus voor ons beiden, omdat ze in die tijd heel grondig aan zichzelf heeft kunnen werken. Na een "proefperiode" van 3 maanden kwamen we er onlangs achter dat we nu eindelijk klaar zijn voor een langdurig goede relatie en ineens gaat dat nu niet door. Ik kan het nog steeds niet accepteren....
hee kop op he
quote:Lijkt mij ook wel de belangrijkste basis van een relatie, emotionele betrokkenheid. Anders is het vooral neuken zonder ziel. Ik maak hier alleen maar uit op dat ze zich niet wil binden, omdat als ze zich bindt, ze niet om kan gaan met die gevoelens. Ze wordt jaloers, wil haar partner bezitten...Op dinsdag 28 september 2004 13:18 schreef hellmondunited het volgende:
hey fokker200.. dat je ex zegt dat ze zich bij hem niet emotioneel verbonden voelt en bij jou wel slaat echt nergens op! In een relatie ben je namelijk altijd emotioneel verbonden! Wil ze dat niet zijn dan moet ze ff helemaal geen relatie hebben en niet gelijk naar een ander toe stappen. Ik vind het maar vaag wat ze zegt.. en zeker niet netjes..
hee kop op he
Ik zou zeggen, hoe moeilijk dat nu ook is voor je, laat het achter je, richt je op de toekomst. Probeer eerst weer eens lekker jezelf te worden, want volgens mij heeft haar bezitterigheid ook een stempel op jou gedrukt.
Met betrekking tot bindingsangst: daar heeft ze nooit last van gehad. Ze kon het juist erg goed, dat binden. Te goed eigenlijk, zodat ze bezitterig werd. Het is nu de eerste keer voor haar dat ze zegt dat ze zich emotioneel op de vlakte wil houden en dat heeft inderdaad misschien te maken met de angst dat al die vervelende gevoelens (jaloezie, verlatingsangst) weer terug komen. Daarom is ze ook te bang om met mij verder te gaan, denk ik....
quote:Misschien verwissel je hier heel makkelijk emotioneel binding tussen twee mensen en het begrip 'verliefdheid' ...Op dinsdag 28 september 2004 16:17 schreef Fokker200 het volgende:
Ze is wel emotioneel betrokken bij die jongen, maar nog lang niet zo extreem als ze dat bij mij was. Volgens mij is dat wel normaal hoor, dat verliefdheid soms even op zich laat wachten.
verliefdheid is vaak meer ego-centrisch gericht, je eigen gevoel, irrationeel, vol onzekerheid, dromerig en vaak het ophemelen van de andere persoon...
Voor veel mensen is die 'verliefdheid' synoniem met romantiek, zoeken ze dat graag op: misschien ook jouw vriendin, die geen zin had in het rationele afwegen of twee personen nu wel of niet een relatie moeten aangaan, maar kennelijk de behoefte had om 'hals-over-kop' opeens voor iemand anders te gaan.
quote:t komt er op neer dat ze dus gewoon een beetje rond wil neuken.. sorry tis hard.. maar daar komt het wel op neer..Op dinsdag 28 september 2004 17:13 schreef Fokker200 het volgende:
Wat ik eigenlijk gewoon bedoel is dat het voor haar allemaal veel makkelijker is met die nieuwe jongen: geen moeilijke gevoelens uit verleden, en nog geen 'houden van' wat haar verlatingsangst en jaloezie brengt. Alles met hem is nog nieuwe en dus probleemloos. Ze heeft letterlijk gezegd dat ze voorlopig emotioneel een 'koelkast' wil zijn, omdat ze dan niet door diepe dalen hoeft. Tja, dit past helemaal niet bij haar! Ze doet nota bene de kunstacademie.
quote:Ze is niet meer je vriendin, het heeft niet zoveel zin om door te blijven gaan over 'dat jij haar zo goed kent' en 'weet wat ze doet'... dat zaken 'niet bij haar passen', omdat ze nota bene de kunstacademie doet ...Op dinsdag 28 september 2004 18:36 schreef Fokker200 het volgende:
nee, dat is het echt niet. Zo is ze niet, en ik ken haar erg goed. Ze vindt sex pas prettig als ze iemand helemaal vertrouwt. One night stands en korte sexflirts zijn niet haar ding.
ze heeft aangegeven kennelijk te willen proberen een relatie met iemand anders aan te gaan, vanwege dingen die ze bij jou niet trof, juist omdat je een sterke emotionele binding met haar had, die ze nu een beetje wil 'ontvluchten'...
Misschien heeft ze ook momenteel niet zoveel zin om die persoon te zijn die jij in haar ziet ...
quote:En wie kwam er iedere keer bij jou terug en wilde het iedere keer opnieuw proberenOp maandag 27 september 2004 23:58 schreef Fokker200 het volgende:
De reden dat ze het toch niet meer met mij wil proberen is dat zij teveel vervelende herinneringen uit het verleden heeft. Vooral omdat ik het meedere keren uitmaakte en daarmee geen vertrouwen in haar toonde. Maar ze heeft natuurlijk ook die nieuwe jongen.
