Zijn er nog meer gevoelige, complexe mensen?

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 11:44 schreef keronia het volgende:

[..]

EMW is het perfect voorbeeld van iemand die kort en bondig dingen zegt zonder aan kracht in te boeten. Geen wonder dat gezegdes zoveel kracht hebben haha!
Chinezen zeggen soms: "als één woord niet volstaat, zijn duizend een verspilling"... maar dan in het Chinees #= , / ^ of zoiets lol

Thx

Hier nog wat uitspraken waar je misschien wat aan hebt:


In het centrum van de cycloon
is een stil, rustig punt.
Buiten dit ene punt is oorverdovend lawaai;
heersen krachten,
die alles op hun weg meeslepen.

Het stille punt in het centrum
is onze toevlucht.
Zodra wy dit gevonden hebben,
zyn wy veilig by onszelf.
Hebben wy dit nog niet gevonden,
dan is juist het vinden hiervan
het allerbelangrykste.

Veilig in de wereld leven
kunnen slechts degenen,
die in zichzelf thuis zyn gekomen.

Wie het stille punt in zichzelf
kent en ervaart,
en wie vanuit deze ruime stilte
een dagelyks bestaan kan voeren
in de maatschappy,
zonder besmet te raken
door de hoeveelheid destructieve invloeden,
die zal voortdurend
vanuit de kern kunnen leven -
daardoor steeds blyven groeien
en de menselyke groei om zich heen
bevorderen.

Wie vanuit zyn innerlyke kern leeft,
geneest zichzelf
en helpt de wereld te genezen.

I Have Learned
You cannot make someone
love you. All you can do is
be someone who can be loved.
The rest is up to them.

Of ga hier eens kijken. Er is erg veel te vinden over allerlei onderwerpen met raakvlakken aan dit topic.

http://www.kieckens.nl/

Vooral de stukjes bij "Overig - Gedachtegoed" kunnen erg inspirerend zijn.

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 11:35 schreef keronia het volgende:

Sweety, weet je dat je het soms zelf ook complexer maakt dan het is? Want zowel jij als Nozem herkennen dat warrige in je teksten.

Keronia
Leuk een analyse .
Nee, maar even serieus. Ok, tja waar zal ik beginnen. Bij de vraag, lijkt me verstandig. Tja, maar aan de ene kant vraagt die warboel bij mij er soms om, om ontward te worden. Vandaar mijn schrijven soms en het mooie vind ik (jaja, ik kan het echt wel hoor, ik ben zelfs gister adrem genoemd ), als ik dan zelf tot conclusies kom of bepaalde dingen etc etc. Hoeft voor een ander echter nog niet zo te zijn (want soms ben ik idd wel zo bescheiden en besef dat gewoon), voor mezelf is het alsof je dan als een gek hebt lopen spitten tot in de dieptes van je gedachtes en het is gewoon een lekker gevoel als je dan tot de kern bent gekomen, het woekerende onkruid hebt verwijderd en tot de mooie zaadjes komt en vooral als ze dan ontluiken gaan. Zo mooi voelt dat dan aan. Zoiets.

Ik weet trouwens niet of dat zo makkelijk eruit te halen valt. Heb dat weleens meer gehad, een nacht lang alleen maar denken, dan moest ik het gewoon opschrijven (ik hield soms mezelf niet eens meer bij. Maar probeerde het wel, alsof je iets voelt borrelen, een geheim in jezelf en net zolang doorgaat totdat je het hebt gevonden). Soms voelde het aan als een soort trance van de gedachtes die dan maar tevoorschijn kwamen, soort eureka gevoel gewoon, vooral als ik mezelf, mijn gedachtes, ontcijferd had. Geweldig vond ik dat soms en dan kon ik en ging slapen .

Meestal bleef ik nog wat nadenken of genieten ervan, maar ok. Zo kon ik ook weleens, en nog steeds sta ik soms verbluft te kijken naar al de mooiheid, uren mijmerend naar de wolken/maan etc kijken. Dus waarschijnlijk is het ook gewoon een soort drama wat er bij mij in zit.

quote:

Ik kan me voorstellen dat als jij vaak op zo'n manier over alles nadenkt en twijfelt, dat je dan ook niet meer weet wat je moet vinden en voelen. Ik herken dat heel erg bij mezelf, omdat uit mijn teksten (met ontzettende bijzinnen en vage redenaties en veel relativerende uitspraken) ook vaak die warrigheid spreekt. Je bent een intelligente meid.

