Brian Wilson

quote:

Op vrijdag 30 mei 2008 22:29 schreef rubbersoul het volgende:

[..]

Inmiddels zijn de plannen voor de release al bevestigd.

Gaaf

Wanneer ga je aan Sparks beginnen Hank?

A.s. maandag in Paradiso - zou 't wat zijn?

Reken maar van jetje. Hoewel het er altijd een beetje van af hangt hoe Brian zich voelt, maar z'n band staat iig altijd als een huis. Aangezien het concert het tweede van de toernee is verwacht ik iig een Brian die er nog wel zin in heeft en 'goed' bij stem is. En het blijft natuurlijk een levende legende.

Okee - de zang op z'n website viel me gewoon tegen, maar nu ga ik er toch over denken. Ben meer een "Dennis" fan. Holland is

Zin in morgen

quote:

Op zondag 5 juli 2009 10:19 schreef Idril-2 het volgende:
Okee - de zang op z'n website viel me gewoon tegen, maar nu ga ik er toch over denken. Ben meer een "Dennis" fan. Holland is

Holland is inderdaad het allerlaatste magische album van de Beach Boys. Love You kent ook wel wat hoogtepunten, maar die zijn toch van een héle andere categorie

Over Dennis gesproken...
Eergisteren toch maar eens deze gekocht:



Zijn zogenaamde 'verloren meesterwerk'.
Pas één keer geluisterd, en ben nog niet helemaal om. Maar wat vindt men er hier van?

quote:

Op zondag 5 juli 2009 11:15 schreef webfreak het volgende:
Over Dennis gesproken...
Eergisteren toch maar eens deze gekocht:

[ afbeelding ]

Zijn zogenaamde 'verloren meesterwerk'.
Pas één keer geluisterd, en ben nog niet helemaal om. Maar wat vindt men er hier van?

Nóg mooier dan Holland vind ik die.
Er staat één snelkoppeling naar een muziekbestand op mijn bureaublad
En hij ligt op cd in de auto.

Ik vind Pacific Ocean Blue erg goed - maar dat mensen Dennis even geniaal als Brian noemen hoor ik niet op alle nummers terug. Nummers als What's Wrong en Moonshine zijn leuk - maar niet geniaal. Hoewel River Song absoluut in de top 10 van beste Beach Boys nummers ná Pet Sounds kan. En ook op de nieuwe editie staan enkele pareltjes, zoals Holy Man en Tug Of Love die naar mijn idee een stuk sterker zijn dan het materiaal dat wél op het album terecht kwam.

Ik ga ook. Heb wel een beetje het idee dat er verder allemaal mannen van 60+ zijn, maar ben benieuwd..

In 2004 bij Smile in Den Haag was ik 19 - en ik gok toch wel de jongste van de zaal. Inderdaad heeeeel veel 50 en 60+'ers - maar ook best wat jonger publiek hoor

quote:

Op zondag 5 juli 2009 11:04 schreef webfreak het volgende:
Zin in morgen

Ah, je gaat ook. Leuk!

setlist van gisteren

TLOS (faux intro!)
California Girls (instant mayhem)
Catch a Wave
Row Your Boat
Hy Little Girl
Dance Dance Dance
Surfer Girl
In My Room
Salt Lake City
409
Little Deuce Cope
Soul Searchin'
Desert Drive
Don't Worry Baby
I Get Around
Do It Again
Sail On Sailor
Marcella

Break

The Girl I Once Knew
he I Kissed Her
Imagination
Add Some Music
When I grow Up
All Summer Long
Custom Machine
Shut Down
Do You Want To Dance (I think...I was transmitting this live to the UK by phone)
Slop John B
Wouldn't It Be Nice
God Only Knows
Midnight's Another Day
Going Home
Southern California
Good Vibrations

Encore 1
Jonny B Good
Help Me Rhonda
Barbara Ann
Surfin' USA
Fun Fun Fun

Encore 2
Love and Mercy

Het begint om half negen...ik heb een trein om half elf. Volgens mij ga ik niet eens de laatste set halen

quote:

Op zondag 5 juli 2009 14:35 schreef TheGrandWazoo het volgende:
setlist van gisteren

TLOS (faux intro!)
California Girls (instant mayhem)
Catch a Wave
Row Your Boat
Hy Little Girl
Dance Dance Dance
Surfer Girl
In My Room
Salt Lake City
409
Little Deuce Cope
Soul Searchin'
Desert Drive
Don't Worry Baby
I Get Around
Do It Again
Sail On Sailor
Marcella

Break

The Girl I Once Knew
he I Kissed Her
Imagination
Add Some Music
When I grow Up
All Summer Long
Custom Machine
Shut Down
Do You Want To Dance (I think...I was transmitting this live to the UK by phone)
Slop John B
Wouldn't It Be Nice
God Only Knows
Midnight's Another Day
Going Home
Southern California
Good Vibrations

Encore 1
Jonny B Good
Help Me Rhonda
Barbara Ann
Surfin' USA
Fun Fun Fun

Encore 2
Love and Mercy

Het begint om half negen...ik heb een trein om half elf. Volgens mij ga ik niet eens de laatste set halen

Wow, hij speelt lang zeg.
Wel een bummer dat je zo vroeg weg moet. Volgende ochtend weer vroeg aan het werk zeker?