Gewoon bullshit dus... suc6 verder.Ik wens je iig erg veel sterkte. Liefs djen.
in die 10 maande is ook vanalles gebeurt met ruzies enzow...ma nu is het weer helemaal goed
quote:ben heel blij voor je maar hoop niet dat de topicstarter dit als houvast gaat zien.. hij kan beter van het slechtste uitgaan.. Kan het alleen maar mee vallen, ALS het mee gaat vallenOp dinsdag 28 september 2004 18:48 schreef El.Wulfo het volgende:
ik ben sinds vandaag weer bijeen met me ex na 10 maanden niets
in die 10 maande is ook vanalles gebeurt met ruzies enzow...ma nu is het weer helemaal goed
Verder denk ik wel dat je gelijk hebt dat ze 't momenteel gewoon allemaal niet kan opbrengen, en wegvlucht. De tijd zal het moeten leren. Misschien is er inderdaad niks meer wat ik nu nog kan doen...
quote:er is genoeg wat jij kan doen. Jij gaat nu lekker voor jezelf zorgen. Vraagt de komende weken maar wat vrienden mee om wat leuke dingen te doen, want JIJ bent er ook nog! je laat je toch zeker niet in de stront weg zakken door die ex!Op dinsdag 28 september 2004 18:55 schreef Fokker200 het volgende:
RM-rf, ik probeer een zo volledig mogelijk beeld te geven, want het is al moeilijk genoeg voor iedereen hier om echt een goed beeld te kunnen vormen. Wat ik over haar schrijf is niet hoe ik wil dat ze graag is, maar wel informatie over hoe ze was. Kunstacademie-studenten leren juist om hun emoties de vrije loop te laten gaan, omdat dat de creativiteit en het ontwikkelen van een eigen stijl ten goede komt. Da's een algemene opmerking over kunstacademiestudenten, dus daarom noemde ik dat.
Verder denk ik wel dat je gelijk hebt dat ze 't momenteel gewoon allemaal niet kan opbrengen, en wegvlucht. De tijd zal het moeten leren. Misschien is er inderdaad niks meer wat ik nu nog kan doen...
verwen jezelf eens een keertje extra, koop wat leuks voor jezelf ofzo.. heb je wel verdient na al die sores
Misschien hard, maar het was mijn beurt, vind ik.
quote:ik ken dat zo hoor.. ik was altijd alles en ineens werd heel de grond onder mn voeten vandaan geschopt.. bleef veel te lang hangen in de hoop dat ze terug kwam o.i.d waardoor ik zelfs een tijdje depressief ben geweest. Ik ben in die tijd mezelf gewoon echt vergeten en deed alles voor haar ookal was het uit en ookal ging ik er zelf kapot van.Op dinsdag 28 september 2004 19:08 schreef Fokker200 het volgende:
Thanks, Hellmondunited, ik krijg ook langzaamaan de indruk dat ik dat moet doen. Ik hoopte vandaag nog iets van haar te horen (dat ze er nog eens over wil denken ofzo, dat ze nog wat tijd wil). Ik heb vannacht en vandaag wel 3 SMSjes gekregen, omdat ze zich zorgen maakte of ik me niet had doodgereden met de auto, omdat ik zo overstuur wegging. Ik heb de SMSjes niet beantwoord, geen teken van leven gegeven. Dan voelt ze hoe het is om helemaal zonder mij te moeten....
Misschien hard, maar het was mijn beurt, vind ik.
Daarvoor wil ik jou behoeden en vind het dus ook goed dat je niet hebt gereageerd op haar smsjes (al vind ik die van haar ook wel erg lomp, als dat er echt in heeft gestaan)
Na een half jaar ben ik pas leuke dingen voor mezelf gaan doen en veel meer met vrienden opgetrokken.. merkte dat zoiets gewoon goed hielp om haar te vergeten. Vandaar dat ik het je ff op aan het dringen was
(nu begrijp je waarschijnlijk ook waarom ik dit topic zo blijf volgen
)wees blij dat het uit is...
quote:Fijn om te horen dat het nu weer goed met je gaat! Het probleem is dat ik zelf ook iemand ben die heel lang hierin kan blijven hangen. Ik heb in 10 jaar 3x echt van een meisje gehouden en de gemiddelde tijd om haar te vergeten was zeker 6 maanden! En ik zit nu pas in mijn 5e week, of eigenlijk mijn eerste dag, want de afgelopen 5 weken heb ik besteed aan haar duidelijk te maken dat ik het nu eindelijk serieus meen met haar, en er definitief voor 100% voor wil gaan.Op dinsdag 28 september 2004 19:13 schreef hellmondunited het volgende:
[..]