Nou, ik heb zelf dus juist het gevoel, dat ik (daardoor) juist steeds meer weet wat ik wel en niet wil, waar ik wel en niet mee eens ben, wat ik vind, etc etc. Soms juist iets teveel zelfs vind ik zelf . Ik ben heel vaak (al dan niet onbewust, wat bewust wil worden en/of ik bewust maak, omdat dat meer strookt met mijn gevoel) opzoek naar die balans daarin. Ik wil dan ook het juiste zeggen, zoals het voelt in mijn hart. Dat klinkt misschien raar, maar zo voelt het ergens aan. Ik kan het dan negeren, maar daar voel ik me dan minder over en dan ga ik weer denken, verder mijmeren.

Dus eigenlijk probeer ik, hoe warrig soms ook, bij mezelf te blijven. En daardoor het weer voor mezelf en voor anderen (ook de behoefte naar soms) duidelijk(er) te maken. En ook al begrijpt niemand er een sikkepit van, voor mezelf voelt het oprecht aan, ook omdat ik verder wil enzo in iets, in dingen, blablabla. Soms wat minder, want alsof ik mezelf verantwoorlijk ofzo voor alles voel, misschien vooral voor mezelf, maar (of is het want?) ik kan het niet laten soms.

quote:

en ik denk dat je net als ik gebaat bent bij een beetje rust in al dat denken zo nu en dan.

Klopt.
Dat is ook de balans die ik zoek of gewoon probeer aan te houden.
Aan de andere kant..lees hieronder.

quote:

Wat ik bijvoorbeeld vaak doe is een bepaalde tijd met mezelf afspreken waarop ik mag gaan filosoferen of piekeren over dingen en lekker creatief bezig kan zijn. Dat heb ik nodig.

Dat kan ik dus eigenlijk helemaal niet.
Ik kan dat dus niet zelf aanroepen wanneer ik zin heb en/of stop zetten wanneer ik er geen zin in, tijd en behoefte aan heb. Bij mij komt het, dat gevoel, soms op de raarste momenten boven, soms vooral als ik het druk heb, tis net of ik het dan wel wil zien ofzo. En soms lijkt het alsof ik in een lange winterslaap zit, maar er ondertussen gewoon kennelijk van alles borrelt en dan erupteer ik opeens in gedachtes en al. Ik kan dus wel oh, zo normaal mijn dagelijkse gangetje gaan, maar soms niet. Het kan ook zijn dat ik gewoon gevoelig ben voor de maan , omdat het mezelf de laatste tijd opvalt dat ik soms daar wat synchroon mee loop.

Stilte/rust, opladen -> woordenstroom/warrigheid -> integratie -> warrigheid wat ontwart -> stilte/rust en het cirkeltje is weer rond.

quote:

Maar buiten die tijd richt ik me op gewone alledaagse dingen (wel op mijn manier) en zorg ik ervoor me niet teveel te laten meeslepen op de stroom van indrukken, vage gedachten en gevoelens. Ik focus mijn aandacht op bepaalde concrete doelen en laat me niet van de wijs brengen. Ik probeer consequent te zijn naar mezelf toe en wat betreft mijn keuzes in het leven en er blijkt vanzelf uit wat wel en wat niet bij me past. Kortom: het is goed om jezelf te ontdekken en jezelf en je 'doel' in het leven te leren kennen, maar als je het concreet en simpel houdt, en vooral consequent, dan scheelt dat heel veel stress en lastige buien. Je kunt dan al goed kijken naar je teksten en feedback van anderen.
Ik merk nu ook dat ik erg langdradig ben... niet nodig vaak.

Heel goed!
Ach, die stress en lastige buien valt wel mee.
Kreeg gister te horen: 'wat zie je er vrolijk uit' en dus 'dat was adrem' .

Maar serieus, ik probeer dat ook wel en probeer het in de gaten te houden. Voor mezelf, ik ga mezelf niet verloochenen ofzo. Ik wil juist mezelf zijn op de beste manier dat ik kan en voor anderen, zonder mezelf kwijt te raken. Sterker misschien, nee, ik wil juist mezelf helemaal gevonden hebben en blijven vinden. Die veranderingen enzo vind ik soms wel cool juist, beetje experimenteren soms met en in jezelf. Wat kan ik en wat kan ik niet en waarom dan niet, etc.