Ben ook benieuwd hoe lang hij speelt. Ga morgen misschien een goedkope ticket op de kop te tikken. Zou dan ook met de trein terugmoeten, maar ben niet bereid om ook maar één seconde te missen... Damn trains!

quote:

Op maandag 6 juli 2009 04:12 schreef Aisumasen het volgende:
Ben ook benieuwd hoe lang hij speelt. Ga morgen misschien een goedkope ticket op de kop te tikken. Zou dan ook met de trein terugmoeten, maar ben niet bereid om ook maar één seconde te missen... Damn trains!

Ik kan nu met iemand terug naar huis rijden, ik ben gered. Als je op de route ligt kunnen we je misschien ergens droppen.

Je kunt me herkennen aan een zwaar Surinaams accent en meestal heb ik een bijl bij me.

zou ik nog ergens een kaartje kunnen krijgen?

Wist niet eens dat hij kwam. Heb een paar jaar terug zijn eerste Smile tour gezien. Dat was erg leuk.

quote:

Op maandag 6 juli 2009 08:40 schreef TheGrandWazoo het volgende:

[..]

Ik kan nu met iemand terug naar huis rijden, ik ben gered. Als je op de route ligt kunnen we je misschien ergens droppen.

Je kunt me herkennen aan een zwaar Surinaams accent en meestal heb ik een bijl bij me.

Ja, ik krijg ook een lift van een vreemde. Ik kan 'm herkennen aan een lijvig postuur, hawaii-shirt en een scheve mondhoek.

Zal mij benieuwen.

quote:

Op maandag 6 juli 2009 11:55 schreef webfreak het volgende:

[..]

Ja, ik krijg ook een lift van een vreemde. Ik kan 'm herkennen aan een lijvig postuur, hawaii-shirt en een scheve mondhoek.

Zal mij benieuwen.

Hey, ik heb dezelfde! En hij had het over dat ie met z'n handen onder zijn zolen liep...naja, we zullen zien.

Dit was GAAF!
Toch heel blij dat ik de man (of hoeveel er thans nog van over is) nog eens heb kunnen zien.

Toen we 'm 's middags zagen aankomen was ik even bang dat het dramatisch zou worden - maar ik vond 'm een stuk beter bij stem (en een lekker lange set!) dan twee jaar geleden. Erg gaaf om eindelijk eens dingen als Girl Don't Tell Me te zien!

Mooie recensie in Oor, heeft iemand voor mij de recensie uit de nrc?

http://www.oor.nl/deruit_concertverslagen_details.asp?id=1070

› THUIS BIJ BRIAN WILSON :: 7-7-2009

In 2004 bracht voormalig Beach Boy BRIAN WILSON het album Smile uit. Hij begon er al aan in 1966, maar een combinatie van factoren - waaronder gemor van andere bandleden en de mentale inzinking van Wilson - zorgde ervoor dat het decennia op de plank bleef liggen. Toen het uiteindelijk jaren later alsnog uitkwam werd het alom geprezen. Dat hij daarna nog twee albums afleverde, die veel minder enthousiasme teweeg brachten (What I Really Want For Christmas en That Lucky Old Sun), maakt hem niet minder populair. Getuige een stijf uitverkocht Paradiso.

Grijzende kapsels, kale plekken en rimpels, het staat er vol mee. Aangevuld met een willekeurige greep uit alle leeftijdsgroepen. Er lopen zelfs jonkies die nog niet eens geboren waren toen The Beach Boys hun laatste hit hadden met het mierzoete Kokomo. Allemaal komen ze in bewondering voor hun held Brian Wilson. Het is een bijzondere verschijning die het podium opschuifelt en achter zijn toetsenbord plaatsneemt. Een doorleefd persoon: succes, roem, ellende, depressie, hij heeft het allemaal van dichtbij meegemaakt. Hij straalt nog steeds een jeugdig enthousiasme uit, een jonge geest, maar gevangen in een lichaam dat door een combinatie van ouderdom en het jarenlange gebruik van drugs stram en soms wat ongecontroleerd oogt.