Na een half jaar ben ik pas leuke dingen voor mezelf gaan doen en veel meer met vrienden opgetrokken.. merkte dat zoiets gewoon goed hielp om haar te vergeten. Vandaar dat ik het je ff op aan het dringen was
(nu begrijp je waarschijnlijk ook waarom ik dit topic zo blijf volgen
Ik weet dat ik nu de hoop moet opgeven en dat ik er alles aan heb gedaan, maar da's makkelijker gezegd dan gedaan....
quote:idd! ik heb er zon jaar over gedaan, dus je doet het in vergelijking met mij in ieder geval stukken beter! komt goed, t heeft idd gewoon tijd nodig.. maar tijdens die periode ga je gewoon leuke dingen doen, lekker uit huilen als dat nodig is en wat posten op fokOp dinsdag 28 september 2004 19:33 schreef Fokker200 het volgende:
[..]
Fijn om te horen dat het nu weer goed met je gaat! Het probleem is dat ik zelf ook iemand ben die heel lang hierin kan blijven hangen. Ik heb in 10 jaar 3x echt van een meisje gehouden en de gemiddelde tijd om haar te vergeten was zeker 6 maanden! En ik zit nu pas in mijn 5e week, of eigenlijk mijn eerste dag, want de afgelopen 5 weken heb ik besteed aan haar duidelijk te maken dat ik het nu eindelijk serieus meen met haar, en er definitief voor 100% voor wil gaan.
Ik weet dat ik nu de hoop moet opgeven en dat ik er alles aan heb gedaan, maar da's makkelijker gezegd dan gedaan....
quote:Dat is dan lastig genieten van seks als ze nooit iemand helemaal vertrouwtOp dinsdag 28 september 2004 18:36 schreef Fokker200 het volgende:
nee, dat is het echt niet. Zo is ze niet, en ik ken haar erg goed. Ze vindt sex pas prettig als ze iemand helemaal vertrouwt.
quote:Rake opmerking. Ik denk inderdaad dat ze het in het begin meer voor de ander doet dan voor haar eigen genot. In het begin van onze relatie heeft het met mij ook best wel een tijdje geduurd voordat ik zeker wist dat ze er echt van genoot.Op dinsdag 28 september 2004 21:21 schreef Xennia het volgende:
[..]
Dat is dan lastig genieten van seks als ze nooit iemand helemaal vertrouwt
quote:Op de titel alleen afgaand, nee, zelden tot nooit.Gaat het nog goedkomen tussen mij en mijn ex?
Ik ga nu de rest van het topic lezen, brb.
--edit--
Na de openinspost gelezen te hebben: nee, echt niet.
--edit 2---
quote:Het risico lopende je de totaal verkeerde richting in te duwen:Op dinsdag 28 september 2004 12:51 schreef Fokker200 het volgende:
Verder schijnt die nieuwe jongen zelf ook erg onzeker te zijn, en ze herkent veel van zichzelf in hem. Hij zou dus beter bij haar passen, zegt ze, omdat ik juist best zelfverzekerd ben.
Als dit waar is, dan is dit een opening om haar terug te krijgen. Twee twijfelkonten bij elkaar gaat geheid irritatie opwerken bij haar...
[ Bericht 26% gewijzigd door HenryHill op 28-09-2004 23:48:11 ]
Mocht dat inderdaad fout lopen bij hun, dan zou dat mooi zijn voor mij. Maar ook daar kan ik zelf geen invloed op hebben, dan afwachten.... Maar dat wachten doet dus zo'n pijn. Ik heb het nu 5 weken gedaan, en ben 5 kilo afgevallen (van 80 naar 75kg). Ik kan dat niet volhouden.
quote:wat je waarschijnlijk niet vol kunt houden is telkens die hoop te blijven koesteren, en haar op een voetstuk te zetten en blijven aanbidden..Op woensdag 29 september 2004 00:07 schreef Fokker200 het volgende:
Het zijn haar eigen woorden over hem. Het moet dus wel waar zijn.
...Ik kan dat niet volhouden.
laten we eerlijk zijn, ze heeft je gewoon een naaistreek geleverd en het kan fijn zijn om dan gewoon flink boos op haar te worden, eens hardop te zeggen wat voor trut je het vind en dat ze van-je-lang-zal-je-leven nooit meer ook een kleine kans bij je maakt ...
Serieus, dat lucht op en is gewoon een prima methode om die tijd achter je te laten, te verwerken; zolang je het zelf 'levend blijft houden', maak je het enkel moeilijker voor jezelf..
. Ik heb steun aan jullie berichtjes gehad. Ik ben altijd best wel een positieveling geweest, dus het gaat wel lukken. Ik heb nog een moeilijke tijd voor de boeg, maar ik zal eruit komen!