Gewoon, bij mezelf blijven staan dus, hoe eigenwijs dit ook mag klinken en anders kom ik er gewoon op terug als ik iets niet vind stroken met mijn gevoel of ik laat het er gewoon bij zitten, het ligt er aan. Wat dat betreft kan juist het luisteren naar je gevoel zo simpel zijn en zoveel stress schelen.

Maar kijk, dat denk ik, want het is en blijft mijn mening. En ik vind wel dat iedereen dat voor zichzelf mag en moet uitmaken hoe hij/zij daarover denkt. Ik ben geen waarheidsprofeticus ofzo. En het mooie aan gedachtes vind ik weer al die mijmeringen, bepaalde zienswijzen, meningen, etc van mensen. Wat dat betreft kan ik er ontzettend op kicken als iemand iets moois, treffends (voor mij), etc zegt.

Ik hou wel van mensen die lekker anders zijn wat dat betreft soms en mij aan het denken zetten wat dat betreft of verder laten denken enzo. Maar ach, ik ben zo divers daarin, soms is het eind zoek. En de meeste hebben dit, het maakt ook niet uit vind ik. Niemand is dus volgens mij zo makkelijk in hokjes in te delen, het proberen (dat) verder uit te vogelen, vind ik dan wel weer mooi. Zo wat veel 'vind-ikjes' zeg .

quote:

Nog even dit: het is ook goed om jezelf vaak positief te beoordelen, en te belonen, om je zelfbeeld te begunstigen. Mijn valkuil is zelftwijfel en negatief denken (weet de jouwe niet hoor), als ik daar goed op let dan scheelt dat zoooveeeel frustraties en onzekerheid!
Het valt me alleen op in jouw teksten dat je vaak: misschien, geloof ik, soms, ook wel denk ik, of en dat soort relativering van je uitspraken gebruikt (ik wil je niet teveel analyseren hoor, want dat komt zo lullig over, maar misschien helpt het). Je twijfelt dan misschien teveel aan jezelf en laat je van de wijs brengen, iedere keer als je een goed punt begint te maken. Je opmerkingen snijden wel hout vaak, maar maak ze niet te relatief, want dan neem je de kracht ervan weg en dat blijkt ook in je houding naar de 'buitenwereld' toe dan! Dus gewoon: ik vind... het is... , lekker zelfverzekerd! Je hoeft niet aan jezelf te twijfelen (zeg dit mn ook tegen mezelf )

maar goed, kijk maar wat je er van vind,x

Hehe, ik laat mezelf niet zo snel van de wijs brengen hoor .
Mag misschien soms zo lijken, maar nee, als ik echt iets vind, voel, heb gedacht, dan blijf ik daar wel bij. Aan de andere kant als iemand echt iets zegt waar ik mezelf ook in kan vinden of gewoon vind dat diegene gelijk heeft en/of een ander standpunt beticht, dan zal ik daar in meegaan ook en/of het toegeven ook en/of er ook over verder (na)denken. Ik ben niet zo moeilijk. Maar vaak heb ik toch altijd gelijk, dus dat komt zelden voor . Grappie.

Maar je hebt gelijk, het kan altijd beter, maar zo ben ik gewoon soms.
Van de wijs brengen vind ik ook niet zo erg, het kan soms weer andere kanten van mezelf naar boven halen, belichten. Sommige situaties hebben wat dat betreft goeie standpunten van mezelf naar voren gehaald, wat ik absoluut wel en niet wil, en/of behandeld wil worden. Van een soms naïef naar een zelfverzekerd iemand gegaan. Want zo heeft die naïviteit en/of gevoeligheid, het volle vertrouwen (vaak) aan mensen geven, de voordeel van de twijfel geven etc. mij juist een inzicht gegeven over mezelf.

Mijn eigen test-mode geweest die naïviteit, openstaan, enzo, laat maar zeggen. Wat dat betreft laat ik zeker niet met mij sollen. Nee, hoe naïef en al sommige ook denken dat ik mag zijn, zodra er niet oprecht mee om gegaan wordt, kunnen zij mijn andere kant zien, want ook dat voel ik dan. Dan hebben sommigen toch echt de verkeerde aan mij, en dat weten diegenen ook. Is het ook al gauw: mazzel!