Wilson zit op zijn troon, vooraan, in het midden van het podium. Iedereen weet het: hier zit een muzikaal genie. Dat hij niet meer zo fris en fruitig oogt maakt zijn veelkoppige begeleidingsband meer dan goed. Die springen, rennen en swingen. En de meester dirigeert ze met armgebaren of een vingerknip. Met meerdere gitaren, een drumstel, saxofoon, keyboards en - waarschijnlijk het allerbelangrijkste - meerstemmige backing vocals, creëert de groep een wervelwind aan positieve vibes die de hoogtijdagen van de surf sound en rock & roll weer tot leven brengt. Nummers als California Girls, Dance Dance Dance, Surfer Girl en 409 vliegen voorbij.

De hoge tonen haalt Wilson niet echt meer, maar op die momenten wordt hij gelukkig bijgestaan door de rest van de band en de muur van geluid waardoor het niet heel erg opvalt. Als hij echter wat kracht zet, blijkt hij nog altijd over een prachtige stem te beschikken, wat hij bijvoorbeeld bewijst met een kippenveluitvoering van Soul Searching. Vervolgens komen we via uiteenlopende nummers als Marcella, Don't Worry Baby en Get Around aan bij Sail On Sailor. Vlak voor het einde staat Wilson op en verdwijnt onhandig achter de schermen. Zijn band volgt al snel. Na drie kwartier is het blijkbaar tijd voor pauze. Het publiek lijkt dat niet meer dan begrijpelijk te vinden - geen gemor tijdens de vijftien minuten wachten die volgen, alleen maar fanatieke praat over vervlogen tijden met de buren.

Met Then I Kissed Her verschijnen ze weer op de bühne. Maar Wilson lijkt buiten adem en heeft tijd nodig om er weer in te komen. In combinatie met een aantal minder interessante nummers is het genoeg om een knagend gevoel te krijgen van een inzakkend optreden. Tot ze opeens een versnelling hoger gaan. Publieksfavoriet Do You Wanna Dance knalt door de zaal. Gevolgd door Sloop John B en Wouldn't It Be Nice. Zo rijgen ze de hits aan elkaar. Na een indrukwekkende versie van God Only Knows worden ze beloond met een minuten durend, oorverdovend applaus.

Als het eenmaal stil is grapt Wilson dat het volgende nummer lang niet zo goed is. Maar mooi is het wel. Met een breekbare stem zet hij in zijn eentje in voor Midnight's Another Day. Een somber nummer met teksten als 'lost my way, the sun grew dim', 'took the diamond from my soul, turned it into coal' en 'lost in the dark, no shades of gray', over missende hoofdstukken in zijn leven. Een persoonlijk en intiem intermezzo dat een positieve twist krijgt als het naadloos overgaat in het nummer I'm Going Home, eveneens van zijn meest recente album That Lucky Old Sun. Het is een statement: ik was een poosje van de wereld, maar ik kom weer thuis. Thuis in California, thuis bij de muziek, terug in het leven.

In het laatste deel van de show blijven de hits komen. Na een mislukt beginnetje en een grapje gaat Paradiso helemaal los op een lange versie van Good Vibrations, eert Wilson Chuck Berry met een versie van Johnny B. Goode, komen de meisjes voorbij in Help Me, Rhonda en Barbara Ann en ontbreekt natuurlijk ook de überhit Surfin' USA niet. Na afsluiter Love And Mercy is er nog eenmaal een buiging van Wilson, voor hij weer schuifelend verdwijnt. Het applaus blijft nog een poosje klinken terwijl het publiek tevreden glimlacht. Het is geweldig om dit monument uit de muziekgeschiedenis op deze manier nog aan het werk te kunnen zien. SVEN GERRETS

Foto’s: SIESE VEENSTRA

Gezien: BRIAN WILSON, PARADISO, AMSTERDAM (6 JULI 2009)

Setlijst:
California Girls
Girl Don't Tell Me
Dance Dance Dance
Surfer Girl
In My Room
Salt Lake City
Custom Machine
409
Soul Searchin'
Desert Drive
Don't Worry Baby
I Get Around
Sail On Sailor
Marcella
Do It Again

(20 min pauze)

Then I Kissed Her
Imagination
Add Some Music
When I Grow Up (To Be A Man)
All Summer Long
Shot Down
Little Deuce Coupe
Do You Wanna Dance?
Sloop John B
Wouldn't It Be Nice
God Only Knows
Midnight's Another Day
I'm Going Home
Southern California
Good Vibrations

Toegift:
Johnny Be Goode
Help Me Rhonda
Barbara Ann
Surfin USA
Fun Fun Fun

Love And Mercy