Dat verontschuldigen/kwijt schelden van zichzelf is volgens mij ook iets vrouwelijks eigenlijk. Dat zit er ingebakken, dat wil je niet weten joh. Maargoed, aangezien ik dat al bemerkt heb ofzo, laat ik dat stukje weer soms vallen, heb het al opgemerkt dan van mezelf: 'nee, niet verontschuldigen' en boeiuh. Aan de andere kant, voelt het gewoon wel zo, (ik bedoel, ik kan vrij hard zijn, to the point misschien als ik eenmaal een keuze heb gemaakt, soms lijkt (eigenlijk niet zo vaak, maar het kan wel), en soms een zacht ei, dan ben ik week), dan doe ik er niet moeilijk over. Het moet goed voelen allemaal en dan vind ik het allemaal prima.

Zelfs felle discussies kunnen mij moeilijk van slag brengen, etc etc. Voor de rest ben ik nou eenmaal ergens een zacht ei soms, want waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Moeilijk word ik pas als mensen dus onrechtvaardig met mijn gevoel omgaan. Ja, want hallo, dat is niet de bedoeling natuurlijk. Ik ben dan wel gevoelig, maar gek ben ik niet. Maar ik denk, ja daar ga ik weer, dat dat ook menseigen is en/of kan zijn (of niet?). En het is ook weer zo verschillend per mens.

Naja, conclusie voor vandaag: ik heb mezelf ook wel weer even genoeg geanalyseerd.

Thanx iig, Keronia

En hehe, jullie moeten vooral met dat soort dingen komen, want dan krijg je ook wel lappen tekst, ik kan kort iets schrijven, maar dat lange gaat er niet zomaar uit hoor. Kan het wel perfectioneren, dat probeer ik dan ook soms. En of ik het wil veranderen, nope, dan kan ik net zo goed iemand anders zijn, en begint zowat alles op elkaar te lijken. Ik hou ook wel van veranderingen juist, nieuwe zienswijzen en soms kan ik dat (nog) niet, ligt aan de situatie zowel hier als in real life, met één onelinertje. Daarbij soms met het nadenken erover, heb ik het gevoel dat ik verder kan komen in iets, ben ook nog vrij nieuwsgierig dus, nou, nu hou ik op.

Daarom, aan sweetgirly kan je beter soms niet iets vragen over haarzelf, want die wil weer alle kanten belichten, goed uitleggen. Naja, of ik kom met hele kort antwoorden, het ligt echt aan de situatie, gevoel enzo.

Ok, enough nu idd, want ik kan wel doorblijven gaan zo. Tjonge, tjonge, ik analyseer soms ook teveel door tot in de puntjes. Maar anders klopt het niet .

Maar één voordeel, hoe meer ik heb geschreven en hoe langer de teksten eerst waren, ze worden nu steeds korter. Mark my words! . Want ik heb al zoveel geanalyseerd, dat er steeds minder overblijft .

[ Bericht 0% gewijzigd door sweetgirly op 02-11-2004 13:50:13 ]

Tering, wat kun jij typen zeg!

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 13:29 schreef Eric_Cantona het volgende:
Tering, wat kun jij typen zeg!

Eric Cantona! Dat is pas een complex en gevoelig mens. En een beetje gestoord natuurlijk .

nee ik ben vrij simpel, maar ik heb veel gevoel...maakt mij misschien complex voor anderen, hoewel dat weer geen probleem is want ik maak mezelf graag duidelijk.

volgens mij is dit topic meer voor mensen die zichzelf niet helemaal kennen.

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 13:29 schreef Eric_Cantona het volgende:
Tering, wat kun jij typen zeg!

Goed hé
Het is dat ik blind kan typen, anders had ik helemaal een tijdsprobleem gehad .

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 13:53 schreef mymoodfentje het volgende:

volgens mij is dit topic meer voor mensen die zichzelf niet helemaal kennen.

Of zichzelf juist wel kennen of juist wel zichzelf willen (leren) kennen of zichzelf leren te kennen, etc

_{eigenwijsmode aan}

quote:

Op donderdag 23 september 2004 11:17 schreef keronia het volgende:
Ik zal een korte omschrijving geven van mezelf (voor een deel gebaseerd
op 'enneagramtypen':

Ik ben een gevoelige jongen, iemand die het leven met grote pieken en dalen
beleeft en het vaak als een worsteling ervaart. Ik probeer mezelf staande
te houden door met mn weelderige fantasie werelden te scheppen of door
met muziek en andere kunstzinnige bezigheden mijzelf te onderscheiden van
anderen, om iemand te zijn en gewaardeerd te worden. Ook kan ik ontzettend
veel nadenken over de zin van leven en dood en zoek ik naar een omvattende
waarheid waarmee ik mezelf rechtvaardig en alle chaos een plekje kan geven.
Ik heb moeite met gewoon 'gezellig' doen, met contacten leggen (zeker met
meisjes) en met het 'gewone' leven. Ik voel me daarom vaak een outsider,
iemand die er niet bij hoort, wel anders wil zijn, maar ook weer er juist wel
bij wil horen. Het is het nooit helemaal in het leven voor mij, geluk ligt in het
verleden of in de toekomst. Ik ben dan ook vaak jaloers op mensen die wel
liefde, seks, een gewone baan hebben en simpel gelukkig zijn, gewoon zichzelf
en zonder bullshit.
Tegenwoordig zet ik me af tegen veel van mn bijzonderheden, ik laat muziek,
de neiging om verhalen en gedichten te schrijven, om te filosoferen over het
leven liefst achter me omdat ik er genoeg van heb om er toch nooit gelukkig mee
te worden.
Als het slecht gaat met me, kan ik heel pessimistisch, geisoleerd en onzeker zijn.
Als het goed gaat kan ik juist erg idealistisch zijn, begrijpend, geinspireerd,
creatief, zacht, zorgzaam, romantisch, betrouwbaar, intelligent, sportief, enz...
Helaas zijn de pieken niet zo talrijk als ik zou willen...

Zijn er soms meer mensen die zich in deze beschrijving herkennen en er mee
om weten te gaan? Of die objectief ernaar kunnen kijken (ik ben psycholoog,
maar kan niet afstand nemen van mn gevoel e.d.)?

gefeliciteerd, je bent zoals miljoenen anderen.

je schrijft trouwens een echte dooddoener.:
ik laat muziek,
de neiging om verhalen en gedichten te schrijven, om te filosoferen over het
leven liefst achter me omdat ik er genoeg van heb om er toch nooit gelukkig mee
te worden.

volgens wie? word jij er gelukkig van? denk het wel anders doe je het niet, en waarschijnlijk doe je het op een regular basis. Het enige probleem wat jij heb is dat je niet erg bewust ben van de wereld om je heen. Denk je soms dat iedereen weet wat je denkt? kan je je niet goed uitdrukken?
doe gewoon waar jij zin in heb en niet leven volgens een zogenaamde "maatstaf" van wat bijzonder is ja of nee volgens de rest van de wereld.

Deze "maatstaf" heb je trouwens ook maar zelf verzonnen, denk er maar over na.

begint het al te dagen?? niet zo dramatisch doen, niet anders willen zijn, maar gewoon jezelf zijn.

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 13:59 schreef mymoodfentje het volgende:

begint het al te dagen?? niet zo dramatisch doen, niet anders willen zijn, maar gewoon jezelf zijn.

Je zegt nu trouwens wel een mooie.
Ga ik even op inhaken dus. Jezelf zijn? Leg uit?
Als iemand dramatisch, gevoelig, ongevoelig, complex, moeilijk, simpel, etc van zichzelf is, waarom veranderen? Voor jezelf of voor andere mensen (voor de maatschappij). Je moet doen waar je jezelf gelukkig bij en van voelt. Wie zegt dat dat anders zijn, dramatisch zijn, een negatief iets is?

Als iedereen hetzelfde zou zijn, zou de wereld er dan niet anders uitzien?
Als iedereen hetzelfde zou zijn, wie weet dan nog wel wie hij of zij is?

Conclusie: jezelf zijn is idd iets waar je trots op moet zijn, en niet ontevreden!
En of je daardoor nou anders bent of niet, boeiuh! Dat doe jezelf niet, dat doen nog altijd andere mensen voor jou!

Ciao!

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 14:05 schreef sweetgirly het volgende:

[..]


Conclusie: jezelf zijn is idd iets waar je trots op moet zijn, en niet ontevreden!
En of je daardoor nou anders bent of niet, boeiuh! Dat doe jezelf niet, dat doen nog altijd andere mensen voor jou!

Ciao!

wat is je punt nu dan? dat ik alsnog gelijk heb? want je zegt precies hetzelfde.

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 14:08 schreef mymoodfentje het volgende:

wat is je punt nu dan? dat ik alsnog gelijk heb? want je zegt precies hetzelfde.

Ja, maar dan anders.

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 14:11 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Ja, maar dan anders.

ja en op die manier is dus bijvoorbeeld de hele bijbel opnieuw geschreven!

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 14:13 schreef mymoodfentje het volgende:

knap, staat wel copyright op al mijn tekst,...tis maar dat je het weet

pffff... het verschil is dat sommige mensen gelijk willen hebben en niet krijgen, en sommige mensen het niet hoeven en stiekem wel krijgen. Praten vanuit je ziel scheelt soms ook zoveel..zucht. Want gelijkhebben, wat is dat dan? Oh ja, die krijg je er dan gratis kadoo bij, wat leuk.

Lees mijn post nog maar eens na, er zit een wezenlijk verschil in de jouwe en in de mijne.
Namelijk jij belicht iets negatiefs en ik iets positiefs.

Maargoed, bij deze mag je van mij gelijk krijgen hoor, als je daarop zo staat te springen .
Het er mee eens was ik het dus niet helemaal. Maar zo komen we nog ergens of niet?

Zoniet, wat een verspilde moeite doen mensen dan soms zeg, zowel..eureka!
Ook dat is een verschil trouwens.

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 14:19 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Lees mijn post nog maar eens na, er zit een wezenlijk verschil in de jouwe en in de mijne.
Namelijk jij belicht iets negatiefs en ik iets positiefs.

Maargoed, bij deze mag je van mij gelijk krijgen hoor, als je daarop zo staat te springen .
Het er mee eens was ik het dus niet helemaal. Maar zo komen we nog ergens of niet?

je bent het er niet mee eens dat je jezelf moet zijn no matter what? ik dacht toch echt dat je dat schreef.

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 14:25 schreef mymoodfentje het volgende:

je bent het er niet mee eens dat je jezelf moet zijn no matter what? ik dacht toch echt dat je dat schreef.

Ik ben/was het er niet mee eens dat anders zijn, dramatisch zijn niet zou kunnen stroken met jezelf zijn.
En wat dan nou het verschil is tussen beiden. Want als iedereen dan complex is, waarom dan allemaal normaal gaan doen bij wijze van. En wat is normaal? En wie zegt dat anders zijn abnormaal is? Volgens mij is het dus vrij normaal, doen de mensen zelf dus alleen moeilijk erover (naja, heel verhaal kan dat worden).

Is het dan (idd ja) niet beter dat iedereen zichzelf wordt voor zichzelf en niet omdat anderen dat zeggen omdat het zo andeeeers is en dat is dramatisch blablabla. Boeiuh! Of je nou een boerelul of een complex iemand bent. Doet het er toe? Nee. Wel, als het iets negatiefs, anders idd gaat worden of wordt gemaakt. En daar vulde ik jou even in aan. Gewoon omdat ik dat vond.

Sorry dat ik het deed, vergeef je mij
En waarom dat stomme gelijkhebben? Wat een onzin, het gaat toch om de kern hoe mensen dingen zien of niet? En laten we daar nou vooral bij blijven.

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 14:35 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Sorry dat ik het deed, vergeef je mij
En waarom dat stomme gelijkhebben? Wat een onzin, het gaat toch om de kern hoe mensen dingen zien of niet? En laten we daar nou vooral bij blijven.

ik heb het niet over gelijk hebben, jij begint daarover!
ik schrijf nergens dat je niet gelijk heb toch? je schrijf immers hetzelfde als mij, maar dan anders.

quote:

Op dinsdag 2 november 2004 14:43 schreef mymoodfentje het volgende:

ik heb het niet over gelijk hebben, jij begint daarover!
ik schrijf nergens dat je niet gelijk heb toch? je schrijf immers hetzelfde als mij, maar dan anders.

Loooooove is in the air . _{en uhm ik, jij begon met je copyright en dat je alsnog gelijk hebt enzo}

Want nee, ik zag het alleen anders of vulde je er even in aan.
Ik heb een crime misdaan ..sew me for it!

Maargoed, zo zie je maar weer hoe complex we wel niet zijn, idd
Zo en de smileys van tegenwoordig worden soms ook overdadig gebruikt.

Om nog even te reageren op het feit dat sommigen bepaalde dingen achter zich willen laten omdat het ze zogenaamd ongelukkig maakt:

Het maakt niet uit WAT je doet, het gaat er om HOE je het doet.

Even aan alle gevoelige personen hier: wat zijn jullie sterrenbeelden?? (zelf ben ik Tweelingen)

_{ff checken enzo}

quote:

Op woensdag 3 november 2004 01:23 schreef hallodagg het volgende:
Even aan alle gevoelige personen hier: wat zijn jullie sterrenbeelden?? (zelf ben ik Tweelingen)

_{ff checken enzo}

Steenbok (ascendant waterman + maan in maagd)

quote:

Op woensdag 3 november 2004 10:26 schreef keronia het volgende:

Ik ga later nog wel het hele stuk lezen (moet daar de tijd voor nemen, anders zeg ik maar wat), maar laat ik voor het moment volstaan met het volgende:

Jaja, dat zeggen ze allemaal

quote:

Maar het KAN wel korter, zonder dat je jezelf tekort doet! Sterker nog, hoe korter de boodschap en hoe minder relativerend, hoe sterker het beeld dat je van jezelf neerzet. Want het gaat (zie EMW) om de kern van jezelf.

Ja maar, (ik ga weer eens maren zo), zoals ik dus al ondersteunend boven uitlegde, gaat het ook om mezelf, tuurlijk het beeld dat je van jezelf neerzet, maar als ik het oa niet goed voor mezelf uitleg, dan vind ik het niet oprecht. En meestal gaat dat ondersteunende enzo automatisch. Omdat het dan niet zo helemaal is, aanvoelt en denk ik automatisch verder, behalve in..of met dat dan wel, etc etc. En soms wordt het dan idd wel erg lang. Maja.

quote:

Het grootste deel van de tekst is een relativering, verontschuldiging, of extra argumentatie voor de rest van de tekst, de kern. Die kern, dat is wat jij vindt en wat jou beschrijft, de rest is meer stilistisch en ondersteunend.

Gelijk in.
Mijn kern moet ik ook ondersteunen, ik leef vanuit mijn kern, maar alles erom heen aanschouw ik ook, want zo blijf ik (JUIST) nog meer bij mijn kern . Zegt ze zo koppig als een ram soms ook is en kan zijn.

quote:

Maar het maakt het onnodig complex en voor anderen onbegrijpelijk (of ze verliezen de aandacht).

Daarom verontschuldig ik mezelf soms weleens, niet altijd.
Ach, ja, als iemand zich verveelt heeft diegene iig weer wat te lezen dan.

quote:

De reden dat je niet kan veranderen in je denken en voelen is NIET OMDAT JE NOU EENMAAL ZO BENT, ook niet omdat DAT KOMT DOOR DE MAAN (al beweer ik heus niet dat kosmische invloeden uitgesloten zijn), maar MEER DOOR HET SIMPELE FEIT DAT JE JE BEWUST MOET WORDEN VAN JE VRIJHEID OM TE ZIJN WIE JE WILT ZIJN EN KUNT LEREN OM CONTROLE TE HEBBEN OVER JEZELF. Zodra je je het slachtoffer voelt van de kosmos en je neerlegt bij de 'status quo', dan verandert er nix. Je moet het zelf doen en dus 1. bewust worden van het feit dat veranderen kan en 2. vanuit die vrijheid leren dingen te controleren (denken, voelen) waarvan je dacht dat dat NIET kon (wel dus!).

Heee, ik voel mezelf geen slachtoffer van de kosmos, integendeel zelfs .
Maar dat 'blame it on the cosmos', tja ik geloof daar toch wel een beetje in en automatisch kom ik daar dan soms op terwijl ik mezelf analyserend beschrijf ofzo, per toeval en plus dit en dat er dan weer dan weer bij. Maar inderdaad, ik weet dat ik soms wat afdwaal, dat is mezelf ook al herhaaldelijk opgevallen, al probeer ik wel altijd weer terug te komen naar de kern.

quote:

Ik voel mij zelf overgeleverd aan dramatiek, pessimisme en geslotenheid, maar ik durf een weddenschap met je aan te gaan dat ik toch kan doen wat ik nooit dacht te kunnen.
Daarom spreek ik af dat ik deze week een aantal meisjes probeer te versieren (niet als macho, want zo ben ik niet, maar gewoon contact leggen met meiden die mij leuk lijken te vinden),
of in ieder geval één!

Hehe..is goed, wat leuk!
Bij deze hebben wij een weddenschap, laat je weten hoe het verlopen is .

_{nu moet ik er (weer) vandoor , best kort berichtje hé, ik kan het ook wel}